Cartland Barbara - Miłość w holtelu Ritz.pdf - Cartland Barbara @ - grelma

CARTLAND BARBARA

Miłość w hotelu Ritz

OD AUTORKI

Bywam w „Ritzu" od sześćdziesięciu sześciu lat. Jest to z

pewnością najbardziej komfortowy i jak sądzę, najwspanialszy hotel

na świecie. Zawsze z przyjemnością myślałam, że wcale się nie

zmienił od czerwca tysiąc osiemset dziewięćdziesiątego ósmego roku,

czyli od chwili, gdy Cesar Ritz zaprojektował go i dokonał otwarcia.

Ritz był naprawdę geniuszem wybiegającym myślą w przyszłość.

Nikt przed nim nie zbudował hotelu, w którym wszystkie pokoje

miałyby łazienki, i nikt wcześniej nie urządził żadnego z takim

smakiem.

Leżąc w łóżku, przyglądam się jasnym ścianom hotelu „Ritz",

które w czasach jego budowy były nowością; patrzę na śliczne

jedwabne zasłony bez falbanek czy frędzli i na piękny żyrandol —

istotny wątek tej powieści — i myślę, jakie to szczęście, że Cesar Ritz

dokonał przełomu w hotelarstwie.

Miał obsesję na punkcie czystości, co wówczas również stanowiło

novum. Później stworzył w Londynie replikę swego paryskiego hotelu

— hotel „Carlton", który niestety został zburzony.

„Ritz" zapisał się na trwałe w historii, odkąd jego najważniejszym

gościem stał się książę Walii. A po zajęciu Paryża podczas drugiej

wojny światowej Niemcy właśnie tu zorganizowali swoją kwaterę

główną.

Przeżyłam w „Ritzu" dni, które należały do najszczęśliwszych w

moim życiu, gdy w Paryżu spędzałam z mężem miesiąc miodowy.

Potem co rok, z wyjątkiem lat wojny, wracaliśmy tu, by przypomnieć

sobie tamte romantyczne uczucia i pielęgnować naszą miłość.

Chcieliśmy, by stała się jeszcze piękniejsza niż tuż po ślubie.

Gdyby kiedykolwiek „Ritz" miał przestać istnieć, byłaby to nie

tylko strata dla Francji, ale i dla wszystkich ludzi, którzy tak jak ja

przeżyli tu wspaniałe chwile.

Książkę tę dedykuję najsłynniejszemu, najwykwintniejszemu i

najwspanialszemu hotelowi na świecie. Spędziliśmy tu z mężem

miesiąc miodowy. Przyjeżdżaliśmy potem rokrocznie — poza okresem

drugiej wojny światowej — na kolejne miesiące miodowe przez

dwadzieścia osiem lat szczęśliwego małżeństwa, aż do śmierci męża,

który zmarł w wyniku ran odniesionych na wojnie pod Passchendaele.

„Ritz" ma dla mnie niepowtarzalny urok, jakiego nie znalazłabym

w żadnym innym hotelu na świecie. Książka jest więc hołdem

złożonym temu cudowi stworzonemu przez Cesara Ritza.

1898

Lord Cuttesdale miał wyjątkowo zły nastrój. Wyjeżdżał z

Londynu wściekły, bo plecy bolały go tak bardzo, że nie mógł się

ruszać. Przynajmniej zakosztuję czegoś nowego — pocieszał się w

myślach. Jednocześnie całą drogę przez kanał La Manche i w pociągu

do Paryża złorzeczył wszystkim angielskim lekarzom.

Podróżująca z nim córka Vilma była przyzwyczajona do jego

wybuchów złości, więc nie zwracała na nie zbytniej uwagi. Lokaj

Herbert służył mu od wielu lat i wiedział, że nie należy nic mówić,

dopóki burza nie minie.

Kiedy dojeżdżali do Paryża, lord zwrócił się do obojga:

— Musicie zrozumieć, że nie życzę sobie, by ktokolwiek

wiedział, że jestem jak połamana lalka. Od tej chwili nazywam się

pułkownik Crawshaw, a lady Vilma jest panną Crawshaw.

Ponieważ powtórzył to już kilkanaście razy, Vilma pomyślała, że

ani ona, ani Herbert z pewnością nie zapomną.

W Paryżu pojechali samochodem do wspaniałego domu, który

lord wynajął podczas poprzedniego pobytu od swego przyjaciela,

wicehrabiego de Servaiss. Wicehrabia przebywał obecnie gdzieś na

terenie kraju. Gdy jednak otrzymał list od lorda, odpisał, że z

największą przyjemnością udzieli mu gościny w domu przy Rue St.

Honore.

Vilma nigdy tu wcześniej nie była. Zachwyciła ją uroda pokoi i

nowoczesność elektrycznego oświetlenia.

— To miło przekonać się, papo — powiedziała — że

zainstalowaliśmy je w domu najzupełniej poprawnie, bo sądzę, że

Francuzi mają większe od nas doświadczenie z elektrycznością.

W odpowiedzi lord jedynie spojrzał z ukosa. Leżał w łóżku, by

uśmierzyć nieco ból pleców. Rano, gdy Vilma przyniosła mu gazety,

był w nieco lepszym humorze.

— To takie podniecające — zauważyła — wczoraj otwarto nowy

hotel „Ritz". Na pewno przybyły tam wszystkie osobistości, o których

kiedykolwiek słyszeliśmy.

— Nie lubię hoteli — odparł stanowczo lord.

— Wiem, papo, ale mówią, że ten „Ritz" całkowicie różni się od

innych hoteli. Czy możesz sobie wyobrazić, że każda sypialnia ma

łazienkę?

Przez chwilę lord wyglądał, jakby zamierzał przyznać, że jest to

dobre rozwiązanie. Potem jednak stwierdził:

— Książę Walii jest całkiem zadowolony z pobytu w „Bristolu",

gdzie tylko jedna łazienka przypada na każde piętro.

Ale Vilma nie słuchała. Czytała gazetę. Umiała czytać po

francusku równie dobrze jak po angielsku. Po długim milczeniu

oznajmiła:

— Wyobraź sobie, że na otwarciu byli Vanderbiltowie, wielcy

książęta Michał i Aleksander oraz piękna królowa. Jestem pewna, że

już o niej słyszałam.

Cartland Barbara - Miłość w holtelu Ritz.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: