(...) Pandici dzielą rzeczy do słuchania na trzy części. 1) Saattwiczne, 2) Radźasowe i 3) Taamasowe. Wedy i inne Śastry są Saattwiczne; literatura Sahitja jest Radźasowa; natomiast wiadomości wojenne i ganienie innych (czepianie się) są Taamasowe.
Dalej, mądrzy dzielą część Saattwiczną na trzy podczęści, tj. dobrą, średnią i najgorszą. To, co daje Mokszę jest dobre lub znakomite; to co daje Niebo jest średnie, a to co daje przyjemność tego świata jest najgorsze. Tak samo, literatura Sahitja jest rodzajów; - Ta, która opisuje ludzi żyjących z własnymi żonami jest najlepsza; ta, co mówi o dziwkach (prostytutkach) jest średnia; ta zaś, co każe ludziom żyć z żonami innych jest najgorsza.
Jasnowidzowie Śastr, owi uczeni ludzie dzielą Taamasowe rzeczy do słuchania na trzy części: - To, co opisuje walkę z wrogami jest najlepsze; to co opisuje walkę, np. Pandawów, z wrogami wypływającą z nienawiści i urazy, jest średnie; a to, gdzie jest opisana walka bez żadnej przyczyny, jest najgorsze.
Risi w Dewii Puraanam, Ks. I, roz. VI
---------------------------
* Tłumaczenie angielskie z: www.astrojyoti.com,
publikuję po przełożeniu na nasz język, za zgodą Pandita Taty - oby był błogosławiony za cudną Sewę udostępniania nam po angielsku klejnotów Bharathu. Niech kultura polska rozwinie się pięknie, od nowa, na boskich drożdżach Pism Bharatu. Chwała jego jasnowidzom.
Siwoham
saisiwoham