zalozenia_pp_2008.pdf

(2168 KB) Pobierz
ZPP_2008
Za∏o˝enia polityki pieni´˝nej
na rok 2008
Narodowy Bank Polski
Rada Polityki Pieni´˝nej
3247725.002.png
Za∏o˝enia polityki pieni´˝nej
na rok 2008
Warszawa, wrzesieƒ 2007 r.
3247725.003.png
Projekt graficzny:
Oliwka s. c.
Zdj´cie na ok∏adce:
Janusz Czerniak
Sk∏ad i druk:
Drukarnia NBP
Wyda∏:
Narodowy Bank Polski
Departament Komunikacji Spo∏ecznej
00-919 Warszawa, ul. Âwi´tokrzyska 11/21
Telefon 022 653 23 35
Fax
022 653 13 21
© Copyright Narodowy Bank Polski, 2007
3247725.004.png
Strategia polityki pieni´˝nej
1
Strategia polityki pieni´˝nej
1
Zgodnie z art. 227 ust. 1 Konstytucji RP „Narodowy Bank Polski odpowiada za wartoÊç
polskiego pieniàdza”. Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim w art. 3 okreÊla, ˝e
„podstawowym celem dzia∏alnoÊci NBP jest utrzymanie stabilnego poziomu cen, przy jednoczesnym
wspieraniu polityki gospodarczej Rzàdu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu NBP”.
Wspó∏czeÊnie banki centralne przez stabilnoÊç cen rozumiejà inflacj´ na tyle niskà, aby nie
wywiera∏a ona negatywnego wp∏ywu na inwestycje, oszcz´dnoÊci i inne wa˝ne decyzje
podejmowane przez uczestników ˝ycia gospodarczego. Zapewnienie tak rozumianej stabilnoÊci cen
jest podstawowym sposobem, w jaki bank centralny przyczynia si´ swoimi decyzjami do osiàgania
wysokiego i trwa∏ego wzrostu gospodarczego. Banki centralne traktujà stabilnoÊç cen symetrycznie,
co oznacza, ˝e reagujà zarówno na zagro˝enia inflacyjne, jak i deflacyjne.
Rada Polityki Pieni´˝nej opiera polityk´ pieni´˝nà na strategii bezpoÊredniego celu
inflacyjnego. DoÊwiadczenia mi´dzynarodowe pokazujà, ˝e taka strategia jest skutecznym
sposobem zapewnienia stabilnoÊci cen. Po sprowadzeniu inflacji do niskiego poziomu, poczàwszy
od 2004 r. RPP przyj´∏a ciàg∏y cel inflacyjny na poziomie 2,5% z symetrycznym przedzia∏em
odchyleƒ o szerokoÊci ± 1 punkt procentowy. Horyzontem jego obowiàzywania mo˝e byç wejÊcie
Polski do ERM II. RPP realizuje strategi´ w warunkach p∏ynnego kursu walutowego, który powinien
byç utrzymany do momentu przystàpienia Polski do ERM II. System p∏ynnego kursu nie wyklucza
prowadzenia interwencji na rynku walutowym, gdyby okaza∏o si´ to niezb´dne do realizacji celu
inflacyjnego.
Rada podtrzymuje dotychczasowy sposób rozumienia celu inflacyjnego i jego realizacji:
• Po pierwsze, okreÊlenie cel ciàg∏y oznacza, ˝e odnosi si´ on do inflacji mierzonej rocznà
zmianà cen towarów i us∏ug konsumpcyjnych w ka˝dym miesiàcu w stosunku do
analogicznego miesiàca poprzedniego roku. Dla lepszego zrozumienia procesów
inflacyjnych uzasadnione jest równie˝ pos∏ugiwanie si´ kwartalnymi i rocznymi
wskaênikami inflacji, takimi jak stosowane w projekcji inflacji NBP i w bud˝ecie paƒstwa.
Przy ocenie presji inflacyjnej wa˝nà rol´ odgrywajà tak˝e miary inflacji bazowej.
• Po drugie, przyj´te rozwiàzanie oznacza, ˝e polityka pieni´˝na jest jednoznacznie
ukierunkowana na utrzymanie inflacji jak najbli˝ej celu 2,5%, a nie jedynie wewnàtrz
przedzia∏u wahaƒ. Rozwiàzanie takie pozwala na zakotwiczenie oczekiwaƒ inflacyjnych, co
sprzyja prowadzeniu polityki pieni´˝nej, która w reakcji na wstrzàsy wymaga mniejszych
i rzadszych zmian stóp procentowych.
• Po trzecie, wyst´powanie wstrzàsów w gospodarce jest nieuniknione. W zale˝noÊci od si∏y
wstrzàsu i stopnia inercyjnoÊci oczekiwaƒ inflacyjnych ró˝ne sà skala i okres odchylenia
inflacji od przyj´tego celu. Bank centralny zazwyczaj nie reaguje na takie odchylenia inflacji,
które uznaje za przejÊciowe i które mieszczà si´ w przedziale wahaƒ wokó∏ celu. W krajach
o trwale niskiej stopie inflacji bank nie musi reagowaç nawet wówczas, gdy przejÊciowo
inflacja odchyli si´ poza granice tego przedzia∏u. W przypadku wstrzàsów, które oceniane
sà jako powodujàce trwa∏e odchylenie inflacji od celu, bank centralny odpowiednio
modyfikuje polityk´ pieni´˝nà.
• Po czwarte, reakcja polityki pieni´˝nej na wstrzàsy b´dzie tak˝e zale˝a∏a od ich przyczyn
i charakteru. Reakcja na wstrzàsy popytowe stanowi problem relatywnie ∏atwiejszy,
ZA¸O˚ENIA POLITYKI PIENI¢˚NEJ NA ROK 2008
3
3247725.005.png
Strategia polityki pieni´˝nej
1
poniewa˝ w tym przypadku inflacja i produkcja zmieniajà si´ w tym samym kierunku.
Podwy˝ka stóp procentowych os∏abia aktywnoÊç gospodarczà i w dalszej kolejnoÊci presj´
inflacyjnà. Wstrzàsy poda˝owe stanowià trudniejszy problem dla polityki pieni´˝nej,
bowiem w tym przypadku produkcja i inflacja zmieniajà si´ w przeciwnych kierunkach.
Niew∏aÊciwa reakcja polityki pieni´˝nej mo˝e mieç daleko idàce niekorzystne skutki dla
gospodarki. Próba ca∏kowitego zneutralizowania przez polityk´ pieni´˝nà wp∏ywu
wstrzàsu poda˝owego na inflacj´ mo˝e prowadziç niepotrzebnie do znacznego spadku
produkcji, poniewa˝ ju˝ sam wstrzàs poda˝owy wp∏ywa niekorzystnie na konsumpcj´
i inwestycje. Z kolei próba pe∏nego zamortyzowania skutków wstrzàsu poda˝owego
wywo∏ujàcego wzrost cen i spadek produkcji – poprzez ekspansywnà polityk´ pieni´˝nà –
powoduje z regu∏y utrwalenie si´ wy˝szej inflacji i wymaga podj´cia w nast´pnych
okresach znacznie bardziej restrykcyjnej polityki pieni´˝nej, powodujàcej silniejsze
spowolnienie tempa wzrostu gospodarczego. Reakcja banku centralnego powinna zale˝eç
od oceny trwa∏oÊci wstrzàsu.
• Po piàte, znaczna cz´Êç wstrzàsów poda˝owych ma przejÊciowy charakter i niewielkà
skal´, w zwiàzku z czym nie ma potrzeby natychmiastowego reagowania na nie.
Przy wi´kszych wstrzàsach nawet przejÊciowe przyspieszenie wzrostu cen mo˝e wywo∏aç
wzgl´dnie trwa∏y wzrost oczekiwaƒ inflacyjnych, a w konsekwencji wzrost inflacji
ze wzgl´du na pojawienie si´ ˝àdaƒ p∏acowych. Zadaniem polityki pieni´˝nej jest wi´c
w takiej sytuacji zapobieganie wtórnym skutkom wstrzàsu poda˝owego (tzw. efektów
drugiej rundy). Ryzyko powstania tego rodzaju efektów jest znaczne w krajach o krótkiej
historii niskiej inflacji. Przy analizie wstrzàsów poda˝owych bardzo przydatne stajà si´ miary
inflacji bazowej, które pozwalajà przynajmniej cz´Êciowo odró˝niç skutki przejÊciowe
od trwa∏ych zmian presji inflacyjnej.
• Po szóste, ze wzgl´du na opóênienia reakcji produkcji i inflacji na prowadzonà polityk´
pieni´˝nà, wp∏ywa ona w niewielkim stopniu na poziom bie˝àcej inflacji. Bie˝àce decyzje
w∏adz monetarnych oddzia∏ujà na zachowanie cen w przysz∏oÊci, podobnie jak bie˝àca
inflacja pozostaje pod wp∏ywem zmian stóp procentowych dokonanych kilka kwarta∏ów
wczeÊniej. D∏ugoÊç tych opóênieƒ nie jest jednak sta∏a i zale˝y w du˝ej mierze od
zachodzàcych w gospodarce zmian strukturalnych i instytucjonalnych. Zmiany
w mechanizmie transmisji impulsów monetarnych powodujà, ˝e banki centralne tylko
w przybli˝eniu mogà okreÊliç opóênienie, jakie wyst´puje od podj´cia decyzji do
zaobserwowania najsilniejszego jej wp∏ywu na wielkoÊci realne (produkcj´, zatrudnienie),
a nast´pnie na inflacj´.
• Po siódme, polityka pieni´˝na oddzia∏uje na gospodark´ nie tylko poprzez zmiany stóp
procentowych, ale równie˝ poprzez utrzymanie ich przez pewien czas na okreÊlonym
poziomie. Utrzymanie stóp procentowych przez kilka okresów (miesi´cy lub kwarta∏ów) na
niezmienionym poziomie jest równie˝ decyzjà o istotnych konsekwencjach dla gospodarki,
gdy˝ prowadzi do stopniowego zamykania albo otwierania si´ luki popytowej.
• Po ósme, polityka pieni´˝na jest prowadzona w warunkach niepewnoÊci. Wysoka
niepewnoÊç wynika mi´dzy innymi z faktu, ˝e modele wykorzystywane przez banki
centralne do prognozowania inflacji mogà zaczàç gorzej odwzorowywaç zachowanie
gospodarki ze wzgl´du na zachodzàce w niej zmiany strukturalne. Oznacza to, ˝e a) przy
podejmowaniu decyzji konieczne jest uwzgl´dnianie ca∏okszta∏tu dost´pnej informacji, a
nie tylko wyników projekcji inflacji; b) nie jest mo˝liwe pos∏ugiwanie si´ prostà regu∏à
polityki, która ex ante mog∏aby byç znana uczestnikom rynku oraz c) ukierunkowana na
przysz∏oÊç polityka pieni´˝na musi byç przedstawiana otoczeniu jako dà˝enie do
zrealizowania celu inflacyjnego w warunkach niepewnoÊci, a nie jako sprawowanie Êcis∏ej
kontroli nad przebiegiem procesów gospodarczych.
4
Narodowy Bank Polski
3247725.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin