Brodziak - hellinger.pdf - Bert Hellinger - różne - Darko60

Ultra-krótkoterminowa terapia rodzin

osób ciężko chorych.

Andrzej Brodziak

Z Katedry i Oddziału Klinicznego Chorób

Wewnętrznych

Wydziału Zdrowia Publicznego w Bytomiu

Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach

ul. Żeromskiego 7, 41-902 Bytom

W zakresie bardzo rozpowszechnionych już na

świecie metod leczenia

coraz większą uwagę przyciąga przedziwna

metodologia ultra - krótkoterminowej

systemowej terapii rodzin Berta Hellingera

( 1,2,3 )

Uzasadnienie i skuteczność tej metody

terapeutycznej, rozpatrującej tylko najbardziej

elementarne dane o pacjencie i jego rodzinie,

wypracowanej jedynie w oparciu o intuicję i

obserwacje dokonywane w trakcie jej

praktykowania, po latach, jak się wydaje,

znajduje wyjaśnienie poprzez uwzględnienie

najbardziej subtelnych efektów fizyki

kwantowej.

W pierwszej swojej książce, Bert Hellinger nie

podejmuje się wyjaśnienia 'dlaczego jego

metoda jest skuteczna'(1). Jedynie

dziennikarka Gabriele ten Hovel, zbierając

wywiad z autorem metody, będący treścią w/

w książki, napomyka o możliwości

wyjaśnienia mechanizmu leżącego u podstaw

tej techniki diagnostyczno- terapeutycznej w

oparciu o tzw. polach morfogenetycznych

Ruperta Sheldrake'a (2)

W tekstach opublikowanych przez Berta

Hellingera w latach 201-2002, dostępnych

także w obrębie jego homepage autor

odwołuje się już jednak do zjawiska

sprzężenia kwantowego (entanglement) (2,3)

Metoda jest tak niezwykła, iż niemożność

wyjaśnienia leżących u jej podstaw

mechanizmów racjonalnie rozumianych

sprzężenia kwantowego budziłoby tak duże

wątpliwości, iż większość zainteresowanych

lekarzy i pacjentów nie zechciałaby zapewne

zwrócić na nią większej uwagi.

Podajemy, więc poniżej elementarne dane o

sprzężeniu kwantowym podajemy poniżej w

przypisach do niniejszego artykułu.

Prezentację metody zaczniemy jednak od

opisu techniki stosowanej w praktyce, a

później przytoczymy podstawowe pojęcia i

założenie uwzględniane przez Hellingera.

Sposób realizowania seansu diagnostyczno -

terapeutycznego ultra - krótkoterminowej systemowej

terapii rodzin wg. metody Berta Hellingera.

Diagnostyka i terapia metodą Berta Hellingera

nie wymaga żadnego sprzętu, co nie oznacza

jednak, iż realizacja seansu jest łatwa i

prosta. Konieczna jest obecność pewnej grupy

osób, które początkowo są jedynie

obserwatorami wydarzeń, a w późniejszej

fazie seansu część z nich pełni rolę tzw.

reprezentantów żyjących i zmarłych członków

rodziny pacjenta.

W seansie bierze udział ponadto terapeuta i

'pacjent', lub szerzej osoba, która czuje się nie

tylko chora, ale i nieszczęśliwa, która doznała

poważnego wypadku lub, która zaczęła

przejawiać znaczne zaburzenia zachowania.

Pacjent podaje terapeucie istotne dane o

swojej rodzinie. Nie są potrzebne dane o

samopoczuciu, poglądach, zapatrywaniach

członków rodziny, itp. Ważne są tutaj jedynie

fakty o znacznych wydarzeniach życiowych,

takich jak śmierć najbliższych członków

rodziny, rozwód, separacja, komplikacje przy

narodzinach, śmierć matki przy porodzie,

śmierć dziecka przy porodzie, wykluczenie

(izolacja) kogoś z członków najbliższej rodziny.

Korzystając z tych danych terapeuta dokonuje

tzw. 'ustawienia rodziny' przy pomocy

reprezentantów jej członków, zaproszonych na

środek sali spośród grupy obserwatorów.

Ustawienie to oddaje relacje pomiędzy

członkami analizowanej rodziny 'pacjenta'.

Tak np. jeśli rodzice pacjenta rozwiedli się, to

terapeuta ustawia ich plecami do siebie.

Osoby związane emocjonalnie stają blisko

siebie naprzeciwko będąc zwróceni do siebie

twarzą. Istotne jest, że owo ustawianie

rodziny powinno obejmować osoby zmarłe

oraz osoby 'wykluczone' z rodziny. W sensie

omawianej metody są one nadal członkami

rozpatrywanej grupy.

Terapeuta zadaje czasem dodatkowe pytania,

sprawdza czy pacjent ocenia ustawienie jako

'właściwe'. Na temat ten mogą wypowiadać

się także osoby obserwujące owo 'ustawianie'.

O dziwo reprezentanci zaczynają odczuwać w

trakcie takiego seansu emocje, które są

zrozumiałe jedynie wtedy jeśli przyjąć, iż w

jakiś przedziwny sposób odbierają stan ducha

osób, które reprezentują. Podobno nieobecni

członkowie analizowanej rodziny, także

odczuwają w tym wtedy czasami pewne

'pozazmysłowe' doznania.

Terapeuta obserwując zrealizowane

'ustawienie' może doznawać wrażenia iż,

układ nie jest adekwatny względem

rzeczywistości. Żąda od pacjenta

dodatkowych informacji. Często uzyskuje on

wtedy zaskakujące ważne uzupełnienia, np.

takie, iż matka miała bliźniaczą siostrę, która

zmarła we wczesnym dzieciństwie lub, iż

oddano dziecko do adopcji.

Ustawienie musi być wtedy zmodyfikowane. Z

chwila uzupełnienia układu przez osoby

wykluczone, izolowane, 'zapomniane', a które

maja pełne prawo przynależności do

rozpatrywanej grupy wszyscy reprezentanci

czują się lepiej.

Wnioski płynące z zrealizowanego seansu są

więc konkretne. Potrzebne jest przywrócenie

uczestnictwa osobom wykluczonym, oddanie

czci ( tzw. pokłon, prośba o błogosławieństwo

- jak mówi Hellinger ), bądź przywrócenie

pamięci o istotnych osobach zmarłych.

Celem seansu jest jedynie wykazanie

pacjentowi 'niezakłamanej rzeczywistości'.

Terapeuta nie zajmuje się natomiast dalszą

pomocą . Hellinger zakłada, że odkrycie

prawdziwej rzeczywistość uruchamia siły,

które oddziałują potem niejako samoczynnie.

Podstawowe pojęcia i założenia ultra -

krótkoterminowej systemowej terapii rodzin.

Kolektywna 'pod- świadomość ' grupy istotnej.

Zrealizowanie tysięcy omówionych 'ustawień'

i baczne obserwacje doprowadziły Hellingera

do wniosku, że każdy z nas podlega

oddziaływaniom, jak ujmuje on to w języku

angielskim tzw. " collective conscience ".

Owa podświadomość grupowa przymusza nas

do działań, które byłoby trudno wytłumaczyć

w inny sposób. Zdaniem Hellingera do 'grupy

istotnej ' należą: rodzice, ich dzieci,

rodzeństwo rodziców, rodzice rodziców. Jest

ważne, że do 'grupy istotnej' należą niektóre

osoby, które nie są spokrewnione. Zasadą jest

tzw. poprzednictwo ( 'pozostawienie

miejsca') . Tak więc należą tu poprzedni

partnerzy dziatka/babci, rodziców i osóby

rozpatrywanej. Hellinger podaje przykład, że

jeśli np. ojciec pewnej osoby miał romans

pozamałżeński z pewna kobietą i dokonano

aborcji poczętego płodu to kobieta ta i

poczęte dziecko należą do systemu. Hellinger

twierdzi, że do systemu należą również ofiary

morderstwa i/lub gwałtu dokonanego przez

kogoś z wymienionych już członków 'grupy

istotnej. Podświadomość kolektywna kieruje

się pewnymi prawidłowościami. Nikt z

członków 'grupy istotnej' nie powinien być

wykluczony bądź zapomniany. Jeśli

uczestnictwo realnego członka grupy będzie

zanegowane to w przyszłych pokoleniach ktoś

z członków 'grupy istotnej' będzie

podświadomie odtwarzał los osoby

wykluczonej. Jest to tzw. uwikłanie. Według

Hellingera uwolnienie od uwikłania może być

osiągnięte przez ponowne realne, pamięciowe

lub symboliczne włączenie do 'grupy istotnej'

osoby wykluczonej. Ustawianie rodziny ma na

celu wykrycie takiego właśnie uwikłania.

Uwikłanie.

Uwikłanie polega na podświadomym

odtwarzaniu losów jakiegoś starszego członka

'grupy istotnej ' , który został pozbawiony

prawa do uczestnictwa w grupie, który został

wykluczony, izolowany itp. Dość często zdarza

się, że rodzice, będąc zagniewani przestają

utrzymywać kontakty z którymś ze swoich

dzieci. Zdarza się także, iż dzieci izolują się od

swoich rodziców. Bardzo często rodzina

przestaje wspominać osobę która popełniła

samobójstwo. Zdarza się, że nie mówi o

matce, która zmarła przy porodzie, gdyż budzi

to lęk przed posiadaniem własnych dzieci.

Hellinger twierdzi, że wspomniana wyżej

podświadomość 'grupy istotnej' nie godzi się z

pozbawieniem 'równych praw' kogokolwiek z

członków grupy i zmusza kogoś z żyjących

później do podświadomego odtwarzania jego

losów.

Najczęstsze rodzaje dynamiki uwikłania.

Hellinger twierdzi, że uwikłanie przejawia się

najczęściej przez następujące rodzaje

dynamiki życiowej lub inaczej przyjęte

podświadomie przeświadczenia : " Podążę w

ślad za tobą, będę realizować twoje

przeznaczenie", "Umrę zamiast ciebie", "

Lepiej, abym ja odszedł niż Ty", "Odpokutuję

twoją winę".

Poczynania terapeutyczne.

Metoda jest nazywana terapią ultra-

krótkoterminową gdyż na ogół realizowany

jest tylko jeden seans tzw. 'ustawiania

rodziny' ( family constelation). Nie zawsze

udaje się wyjawić zachodzącą dynamikę

powodującą patologię rodzinną. Jeśli jednak

seans jest udany wtedy uzewnętrznia się

uwikłanie bądź inne znaczne obciążenie

emocjonalne, które jest przyczyny choroby.

Hellinger pisze o tym subtelnym etapie

następująco: "...kiedy inscenizuję rodzinę,

pojedyńcze osoby, które wchodzą w jej skład,

czują dokładnie, co w owej rodzinie się dzieje,

choć prawdziwi członkowie są daleko stąd...

dzięki ustawieniu uzyskuję nagle dostęp do

rzeczywistości, która jest dla mnie

niedostępna w myśleniu. Coś wychodzi na

światło dzienne, coś co było wcześniej ukryte.

Kiedy to coś się ujawnia mogę sprawdzić, czy

istnieje rozwiązanie...rozwiązanie w obrębie

rodziny ustawionej oddziałuje na rodzinę

realna. Nawet jeśli jej członkowie o tym nie

wiedzą...."

Czynnikiem działającym jest ponadto

uświadomienie pacjentowi realnej sytuacji w

Brodziak - hellinger.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: