Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
Bezrobocie jest jednym z najważniejszych problemów współczesnych gospodarek. Pomimo, że bezpośrednio dotyczy względnie małej części ludności, to z konsekwencjami musi borykać się całe społeczeństwo. Bezrobocie stanowi poważny problem ekonomiczny i społeczny, a ograniczenie tego zjawiska, czyli zwiększenie zatrudnienia jest jednym z najważniejszych celów narodowych.
Bezrobocie można rozpatrywać w skali makro i mikro. Z bezrobociem w skali makro mamy do czynienia w sytuacji, gdy na określonym obszarze geograficznym znaczna liczba osób zdolnych do podjęcia pracy pozostaje bez zatrudnienia. Natomiast bezrobociem w skali mikro jest utrata pracy z powodu braku kwalifikacji lub innych umiejętności pozwalających objąć i utrzymać stanowisko.
Podstawowym miernikiem poziomu bezrobocia jest stopa bezrobocia, czyli ukazywana w procentach relacja pomiędzy liczbą zarejestrowanych osób bezrobotnych a liczbą osób czynnych zawodowo. Ta ostatnia grupa obejmuje wszystkich zdolnych do pracy w wieku od 15 do 65 (kobiety do 60) roku życia.
W zależności od przyczyn występowania wyróżnia się następujące rodzaje bezrobocia:
W zależności od formy występowania wyróżnia się bezrobocie:
Problem bezrobocia w Polsce przedstawię wg kilku kryteriów na podstawie danych statystycznych w latach 1995, 2000 i 2001.
Analizę rozpocznę od wielkości stopy bezrobocia i jak ten wskaźnik kształtował się na przestrzeni lat.
Tabela 1. Stopa bezrobocia w latach 1995, 2000, 2001
Wyszczególnienie - lata
Stopa bezrobocia w %
1995
13,1
2000
16,0
2001
18,5
Z danych przedstawionych powyżej wynika, że problem bezrobocia pogłębia się. Na przestrzeni 6 lat bezrobocie wzrosło o 5,4 %. Przyczyną tego jest likwidacja niektórych gałęzi przemysłu, ograniczenie produkcji, zmiany w technologii oraz zmniejszenie popytu na konkretne dobra czy usługi. Dla porównania w roku 1990, tj. na początku zmian ustrojowych stopa bezrobocia rejestrowanego wynosiła 6,5 %. O pełnym zatrudnieniu w gospodarkach rynkowych mówi się, gdy stopa bezrobocia mieści się w granicach 4-6 %.
Omówię teraz wielkość bezrobocia oraz stopę bezrobocia z podziałem na płeć i miejsce zamieszkania w badanym okresie.
Tabela 2. Bezrobocie w badanym okresie
Wyszczególnienie
1995 r.
2000 r.
2001 r.
Bezrobotni w tyś.
Ogółem
2 233
2 760
3 186
mężczyźni
1 111
1 331
1 612
kobiety
1 122
1 429
1 574
miasta
1 432
1 824
2 103
wieś
801
936
1 083
12,1
14,2
17,3
14,4
18,1
20,0
13,7
16,9
19,6
12,2
14,3
16,7
Stopa bezrobocia wśród kobiet jest większa niż wśród mężczyzn. Jedną z przyczyn jest rezygnacja kobiet z pracy na czas wychowywania dzieci. Powyższe dane pokazują ponadto, że zatrudnienie w miastach jest coraz mniejsze. Problemem jest zamykanie nierentownych zakładów bądź przenoszenie zakładów w inny rejon, co wiąże się z kolei z brakiem mobilności, tzn. z niemożnością bądź niechęcią do zmiany miejsca zamieszkania. Wg tych danych najmniej ludzi bez pracy jest na wsi, co jednak nie do końca odzwierciedla rzeczywistość ze względu na ukryte bezrobocie.
Kolejnym kryterium analizy będzie podział bezrobotnych wg wieku i poziomu wykształcenia.
Tabela 3. Bezrobotni wg wieku i poziomu wykształcenia w tyś.
2 628,8
2 702,6
stary_hipis