Or_Lakiernik samochodowy.pdf

OPINIE

Rozdział 5/2.I.6.

5/2.I.6. Ocena ryzyka zawodowego na stanowisku

pracy lakiernika samochodowego

5/2.I.6. Ocena ryzyka zawodowego lakiernika samochodowego

Spis treœci

1. Opis stanowiska ............................ 1

2. Zakres obowi¹zków lakiernika ................. 2

3. Organizacja pracy ........................... 2

4. Wymagane kwalifikacje....................... 3

5. Identyfikacja zagro¿eñ ....................... 3

6. Stosowane œrodki profilaktyczne ............... 6

7. Statystyka wypadków na stanowisku pracy

za ostatnie 5 lat ............................ 6

8. Karta oceny ryzyka zawodowego............... 7

1. Opis stanowiska

Lakiernik pracuje w warsztacie wykonuj¹cym naprawy blacharki oraz lakiero-

wanie samochodów osobowych i dostawczych. Podstawowym miejscem pracy

lakiernika samochodowego jest wydzielone pomieszczenie warsztatu napraw

samochodów. Pomieszczenie to jest wyposa¿one w:

centralne ogrzewanie,

wentylacjê naturaln¹,

wentylacjê odci¹gow¹ z wymuszonym nawiewem powietrza (ciep³e – zimne),

oœwietlenie dzienne oraz sztuczne.

Środowisko

pracy

Pomieszczenie lakierni ma wysokoœæ 3,3 m. Urz¹dzenia wentylacyjne zapewniaj¹

w ci¹gu godziny dziesiêciokrotn¹ wymianê powietrza w lakierni.

Temperatura w pomieszczeniu lakierni utrzymywana jest na poziomie nie ni¿-

szym ni¿ +14°C, niezale¿nie od pory roku. Maksymalna temperatura to +20°C.

Oprócz pomieszczenia lakierni, pracownik wykonuje swoje czynnoœci tak¿e:

w magazynku lakierów i œrodków pomocniczych – sk¹d pobiera konieczne do

pracy materia³y,

na placu przed pomieszczeniem lakierni – gdzie pracownik manewruje pojaz-

dami przeznaczonymi do naprawy.

Lakiernik wykorzystuje w pracy polerki i szlifierki zarówno rêczne, jak i mecha-

niczne. Oprócz tego u¿ytkuje oczyszczarkê strumieniow¹ (wy³¹cznie w hermetycz-

nej komorze) oraz lepkoœciomierz i pistolet wysokociœnieniowy o zredukowanym

ciœnieniu do nak³adania pow³ok lakierniczych. Pracownik wykorzystuje te¿ narzê-

dzia rêczne (m³otki, wkrêtaki, klucze, szczotkê drucian¹, itp.).

Podstawowe materia³y wykorzystywane w pracy, to w szczególnoœci:

szpachlówka na bazie nienasyconej ¿ywicy poliestrowej (sk³adnik szkodliwy to

styren),

podk³ad akrylowy wraz z utwardzaczem (roztworem ¿ywicy poliizocyjaniano-

wej w rozpuszczalnikach organicznych),

Wykorzystywa-

ne urządzenia

lipiec 2007

Rozdzia³ 5/2.I.6.

Les³aw Zieliñski

5. Ryzyko zawodowe

lipiec 2007

OPINIE

5. Ryzyko zawodowe

Rozdział 5/2.I.6.

lakier akrylowy z utwardzaczem (zawieraj¹ sk³adniki szkodliwe: octan n-buty-

lu, solwent nafta, octan 1-metoksy-2-propylu, ksylen),

pasta polerska (sk³adniki szkodliwe: tlenek glinu, benzyna ciê¿ka obrabiana

wodorem).

2. Zakres obowi¹zków lakiernika

Zadania

Do obowi¹zków lakiernika nale¿y:

wstêpne przygotowanie samochodu do lakierowania – tzn. prace demonta-

¿owe i zabezpieczaj¹ce;

przygotowanie powierzchni do lakierowania:

czyszczenie z b³ota i zanieczyszczeñ,

usuwanie starych pow³ok lakierniczych i rdzy,

przygotowywanie powierzchni do szpachlowania i samo szpachlowanie,

wyrównywanie i szlifowanie;

lakierowanie,

ponowny monta¿ elementów;

czyszczenie koñcowe samochodu.

Lakiernik jest odpowiedzialny równie¿ za utrzymywanie porz¹dku w pomieszcze-

niu lakierni i na placu manewrowym.

3. Organizacja pracy

W warsztacie zatrudnionych jest ³¹cznie dwóch lakierników. Praca jest dwuzmia-

nowa przez 5 dni w tygodniu. Ka¿dy lakiernik pracuje samodzielnie na jednej

zmianie.

Lakiernik odpowiada za:

prawid³owe przygotowanie powierzchni do lakierowania,

zabezpieczenie powierzchni nie podlegaj¹cych lakierowaniu przed ich zamalo-

waniem, a tak¿e

terminowe i jakoœciowe wykonanie prac,

stan techniczny powierzonego mu wyposa¿enia,

³ad i porz¹dek w miejscu pracy oraz

przestrzeganie warunków ppo¿. w miejscach wykonywania pracy (np. w la-

kierni).

Pracodawca-w³aœciciel warsztatu wyznacza lakiernikowi zakres i termin wykona-

nia prac.

Dobór lakieru (rodzaj i kolor) nie nale¿¹ do obowi¹zków lakiernika.

Roboty blacharskie wykonywane s¹ przez blacharzy samochodowych w innych

pomieszczeniach warsztatu.

lipiec 2007

5/2.I.6. Ocena ryzyka zawodowego lakiernika samochodowego

OPINIE

Rozdział 5/2.I.6.

4. Wymagane kwalifikacje

Na stanowisku lakiernika mo¿na zatrudniæ osobê, która:

ma wykszta³cenie zawodowe,

ma odpowiedni stan zdrowia udokumentowany aktualnym orzeczeniem le-

karskim o braku przeciwwskazañ do pracy w lakierni.

5. Identyfikacja zagro¿eñ

Lp. Zagro¿enie lub czynnik

niebezpieczny,

szkodliwy, uci¹¿liwy

ród³o zagro¿enia

Mo¿liwe skutki

1. Po¿ar, wybuch.

Wykorzystywane w pracy

lakiery, rozpuszczalniki

i ich opary. Zw³aszcza

w przypadku:

• przechowywania w miej-

scu pracy materia³ów

w iloœci wiêkszej ni¿

niezbêdna do pracy na

jednej zmianie roboczej,

• nieprzestrzegania prze-

pisów przeciwpo¿aro-

wych (wchodzenie do

lakierni ze Ÿród³em

otwartego ognia np.

z zapalonym papie-

rosem),

• nieprzestrzegania zasa-

dy przechowywania

tamponów, itp. odpa-

dów nas¹czonych sub-

stancjami ³atwopalnymi

w zamkniêtych pojem-

nikach.

Najczêœciej dochodzi do

poparzeñ, ale zdarza siê,

¿e w wyniku wybuchu

lub po¿aru mo¿e dojœæ

równie¿ do œmierci

pracownika lub ciê¿kiego

uszkodzenia cia³a.

2. Kontakt cz³owieka

z pojazdami w ruchu –

potr¹cenie, przygniecenie.

Poruszaj¹ce siê po placu

i w warsztacie samocho-

dy, szczególnie wje¿d¿a-

j¹ce i wyje¿d¿aj¹ce.

Ciê¿kie uszkodzenie cia³a

lub nawet œmieræ.

3. Spadaj¹ce przedmioty –

uderzenie, przygniecenie.

Nieprawid³owo sk³ado-

wane:

• pojemniki z mate-

ria³ami,

• narzêdzia i

• pochodz¹ce z demonta-

¿u elementy samochodu.

Urazy cia³a szczególnie

koñczyn.

lipiec 2007

OPINIE

5. Ryzyko zawodowe

Rozdział 5/2.I.6.

4. Po³o¿enie stanowiska

pracy na poziomie ró¿-

nym od powierzchni oto-

czenia – upadek na ni¿szy

poziom.

Podest (drabinka) do

malowania powierzchni

dachu samochodu.

Zabrudzone schody wejœ-

ciowe do kana³u.

Urazy cia³a (zw³aszcza

st³uczenia, z³amania

i zwichniêcia koñczyn)

oraz szczególnie niebez-

pieczne urazy g³owy.

5. Poœlizgniêcie, upadek na

tej samej p³aszczyŸnie.

Nierówne, mokre i œliskie

posadzki, ba³agan na sta-

nowisku pracy.

Z³amania, zwichniêcia

koñczyn, st³uczenia cia³a

i urazy g³owy.

6. Kontakt z nieruchomymi

elementami – uderzenie.

Elementy wyposa¿enia

warsztatu (szafki i rega³y),

wejœcia, elementy kon-

strukcyjne samochodu.

Urazy cia³a – szczególnie

koñczyn i g³owy.

7. Kontakt z ruchomymi

elementami – uderzenie.

Drzwi i okna warsztatu

oraz drzwi, klapy samo-

chodu, itp.

Urazy cia³a – szczególnie

koñczyn i g³owy.

8. Kontakt z ostrymi i szorst-

kimi krawêdziami.

Elementy blacharki samo-

chodu, wykorzystywane

narzêdzia i materia³y

(zw³aszcza podczas czysz-

czenia wstêpnego oraz

obróbki przygotowywa-

nego do lakierowania ele-

mentu), krawêdzie opako-

wañ wykorzystywanych

materia³ów (najczêœciej

w trakcie otwierania

puszek).

Urazy najczêœciej d³oni

i palców (zw³aszcza

otarcia i zak³ucia).

9. Kontakt z elementami

w ruchu – uderzenie,

pochwycenie.

Ruchome elementy elek-

trycznych narzêdzi – szli-

fierka, szczotka, polerka.

Urazy cia³a – szczególnie

d³oni.

10. Praca z u¿yciem narzêdzi

bez napêdu mechanicz-

nego.

Narzêdzia rêczne – m³otki,

szczotki druciane, klucze,

no¿e, itp.

Skaleczenia, zak³ucia,

st³uczenia najczêœciej

d³oni.

11. Odpryski czynnika

materialnego.

Fragmenty b³ota, rdza,

szpachla, od³amki drutów

szczotek – podczas

oczyszczania powierzchni,

szlifowania.

Urazy cia³a – szczególnie

d³oni. Najbardziej niebez-

pieczne s¹ urazy twarzy,

w tym zaprószenia oczu

(mo¿liwa nawet ca³kowita

utrata wzroku).

12. Pr¹d elektryczny o napiê-

ciu do 1 kV.

Instalacja i wykorzysty-

wane elektryczne narzê-

dzia rêczne oraz przeno-

œne Ÿród³a oœwietlenia

miejscowego.

Pora¿enie pr¹dem elek-

trycznym – ciê¿kie uszko-

dzenie cia³a, poparzenia,

poœrednio st³uczenia,

a w skrajnych przypad-

kach pora¿enia œmiertelne.

lipiec 2007

5/2.I.6. Ocena ryzyka zawodowego lakiernika samochodowego

OPINIE

Rozdział 5/2.I.6.

13. Kontakt z elementami

pod ciœnieniem wy¿szym

od atmosferycznego.

Wê¿e zasilaj¹ce narzêdzia

z napêdem pneumatycz-

nym – najczêœciej w wyni-

ku wyrwania koñcówki

lub uszkodzenia samego

wê¿a.

Urazy cia³a – szczególnie

koñczyn i g³owy (czêste

urazy oka).

14. Przeci¹¿enie uk³adu miê-

œniowo-szkieletowego,

lub szkodliwy ruch.

Przetaczanie samocho-

dów (manewrowanie),

przenoszenie, ustawianie

demontowanych elemen-

tów samochodu (zw³asz-

cza du¿ych gabarytów),

przenoszenie pojemników

z materia³ami.

Urazy uk³adu miêœnio-

wo-szkieletowego

przepuklina.

15. Wymuszona pozycja

cia³a.

Praca z regu³y w trudno

dostêpnych miejscach

samochodu, ograniczone

powierzchnie miejsca

pracy.

Schorzenia uk³adu miê-

œniowo-szkieletowego.

16. Kontakt z substancjami

chemicznymi. Wch³ania-

nie par i gazów znajdu-

j¹cych siê w powietrzu.

Substancje zawarte

w u¿ytkowanych:

szpachli, lakierach,

rozpuszczalnikach.

Reakcje halucynogenne,

bóle i zawroty g³owy, sen-

noœæ, zatrucie, podra¿nie-

nie uk³adu oddechowego,

oczu, skóry oraz alergie.

W skrajnych przypadkach

utrata przytomnoœci.

17. Zapylenie.

Py³ podczas szlifowania

elementów samochodu

(py³ pochodz¹cy z b³ota

i innych zanieczyszczeñ

oraz py³ z rdzy, zdejmo-

wanych starych pow³ok

lakierniczych, py³ szlifo-

wanej szpachli).

Podra¿nienie uk³adu

oddechowego oraz oczu.

18. Ha³as.

Silniki wykorzystywa-

nych narzêdzi z napêdem

elektrycznym, oraz silniki

urz¹dzeñ wentylacyjnych.

Prace demonta¿owe z na-

rzêdziami bez napêdu.

Uszczerbek s³uchu. Przy

d³u¿szym nara¿eniu

pracownika – nawet

utrata s³uchu.

19. Zmienny mikroklimat.

Zmienne warunki atmos-

feryczne zw³aszcza

w okresie jesienno-zimo-

wym. Kontrast termiczny

pomiêdzy mocno nagrza-

nym pomieszczeniem

lakierni, a placem przy

warsztacie.

Choroby uk³adu oddecho-

wego, w tym najczêœciej

przeziêbienia.

lipiec 2007

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: