PRZEDMIOT PEDAGOGIKI RESOCALIZACYJNEJ
Przedmiotem pedagogiki resocjalizacyjnej sa jednostki niedostosowane społecznie. Pedagogika resocjalizacyjna jest dyscypliną teoretyczną i praktyczną zajmująca się wychowaniem osób z zaburzeniami w procesie socjalizacji, tzn. tą kategorią osób, która z rozmaitych powodów wykazuje objawy nieprzystosowania i wykolejenia społecznego. Interesuje się osobami, wobec których zarówno proces socjalizacji jak i wychowania nie powiódł się, dlatego jednostka nieprzystosowana społecznie bywa postrzegana jako odchylająca się od normy, a jej odchylenia są niekorzystne dla niej samej lub dla społeczeństwa. Jednostka wadliwie zsocjalizowana lub wychowana, przejawia wiele zachowań uznawanych za niewłaściwe, niepożądane a nawet szkodliwe w sensie społecznym lub indywidualnym.
CEL PEDAGOGIKI RESOCJALIZACYJNEJ:
Praktycznym celem ped. resocjalizacyjnej jest dokonywanie zmian, czyli modyfikacja rzeczywistości wychowawczej dzięki znajomości twierdzeń o charakterze opisowo- wyjaśniającym, które czerpie z teorii wychowania. Istotą ped. resocjalizacyjnej jako dyscypliny praktycznej jest formułowanie zaleceń, czyli opracowywanie, uzasadnianie i wdrażanie projektów określonych zmian w procesie kształtowania człowieka i jego środowiska wychowawczego.
ZADANIA RESOCJALIZACJI:
WG. Czesława Czapówa:
1. Eliminacja przyczyn wykolejenia społecznego.
2. Wyeliminowanie motywacji antagonistyczno- destruktywnej.
3. Wzbudzanie konstruktywnej motywacji.
4. Naprawa moralna i obyczajowa.
5. Wpajanie systemu wartości.
6. Kształcenie mechanizmów kontroli wewnętrznej nawet w sytuacjach pokusy.
7. Wyuczenie poczucia odpowiedzialności za siebie i innych.
8. Kształtowanie refleksji.
9. Przygotowanie do konstruktywnego pełnienia ról społecznych.
10. Utrwalanie uzyskanych rezultatów korekcyjnych.
11. Wdrażanie do samowychowania.
12. Doprowadzenie jednostki do odpowiedniego przystosowania społecznego.
13. Modyfikacja osobowości.
narien