1.
ładunek elek- wielkość skalarna fiz. Będąca miarą oddziaływania cząstek z polem elektromagnetycznym
zasada zach. ład.- mówi że w ukł. ciał izolowanych elek od otoczenia ład elek może być przenoszony między ciałami układu ale jego łączna wartość pozostaje stała
prawo Columba- mówi że wartość siły F wzajemnego oddziaływania 2 ładunków elek o wartości Q1 i !2 jest wprost proporcjonalna do ich iloczynu i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odl r
2.
Pole elek- obszar w którym nieruchome ciało obdarzone ładunkiem elek doznaje siły elek
Natężenie pola e- wielkość wektorowa charakteryzująca pole e, określona stosunkiem siły F działającej na nieruchomy ładunek próbny qp (dostatecznie mały nie zakłócający pola) umieszczony w tym polu tego ładunku
3.
prawo Gaussa- mówi że całkowity q indukcji elek upływający przez powierzchnię zamkniętą jest równy całkowitemu ładunkowi zawartemu w przestrzeni ograniczonej tą powierzchnią
7.
Pojemność elek- C- jest miarą zdolności ciała przewodzącego (lub uk przewodników) do gromadznia ładunku elek. Pojemność odosobnionego ciała przewodzącego jest równa stosunkowi ładunku elek Q rozmieszczonego na jego powierzchni, do potencjału V, uzyskanego przez to ciało
Kondensator- układ w którym przewodniki (tzw. okładki) o dowolnym kształcie są rozdzielone dialektykiem. Wyróżnia się kondensatory płaskie walcowe kluliste. Pojemność kondensatora
8.
Pole mag- to przestrzeń otaczająca magnes (lub przewodnik przez który płynie prąd e) o takiej właściwości że na znajdujące się w niej magnesy działają siły zwane siłami magnetycznymi
10.
Prawo Ampera- I mówi o powstaniu pola mag H wokół przewodników w których płynie prąd e o natężeniu , krążenie wektora natężenia pola mag H po dowolnej krzywej zamkniętej C jest równa sumie natężeń prądów przepływających przez powierzchnię rozpiętej na tej krzywej II- określa siłe elektrodynamiczną F z jaką pole mag o indukcji B działa na znajdującący się wtym polu element d l przewodnika liniowego z prądem o natężeniu J III- zależność wynikająca z 2 powyższych praw i określająca siłe wzajemnego oddziaływania 2 przewodników z prądem. 2 długich prostoliniowych i równoległych przewodników umieszczonych w próżni w odległości a od siebie wartość siły elektrodynamicznej F działającej między jednym przewodnikiem a dł. L drugiego przewodnika wynosi
13.
Indukcja elektromag- nazywamy zjawisko powstawania w obwodzie e siły elekmag od wływem zmiany strumienia idukcji mag przenikającego ten obwód. Jeżeli obwód jest zamknięty powstają w nim prądy elek zwane prądami indukcyjnymi
14.
15.
Fala elekmag- jest to fala rozchodząca się w prózni lub ośrodku materialnym przejawiająca się w zmianach natężenia pole e i mag. W próżni rozchodzą się one z prędkością c=299792458 m/s. Fale elemag płaskie rozchodzące się w próżni są falami poprzecznymi- wektor pola elek E i wektor indukcji mag B są protopadłe do kierunku rozchodzenia się fali i B E
5.
Dipol elek- uk złożony z 2 ład elek o przeciwnym znaku q i –qrównych co do wartości i rozsuniętych na małe odl l. Wielkością charakteryzującą dipol e jest moment dipolowy
Polaryzacja elek- pol. dialektyczna- I- zjawisko powstania własnego pola elek związane z przesunięciem cząstek naładowanych wchodzących w skład dialektyku II- wektor pol. e. P równy jest sumie wektorowej elek. momentów dipolowych atomu (1 cząstek) zawartych w jednostce objętości
12.
Dipol mag- ciało obdarzone dipolowym momentem mag. Najprostszym dipolem mag jest magnes sztabkowy, solenoid lub obwód zamknięty (ramka) z prądem B o nat J którego dipolowy moment mag
KINETYKA I DYNAMIKA RELATYWISTYCZNA
Zasada względności- zasada głosząca że wszystkie inercjalne ukł odniesienia są równouprawnione. W pierwszym przypadku współrzędne używane do opisu przebiegu proc fiz są związane ze sobą za pomocą transformacji Galileusza . W 2 przypadku odpowiednią transformacją jest transformacja Lorentza. Odpowiednikiem zasady wzgl v ogólnej terorii wzgl jest stwierdzenie że wszystkie układy są równouprawnione
Transformacja Lorentza- x’= x- ut y’=y z’=z dotyczy ona również czasu który mija inaczej w obu układach. Wzory mają postać
Skrócenie dł.- rozmiary l poruszającego się obiektu (np. dł pręta) w kierunku ruchu zmniejszają się wg wzoru:
Dylatacja czasu- czas delta t trwania dowolnego proc fiz mierzony w ukł poruszającym się jest większy niż tzw. czas własny delta t trwania tego proc, mierzony w ukł spoczywającym
Składanie prędkości- prędkość v’ obiektu (cząstki, ciała) zmierzona przez obserwatora poruszającego się wraz z ukł (x’, y’, z’, t’) z prędkością u wzg. Nieruchomego układu (x, y, z, t) jest związana z prędokścią v w układzie spoczywającym wzorem (gdy v II u)
4.
Wielkość fizyczna występująca w tych wzorach nazywa się masą relatywistyczną, przy czym tak zdefiniowana masa jest zależna od prędkości. W miarę zbliżania się prędkości ciała do prędkości światła masa dąży do nieskończoności co jest przejawem niemożności rozpędzenia ciężkich obiektów do prędkości równej p. światła.
Pęd relatywistyczny- jego zależność od prędkości nie jest linowa co wynika z relatywistycznego przyrostu masy ze wzrostem prędkości
Energia relatywistyczna- jeżeli prędkość cząstki jest niewielka (r<<c) to energie z bardzo drobnym przybliżeniem można przedstawić w postaci sumy
- energia spoczynkowa cząstki, -jej e. kin. W ogólnym przypadku relatywistycznym e. kin. Cząstki określa się jako różnicę między jej e. całkowitą i e. spoczynkową
zutbud