1.doc

(36 KB) Pobierz
OCR Document

·       zastosowanie:

 

1.    siła mięśniowa O i 1

2.    pacjenci akinetyczni (pozbawieni normalnej aktywności ruchowej)

3.    u pacjentów u których ruch czynny jest przeciwwskazaniem

 

·       cele:

 

1.    zamiana ruchu biernego na czynny

2.    wzmożenie torowania proprioceptywnego

3.    wzmożenie torowania exteroceptywnego

4.    wzmożenia torowania ideomotorycznego

5.    poprawa trofiki tkanek miękkich objętych porażeniem

6.    zapobieganie odleżynom (poprawa trofiki, działanie pompy mięśniowej)

7.    utrzymanie fizjologicznych zakresów ruchu

8.    utrzymanie prawidłowej elastyczności i plastyczności mięsni, więzadeł i torebek

9.    zapobieganie procesom osteomalacji

 

·       wskazania:

 

1.    porażenia i niedowłady mięśni zarówno wiotkie jak i spastyczne

2.    początkowy okres uruchomiania stawu po zabiegu operacyjnym

3.    stan po długotrwałym unieruchomieniu kończyny

4.    zła trofika tkanek miękkich (pacjenci nieprzytomni)

 

·       przeciwwskazania:

 

1.    przypadki pourazowe po złamaniach z niepełnym zrostem (zrost po 3-4 miesiącach)

2.    stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych

3.    stany bezpośrednio po zwichnięciach i innych urazach stawowych

4.    stany zapalne żył

5.    rany skóry, mięśni i tkanek miękkich

6.    stany po zabiegach operacyjnych przed wyjęciem szwów (konsultacja z lekarzem)

7.    występowanie bólu przy ćwiczeniach (silne nie ustępujące dolegliwości)

8.    temperatura powyżej 38°

9.    ciśnienie rozkurczowe powyżej 100 skurczowe powyżej 160 (spoczynkowe)

10.           ogólny ciężki stan pacjenta

11.           stan po tomografii komputerowej z kontrastem

12.           stan po nakłuciu dolędźwiowym (np. pobieranie płynu mózgowo-rdzeniowego)

 

·       metodyka:

 

1.    pw. taka jak przy testowaniu danego ruchu na O i 1

2.    stabilizacja:

        -stabilizacja odcinka bliższego, tak by ruch był wykonywany tylko w stawie ćwiczonym i nie był wspomagany przez sąsiednie stawy

        -uzyskujemy ją poprzez odpowiednią pozycję ułożeniową lub pasy stabilizujące

3.   chwyt:

        -musi być pewny, nie może jednak wywoływać u chorego dolegliwości bólowych

        -zawsze dobieramy tak by nie ćwiczyć przez dwa stawy (np.: ćwicząc staw barkowy trzymamy powyżej stawu łokciowego a nie w okolicy stawy nadgarstkowego)

4.    zasady wykonywania ruchu:

      -ruchy w stawach pacjenta wykonuje fizjoterapeuta

       -płynnie we właściwej płaszczyźnie i wokół fizjologicznej osi stawu

       -w pełnym fizjologicznym zakresie ruchu zgodnym z normą dla danego stawu

        -w stawach bolesnych nie należy nigdy przekraczać granicy bólu

5.    liczba powtórzeń w jednej płaszczyźnie od 20 do30 razy w czasie jednego zabiegu

6.    ćwiczenia bierne wykonuje się 2-3 razy dziennie (im cięższy stan pacjenta tym częściej)

7.   tempo ćwiczeń wolne i rytmiczne

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin