Seweryn Sterling by J. Supady.pdf

(117 KB) Pobierz
55344068 UNPDF
HISTORIA INTERNY POLSKIEJ
Seweryn Sterling – współtwórca polskiej
pulmonologii i ftyzjatrii
Jerzy Supady
Katedra i Zakład Historii Medycyny i Farmacji, Uniwersytet Medyczny, Łódź
Streszczenie: Seweryn Sterling urodził się w Tomaszowie Mazowieckim 21 lutego 1864 roku. Pochodził
z rodziny żydowskiej, która uległa szybkiej polonizacji. Medycynę studiował na Cesarskim Uniwersytecie
Warszawskim. Początkowo pracował w Tomaszowie Mazowieckim. W 1894 roku przeniósł się do Łodzi.
W tymże mieście założył pierwszy w Królestwie Polskim „oddział dla piersiowo chorych”. Za sprawą Sterlinga
otwarto pierwszą w Łodzi poradnię przeciwgruźliczą (1910 r.). W działalności naukowo-klinicznej preferował
metody klimatyczno-higieniczne, między innymi ruch, światło, dietę itp. Leczenie tuberkuliną stosował
z wielkim umiarem. Do diagnostyki gruźlicy wprowadził badanie tętna i ciepłoty ciała. Stworzył oryginalną
klasyfikację gruźlicy, która od 1925 roku stała się w Polsce obowiązująca. Napisał 174 prace naukowe, w tym
dwa podręczniki. Był aktywnym członkiem wielu towarzystw naukowych w kraju i za granicą. W 1928 roku
otrzymał w Wolnej Wszechnicy Polskiej tytuł profesora. Zmarł 6 sierpnia 1932 roku w Rabce. Został pochowany
na cmentarzu żydowskim w Łodzi.
Słowa kluczowe: ftyzjatria, historia medycyny, leczenie gruźlicy, medycyna polska, pulmonologia,
Seweryn Sterling – biografia
Seweryn Sterling urodził się 21 lutego 1864 roku w osiedlu
Gustek w Tomaszowie Mazowieckim, w żydowskiej rodzinie
Jakuba i Franciszki z domu Goldman. Rodzina Sterlingów ule-
gała szybkiej polonizacji, zwłaszcza od czasu pełnienia przez
ojca funkcji sekretarza znanego polskiego powieściopisarza
Józefa Ignacego Kraszewskiego. Już we wczesnej młodości Se-
weryn odczuwał silną więź z polskim społeczeństwem i losami
Polski, czego dowodem była przynależność (w okresie studenc-
kim) do niepodległościowego Związku Młodzieży Polskiej.
W latach 1883–1889 odbył studia lekarskie na Cesarskim
Uniwersytecie Warszawskim. W czasie nauki uniwersyteckiej
słuchał wykładów między innymi prof. Ignacego Baranow-
skiego, w których słynny internista uczył, że walka z gruźlicą
to zadanie lekarskie i społeczno-zawodowe [1].
Po otrzymaniu dyplomu lekarza Seweryn Sterling wyje-
chał za granicę w celu odbycia stażu specjalistycznego. W la-
tach 1889–1891 gościł w klinikach chorób płuc w Wiedniu,
Monachium i Jenie.
Pracę zawodową w charakterze lekarza fabrycznego rozpo-
czął w 1891 roku w Tomaszowie Mazowieckim. Na okres za-
trudnienia w rodzinnym mieście przypadło pogłębienie zain-
teresowań młodego lekarza chorobami płuc, głównie gruźlicą.
W 1894 roku Sterling ogłosił publikację na temat wyników
swoich obserwacji i badań, co spowodowało zwrócenie na nie-
go uwagi członków Łódzkiego Towarzystwa Lekarskiego.
Wówczas też przeniósł się do Łodzi na stałe, podejmując pra-
cę lekarza fabrycznego w firmach „Rosenblatt” i „Jarociński”
(1894–1897). Pod koniec 1897 roku podjął się zorganizowania
w Szpitalu im. Małżonków Poznańskich pierwszego w Króle-
stwie Polskim „oddziału dla piersiowo chorych”. Dwie sale dla
przyszłych chorych na gruźlicę pacjentów wyodrębnione zo-
stały z oddziału internistycznego dr. Ludwika Przedborskiego
[2]. W 1908 roku, po przejściu Przedborskiego na emeryturę,
Sterling został ordynatorem całego oddziału wewnętrznego,
równocześnie powiększając liczbę łóżek na oddziale dla cho-
rych na gruźlicę z 8 do 12.
W 1910 roku z inicjatywy Sterlinga otwarto pierwszą w Ło-
dzi poradnię przeciwgruźliczą przy Lidze Przeciwgruźliczej
(powstała w 1907 r.), a w 1918 roku identyczną poradnię przy
Sekcji do Walki z Gruźlicą Wydziału Zdrowotności Publicz-
nej (WZP) Magistratu miasta Łodzi (MmŁ). Jego staraniem
w 1915 roku zorganizowano w Łodzi pierwszy „szpital sanato-
ryjny”. Słynne tezy Sterlinga, które sprecyzował w 1917 roku,
zawierały sugestie pożądanych kierunków działań ze strony
państwa, samorządu miejskiego oraz społeczeństwa na rzecz
walki z gruźlicą w skali ogólnokrajowej.
Również z inicjatywy Seweryna Sterlinga powołano Radę
Naczelną do Walki z Gruźlicą przy WZP MmŁ. Dzięki tej
instytucji zintegrowano w Łodzi profilaktykę oraz lecznictwo
stacjonarne wszystkich sektorów służby zdrowia: państwowe-
Adres do korespondencji:
prof. dr hab. med. Jerzy Supady, Katedra i Zakład Historii Medycyny i Farmacji,
Uniwersytet Medyczny, ul. Muszyńskiego 2, 90-151 Łódź, tel./fax: 042-677-92-87,
e-mail: jerzysupady@wp.pl
Praca wpłynęła: 04.12.2007. Przyjęta do druku: 06.12.2007.
Nie zgłoszono sprzeczności interesów.
Pol Arch Med Wewn. 2008; 118 (3): 158-160
Copyright by Medycyna Praktyczna, Kraków 2008
Seweryn Sterling – współtwórca polskiej pulmonologii i ftyzjatrii
1
55344068.002.png 55344068.003.png
HISTORIA INTERNY POLSKIEJ
go, miejskiego, Kas Chorych i Ubezpieczalni Społecznej, Ro-
botniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i Kropli Mleka [3].
W działalności naukowo-klinicznej, nierozerwalnie zwią-
zanej z postępowaniem diagnostyczno-leczniczym, Sterling
preferował metody higieniczno-klimatyczne: specjalną dietę,
racjonalnie dozowane światło słoneczne, przebywanie na świe-
żym powietrzu itp. Wobec odkrytej przez Roberta Kocha
tuberkuliny podzielał sceptycyzm terapeutyczny wybitnego
internisty Alfreda Sokołowskiego. Toteż tuberkulinę stosował
wybiórczo i w stanach lekkich. Łódzki lekarz był gorącym
rzecznikiem stosowania tuberkuliny dla celów diagnostycz-
nych wg metody Pirqueta, Moro lub Mantoux. Badania tego
rodzaju wprowadził w swoim oddziale w 1907 roku. Duże
znaczenie dla ftyzjatrii łódzkiej miało opisanie i wykorzystanie
w praktyce klinicznej oceny częstości tętna (1903) oraz krzywej
ciepłoty ciała (1914) jako czynników diagnostyczno-progno-
stycznych w gruźlicy płuc [4]. Sterling opracował oryginalną
klasyfikację gruźlicy płuc, która na I Zjeździe Przeciwgruźli-
czym w Krakowie w 1925 roku została uznana za obowiązu-
jącą w Polsce [5].
Sterling opublikował 174 prace naukowe na temat gruź-
licy, w tym dwa podręczniki: „O leczeniu gruźlicy w szpitalu
i w domu” oraz „Suchoty płuc pospolite”.
Ogromne sukcesy S. Sterlinga na niwie społeczno-lekar-
skiej dotyczyły miedzy innymi współorganizowania Oddzia-
łu Łódzkiego Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego
(1900), przewodniczenia Łódzkiemu Towarzystwu Lekarskie-
mu (1916–1932), współredagowania Czasopisma Lekarskiego
(1899–1908), współzałożenia i współredagowania czasopism
Gruźlica i Polska Gazeta Lekarska , członkostwa honorowego
Polskiego Związku Przeciwgruźliczego.
Sterlinga cechowała patriotyczna postawa, co przejawiło się
w czasie strajku szkolnego w Łodzi w 1905 roku, kiedy był
aresztowany, a potem długo inwigilowany przez carską Ochra-
nę. W 1916 roku z grupą łódzkich lekarzy społeczników spolo-
nizował Wydział Zdrowotności Publicznej Magistratu miasta
Łodzi. Odznaczony został Krzyżem Niepodległości za udział
w niepodległościowej Lidze Państwowości Polskiej (w czasie
I wojny światowej) oraz w Kole Radnych Polaków (po 1918
r.).
PIŚMIENNICTWO
1.CiechanowskiS.RysżyciaSewerynaSterlinga.In:Gruźlica.Zbiórprac1894–1932.
Łódź,1934:IX-XIII.
2.FijałekJ,IndulskiJ.OpiekazdrowotnawŁodzidoroku1945.Studiumorganizacyj-
no-historyczne.Łódź,1990:88-420.
3.FijałekA,SupadyJ.GruźlicapłucwŁodziodschyłkuwiekuXIXdo1918r.Zdziejów
walkizchorobą.Łódź,2002:111-118.
4.FijałekA,SupadyJ.GruźlicapłucwŁodziwokresiemiędzywojennym(1918–1939).
Łódź,2003:159-165.
5.SterlingS.Podstawykliniczneklasyfikowaniasuchotprzewlekłych.In:Gruźlica.
Zbiórprac1894–1932.Łódź,1934:86-125.
6.ArchiwumPaństwowewŁodzi.AktaMiastaŁodzi,sygn.6815,6809,7346.
7.PolskaGazetaLekarska.Wydaniespecjalnewzwiązkuzpierwsząrocznicąśmierci
prof.drmed.SewerynaSterlinga.1933;33-34.
W 1928 roku Wolna Wszechnica Polska, której filia znaj-
dowała się również w Łodzi, przyznała Sterlingowi tytuł na-
ukowy profesora w zakresie higieny, a Polska Akademia Umie-
jętności godność członka – korespondenta [6].
Seweryn Sterling był żonaty i miał czworo dzieci: Janinę
(ur. 1900 r.), Kazimierza (ur. 1902 r.), Antoniego (ur. 1903 r.)
i Zofię (ur. 1904 r.). W latach 20. XX wieku rodzina Sterlingów
mieszkała w Łodzi w kamienicy przy ul. Piotrkowskiej 111.
Prof. dr med. S. Sterling zmarł w 68 roku życia w Rabce
6 sierpnia 1932 roku. Pochowany został na cmentarzu żydow-
skim w Łodzi [7].
2
POLSKIE ARCHIWUM MEDYCYNY WEWNĘTRZNEJ 2008; 118 (3)
55344068.004.png 55344068.005.png 55344068.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin