Anatomia 1.pdf

(133 KB) Pobierz
FORMULARZ DANYCH EWIDENCYJNYCH ZLECENIOBIORCY
Zespół narządów oddechowych
(apparatus respiratorius)
spełnia podstawową rolę w wymianie gazowej między krwią a środowiskiem
zewnętrznym
z wdychanym powietrzem dostarczany jest do krwi tlen, a z wydychanym wydalany
jest z niej dwutlenek węgla
wymiana gazowa odbywa się w płucach
dużą rolę odgrywają mm. oddechowe, ich nerwy i naczynia
powietrze wypełniające płuca oddzielone jest od krwi przez dwie przegrody:
ścianę pęcherzyka płucnego
ścianę naczyń włosowatych oplatających pęcherzyk
powietrze docierające do płuc musi być:
ogrzane do temperatury ciała
pozbawione pyłów i innych zanieczyszczeń
odpowiednio nasycone parą wodną
nie można dopuścić do wysychania i zanieczyszczenia pęcherzyków
płucnych !!!
drogi oddechowe składają się z:
jamy nosowej
części nosowej gardła
krtani
tchawicy
oskrzeli
płuc
opłucnej
I JAMA NOSOWA
(nasus) (cavum nasi)
stanowi początkowy odcinek drogi oddechowej
jednocześnie jest narządem węchu
ma tu miejsce ocena wdychanego powietrza pod względem zapachowym
tu powietrze ogrzewa się, nawilża i oczyszcza
uczestniczy w wydawaniu dźwięków
nozdrza przednie (nares) są otworami wejściowymi do jamy nosowej
nozdrza tylne (choanae) służą do jej połączenia z gardłem
łączą się z nią zatoki przynosowe
na obudowę składają się:
grzbiet nosa (dorsum nasi)
ściany boczne
wierzchołek (apex nasi)
nasada nosa (radix nasi)
płytka nosowa (planum nasale)
Projekt „Dobry zawód – lepsza przyszłość” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego
Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, Priorytet IX, Działanie 9.3
NOS
725374809.002.png 725374809.003.png
utworzona na wierzchołku nosa przez powłokę wspólną
pozbawiona włosów
wokół występują pojedynczo włosy dotykowe
podzielona na małe pólka z licznymi gruczołami surowiczymi
ich wydzielina zwilża powierzchnię płytki
a parując – ochładza
przegroda nosa (septum nasi)
od obydwu krawędzi odchodzą na boki chrząstki boczne nosa (cartolago
nasi lateralis ), które tworzą chrzęstne rusztowanie nosa
zrąb skrzydeł nosa utworzony jest przez specjalną chrząstkę skrzydłową
(cartilago alaris) różnie wykształconą u różnych gatunków
przedsionek nosa (vestivbulum nasi)
pokryta skórą część przednia jamy nosowej
jama nosowa właściwa
wysłana jest błoną śluzową pokrywającą:
małżowiny nosowe
błędnik sitowy
przewody nosowe
dwie małżowiny dzielą jamę nosową na 3 przewody:
przewód grzbietowy
pełni funkcję węchową
przewód środkowy
pełni funkcję węchowo – oddechową
przewód brzuszny
pełni funkcję wyłącznie oddechową
jest najobszerniejszy
przewód wspólny
łączy wszystkie 3 przewody
błona śluzowa
osiadają na niej zanieczyszczenia i są wydalane na zewnątrz przez
nabłonek migawkowy
różnie zbudowana w każdym przewodzie
tworzy 3 fałdy:
fałd prosty
fałd podstawny
fałd skrzydłowy
w fałdzie podstawnym znajduje się szczelinowate ujście nosowo – łzowe
(ostium nasolacrimale)
wypływają nim łzy z woreczka łzowego
wydzielina gruczołów i łzy parując nasycają wilgocią wdychane powietrze
pod błoną znajdują się żylne sploty jamiste małżowin
pełnią rolę grzejników wdychanego powietrza
podczas wdechu zapewniają:
mieszanie się cząstek powietrza
szybkie ogrzewanie
nawilżanie
Projekt „Dobry zawód – lepsza przyszłość” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego
Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, Priorytet IX, Działanie 9.3
725374809.004.png
oczyszczanie z pyłków
przewód przysieczny (ductus incisivus)
uchodzi do niego narząd lemieszowo – nosowy
parzysta, wypełniona płynem, wąska cewka błony śluzowej
ZATOKI PRZYNOSOWE
(sinus paranasales)
wolne przestrzenie zawarte między zewnętrznymi i wewnętrznymi blaszkami
niektórych płaskich kości czaszki
czynnościowo nie są związane z narządami oddechowymi
połączone z jamą nosową wysłane są cienką błoną śluzową zrastającą się z
okostną
należą do nich:
zatoka szczękowa
zatoka czołowa
zatoka klinowa
zatoka podniebienna
stopień rozwoju zatok zależy od gatunku, wieku a także siły zębów
przedtrzonowych i trzonowych
u bydła – również z obecnością rogów (rozwinięte najlepiej)
u świń – z rozwojem części potyliczno – ciemieniowej czaszki
u psa – rozwinięte najsłabiej
GARDŁO
(pharynx)
twór mięśniowo – błoniasty w kształcie lejka
łączy jamę ustną z przełykiem i jamę nosową z krtanią
krzyżują się tu droga pokarmowa z drogą oddechową
przednio od gardła leżą nozdrza tylne i cieśń gardzieli
w części tylnej widnieje wejście do krtani i przełyku
w pobliżu nozdrzy tylnych znajduje się parzyste ujście gardłowe trąbki słuchowej
prowadzące do jamy bębenkowej
błona śluzowa gardła formuje parzysta fałd – łuk podniebienno – gardłowy (arcus
palatopharyngeus)
w błonie znajdują się gruczoły gardłowe (glandulae pharyngeae) i migdałek
gardłowy (tonsilla pharyngea)
obustronnie fałdy u niektórych gatunków tworzą próg gardłowo – przełykowy
(limen pharyngoesophageum)
w gardle wyodrębnia się:
część nosową (pars nasalis pharyngis)
część ustną (pars oralis pharyngis)
część krtaniową (pars laryngea pharyngis)
podczas połykania unosi się podniebienie miękkie, nagłośnia zasłania wejście do
krtani, a łuki i próg zwężają otwory części nosowej gardła
Projekt „Dobry zawód – lepsza przyszłość” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego
Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, Priorytet IX, Działanie 9.3
725374809.005.png
mięśnie gardła:
mm. zwieracze przednie gardła (mm. constrictores pharyngis rostrales)
dzieli się na dwa parzyste mięśnie:
m. podniebienno – gardłowy (m. palatopharyngeus)
m. skrzydłowo – gardłowy (m. pterygopharymgeus)
zaciskają część nosową gardła
rozszerzają wejście do przełyku
m. zwieracz środkowy gardła (m. constrictor pharyngis medius)
zw. inaczej m. gnykowo – gardłowy (m. hyopharyngeus)
dzieli się na dwie części:
część chrząstkowo – gardłową
część rogowo - gardłową
mm. zwieracze tylne gardła (mm. constrictores pharyngis caudales)
dzieli się na mięśnie:
m. tarczowo – gardłowy (m. thyropharyngeus)
m. pierścienno – gardłowy (m. cricopharyngeus)
przepychają kęs pokarmowy do przełyku
m. rylcowo – gardłowy tylny (m. stylopharyngeus caudalis)
rozszerza część tylną gardła po akcie połykania
zwęża część nosową gardła
Projekt „Dobry zawód – lepsza przyszłość” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego
Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, Priorytet IX, Działanie 9.3
725374809.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin