XIIkonkIIIetaprozw.pdf

(88 KB) Pobierz
Microsoft Word - rozwXIIkonkIIIetap.doc
ROZWIĄZANIA ZADAŃ III ETAPU XII KONKURSU CHEMICZNEGO
Zad. 1
a. W reaktorze zachodzi proces utleniania NH 3 do N 2 , NO, NO 2 i innych tlenków azotu.
W płuczce A powstaje woda amoniakalna, w płuczce B – mieszanina kwasów azotowych(III)
i (V). W probówce A nie obserwuje się zmian (zachodzi tylko reakcja H 2 SO 4 z NH 3 ·H 2 O). W
probówce B obserwujemy tzw. reakcje obrączkową, charakterystyczna zarówno dla jonów
NO 2 - jak i NO 3 - :
2 H + + Fe 2+ + NO 2 - = Fe 3+ + NO + H 2 O
4 H + + 3 Fe 2+ + NO 3 - = 3 Fe 3+ + NO + 2 H 2 O
Fe 2+ + NO = [Fe(NO)] 2+
b. Platyna jest w tym procesie katalizatorem.
c. Reakcja egzoenergetyczna.
PUNKTACJA:
Za równanie reakcji zachodzącej w reaktorze – 1 pkt. (za poprawny uznawano zapis
prowadzący do powstania któregoś z kwasotwórczych tlenków azotu); za równania
zachodzące w płuczkach – po 0,5 pkt., za równania reakcji obrączkowej (z NO 2 - lub NO 3 - ) po
0,25 pkt.
Za podanie znaczenia platyny w przedstawianym eksperymencie – 0,5 pkt.; za podanie
zastosowań platyny – po 0,5 pkt. (max. 1,5 pkt.)
Za wskazanie, iż obserwowany proces jest egzoenergetyczny – 0,5 pkt.
Zad. 2
a.
AsO 3 3- + I 2 + H 2 O = AsO 4 3- + 2 I - + 2 H +
b. Oczekiwano powołania się na regułę przekory. Dodanie jonów OH - powoduje
„konsumpcję” jonów H + i, w efekcie, przesuniecie równowagi w prawo. Dodanie jonów H +
powoduje efekt przeciwny.
c. Dodanie roztworu arsenianu(V) powoduje przesunięcie równowagi w lewo (wydzielenie
jodu, a co za tym idzie, pociemnienie roztworu).
PUNKTACJA:
Za równanie reakcji – 2 pkt. (dopuszczano zapis arsenianów jako AsO 2 - i AsO 3 - ; za
nieuwzględnienie w równaniu, iż jest to reakcja równowagowa odejmowano 0,5 pkt.)
Za wytłumaczenie wpływu dodatku kwasu i zasady – po 1 pkt.
Za przewidzenie wpływu dodania jonów AsO 4 3- – 1 pkt.
Zad. 3
Na podstawie informacji z punktu a. można ustalić, że związki A i B to alkohole (reagują z
sodem, posiadają zatem aktywny atom wodoru; nie może to być jednak ani fenol, ani kwas
karboksylowy, gdyż nie rozpuszczają się w roztworach NaOH). Ilość wydzielonego wodoru
świadczy o tym, iż na jeden mol związków A lub B przypada 1 mol grup hydroksylowych.
Proces opisany w punkcie b. to oczywiście reakcja dehydratacji (z alkoholu otrzymujemy
węglowodór). Możemy zatem ustalić masę molową tego węglowodoru, odejmując od masy
alkoholu, masę wody. Z danych z punktu b. obliczamy stosunek molowy atomów węgla i
wodoru, który wynosi 1:1. Związek C ma zatem wzór sumaryczny C 8 H 8 . Jedynym
węglowodorem arenowym o takim wzorze jest winylobenzen (styren).
Na podstawie danych z punktu c. wiemy, iż związek A to alkohol I rzędowy (w wyniku
utleniania daje produkt o właściwościach redukujących – aldehyd), związek B to alkohol
drugorzędowy (powstały w wyniku jego utleniania keton nie redukuje odczynnika Tollensa).
Wobec powyższego związek A to 2-fenyloetanol, związek B – 1-fenyloetanol.
Związki D i E to odpowiednio 2-fenyloetanal i acetofenon
Stereoizomery może tworzyć tylko związek B. Wykazuje on enancjomerię (izomerię
optyczną).
Związek C stosowany jest m.in. w przemyśle tworzyw sztucznych jako monomer.
Z CH 3 MgI reagują związki A, B (z wytworzeniem alkoholanu magnezu i metanu) oraz D i E
(z wytworzeniem odpowiednio 1-fenylo-2-propanolu i 2-fenylo-2-propanolu).
PUNKTACJA:
Za identyfikacje związków A i B po 1 pkt.
Za reakcje związków A i B z sodem, dichromianem(VI) potasu i kwasem siarkowym po 0,25
pkt.
Za reakcję Tollensa 0,5 pkt.
Za syntezę każdego ze związków po 1 pkt. (dopuszczalna była dowolna, poprawna droga
syntezy; za błędne uważano schematy nie zawierające uwag o katalizatorach, reakcje
przebiegające niezgodnie z regułami skierowującymi itd.)
Za wskazanie który ze związków tworzy stereoizomery, podanie typu izomerii i narysowanie
wzorów po 0,5 pkt.
Za podanie zastosowania związku C – 1 pkt.
Za każdą z reakcji z jodkiem metylomagnezowym (lub zaznaczenie że nie zachodzi) po 0,5
pkt.
Zad. 4
2MnO 4 - + 6H + + 5H 2 O 2 = 2Mn 2+ + 5O 2 + 8H 2 O
125 cm 3 roztworu to 125 * 1,09 = 136,25 g
W takiej ilości zawartych jest 0,282 * 136,25 = 38,4225 g H 2 O 2
W wyniku reakcji powstanie teoretycznie: m(H 2 O 2 )*M(O 2 )/M(H 2 O 2 ) = 36,2 g O 2 , zatem przy
wydajności 98% - 35,48 g O 2 .
PUNKTACJA:
Za równanie reakcji – 1 pkt.
Za obliczenie ilości O 2 – 1 pkt. (jeśli obliczenia prowadzono w oparciu o błędne równanie
reakcji, nawet jeśli wynik był prawidłowy, nie przyznawano punktów).
Za inną metodę otrzymywania O 2 – 1 pkt.
Zad. 5
a. Pb 3 O 4 (uznawano także Pb 2 O 3 )
b. ZnO
c. SO 2
d. HgO
e. Al 2 O 3
PUNKTACJA: Po 1 pkt za każdą poprawna odpowiedź.
Zad. 6
K = (p(NO)/p o )/[(p(O 2 )/p o ) 1/2 *(p(N 2 )/p o ) 1/2 ] = p(NO)/[p(O 2 )*p(N 2 )] 1/2
zatem:
p 2 (NO)/[p(O 2 )*p(N 2 )] = K 2 = 0,002
p(O 2 ) = p o (O 2 )-1/2p(NO)
p(N 2 ) = p o (N 2 )-1/2p(NO)
p o (O 2 ) = 0,21 * 1013 = 21273 Pa
p o (N 2 ) = 0,79 * 1013 = 80027 Pa
mamy więc
p 2 (NO)/{[p o (O 2 )-1/2p(NO)]* [p o (N 2 )-1/2p(NO)]} = K 2 = 0,002
p 2 (NO)/{[21273-1/2p(NO)]* [80027-1/2p(NO)]}= 0,002
p 2 (NO) = 0,002 * [1702414371 – 10636,5p(NO) – 40013,5p(NO) + 0,25p 2 (NO)] = 3404828,7
– 101,3p(NO) + 0,0005p 2 (NO)
0,9995p 2 (NO) + 101,3p(NO) – 3404828,7 = 0
p(NO) = 1796 Pa
Z tego obliczamy masę NO w 1m 3 powietrza.
n = pV/RT = 1796*1/8,314*2773 = 0,0779 mol
m = n * M = 0,0779 * 30 = 2,34 g
Dopuszczalne było także przyjęcie iż:
p(O 2 ) = p o (O 2 )
p(N 2 ) = p o (N 2 )
przy czym wymagane było uzasadnienie, dlaczego można przyjąć takie założenie.
PUNKTACJA: W wypadku błędów rachunkowych odejmowano 3 pkt.
Zad. 7
Ogrzanie 1 g powietrza o 3,2 K wymaga dostarczenia:
Q = 3,2 * 1,008 * 1 = 3,2256 J ciepła.
Utlenieniu 1 mol CO do CO 2 towarzyszy wydzielenie:
Q = 392,51 – 110,53 = 281,99 kJ energii.
Zatem w 1 g utlenionych zostało:
n = 3,2256/281990 = 0,0000114 mol CO
Licząc ilość moli gazów w 1 g powietrza tak znikome ilości CO można zaniedbać (tym
bardziej że masa molowa CO jest zbliżona do średniej ważonej masy molowej N 2 i O 2 ).
1 dm 3 powietrza zawiera 0,79 dm 3 N 2 (0,035 mol; 0,987 g) i 0,21 dm 3 O 2 (0,009 mol; 0,300
g). Zatem w 0,987 + 0,300 = 1,287 g powietrza znajduje się 0,044 mol gazów. W 1 g
powietrza jest zatem: 0,044/1,287 = 0,0342 mol gazów.
Procent molowy CO wynosi:
100% * (0,0000114/0,0342) = 0,033 %
PUNKTACJA: W wypadku błędów rachunkowych odejmowano 3 pkt.
Zad. 8
Reakcje elektrodowe:
A(Zn): Zn – 2e = Zn 2+
K(Cu): 2H + + 2e = H 2
Jak widać na anodzie w procesie elektrodowym nie wydziela się gaz. Jednakże w zadaniu
powiedziane jest, iż na obu elektrodach wydzieliła się taka sama ilość gazu. Można to
wytłumaczyć chemicznym roztwarzaniem cynku w kwasie stanowiącym elektrolit:
Zn + 2 H + = Zn 2+ + H 2
Wydzieleniu się mola gazu na katodzie towarzyszy zatem w sumie rozpuszczenie się 2 moli
cynku. Masa elektrody miedzianej nie ulega zmianie.
Przez przewodnik przepływa ładunek wynoszący 2520 s * 1 A = 2520 C. Towarzyszy mu
wydzielenie (2520/96500)/2 = 0,013 mol H 2 na katodzie. Roztwarza się więc 0,026 mol Zn
(po 0,013 w wyniku procesu elektrochemicznego i chemicznego) co stanowi 1,7 g. Masa
elektrody cynkowej wyniesie zatem 7 g.
PUNKTACJA: Za stwierdzenie, iż masa blaszki miedzianej nie zmieni się – 1 pkt.
Zad. 9.
H x P y O z + x KOH = K x P y O z + x H 2 O
CaH (x-2) P y O z + (x-2) NaOH = CaNa (x-2) P y O z + (x-2) H 2 O
40 cm 3 0,025 M r-ru NaOH zawiera 0,001 mol NaOH; 10 cm 3 0,1 mol r-ru CaH (x-2) P y O z
zawiera 0,001 mol tej soli. Zatem x = 3.
Z 1 g H 3 P y O z otrzymujemy 1,475 g K 3 P y O z . Możemy zatem obliczyć masę molową:
[n*(M(K 3 P y O z )]/ [n* M(H 3 P y O z )] = 1,475 zatem:
(M(H 3 P y O z ) + 3*38/ M(H 3 P y O z ) = 1,475
M(H 3 P y O z ) + 114 = 1,475 M(H 3 P y O z )
M(H 3 P y O z ) = 240 g/mol
Ponieważ podczas dehydratacji fosfor nie zmienia stopnia utlenienia to:
3*1 + y*31 + z*16 = 240
3*1 + y*5 + z*(-2) = 0
y = 3
z = 9
Wzór sumaryczny kwasu to H 3 P 3 O 9 , strukturalny:
O
OH
O
P
P
O
O
P
O
O
H
OH
PUNKTACJA: Za wzór sumaryczny – 2 pkt., za strukturalny – 2 pkt.
Zad. 10
a. Czterochlorek węgla jest substancją szkodliwą, zarówno dla człowieka jak i dla całego
środowiska naturalnego. Najważniejszym jednak czynnikiem, który przesądził o
rezygnacji z użycia gaśnic tetrowych jest fakt, iż CCl 4 w kontakcie z rozgrzaną
91373395.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin