Ramowy plan wypowiedzi
Temat: Moment śmierci bohatera w literaturze, przedstaw wybrane przykłady.
I. Określenie problemu:
Śmierć była inspiracją dla twórców wielu epok. Jej motyw można odnaleźć zarówno w sztuce jak i w literaturze. Chciałbym opisać różne przedstawienia momentu śmierci człowieka odnosząc się do wybranych przeze mnie dzieł by sprawdzić, jak wyglądała, czym się charakteryzowała oraz jakie pełniła funkcje w ówczesnej literaturze.
II. Kolejność prezentowanych utworów:
1. Robak pragnie spotkania z Gerwazym i przebaczenia, ale obawia się reakcji Klucznika.
· Demaskuje się. („Jam jest Jacek Soplica.”)
· Przyznaje się do grzechów młodości (duma, pycha, zabójstwo Stolnika), odpiera jednak zarzut zdrady.
· Mówi o przemianie- pokora ma być zadośćuczynieniem za wyrządzone krzywdy („jako robak w prochu”).
· Deklaruje patriotyzm; opowiada o walecznych czynach, walkach, cierpieniu i poświęceniu, ale „nie dla chwały ziemskiej”.
· Cieszy się, że umiera między swoimi.
2. . Konrad Wallenrod jest świadomy sytuacji („Stało się!”).
· Demaskuje się- odrzuca elementy „maski”, zdaje sprawę z urzędu.
· Wybiera śmierć samobójczą.
· Jest dumny, nieugięty („wzrok hardy”).
· .Jest usatysfakcjonowany wypełnieniem misji i klęską Krzyżaków.
· Podkreśla jednostkowe i heroiczne poświęcenie („Ja to sprawiłem”, Samson).
· Ma świadomość popełnionych grzechów, ale nie żałuje swoich czynów i odrzuca możliwość spowiedzi.
· Zrzucona lampa to sygnał dla Aldony oraz symbol gasnącego życia.
3. Wzruszająca śmierć pułkownika, Emilii Plater w leśniczówce.
· Pobliska ludność przychodzi ponieważ czuje, że umiera ktoś bardzo ważny.
· Pułkownik chce przed odejściem z tego świata pożegnać się nawet z koniem i swoim oporządzeniem.
· Ciężko mu się pogodzić z tym, że musi odejść i przestać walczyć.
· Ludzie z wiosek klęczą i modlą się, jakby mieli do czynienia z osobą święta, natomiast żołnierze płaczą.
· Rano zrobiło się jednak pusto, żołnierze musieli szybko odejść, ponieważ zbliżali się Moskale.
· Śmierć bohatera.
4. Walczący Sowiński umiera jak bohater ze szpadą w dłoni.
· Nie poddał się i stawiał czoła wrogowi do samego końca.
· Zaszczytem będzie dla niego umrzeć z bronią w ręku.
· Walczył pomimo swojego kalectwa.
· Śmierć wojownika.
III. Wnioski:
Przedstawione przeze mnie postacie umierały w różny sposób choć śmierć jest jedna. Moment ich śmierci był końcem życia, ale i początkiem ich chwały, ponieważ odchodzili z tego świata jako bohaterowie, ludzie, którzy walczyli zacięcie w imię wspaniałej idei - miłości do ojczyzny, a teraz mają czyste sumienie i odchodzą w spokoju.
ejlot