Zwyczaje żywieniowe dziewcząt z rozpoznaniem anoreksji i ich matek.pdf

Psychiatria

PRACA ORYGINALNA

tom 3, nr 3, 133–137

ISSN 1732–9841

Katarzyna Nowakowska, Alina Borkowska

Zakład Psychologii Lekarskiej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Zwyczaje żywieniowe dziewcząt

z rozpoznaniem anoreksji i ich matek

The eating styles in girls suffering from anorexia

and their mothers

Introduction. Anorexia nervosa is a complex disease with multifactor etiology. The eating styles of anorectic

patients are completely different, from eating styles of healthy subjects. Most of data show abnormalities concer-

ning the perception of the role of eating both in anorectic patients and their families.

The aim of this study was to assess the eating styles in girls suffering from anorexia nervosa and their mothers, and

to compare them with the eating styles of healthy girls and their mothers.

Material and methods.

Material and methods. The experimental group consisted of 30 girls with anorexia, aged 13–20 (mean 17)

years. The diagnosis was made using the DSM-IV criteria. The body mass index (BMI) was 17–17 (mean 16). The

second group consisted of 30 mothers of anorectic girls, aged 36–60 (mean 47) years. The control group for

anorectic patients consisted of 30 healthy girls, aged 14–19 (mean 17) years. The control group of patients’

mothers consisted of 30 mothers of healthy girls, aged 36–60 (mean 44) years.

The questionnaire “My Eating Styles” was used to evaluate the eating styles.

Results.

Results. In girls with anorexia nervosa, compared to healthy girls diet restrictions were significantly more frequen-

tly observed. In this group eating was connected with negative emotions, while in healthy subject it was connec-

ted with positive emotions. Eating styles of mothers of the girls with anorexia differed in the tendency to habitual

overeating compared to healthy control mothers.

key words: anorexia, eating styles, diet restrictions, family studies, psychological assessment

Wstęp

Anoreksja psychiczna to zespół chorobowy uwarun-

kowany wieloczynnikowo, w głównej mierze czynni-

kami społeczno-kulturowymi, rodzinnymi, biologicz-

nymi i osobowościowymi. Dotyczy głównie dziewcząt

w okresie dojrzewania i młodych kobiet. Jak wskazują

wyniki najnowszych badań, zaburzenie to coraz czę-

ściej jest diagnozowane u dzieci, a także u dorosłych

kobiet po 30 roku życia, a nawet u kobiet po meno-

pauzie [1].

Hoek i van Hoeken [2] szacują częstość występowania

anoreksji w krajach zachodnich na 0,2–0,9%. Makino

i wsp. [3] podają, że jest to 0,1–5,7% w populacji

kobiet. W Ameryce szacuje się liczbę chorych na ano-

reksję na 8 milionów, z czego 90% przypadków to

dziewczęta. Coraz więcej chorych dziewcząt jest tak-

że w Japonii, Hongkongu, Argentynie i na wyspach

Fidżi [4, 5]. W ostatnich latach badacze obserwują

wzrost częstości występowania anoreksji w popula-

cjach Azji i Afryki, a liczba chorych rośnie wraz ze

wzrostem dobrobytu oraz z przejmowaniem zachod-

niego stylu życia i odżywiania się [3, 6, 7, 8, 9]. Namy-

słowska podaje, że w Polsce częstość anoreksji wyno-

si 0,8–1,8% dla dziewcząt poniżej 18. roku życia [10].

Zwyczaje żywieniowe chorych na anoreksję są istot-

nym czynnikiem obrazu klinicznego choroby. U tych

chorych są one znacząco odmienne od przyjętych

norm odżywiania w danej populacji. Występuje u nich

znaczna koncentracja na problematyce jedzenia, tak,

Adres do korespondencji:

Mgr psych. Katarzyna Nowakowska

Zakład Psychologii Lekarskiej UM w Łodzi

ul. Pomorska 251 b-C5

tel.: (0 42) 675 77 15

e-mail: kakan1977@poczta.onet.pl

www.psychiatria.viamedica.pl

133

Introduction.

Abstract

Introduction.

Material and methods.

Results.

Psychiatria 2006, tom 3, nr 3

że z czasem nabywają ogromną wiedzę na temat diet

i znają dokładne wartości kaloryczne potraw oraz pro-

duktów. Sposób odżywiania się dziewcząt z anoreksją

przybiera często nietypowe formy. Żywią się przeważ-

nie małymi porcjami nabiału, suszonymi owocami

i słodyczami, które według nich nie wytwarzają od-

chodów. Mogą okresowo odmawiać przyjmowania

pokarmów, spożywać jedynie owoce lub chude jogurty

i płatki, przesadnie unikać kalorycznego pożywienia

(np. wielokrotnie zmieniać wodę podczas gotowania

chudego mięsa, odcedzać tłuszcz z zupy) lub stoso-

wać skrajnie restrykcyjne diety. Posiłki „normalne” są

według nich zakazane, chore dzielą pokarmy na „do-

bre” (te z niską zawartością kalorii) i „złe” (pokarmy

wysokokaloryczne). Starają się zjadać tylko te — ich

zdaniem — dobre, rezygnują często z węglowoda-

nów i potraw wysokoenergetycznych [11]. Każdy po-

karm widziany jest przez chorych na anoreksję jako

szkodliwe zanieczyszczanie organizmu.

Wiele danych wskazuje, że również w rodzinach osób

z anoreksją występują pewne nieprawidłowości doty-

czące przypisywania roli jaką pełni pożywienie. Rodzi-

ce często przywiązują nadmierną wagę do jedzenia

dzieci, natomiast w sytuacji choroby, kiedy rodzice lub

lekarze zmuszają chorą na anoreksję do jedzenia przy

stole lub starają się kontrolować ilość spożywanego

pokarmu, osoby te stawiają otwarty opór lub mani-

pulują otoczeniem. Chore są również mistrzyniami w

sztuce tworzenia pozorów, że z ich sposobem odży-

wiania wszystko jest w najlepszym porządku [12]. Poza

unikaniem „tuczącego” pożywienia i stosowaniem bar-

dzo restrykcyjnej diety mogą one stosować: prowo-

kowanie wymiotów, przeczyszczanie, wyczerpujące

ćwiczenia fizyczne oraz nadużywanie leków osłabia-

jących łaknienie lub środków moczopędnych [13].

Problemu odżywiania i zwyczajów żywieniowych cho-

rych na anoreksję oraz zwyczajów, jakie są charakte-

rystyczne dla ich rodzin ostatecznie nie poznano i wy-

maga on dalszych badań.

Disorders (DSM IV). Wskaźnik masy ciała (BMI, body

mass index ) w badanej grupie wynosił 12–17 (śred-

nia: 16,1 ± 1,2).

Drugą grupę badanych stanowiło 31 matek dziew-

cząt chorych na anoreksję w wieku 36–60 lat (średnia

wieku: 47,1 ± 6,1 roku). Wskaźnik masy ciała w tej

grupie wynosił 20–34 p (średnia: 25,7 ± 2,9).

Grupę kontrolną dla chorych z anoreksją (grupa III)

stanowiło 31 zdrowych dziewcząt w wieku 14–19 lat

(średnia: 16,6 ± 1,3 roku), których BMI mieścił się

w granicach 18–25 (średnia: 20,6 ± 1,8).

Grupę kontrolną dobraną do matek dziewcząt z ano-

reksją (grupa IV) stanowiło 31 matek zdrowych dziew-

cząt w wieku 36–60 lat (średnia wieku: 44,4 ± 5,2

roku). Wskaźnik masy ciała wynosił: 18–30 p (śred-

nia: 24,1 ± 3,3).

Metody badań

Do oceny zwyczajów żywieniowych badanych osób

zastosowano kwestionariusz „Moje Zwyczaje Żywie-

niowe” [14], który służy do pomiaru nawyków żywie-

niowych u osób dorosłych i starszej młodzieży. Wyni-

ki uzyskane w trakcie badania tą techniką można sto-

sować w celu diagnozowania zaburzeń w odżywia-

niu się i w przewidywaniu skłonności do tycia.

Za pomocą tego kwestionariusza ocenia się trzy czyn-

niki związane ze zwyczajami żywieniowymi:

1. nawykowe przejadanie się (częste jedzenie na za-

sadzie nawyku, np. podczas wykonywania niektó-

rych czynności — jak oglądanie telewizji, spacer

itp.);

2. emocjonalne przejadanie się („zajadanie emocji”

w celu rozładowania napięcia emocjonalnego);

3. restrykcje dietetyczne (ograniczanie ilości spoży-

wania niektórych pokarmów lub rezygnacja z nie-

których grup pokarmów).

Wyniki

W tabeli 1 przedstawiono wyniki uzyskane u chorych na

anoreksję i u ich matek oraz u osób zdrowych na pod-

stawie kwestionariusza „Moje Zwyczaje Żywieniowe”.

Jak wynika z tabeli 1, dziewczęta z anoreksją uzyskały

istotnie wyższe wyniki w kwestionariuszu „Moje Zwy-

czaje Żywieniowe” w porównaniu z grupą kontrolną

dziewcząt zdrowych. Uzyskały one wyniki wskazujące

na częstsze stosowanie restrykcji dietetycznych pod

postacią niskokalorycznej diety oraz nawykowego prze-

jadania się.

Nie stwierdzono natomiast istotnych różnic w zakre-

sie emocjonalnego przejadania się w grupie chorych

na anoreksję w porównaniu z dziewczętami zdro-

wymi.

Cel pracy

Celem niniejszej pracy była ocena zwyczajów żywie-

niowych dziewcząt chorych na anoreksję i ich matek

w porównaniu ze zwyczajami żywieniowymi dziew-

cząt zdrowych oraz ich matek.

Materiał i metody

Osoby badane

Pierwszą grupę badaną stanowiło 31 dziewcząt z ano-

reksją w wieku 13–20 lat (średnia wieku: 16,9 ± 1,5

roku). Diagnozę anoreksji postawiono zgodnie z kry-

teriami Diagnostic and Statistical Manual of Mental

134

www.psychiatria.viamedica.pl

Katarzyna Nowakowska, Alina Borkowska, Zwyczaje żywieniowe dziewcząt z anoreksją i ich matek

Tabela 1. Porównanie wyników uzyskanych u chorych na anoreksję oraz u osób zdrowych na podstawie

kwestionariusza „Moje Zwyczaje Żywieniowe”

Table 1. The results of "My Eating Styles" guestionnaire in patients with anorexia nervosa and healthy

controls

Chore na anoreksję Grupa kontrolna — dziewczęta zdrowe

Wynik ogólny

14,4 ± 5,9

11,0 ± 4,6**

Nawykowe przejadanie się

4,2 ± 2,6

2,9 ± 2,3*

Emocjonalne przejadanie się

5,1 ± 2,2

4,7 ± 1,9

Restrykcje dietetyczne

5,1 ± 3,2

3,4 ± 2,6*

*p < 0,05, **p < 0,001 test U Manna-Whitneya, różnica vs. anoreksja

Tabela 2. Wyniki kwestionariusza „Moje Zwyczaje Żywieniowe” uzyskane u dziewcząt z anoreksją, u ich

matek oraz u matek dziewcząt zdrowych

Table 2. The results of "My Eating Styles" guestionnaire in girls with anorexia nervosa, their mothers and

healthy controls' mothers

Dziewczęta

Matki dziewcząt

z anoreksją

zdrowych

Wynik ogólny

14,4 ± 5,9

11,2 ± 5,6*

10,0 ± 7,2

Nawykowe przejadanie się

4,2 ± 2,6

3,0 ± 2,3

3,1 ± 3,3

Emocjonalne przejadanie się

5,1 ± 2,2

4,9 ± 1,8

4,0 ± 2,5

Restrykcje dietetyczne

5,1 ± 3,2

3,2 ± 2,6*

2,9 ± 2,6

*p < 0,05 test U Manna-Whitneya, różnica vs. anoreksja

W tabeli 2 przedstawiono wyniki uzyskane u chorych

na anoreksję i u ich matek oraz u matek dziewcząt

zdrowych na podstawie kwestionariusza „Moje Zwy-

czaje Żywieniowe”.

Jak wynika z tabeli 2, częstsze stosowanie restrykcji

żywieniowych obserwowano u matek dziewcząt

z anoreksją w porównaniu z matkami zdrowych dziew-

cząt, podczas gdy nawykowe przejadanie się częściej

występowało u matek zdrowych dziewcząt. Różnice

te nie były jednak istotne statystycznie.

w sytuacjach trudnych emocjonalnie. Jednocześnie

w obydwu grupach dziewcząt wyniki te były istotnie

podwyższone. Może to świadczyć, że w obydwu gru-

pach badanych jedzenie jest postrzegane w kontek-

ście emocji jako środek łagodzący emocje negatywne

lub jako źródło emocji pozytywnych. Jednocześnie w

grupie dziewcząt z anoreksją jedzenie jest postrzega-

ne również jako przyczyna powstawania emocji ne-

gatywnych, na przykład poczucie winy po przyjęciu

pokarmu. To zaś jest przyczyną podejmowania przez

chorą na anoreksję zachowań mających na celu usu-

nięcie pokarmu z organizmu. Potwierdzają to wyniki

innych badań wskazujących na silny związek emocji z

jedzeniem u chorych na anoreksję. W wielu pracach

wskazywano na możliwość łagodzenia napięcia psy-

chicznego przez nadmierne jedzenie u osób z ano-

reksją. Wyniki niniejszej pracy wskazują również na

taką rolę jedzenia u osób zdrowych. Może to się wią-

zać z układem nagrody i doznawaniem przyjemności

podczas jedzenia. U zdrowych osób nie stwierdzono

natomiast zachowań o charakterze restrykcji, co wska-

zuje, że nie ma u nich powiązania emocji negatyw-

nych z jedzeniem w przeciwieństwie do osób z ano-

reksją.

W pracy stwierdzono również, że niektóre zwyczaje

Dyskusja

W niniejszej pracy wykazano istotne różnice w zwycza-

jach żywieniowych między dziewczętami z anoreksją

a dziewczętami zdrowymi. Najbardziej istotne różnice

dotyczyły restrykcji dietetycznych. Nie stwierdzono na-

tomiast istotnych różnic w zakresie czynników mierzą-

cych emocjonalne i nawykowe przejadanie się. Świad-

czy to o tym, że chore na anoreksję zdecydowanie czę-

ściej stosują ograniczającą dietę (restrykcje dietetyczne)

niż zdrowe dziewczęta, co znajduje potwierdzenie we

wcześniejszych pracach [10–12, 15–19].

Nie stwierdzono istotnych różnic w badanych grupach

w zakresie tendencji do emocjonalnego przejadania

się, czyli przyjmowania nadmiernych ilości pokarmów

www.psychiatria.viamedica.pl

135

Psychiatria 2006, tom 3, nr 3

żywieniowe matek chorych na anoreksję są podobne

jak u ich chorych dzieci. Na możliwość istnienia modeli

rodzinnych prowadzących do anoreksji w piśmiennic-

twie polskim zwracano uwagę już kilka lat temu

[19–21]. Davis i wsp. [22] stwierdzili, że styl żywienia

osoby z anoreksją wpływa na żywienie ich partnerów.

Natomiast postawy rodziców wobec żywienia mają

ogromny wpływ na kształtowanie się późniejszych za-

burzeń jedzenia u dzieci. Autorzy austriaccy stwierdzili,

że nadmierna koncentracja rodziców na jedzeniu we

wczesnym okresie życia dziecka jest istotnym czynnikiem

wystąpienia zaburzeń jedzenia oraz uzależnień [23].

W niniejszej pracy nie wykazano istotnych różnic

w zwyczajach żywieniowych między matkami dziew-

cząt chorych i matkami dziewcząt zdrowych, poza

większą tendencją do nawykowego przejadania się

u matek dziewcząt zdrowych. Matki dziewcząt zdro-

wych nie kontrolowały jedzenia, gdyż nie stanowiło

ono problemu rodzinnego. Nie „zajadały one emo-

cji”, jak to robiły matki dziewcząt chorych. Wskazuje

to na pewne podobieństwa rodzinne dotyczące emo-

cjonalnych stylów radzenia sobie z sytuacją trudną

w rodzinach osób z anoreksją. Na złożoność tego

zjawiska zwrócił uwagę między innymi Wallin [24],

podkreślając, że chociaż wpływ postaw rodzinnych,

na przykład dotyczących żywienia, jest niewątpliwy,

to zrozumienie roli tych mechanizmów w powsta-

waniu anoreksji wymaga dalszych badań.

Wnioski

1. Dziewczęta z anoreksją częściej stosują restrykcje

dietetyczne niż dziewczęta zdrowe, natomiast wy-

niki w zakresie czynników emocjonalnych są u nich

podobne. Oznacza to, że w grupie osób zdrowych

jedzenie jest postrzegane jako środek łagodzący

emocje negatywne lub jako źródło emocji pozytyw-

nych, natomiast w grupie chorych na anoreksję

— jako przyczyna powstawania emocji negatywnych.

2. Zwyczaje żywieniowe matek dziewcząt z anoreksją

i matek dziewcząt zdrowych różnią się w zakresie

tendencji do nawykowego przejadania się u matek

dziewcząt zdrowych. Może to być wyrazem mniej-

szej dbałości o dietę w tych rodzinach, gdzie jedze-

nie nie stanowi istotnego problemu rodzinnego.

Wstęp. Anoreksja psychiczna to złożony zespół chorobowy uwarunkowany wieloczynnikowo. Zwyczaje żywie-

niowe chorych na anoreksję są zdecydowanie inne w porównaniu ze zwyczajami osób zdrowych. Wiele danych

wskazuje na nieprawidłowości w postrzeganiu roli jedzenia zarówno u chorych, jak i w rodzinach chorych na

anoreksję.

Celem pracy była ocena zwyczajów żywieniowych dziewcząt z anoreksją i ich matek w porównaniu ze stylem

żywienia dziewcząt zdrowych i ich matek.

Materiał i metody.

Materiał i metody. Do grupy badanej włączono 30 dziewcząt z anoreksją w wieku 13–20 lat (średnia wieku:

17 lat). Diagnozę anoreksji postawiono zgodnie z kryteriami DSM IV. Wskaźnik masy ciała (BMI) w badanej grupie

wynosił 12–17 (średnia 16,1). Drugą badaną grupę stanowiło 30 matek dziewcząt z anoreksją w wieku 36–60 lat

(średnia wieku: 47 lat). Grupę kontrolną dla chorych na anoreksję stanowiło 30 zdrowych dziewcząt w wieku

14–19 lat (średnia wieku: 16 lat), natomiast grupę kontrolną dla matek dziewcząt z anoreksją — 30 matek dziew-

cząt zdrowych w wieku 36–60 lat (średnia wieku: 44 lata).

Do oceny stylów żywienia u badanych osób zastosowano kwestionariusz „Moje Zwyczaje Żywieniowe”.

Wyniki.

Wyniki. U chorych na anoreksję istotnie częściej stwierdzono restrykcje dietetyczne w porównaniu z dziewczęta-

mi zdrowymi. Ponadto u chorych na anoreksję jedzenie było źródłem emocji negatywnych, a u osób zdrowych

— emocji pozytywnych. Zwyczaje żywieniowe matek dziewcząt chorych i zdrowych różnią się w zakresie tendencji

do nawykowego przejadania się u matek dziewcząt zdrowych.

słowa kluczowe: anoreksja, zwyczaje żywieniowe, restrykcje dietetyczne, badania rodzinne,

ocena psychologiczna

136

www.psychiatria.viamedica.pl

Wstęp.

Streszczenie

Wstęp.

Materiał i metody.

Wyniki.

Katarzyna Nowakowska, Alina Borkowska, Zwyczaje żywieniowe dziewcząt z anoreksją i ich matek

PIŚMIENNICTWO

1. Namysłowska I. Zaburzenia odżywiania — jadłowstręt psychiczny

i bulimia. Przew. Lek. 2000; 6: 88–91.

2. Hoek H.W., van Hoeken D. Review of the prevalence and inciden-

ce of eating disorders. Int. J. Eat. Disord. 2003; 34: 383–396.

3. Makino M., Tsuboi K., Dennerstein L. Prevalence of eating di-

sorders: a comparison of Western and non-Western countries.

Med. Gen. Med. 2004; 6 (3): 49.

4. Lee H.Y., Lee E.L., Pathy P., Chan Y.H. Anorexia nervosa in Sin-

gapore: an eight-year retrospective study. Singapore Med. J.

2005; 46 (6): 275–281.

5. Lee S. Anorexia Nervosa in Hong Kong: a Chinese perspective.

Psychol. Med. 1991; 21: 703–711.

6. Ogińska-Bulik N. Psychospołeczne przyczyny zaburzeń w odży-

wianiu się. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanistyczno-

-Ekonomicznej w Łodzi 2000; 6 (11): 15–25.

7. Tsai G. Eating disorders in the Far East. Eat. Weight Disord. 2000;

5: 189–197.

8. Wang M.C., Ho T.F., Anderson J.N., Sabry Z.I. Preference for

thinness in Singapore — a newly industrialized society. Singa-

pore Med. J. 1999; 40: 502–507.

9. Njenga F.G., Kangethe R.N. Anorexia nervosa in Kenya. East Afr.

Med. J. 2004; 81 (4): 188–193.

10. Namysłowska I. Gdy cierpi ciało i choruje dusza. Charaktery 1997;

10: 12–17.

11. Abraham S., Llewellyn-Jones D. Anoreksja. Bulimia. Otyłość.

PWN, Warszawa 1995.

12. Apfeldorfer G. Anoreksja, bulimia, otyłość. Książnica, Katowice 1999.

13. Fairburn Ch.G., Harrison P.J. Eating disorders. Lancet 2003; 361:

(9355): 407–416

14. Ogińska-Bulik N., Putyński L. Kwestionariusz „Moje zwyczaje

żywieniowe” — konstrukcja i właściwości psychometryczne. Acta

Universitatis Lodziensis Folia Psychologica 2000; 4: 25–30.

15. Jablow M.M. Na bakier z jedzeniem. Anoreksja. Bulimia. Oty-

łość. GWP, Gdańsk 1993.

16. Jablow M.M. Anoreksja, bulimia, otyłość. Poradnik dla rodzi-

ców. GWP, Gdańsk 2000.

17. Namysłowska I., Paszkiewicz E., Siewierska A. Gdy odchudzanie

jest chorobą. Anoreksja i Bulimia. Intra, Warszawa 2000.

18. Wolska M. Anoreksja psychiczna w okresie dorastania: czynniki

sprzyjające powstaniu choroby, jej przebieg i leczenie — opis

przypadku. Psychoterapia 1999; 3 (110): 47–59.

19. Józefik B. (red.). Anoreksja i bulimia psychiczna. Rozumienie i le-

czenie zaburzeń odżywiania się. Wydawnictwo UJ, Kraków 1999.

20. Putyński L. Rola struktury osobowości oraz uwarunkowań ro-

dzinno-społecznych w etiopatogenezie jadłowstrętu psychicz-

nego. Praca na stopień doktora nauk medycznych, Akademia

Medyczna w Łodzi, 1996: 33–38, 73–81.

21. Józefik B. Modele rodzinne a anoreksja psychiczna. Część I. Funk-

cjonowanie rodziny pochodzenia pacjenta. Psychiatria Polska

1999; XXXIII, 6: 861–875.

22. Davis C., Blackmore E., Katzman D.K, Fox J. Female adolescents

with anorexia nervosa and their parents: a case-control study of

exercise attitudes and behaviours. Psychol. Med. 2005; 35 (3):

377–386.

23. Mangweth B., Hausmann A., Danzl C. i wsp. Childhood body-

-focused behaviors and social behaviors as risk factors of eating

disorders. Psychother. Psychosom. 2005; 74 (4): 247–253.

24. Wallin U. Eating disorder and the family — a review. Tidsskr.

Nor. Laegeforen. 2004; 124 (17): 2251–2253.

www.psychiatria.viamedica.pl

137

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: