Wątki mitologiczne w sztuce nowożytnej.pdf

Wątki mitologiczne w sztuce nowożytnej: Renesans, Barok, Klasycyzm. Malarstwo i rzeźba

Zestaw dzieł z kanonu

Renesans

Barok

Klasycyzm

Malarstwo

Rzeźba

Malarstwo

Rzeźba

Malarstwo

Rzeźba

Wczesny i

dojrzały

renesans

Peter Bruegel

Upadek Ikara

Barok Annibale Carracci

freski w pałacu Farnese

w Rzymie (np. Triumf

Bachusa i Ariadny)

Gianlorenzo

Bernini

Apollo i Dafne

Nicolas Poussin

(artysta klasycyzujący)

Orfeusz i Eurydyka,

Et in Arcadia ego

Antonio Canova

Amor i Psyche

Sandro Botticelli

Narodziny Wenus,

Primavera

Bertel Thorvaldsen

Ganimedes i orzeł

Nicola Salvi

Fontanna Di Trevi

Guido Reni

Aurora

Jacques Louis David *

Andromacha opłakująca

Hektora

Helena i Parys

*dzieła spoza kanonu

Jakub Tatarkiewicz

Psyche omdlewająca

Rafael Santi

Triumf Galatei

Francois

Girardon

Apollo z nimfami

Pieter Paul Rubens

Bitwa Amazonek,

Porwanie córek Leukippa

Giorgione

Śpiąca Wenus

Rembrandt Hermesz van

Rijn

Danae

Tycjan

Flora,

Bachanalie

Lucas Cranach

Starszy

Wenus i Amor

Diego Rodriguez de Silva

Velazquez

Prządki,

Wenus z lustrem,

Triumf Bachusa

Manieryzm El Greco

Laokoon

Giovanni da

Bologna

Merkury

Rokoko Gilles Francois Boucher

Toaleta Wenus,

Kąpiel Diany

Szkoła

Fontainebleau

Diana łowczyni

Benvenuto Cellini

Perseusz

Antoine Watteau

Odjazd na Cyterę

Agnolo Bronzino

Zwycięstwo czasu

nad miłością

Renesans

Barok

Klasycyzm

Skrótowe

informacje

o epokach

- „Odrodzenie” i rozwój sztuk, nauk

- przede wszystkim XV i XVI w.

- kolebka – Włochy

- zwrot ku antykowi

- główny prąd myślowy: humanizm renesansowy

- harmonia, spokój, ład

- piękno, naśladowanie natury

- koniec XVI w. do XVIII w.

- główne prądy myślowe: racjonalizm i empiryzm

- głęboka religijność, mistycyzm

- egzystencjalny niepokój

- dynamizm

- bogactwo, przepych

+ rokoko – nurt stylistyczny

- apogeum rozwoju XVIII w.

- sztuka epoki Oświecenia

- „powrót do źródeł”

- wzór: Antyk

- idealizacja, patos, uwznioślanie

- ważne momenty, ważne tematy

- spokój, statyka, oszczędność wyrazu

Opis

wątków,

motywów,

postaci

zawartych w

przykładach

(różna

kolejność)

Galatea – nimfa morska, kochanka Akisa,

którego zabił zakochany w niej Polifem; w

Triumfie Galatei Rafaela przedstawiona została w

momencie ucieczki rydwanem zaprzężonym w

delfiny przed Polifemem

Ariadna – córka króla Krety, Minosa; pomogła

wydostać się z labiryntu Tezeuszowi, opuszczona

przez niego poznała Bachusa

Ganimedes – książę Troi, kochanek Zeusa, do

którego bóg przybył pod postacią orła

Psyche – piękna dziewczyna, ukochana Erosa

Dioskurowie (Kastor i Polluks) – synowie Zeusa i

Ledy; z przyjęcia weselnego uprowadzili córki

Leukippa z Argos

Flora (Chloris) – bogini kwiatów

Wenus (Afrodyta) - bogini miłości, piękna, wg

jednego z mitów wyłoniła się z piany morskiej; jej

świętym miejscem była Cytera – Wyspa Miłości

Bachanalie – obrzędy, uroczystości, orgie ku czci

Bachusa (Dionizosa)

Danae – kochanka Zeusa, który przybył do niej

pod postacią złotego deszczu, matka Perseusza

Apollo - bóg piękna, światła, życia, sztuki

Amor (Kupidyn, Eros) – bóg miłości,

namiętności, syn Wenus i Marsa

Arachne – śmiertelniczka, która stanęła do

pojedynku na najpiękniejszy haft z Ateną;

zamieniona później w pająka

Neptun (Posejdon) – bóg mórz i oceanów

Atena (Minewra)– bogini mądrości, sztuki i wojny

Laokoon – kapłan Apolla, uczestnik wojny

trojańskiej, zabity wraz z synami przez węże

Orfeusz i Eurydyka– miłość silniejsza niż śmierć;

Orfeusz poszedł do Hadesu po ukochaną

Hektor i Parys – synowie Priama, króla Troi,

uczestnicy wojny trojańskiej

Diana (Artemida) – bogini polowań, roślinności,

lasów, znakomita łowczyni, bogini-dziewica

Dafne – nimfa-dziewica, niedostępna miłość

Apolla

Andromacha – małżonka Hektora

Merkury (Hermes) – bóg kupiectwa, handlu i

złodziejstwa

Bachus (Dionizos) – bóg urodzaju i winorośli

Helena Trojańska – córka Zeusa i Ledy,

najpiękniejsza kobieta swoich czasów

Perseusz – heros, bóg-człowiek, syn Zeusa i

Danae, zabójca Meduzy

Aurora (Eos, Jutrzenka) – bogini zorzy polarnej

Rola

mitologii

- możliwość ukazywania niezwykłych sytuacji

- alegorie, symbolika (min. Bronzino)

- nawiązanie do Antyku, przywrócenie ideałów

starożytnych

- mitologia pretekstem do ukazywania piękna

nagiego ciał (min. Giorgione, Tycjan, da Bologna)

- dydaktyzm (min. Bruegel)

- uniwersalizm mitologii

- sytuacje codzienne a mitologia (min. Breugel

Upadek Ikara – mitologia na II planie)

- treści alegoryczne, symboliczne (min.

Velazquez)

- możliwość ukazywania piękna kobiet (min.

Boucher), rubasznych scen, scen erotycznych

(min. Rubens)

- mitologia tłem scen rodzajowych (min.

Velazquez)

- intymny charakter sztuki rokoko (min.

Boucher)

- Antyk jako piękno doskonałe, niedościgniony

ideał

- mitologia – ważny temat

- możliwość przedstawiania aktów (min. Canova)

- dydaktyzm, moralizatorstwo, podniosłość

tematów, przedstawień (min. David)

- sztuka formą manifestu społecznego (min.

David)

- funkcja gloryfikująca, uwznioślająca

- treści symboliczne (min. Poussin)

Marta Liwowska IV b LP

Bibliografia:

– Parandowski Jan, Mitologia: Wierzenia i podania Greków i Rzymian , Londyn, Wydawnictwo Puls, 1992, ISBN: 0 907587 85 2

– Meyer Peter, Historia Sztuki Europejskiej , t. 2, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973

– Osińska Barbara, Sztuka i Czas , t. 1, Wyd. 2, Warszawa, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 2004, ISBN: 83-02-09085-9

– Osińska Barbara, Sztuka i Czas, t. 2, Wyd. 2, Warszawa, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 2004, ISBN: 83-02-09300-9

– http://wikipedia.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: