John Mauldin reguły giełdy. Żelazne zasady największych inwestorów pełna wersja.pdf

S P I S T R EŚCI

10 Zasada zwycięzcy

303

Michael Masterson

11 Bogacz i biedak

323

Richard Russell

12 Fala milenijna

343

John Mauldin

Skorowidz

399

ROZDZIAŁ 1

Drogowskazy we mgle

Andy Kessler jest współczesnym człowiekiem renesansu

(w dziedzinie inwestycji). Zna się na wszystkim. Pracował jako

analityk danych i bankier inwestycyjny dla największych firm

na Wall Street. Swoje doświadczenia opisał w książce Wall Street

Meat . Następnie został współzałożycielem Velocity Capital

Management, funduszu hedgingowego, który zgromadził

80 milionów dolarów. Kessler w ciągu pięciu lat obrócił je

w skromny miliard dolarów i znalazł się na szczycie. Opisał te

dni w książce Running Money . Obecnie publikuje komentarze

w Wall Street Journal oraz artykuły w magazynach Forbes i Wired.

Pojawia się często w programach CNBC, CNN, Fox News i Dataline

NBC. Wciąż jest w doskonałej kondycji fizycznej, dotrzymując

kroku czterem synom!

Jego najnowsza książka, How We Got Here , opowiada

o rozwoju przemysłu. Rozpoczyna się od silnika parowego, a kończy

na internecie. Andy Kessler mieszka w Północnej Karolinie z żoną

i czterema synami. Obecnie zajmuje się tajemniczym projektem,

którym obiecał się podzielić, gdy tylko go dopracuje. Więcej

informacji na temat Andy’ego można znaleźć na stronie

www.andykessler.com , skąd można również pobrać jego

ostatnią książkę.

— John Mauldin

Drogowskazy we mgle

Andy Kessler

Wiele lat temu postanowiłem wspiąć się na górę Was-

hington, ciągnąc za sobą opornego przyjaciela, Paula.

W stanie New Hampshire budził się piękny sierpniowy

poranek, na niebie nie było ani jednej chmurki, ptaszki

świergotały — nie mogło być lepiej. Paul brał udział

w maratonach i tego dnia już przebiegł ponad dwana-

ście kilometrów, a jednak przystał na moją „małą wspi-

naczkę”. Wciąż miał na sobie strój do biegania; ja z ko-

lei założyłem świeżą koszulkę z Blue Öyster Cult 1 .

Zaparkowaliśmy samochód i znaleźliśmy wejście na

szlak. Obok tradycyjnych ostrzeżeń o trującym bluszczu

i chorych na wściekliznę wiewiórkach wisiał ogromny

znak z napisem: „STOP. W tym rejonie występują najgor-

sze warunki atmosferyczne w Ameryce 2 . Wiele osób zgi-

nęło tu z tego powodu, nawet latem. Jeżeli jest zła pogo-

da, zawróć”.

Spojrzałem na bezchmurne niebo i stwierdziłem iro-

nicznie:

— Moim zdaniem nie wygląda to dobrze; zwijajmy się.

Amerykańska grupa rockowa — przyp. tłum.

Góra Washington uchodzi za najbardziej wietrzne miejsce na

świecie — przyp. tłum.

REGUŁY GIEŁDY

Wspinaczka była wyczerpująca, przynajmniej dla

mnie, ale nie zabójcza. W pewnej chwili drzewa ustąpiły

miejsca skałom, temperatura spadła i nie wiadomo skąd

pojawił się obłok mgły, który zawisł trzy metry nad na-

szymi głowami. Wspinaliśmy się dalej, aż zupełnie po-

chłonęła nas mgła.

— Wiesz może, gdzie jest szlak, Einsteinie? — zapytał

Paul.

— Nie.

— Nic, do cholery, nie widzę.

— Słyszałem, że miały tu być oznaczenia — drogo-

wskazy czy coś takiego — odparłem.

— Takie jak ten? — spytał Paul, wskazując na ledwo

widoczny żółty kamień spoczywający na kupce czte-

rech większych skał.

Brnąc we mgle, ruszyliśmy zatem w kierunku żółtego

kamienia. Gdy tam dotarliśmy, z trudem udało nam się

dostrzec kolejny żółty znak na innym stosie kamieni.

Był oddalony o jakieś trzy, cztery metry. I tak posuwali-

śmy się naprzód, odnajdując drogowskazy we mgle,

powoli, z uporem, wciąż do przodu — a tyłki nam za-

marzały. W pewnym momencie nie mogliśmy już nic

znaleźć. Ledwo widzieliśmy własne stopy. Już nie byłem

pewien, czy dostrzegam żółte kamienie, czy może mam

halucynacje. Parliśmy jednak w górę i — tak jak ocze-

kiwaliśmy — była tam kolejna żółta skała zbliżająca

nas do celu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: