Antybiotyki.pdf

Antybiotyki

Z greckiego anti - przeciw, biotikos - związany z życiem. Są to substancje

pochodzenia drobnoustrojowego, stosowane jako leki ze względu na

właściwości hamowania wzrostu niektórych czynników chorobotwórczych.

Nazwy antybiotyk po raz pierwszy użył w 1889 roku francuski lekarz J. A.

Villemin, jednak już od bardzo dawna ludzie korzystali w leczeniu z

dobroczynnego działania drobnoustrojów. Hipokrates zalecał w niektórych

schorzeniach stosować wodę zawierającą pokruszone drożdże, w

medycynie Majów cenionym lekiem przeciw chorobom skórnym i jelitowym była pleśń

rosnąca na zielonym zbożu, zwana " cuxum ". W naszym kręgu kulturowym przykładano

do rany spleśniały lub zagnieciony z pajęczyną chleb (patrz "Trylogia" H. Sienkiewicza).

Pierwsze opisy antagonistycznego działania między bakteriami, oparte na badaniach

laboratoryjnych, pochodzą z 1877 roku od L. Pasteura i J. F. Jouberta. Wykazali oni

istnienie antagonizmu między laseczkami wąglika a bakteriami gnilnymi.

Pierwszy antybiotyk , penicylina , oparty na pleśni grzyba pędzlaka, został odkryty

przypadkowo przez szkockiego bakteriologa Aleksandra Fleminga w 1928 roku.

Profesor Fleming znany ze swych prac nad szczepionką na tyfus, dostrzegł nalot pleśni na

płytce z hodowlą bakterii, którą przez zapomnienie zostawił na kilka dni w laboratorium.

Fleming zwrócił uwagę, że wokół plam pleśni bakterie zupełnie zniknęły.

Lek, który powstał na bazie pleśni, był jednak dostępny tylko w małych ilościach i nie

został zidentyfikowany jako potężny antybiotyk, dopóki Ernst Chain, Edward Abraham i

Howard Florey nie przetarli pionierskiej drogi jego produkcji na Brytyjskim Uniwersytecie

w Oksfordzie w roku 1939. Do produkcji przez amerykańską firmę farmaceutyczną

Commercial Solvents Corporation penicylina weszła w 1942 roku. Ranni żołnierze alianccy

otrzymywali pierwsze dawki leku podczas II wojny światowej.

Obecnie liczba antybiotyków znanych i stosowanych jest olbrzymia, muszą one jednak

być stosowane ostrożnie, gdyż częste są przypadki uczuleń i uodparniania się na nie

niektórych szczepów bakteryjnych.