M. ZAORSKA „Diagnoza preferencji i możliwości komunikacyjnych gn”
Etapy i funkcje diagnozy
-> etapy:
1) rozpoznanie – polega na zauważeniu, że rozwój dziecka przebiega nieprawidłowo w różnych sferach
2) diagnoza – obejmuje różne prace specjalistyczne na rzecz określenia faktycznego stanu trudności rozwojowych u dziecka, ich źródeł i kierunków, treści, metod…
*podetapy:
^ konstatacji – wiąże się z poznaniem badanych trudności, ich etiologii oraz ewentualnych konsekwencji dla rozwoju jednostki ludzkiej, z faktycznym opisem zastanej sytuacji, której diagnoza dotyczy
^ ukierunkowania działań – formułowane są zalecenia dot proponowanego postępowania edukacyjno-rehabilitacyjnego
^ weryfikacji – w sytuacji, kiedy powyższe działania zostały już podjęte i trwają okres czasu
-> funkcje:
1) konstatująca – ocenia i opisuje stan faktyczny, zastany oraz jego uwarunkowania
2) ukierunkowująca – proponuje działania na rzecz wspomagania rozwoju dziecka z uwzględnieniem jego możliwości
3) weryfikacyjna – weryfikuje po pewnym czasie to, co zostało osiągnięte lub nie, oraz przedstawia kolejne propozycje na rzecz dalszego rozwoju dziecka
Wybrane metody i narzędzia diagnostyczne
I. Metoda indywidualnego przypadku
* Pitch: jest sposobem badań pedagogicznych polegającym na analizie jednostkowych losów ludzkich uwikłanych w określone sytuacje wychowawcze, lub na analizie konkretnych zjawisk natury wychowawczej poprzez pryzmat jednostkowych biografii ludzkich z nastawieniem na opracowanie diagnozy przypadku lub zjawiska w celu podjęcia działań terapeutycznych
-> techniki:
1) wywiad – rozmowa z osobą udzielającą informacji według dyspozycji, lub w oparciu o specjalnie przygotowany kwestionariusz. Dostarcza cennych danych na interesujący nas temat
2) analiza dokumentacji – dotyczy gromadzenia różnych informacji i na tej podstawie służy poznawaniu biografii ludzkich
3) obserwacja – pomaga posiąść dane drogą spostrzeżeń w obszarze zainteresowań badawczych diagnosty
4) skala Callier-Azusa
*daje możliwość oceny sfery komunikacji dzieci gn i wielorako niep.
*służy tworzeniu indywidualnych programów wczesnej interwencji oraz rejestrowaniu postępów w rozwoju analizowanych dzieci w kwestii sprawności językowej, poznawczej i społecznej
*składa się z zadań obejmujących dziedziny funkcjonowania:
a) rozwój umiejętności posługiwania się gestem, symbolem konkretnym i abstrakcyjnym
^cel = określenie na ile dziecko potrafi zrozumieć, że gest/symbol mogą zastąpić desygnat i na ile tę wiedzę wykorzystuje w kontaktach z innymi ludźmi
b) komunikacja receptywna
^cel = ocena umiejętności stawiania na komunikację ze strony innych
c) rozwój komunikacji ekspresywnej
^cel = ocena poziomu celowości ekspresji komunikacyjnej dziecka, formy tej ekspresji i celów którym służy
d) współdziałanie
^cel = bada zdolność do aktywnego uczestnictwa w interakcjach oraz zdolność rozumienia konwencji i wzorów budujących daną interakcję
anet-a