NOWE PRAWO z 14 kwietnia 10 (nr 72).pdf

nr 72 (2703) 14 kwietnia 2010

praktyka

nowe prawo

PRAKTYKA

PRZEPISY

SPIS TREŚCI

PRZEDSIĘBIORCA PROCEDURY Udzielanie wsparcia

Jakie informacje przedstawi podmiot ubiegający się o pomoc

Czy za niezłożenie zeznania grozi

odpowiedzialność karna skarbowa

» strona D2

Od 5 kwietnia 2010 r. obowiązują

nowe rozporządzenia Rady Mini-

strów, w których określono, jakie

informacje musi przedstawić pod-

miot ubiegający się o pomoc

publiczną.

Czytelnik jest przedsiębiorcą. Zamie-

rza ubiegać się o pomoc publiczną.

– Jakie informacje powinienem przed-

stawić – pyta pan Adam z Rzeszowa.

Nowe rozporządzenia dotyczące

tych kwestii weszły w życie 5 kwiet-

nia 2010 r. Pierwsze z nich dotyczy

tzw. pomocy de minimis . Pomoc ta sta-

nowi szczególny rodzaj udzielanego

wsparcia.

Wnioskodawca ubiegający się o po-

moc de minimis , musi podać podmio-

towi udzielającemu pomocy imię i na-

zwisko albo nazwę, adres miejsca za-

mieszkania albo adres siedziby, iden-

tyfikator gminy, w której ma miejsce

zamieszkania albo siedzibę, numer

identyfikacji podatkowej (NIP), for-

mę prawną, wielkość, datę utworze-

nia oraz klasę działalności, w związ-

ku z którą ubiega się o pomoc de mi-

nimis , zgodnie z rozporządzeniem

Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 r.

w sprawie Polskiej Klasyfikacji Dzia-

łalności.

Ponadto wnioskodawca musi przed-

stawić informacje dotyczące:

■

■ obowiązku zwrotu kwoty stanowią-

cej równowartość udzielonej pomocy

publicznej, co do której Komisja Eu-

ropejska (KE) wydała decyzję o obo-

wiązku zwrotu pomocy;

Czy firma może wielokrotnie

korygować zeznanie

Ważne

» strona D2

Ubiegający się o pomoc na ratowa-

nie lub restrukturyzację, który nie

otrzymał pomocy publicznej prze-

znaczonej na te cele w okresie 10 lat

poprzedzających dzień złożenia

wniosku o udzielenie pomocy, prze-

kazuje o tym oświadczenie podmio-

towi udzielającemu wsparcia

Czy trzeba określić odsetki

od zaległych zaliczek

■

prowadzonej działalności gospodar-

czej, w związku z którą wnioskodaw-

ca ubiega się o pomoc publiczną;

» strona D2

pomocy otrzymanej w odniesieniu do

tych samych kosztów kwalifikujących

się do objęcia pomocą, na pokrycie

których wnioskodawca ubiega się

o pomoc publiczną;

■ pomocy otrzymanej na ratowanie

lub restrukturyzację w okresie 10 lat

poprzedzających dzień złożenia

wniosku o udzielenie pomocy pu-

blicznej, w przypadku ubiegania się

o pomoc tego rodzaju zgodnie z kry-

teriami określonymi przez KE.

Jakie skutki pociąga za sobą

zaniżenie kosztów

» strona D2

Czy za brak wpłaty podatku

zawsze jest grzywna

wych, sporządzane zgodnie z przepi-

sami o rachunkowości;

» strona D2

■

prowadzonej działalności gospodar-

czej, w związku z którą wnioskodaw-

ca ubiega się o pomoc de minimis ;

Jak Poczta Polska ściąga abonament

radiowo-telewizyjny

pomocy otrzymanej w odniesieniu do

tych samych kosztów kwalifikujących

się do objęcia pomocą, na pokrycie

których ma być przeznaczona pomoc

de minimis .

Drugie rozporządzenie określa za-

kres informacji przedstawianych

przez podmiot ubiegający się o pomoc

inną niż de minimis . Wnioskodawca

ubiegający się o tego rodzaju wsparcie

również powinien podać informacje

jak, imię i nazwisko albo nazwę, adres

miejsca zamieszkania albo siedziby,

identyfikator gminy, NIP, formę praw-

ną itp.

Oprócz tego wnioskodawca przedsta-

wia podmiotowi udzielającemu pomo-

cy informacje dotyczące:

Ekspert GP » strona D3

Krzysztof Tomaszewski

Obowiązki organizatora

kolonii, obozów

i rajdów dla uczniów

Ekspert GP » strony D4–D5

Podstawa prawna

Rozporządzenie Rady Ministrów z 29 marca

2010 r. w sprawie zakresu informacji przed-

stawianych przez podmiot ubiegający się

o pomoc de minimis(Dz.U. nr 53, poz. 311).

Rozporządzenie Rady Ministrów z 29 marca

2010 r. w sprawie zakresu informacji przed-

stawianych przez podmiot ubiegający się

o pomoc inną niż pomoc de minimislub po-

moc de minimisw rolnictwie lub rybołów-

stwie (Dz.U. nr 53, poz. 312).

Jak przebiega odprawa celna

rzeczy sprowadzanych

z zagranicy

Ekspert GP » strona D6

Jak należy prawidłowo

wyposażyć pracowników

sytuacji ekonomicznej wnioskodaw-

cy, w tym sprawozdania finansowe za

okres trzech ostatnich lat obroto-

» strona D7

Prawo – strona D8

W jakich przypadkach należy się

dodatek specjalny

» strona D7

OBYWATEL BUDOWNICTWO Realizowanie inwestycji

Czy możliwe będzie kontynuowanie budowy domu

Czy możliwe jest ponowne

wniesienie pozwu

» strona D7

Wstrzymanie wykonania robót bu-

dowlanych przez organ czy sąd

przerywa bieg trzyletniego terminu

niewykonywania robót, sankcjono-

wanego wygaśnięciem wydanego

pozwolenia na budowę.

Na podstawie pozwolenia na budowę

czytelnik rozpoczął budowę domu.

– Na skutek skargi sąsiadów sprawa

trafiła do sądu administracyjnego,

a ja musiałem wstrzymać prace. Ca-

ła sprawa trwała ponad trzy lata i za-

kończyła się dla mnie pomyślnie. Czy

teraz muszę wystąpić o nowe pozwo-

lenie na budowę – pyta pan Henryk

z Nowej Soli.

Nie. Jeżeli sąd administracyjny

wstrzymał wykonanie pozwolenia na

budowę na okres trzech lat, to inwestor

nie musi występować o nowe pozwole-

nie na budowę, ale może kontynuować

prace na podstawie pierwotnej decyzji.

Zgodnie z prawem budowlanym wy-

dane pozwolenie na budowę jest waż-

ne przez trzy lata. W tym okresie in-

westor powinien rozpocząć budowę.

Jeżeli tego nie zrobi, to wydana decy-

zja wygasa, a inwestor przed rozpo-

częciem budowy musi wystąpić o no-

we pozwolenie. Wygaśnięcie tej decy-

zji następuje z mocy prawa, a więc nie

jest do tego potrzebna żadna decyzja

organu administracji, np. powiatowe-

go inspektora nadzoru budowlanego

czy starosty. O nowe pozwolenie na

budowę musi wystąpić także inwe-

stor, który co prawda rozpoczął budo-

wę w okresie trzech lat od wydania

mu pozwolenia na budowę, jednak

później przerwał prace na okres przy-

najmniej trzech lat. W takim przypad-

ku inwestor również traci podstawę

do kontynuowania robót budowla-

nych na podstawie wydanej decyzji

o pozwoleniu na budowę.

Czym innym jest jednak odstąpienie

przez samego inwestora od kontynu-

owania robót budowlanych przewi-

dzianych pozwoleniem, a czym innym

sytuacja, w której przerwanie procesu

inwestycji związane z okolicznością

wstrzymania wykonania pozwolenia

przez uprawniony organ. Jeżeli bo-

wiem inwestor nie przystąpi do budo-

wy w ciągu trzech lat od wydania mu

decyzji albo przerwie prace na trzy la-

ta na skutek decyzji organu admini-

stracji, np. powiatowego inspektora

nadzoru budowlanego lub na skutek

decyzji sądu administracyjnego, to wy-

dane mu pozwolenie na budowę nie

wygaśnie. Jeżeli np. sąsiad zaskarży

wydane pozwolenie na budowę i decy-

zją sądu inwestor będzie musiał prze-

rwać prace na okres co najmniej

trzech lat, to po pomyślnym zakończe-

niu sprawy nie będzie on musiał po-

nownie występować o wydanie mu po-

zwolenia na budowę. Będzie mógł kon-

tynuować prace na podstawie wyda-

nej mu pierwotnie decyzji.

Sąd Administracyjny we Wrocławiu

przesądził, że wstrzymanie wykonania

robót budowlanych przez organ czy

sąd, przerywa bieg trzyletniego termi-

nu niewykonywania robót, sankcjono-

wanego wygaśnięciem uprawnień z wy-

danego pozwolenia na budowę.

Kto ma prawo ubiegać się

o umorzenie składek

» strona D7

Czy pracodawca może karać

za korzystanie z uprawnień

» strona D7

Jak obecnie są kontrolowane

akty prawa miejscowego

» strona D8

Czy można dwa razy wystąpić

o pomoc na zakup mieszkania

» strona D8

Czy producent odpowiada

za produkt niebezpieczny

Arkadiusz Jaraszek

» strona D8

Podstawa prawna

Art. 37 ust. 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo

budowlane (Dz.U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118

z późn. zm.).

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyj-

nego we Wrocławiu z 4 marca 2010 r., sygn.

akt II SA/Bk 3/10.

Czy dopuszczalny jest dowód

z opinii biegłego

» strona D8

Czy organizator imprezy

musi być ubezpieczony

» strona D8

Prawo – strona D8

■

D 2

Nowe prawo – Praktyka

14 kwietnia 2010 nr 72 (2703) www.gazetaprawna.pl

Podatki

FIRMA CIT Rozliczenie roczne

Czy za niezłożenie zeznania grozi

odpowiedzialność karna skarbowa

FIRMA PODATEK DOCHODOWY Wydanie decyzji

Czy trzeba określić odsetki od zaległych zaliczek

Jeśli firma nie zapłaciła wszyst-

kich zaliczek na podatek, to or-

gan podatkowy musi najpierw

wydać decyzję określającą od-

setki od zaległych zaliczek.

Spółka złożyła zeznanie roczne

CIT-8, w którym wykazała nadpła-

tę. W trakcie roku podatkowego nie

zapłaciła jednak w terminie zali-

czek na podatek dochodowy.

– Czy nadpłatę wynikającą z dekla-

racji CIT-8 spółka może zaliczyć na

poczet odsetek za zwłokę od zale-

głych zaliczek? Czy wcześniej organ

podatkowy nie powinien wydać de-

cyzji określającej kwoty odsetek od

nieterminowych wpłat zaliczek – py-

ta pan Łukasz z Krakowa.

Tak. Spółka nie mogła zaliczyć

nadpłaty wynikającej z deklaracji

CIT-8 na poczet odsetek za zwłokę

od niezapłaconych zaliczek, jeśli nie

znała ich wysokości. Naczelnik urzę-

du skarbowego powinien wydać naj-

pierw decyzję określającą wysokość

odsetek od nieterminowych wpłat.

Stanowisko takie potwierdza wyrok

Wojewódzkiego Sądu Administra-

cyjnego w Lublinie z 30 stycznia

2009 r. (sygn. akt I SA/Lu 714/08).

Ze stanu rozstrzygniętej przez sąd

sprawy wynikało, że spółka złożyła

zeznanie roczne CIT-8, w którym

wykazano nadpłatę. Organy podat-

kowe zakwestionowały jednak ze-

znanie w zakresie odnoszącym się

do sumy wpłaconych przez spółkę

zaliczek, które za październik, listo-

pad i grudzień 2007 r. nie zostały

w całości zapłacone w terminie.

W związku z tym skarżąca spółka

została wezwana do skorygowania

zeznania. Sprawa trafiła w rezulta-

cie do sądu.

WSA orzekł, że nadpłaty wynika-

jącej z deklaracji CIT-8 za rok podat-

kowy 2007 nie można było zaliczyć

na poczet odsetek za zwłokę od nie-

zapłaconych zaliczek. Powód? Organ

podatkowy nie wydał wcześniej de-

cyzji określającej prawidłową wyso-

kość odsetek. Jak wynika z wyroku,

organ podatkowy był do tego zobo-

wiązany na mocy art. 53a Ordynacji

podatkowej (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8,

poz. 60 z późn. zm). Stanowi on bo-

wiem warunek prawidłowego i zgod-

nego z prawem zadysponowania

nadpłatą – orzekł sąd.

Wyjaśnijmy, że zgodnie z art. 53a

Ordynacji podatkowej, jeżeli w po-

stępowaniu podatkowym po zakoń-

czeniu roku podatkowego organ po-

datkowy stwierdzi, że podatnik mi-

mo ciążącego na nim obowiązku nie

złożył deklaracji, wysokość zaliczek

jest inna niż wykazana w deklaracji

lub zaliczki nie zostały zapłacone

(w całości lub w części), organ ten

wydaje decyzję, w której określa wy-

sokość odsetek za zwłokę na dzień

złożenia zeznania podatkowego za

rok podatkowy lub inny okres rozli-

czeniowy.

Niewywiązanie się z obowiązku

złożenia rocznego zeznania CIT

podlega odpowiedzialności kar-

nej skarbowej z karą pozbawienia

wolności włącznie.

Jednoosobowa spółka z o.o. miała

obowiązek złożenia rocznego zezna-

nia podatkowego CIT-8C do końca

marca. Nie wywiązała się jednak

z tego obowiązku z powodu nagłej

choroby jednego ze wspólników.

– Czy za niezłożenie zeznania grozi

kara grzywny – pyta pani Anna z Po-

znania.

Tak. Niezłożenie rocznego zeznania

podatkowego podlega odpowiedzial-

ności karnej skarbowej jako prze-

stępstwo skarbowe lub wykroczenie

skarbowe przeciwko obowiązkom po-

datkowym.

Zgodnie z przepisami kodeksu kar-

nego skarbowego, podatnik, który mi-

mo ujawnienia przedmiotu lub pod-

stawy opodatkowania nie składa

w terminie organowi podatkowemu

lub płatnikowi deklaracji lub oświad-

czenia, podlega karze grzywny do 720

stawek dziennych albo karze pozba-

wienia wolności, albo obu tym karom

łącznie. Kara grzywny za przestęp-

stwa skarbowe w 2010 r. może wyno-

sić od 439 zł do 12 643 200 zł. Jeżeli

jednak kwota podatku narażonego na

uszczuplenie nie przekracza tzw.

ustawowego progu (kwoty granicznej

między przestępstwem a wykrocze-

niem), stosowana jest kara za wykro-

czenie skarbowe. W 2010 r. ustawowy

próg wynosi 6585 zł. Granice kary

grzywny za wykroczenie w tym roku

wynoszą natomiast od 131,7 zł do 26

340 zł. Jeżeli kara nakładana jest

mandatem karnym, to może wynosić

do 2634 zł.

Odpowiedzialność na gruncie ko-

deksu karnego skarbowego ponoszą

tylko osoby fizyczne. W przypadku,

gdy podatnikiem jest osoba prawna –

np. spółka z o.o. – odpowiedzialność

będą ponosili co do zasady członko-

wie zarządu. Zgodnie z przepisami za

przestępstwa skarbowe lub wykro-

czenia skarbowe odpowiada nie tyl-

ko sprawca, ale także ten, kto zajmu-

je się sprawami gospodarczymi oso-

by prawnej.

Spółka jako tzw. podmiot zbiorowy

może ponosić odpowiedzialność za

przestępstwo przeciwko obowiąz-

kom podatkowym i rozliczeniowym

na mocy ustawy z 28 października

2002 r. o odpowiedzialności podmio-

tów zbiorowych za czyny zabronio-

ne pod groźbą kary. Odpowiedzial-

ność ta dotyczy sytuacji, gdy czyn

zabroniony popełniła osoba fizycz-

na działająca w imieniu lub w inte-

resie spółki, jeżeli zachowanie to

przyniosło lub mogło przynieść

spółce korzyść, chociażby niemająt-

kową. Spółka poniesie odpowiedzial-

ność, jeżeli fakt popełnienia czynu

zabronionego przez osobę działają-

cą w jej imieniu został potwierdzo-

ny prawomocnym wyrokiem.

Łukasz Zalewski

Podstawa

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administra-

cyjnego w Lublinie z 30 stycznia 2009 r.

(sygn. akt I SA/Lu 714/08).

FIRMA PODATEK DOCHODOWY Korekta zeznania rocznego

Jakie skutki pociąga za sobą zaniżenie kosztów

Magdalena Majkowska

Jeśli organ podatkowy zakwe-

stionuje wysokość kosztów uzy-

skania przychodów wykazanych

w zeznaniu rocznym CIT-8, to

konieczna będzie korekta tego

zeznania.

Firma złożyła zeznanie roczne na

formularzu CIT-8. Zostały w nim

wykazane koszty uzyskania przy-

chodów, które mogą zostać za-

kwestionowane przez organy po-

datkowe w trakcie ewentualnej

kontroli.

– Czy w takiej sytuacji konieczna

będzie korekta zeznania CIT-8? – py-

ta pan Jan z Torunia.

Tak. W przypadku wykazania w ze-

znaniu rocznym danych, które nie

odpowiadają stanowi rzeczywiste-

mu, zeznanie trzeba poprawić. Jeśli

kontrola podatkowa wykaże, że fir-

ma nie miała prawa zaliczyć do kosz-

tów uzyskania przychodów określo-

nych wydatków, organy podatkowe

skorygują zobowiązanie podatkowe

firmy. Stanowisko takie znajduje po-

twierdzenie w wyroku Wojewódz-

kiego Sądu Administracyjnego we

Wrocławiu (wyrok z 22 lipca 2009 r.,

sygn. I SA/Wr 915/09). W omawia-

nym wyroku organ podatkowy usta-

lił – zgodnie ze wskazanymi przez

stronę przychodami w zeznaniu

rocznym CIT-8 – że strona uzyskała

przychody z prowadzonej działalno-

ści gospodarczej, w tym przychody

z działalności prowadzonej na tere-

nie specjalnej strefy ekonomicznej.

W efekcie organ podatkowy stwier-

dził, że w zakresie kosztów uzyska-

nia przychodów strona zaniżyła

koszty. W związku z tym dokonał ko-

rekty zobowiązania podatkowego

skarżącej spółki. Sąd po zbadaniu

sprawy orzekł, że działania organu

podatkowego były zgodne z prawem.

A zatem firma prowadzona przez

pana Jana nie powinna czekać na

kontrolę podatkową, ale sama złożyć

korektę zeznania rocznego.

Podstawa prawna

Art. 9 par. 3, art. 56 par. 4 ustawy z 10

września 1999 r. – Kodeks karny skarbo-

wy (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 111, poz. 765

z późn. zm.).

Art. 3, art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy z 28

października 2002 r. o odpowiedzialno-

ści podmiotów zbiorowych za czyny za-

bronione pod groźbą kary (Dz.U. nr 197,

poz. 1661 z późn. zm.).

FIRMA PODATEK DOCHODOWY Prawo do korekty

Czy firma może wielokrotnie

korygować zeznanie

Łukasz Zalewski

Podstawa

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administra-

cyjnego we Wrocławiu z 22 lipca 2009 r.,

sygn. I SA/Wr 915/09.

Podatnik może złożyć kilka ko-

rekt zeznania rocznego CIT-8.

Może również korygować złożoną

wcześniej korektę zeznania.

Spółka złożyła już jedną korektę ze-

znania rocznego na druku CIT-8.

Problem polega na tym, że koniecz-

na jest kolejna korekta.

– Czy spółka może złożyć drugą ko-

rektę zeznania – pyta pani Jolanta

z Katowic.

Tak. Prawo do złożenia korekty de-

klaracji podatkowej czy zeznania

rocznego wynika z przepisów Ordy-

nacji podatkowej, a one nie ogranicza-

ją prawa podatnika do złożenia tylko

jednej korekty. Potwierdza to również

wyrok Wojewódzkiego Sądu Admini-

stracyjnego w Warszawie z 31 sierpnia

2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 484/09).

Co prawda istota sporu dotyczyła po-

datku od nieruchomości, jednak sąd

podczas wydania wyroku dokonał wy-

kładni art. 81 Ordynacji podatkowej,

który dotyczy korekt deklaracji.

Sąd wyjaśnił, że zgodnie z art. 81

par. 1 Ordynacji, jeżeli odrębne

przepisy nie stanowią inaczej, po-

datnicy, płatnicy i inkasenci mogą

skorygować uprzednio złożoną de-

klarację. Co więcej, mogą oni kory-

gować deklaracje wielokrotnie. A to

oznacza, że możliwa jest korekta

już uprzednio poprawionej dekla-

racji. Korekta deklaracji w podat-

kach takich jak np. CIT prowadzi

do zmiany wysokości kwoty po-

wstałego już zobowiązania podat-

kowego.

Odnosząc wyrok do sytuacji spółki,

o którą pyta pani Jolanta, należy

uznać, że firma może złożyć korektę

już skorygowanego zeznania CIT-8.

FIRMA CIT Rozliczenia

Czy za brak wpłaty podatku zawsze jest grzywna

Podatnik, który uporczywie nie

wpłaca w terminie podatku, pod-

lega karze grzywny za wykrocze-

nie skarbowe.

Spółka złożyła roczne zeznanie po-

datkowe CIT-8. Ponieważ ma kło-

poty z płynnością finansową, nie

zapłaciła w terminie podatku. Do-

tychczas wywiązywała się ze swo-

ich zobowiązań podatkowych regu-

larnie.

– Czy niewpłacenie podatku pod-

lega karom z kodeksu karnego

skarbowego – pyta pan Witold

z Cieszyna.

Przepisy ustawy – Kodeks kar-

ny skarbowy nakładają odpowie-

dzialność karną skarbową na po-

datnika, który uporczywie nie

wpłaca w terminie podatku.

Sankcją jest kara grzywny za wy-

kroczenie skarbowe. Sąd może

odstąpić od wymierzenia kary, je-

żeli przed wszczęciem postępo-

wania w sprawie o wykroczenie

skarbowe wpłacono w całości na-

leżny podatek na rzecz właściwe-

go organu.

Istotą tego wykroczenia jest za-

tem uporczywość zachowania po-

datnika, która przejawia się

w długotrwałym uchybianiu ter-

minom do zapłacenie podatku na-

leżnego. Jeżeli taka sytuacja mia-

ła charakter wyjątkowy, tak jak

w opisanym przypadku, nie ma

podstaw do nałożenia kary

grzywny.

Opóźnienie w zapłacie podatku bę-

dzie jednak wiązało się z konieczno-

ścią zapłaty odsetek.

Warto wskazać, że podatnik, który

ma problemy z wywiązaniem się

z obowiązku uiszczenia podatku,

może ubiegać się o ulgę w jego za-

płacie w formie odroczenia, zapłaty

na raty lub umorzenia.

Magdalena Majkowska

Łukasz Zalewski

Podstawa prawna

Art. 57 ustawy z 10 września 1991 r. – Ko-

deks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2007 r.

nr 111, poz. 765 z późn. zm.).

Art. 67a par. 1 ustawy z 29 sierpnia

1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U.

z 2005 r. nr 8, poz. 60, z późn. zm.).

Podstawa

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administra-

cyjnego w Warszawie z 31 sierpnia 2009 r.

(sygn. akt III SA/Wa 484/09).

Tygodnik Prawa

Pracy i Ubezpieczeń

■

Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe

Czwartek

15 kwietnia 2010 r.

■

Przed zawarciem umowy cywilnoprawnej należy rozważyć jej dopuszczalność

14 kwietnia 2010 nr 72 (2703) www.gazetaprawna.pl

Nowe prawo – Praktyka

D 3

Ekspert GP

abonament radiowo-telewizyjny

Opłaty abonamentowe pobiera się w celu umożliwienia realizacji misji

publicznej. Abonament jest przychodem mediów publicznych i najważniejszym

źródłem ich finansowania. Traktuje się go jako daninę publiczną.

Zwolnieni z płacenia

Zwolnieni z płacenia abo-

namentu są:

■ inwalidzi I grupy, całko-

wicie niezdolni do pra-

cy, osoby niepełno-

sprawne, osoby pobie-

rające świadczenie pie-

lęgnacyjne, osoby

niesłyszące, niewido-

me, pobierające zasiłek

pielęgnacyjny

■ osoby powyżej 60 roku

życia, pobierające eme-

ryturę nie wyższą niż

1,5 tys. zł miesięcznie

■ wszystkie osoby powy-

żej 75 roku życia

■ osoby korzystające z po-

mocy społecznej

■ bezrobotni i korzystający

z zasiłku lub świadczenia

przedemerytalnego

Katarzyna Żaczkiewicz

katarzyna.zaczkiewicz@infor.pl

Miesięczna opłata za uży-

wanie radia wynosi 5,30 gr,

a 17 zł za używanie telewizo-

ra (lub łacznie radia i telewi-

zora).

Opłata karna za niezareje-

strowanie odbiornika wyno-

si 30-krotność miesięcznego

abonamentu, który wynosi

159 zł za używanie niezareje-

strowanego radia i 510 zł za

używanie niezarejestrowa-

nego telewizora. Zapłacenie

opłaty karnej nie zwalnia od

obowiązku uiszczania abona-

mentu od dnia stwierdzenia

używania odbiornika.

Kierownik poczty powinien

wszcząć postępowanie egze-

kucyjne w razie stwierdzenia

używania niezarejestrowane-

go odbiornika. Wydaje on de-

cyzję administracyjną naka-

zującą rejestrację. A także

ustala opłatę karną. Od tej

decyzji przysługuje obywate-

lowi odwołanie do ministra

infrastruktury.

Jednostką do kontroli opłat

jest Centrum Obsługi Finan-

sowej Poczty Polskiej.

Egzekucja administracyjna

może być wszczęta po upły-

wie siedmiu dni od doręcze-

nia zobowiązanemu pisemne-

go wezwania do wykonania

obowiązku, z zagrożeniem

skierowania sprawy na drogę

postępowania egzekucyjne-

go. Upomnienie takie może

zostać przesłane po upływie

terminu do zapłacenia wska-

zanej kwoty. Dlatego kluczo-

we znaczenie dla wszczęcia

postępowania egzekucyjnego

zmierzającego do zarejestro-

wania odbiornika i opłacenia

abonamentu ma ustalenie

terminu wykonania tego obo-

wiązku.

Trybunał Konstytucyjny

stwierdził, że termin ten wy-

nika z Ordynacji podatkowej.

W ustawie tej w art. 47 par. 1

stwierdza się bowiem, że ter-

min płatności podatku wyno-

si 14 dni od doręczenia decy-

Domniemywa się, że osoba,

która posiada odbiornik ra-

diofoniczny lub telewizyjny

w stanie umożliwiającym na-

tychmiastowy odbiór progra-

mu używa tego odbiornika.

Ustawodawca wprowadził

obowiązek zarejestrowania

odbiornika.

wych. Powinien przerwać eg-

zekucję natychmiast, gdy

uzyska informację, że obo-

wiązek został wykonany.

opłat, gdyż opłaty te są usta-

lone w ustawie.

Wszystko to przemawia za

tym, że decyzja administra-

cyjna poczty nie jest potrzeb-

na dla ustalenia wysokości

należnego abonamentu. Za-

tem terminem płatności jest

data, w której opłata powin-

na nastąpić. Samo stwierdze-

nie nieuiszczania należności

przez użytkownika radia czy

telewizora wystarcza, aby

ustalić kwotę należności i na-

liczyć odsetki podatkowe.

W wypadku zaległości abo-

namentowych poczta nie mu-

si wysyłać upomnienia, gdyż

postępowanie egzekucyjne

może być wszczęte bez dorę-

czenia.

Tytuły wykonawcze kieruje

się do naczelnika urzędu

skarbowego, tak samo jak

przy karze za brak rejestra-

cji odbiornika.

Wysokość opłaty

Obowiązek uiszczania opłaty

abonamentowej powstaje

z pierwszym dniem miesiąca

następującego po miesiącu,

w którym dokonano rejestra-

cji odbiornika radiofoniczne-

go lub telewizyjnego.

Termin płatności abona-

mentu przypada na 25 dzień

miesiąca, z możliwością uisz-

czenia opłaty na dłuższe

okresy niż miesięczne.

Opłatę abonamentową uisz-

cza się za każdy odbiornik ra-

diofoniczny i telewizyjny bę-

dący w posiadaniu osoby fi-

zycznej lub przedsiębiorstwa.

W praktyce tylko 5 proc. firm

i 48 proc. gospodarstw domo-

wych płaci abonament.

Przewidziane kary

W razie stwierdzenia nieza-

rejestrowanego odbiornika

kierownik Centrum Obsługi

Finansowej (COF) wydaje de-

cyzję, w której nakazuje reje-

strację odbiornika i wyzna-

cza opłatę karną. W ustawie

o opłatach abonamentowych

nie ma terminu wydania ta-

kiej decyzji.

Zdaniem Trybunału Kon-

stytucyjnego nie ma pod-

staw, by sądzić, że wydana

przez kierownika COF, na

podstawie art. 7 decyzja nie

jest decyzją administracyj-

ną. Jest to decyzja, która

musi być doręczona na pi-

śmie i od tej chwili jest wią-

żąca dla odbiorcy. Można się

od niej odwołać do ministra

infrastruktury.

Wysokość zobowiązania

Poczta Polska nie została wy-

posażona w możliwość wyda-

wania decyzji określających

wysokość zobowiązania z ty-

tułu opłaty zaległego abona-

mentu. Jednak egzekucja nie-

uiszczonego abonamentu jest

możliwa.

Pierwsza wpłata z tego ty-

tułu jest wymagalna 25 każ-

Trzeba zarejestrować

Odbiorniki muszą być zareje-

strowane w placówkach ope-

ratora publicznego, jakim jest

Poczta Polska. Poczta jest

obecnie jednoosobową spół-

ką Skarbu Państwa.

Odbiornik powinien być za-

rejestrowany na wniosek

użytkownika. Wniosek skła-

da się w placówce Poczty

Polskiej w terminie 14 dni od

kupna radia lub telewizora.

Dowodem zarejestrowania

odbiornika jest wniosek o re-

jestrację lub zawiadomienie

o nadaniu indywidualnego

numeru identyfikacyjnego.

Numer ten stanowi część

numeru rachunku bankowe-

go, na który mają być doko-

nywane wpłaty z tytuły abo-

namentu.

Ważne Odbiornik powinien być zarejestrowany na wniosek użytkownika.

Wiosek składa się w placówce Poczty Polskiej w terminie14 dni

od kupna radia lub telewizora. Dowodem zarejestrowania

odbiornika jest wniosek o rejestrację lub zawiadomienia

o nadaniu indywidualnego numeru identyfikacyjnego. Numer ten

stanowi część numeru rachunku bankowego, na który mają być

dokonywane wpłaty z tytuły abonamentu.

Abonament

zji ustanawiającej wysokość

zobowiązania podatkowego.

Przepis ten znajduje zastoso-

wanie do ściągania należno-

ści, do których ustalenia

uprawnione są organy inne

niż podatkowe.

Zdaniem TK fakt, że opłata

karna nie ma charakteru bu-

dżetowego, nie wyklucza za-

stosowania art. 47 par. 1 Or-

dynacji podatkowej. Ponie-

waż opłata karna jest opłatą

ustaloną przez kierownika

Obsługi Centrum Finansowe-

go poczty, zastosowanie prze-

pisów Ordynacji podatkowej

jest możliwe i zasadne.

Urząd skarbowy wszczyna

egzekucję z chwilą doręcze-

nia odpisu tytułu wykonaw-

czego zainteresowanemu.

Organ skarbowy może w ta-

kiej sytuacji egzekwować

opłatę z wynagrodzenia za

pracę i z rachunków banko-

dego miesiąca następującego

po miesiącu rejestracji od-

biornika. Natomiast kolejne

raty – z upływem 25 dnia ko-

lejnych miesięcy.

Artykuł 3 ustawy o egzeku-

cji w administracji nie stano-

wi przeszkody w ściąganiu

opłat. Natomiast z ustawy

abonamentowej wnioskować

należy, że można zastosować

w tym wypadku egzekucję

administracyjną – uważa

Trybunał. Nie trzeba więc

wydawać decyzji administra-

cyjnej, gdyż opłacenie abona-

mentu wynika bezpośrednio

z przepisu prawa.

Według uchwały NSA z 27

czerwca 1997 r. ustalenie

opłaty jest czynnością mate-

rialno-techniczną wynikają-

cą z przepisu prawa, doko-

nywaną przez organ lub

w drodze samoobliczenia.

Poczta nie może ustalać

Zwolnienia z opłat

Z opłat abonamentowych

zwolnieni są emeryci o ni-

skich zarobkach i wszystkie

osoby powyżej 75 roku

życia, a także inwalidzi,

u których stwierdzono po-

ważny uszczerbek na zdrowiu

(I grupa). Z powodów spo-

łecznych nie płacą abona-

mentu bezrobotni i pobierają-

cy wszelkiego rodzaju zasiłki

socjalne. Osoby korzystające

ze zwolnień powinny zgłosić

się na pocztę celem udoku-

mentowania stanu prawnego.

Otrzymają tam formularz

zgłoszenia zmiany danych

i inne potrzebne informacje.

Abonament to świadczenie

bezzwrotne, publiczno-pra-

wne, służące realizacji kon-

stytucyjnych zadań pań-

stwa. Jest to danina publicz-

na o charakterze celowym,

której celem jest zapewnie-

nie stabilności i przewidy-

walności wydatków na reali-

zację misji publicznej.

Wniesienie odwołania

Odwołanie nie wymaga

szczegółowego uzasadnie-

nia. Wnoszone jest za po-

średnictwem kierownika

COF, w terminie 14 dni od

doręczenia.Przed upływem

tego terminu decyzja nie

ulega wykonaniu. Odwoła-

nie wstrzymuje jej wykona-

nie. W razie odwołania mi-

nister infrastruktury wyda-

je decyzję, która utrzymuje

lub uchyla decyzję kierowni-

ka Centrum albo umarza po-

stępowanie w pierwszej in-

stancji.

W wypadku gdy użytkownik

niezarejestrowanego odbior-

nika nie odwołał się od decy-

zji kierownika COF albo de-

cyzja została utrzymana

w mocy, staje się ona osta-

teczna i wykonalna.

Sposób pobierania opłat

Abonament jest pobierany

przez Pocztę Polską, która

wpływy z niego wraz z odset-

kami za zwłokę przekazuje

na rachunek Krajowej Rady

Radiofonii i Telewizji. Rachu-

nek ten prowadzi Bank Go-

spodarstwa Krajowego. Ale

poczta potrąca sobie umow-

ne wynagrodzenie.

Kontrole nad pobieraniem

opłat sprawuje poczta, a nad-

zór pełni minister infrastruk-

tury. Nieuiszczony abona-

ment i opłaty karne mają być

egzekwowane w trybie egze-

kucji administracyjnej. W ra-

zie opóźnień – naliczane są

odsetki jak za zaległości po-

datkowe.

Za każdy odbiornik

Opłatę abonamentową

uiszcza się za każdy od-

biornik radiofoniczny i te-

lewizyjny będący w po-

siadaniu osoby fizycznej

lub przedsiębiorstwa.

W praktyce tylko 5 proc.

firm i 48 proc. gospo-

darstw domowych płaci

abonament.

Podstawa prawna

Ustawa z 21 kwietnia 2005 r.

o opłatach abonamentowych

(Dz.U. nr 85, poz. 728 z późn. zm.).

Wyrok TK K 24/08 z 16 marca

2010 r.

PRAWO OPŁATY Egzekucja abonamentu i stosowanie kar

Jak Poczta Polska ściąga

D 4

Nowe prawo – Praktyka

14 kwietnia 2010 nr 72 (2703) www.gazetaprawna.pl

Ekspert GP

PRACA OŚWIATA Wypoczynek dzieci i młodzieży

Obowiązki organizatora kolonii,

GP ODPOWIADA

Organizatorzy wypoczynku dla dzieci od 1 marca muszą nie tylko składać

papierowe formularze informujące o ich działalności, ale również

elektroniczne. Zgłoszenia przyjmują kuratoria działające w miejscu siedziby

lub zamieszkania organizatora.

Jaka jest różnica między wycieczką

a wypoczynkiem za granicą

Jestem wychowawcą klasy II LO. Na długi, majowy week-

end, kiedy absolwenci będą pisać egzamin maturalny, or-

ganizuję dla moich uczniów siedmiodniowy wyjazd na

Węgry. Nie wiem jednak, czy potraktować go jako wypo-

czynek, czy jako wycieczkę? Chcę bowiem połączyć

zwiedzanie z wypoczynkiem, m.in. pobyt w termach.

Szkoła ma prawo zarówno do zorganizowania wypoczynku

dla swoich uczniów, jak i różnorodnych form krajoznawstwa

i turystyki. Zasady wypoczynku reguluje rozporządzenia mi-

nistra edukacji narodowej z 21 stycznia 1997 r. w sprawie wa-

runków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla

dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowa-

nia i nadzorowania (Dz.U. nr 12, poz. 67 z późn. zm.). Nato-

miast zasady wycieczek krajoznawczych i turystycznych

reguluje rozporządzenie ministra edukacji narodowej i spor-

tu z 8 listopada 2001 r. w sprawie warunków i sposobu orga-

nizowania przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki

krajoznawstwa i turystyki (Dz.U. nr 135, poz. 1516). General-

nie jednak wycieczki organizowane są w ramach zajęć lek-

cyjnych, pozalekcyjnych oraz pozaszkolnych. Natomiast wy-

poczynek w trakcie ferii zimowych i letnich. Ponadto celem

wycieczki powinno być m.in.: poznawanie kraju, jego środo-

wiska przyrodniczego, tradycji, zabytków kultury i historii,

poznawanie kultury i języka innych państw, poszerzanie wie-

dzy z różnych dziedzin życia społecznego, gospodarczego

i kulturalnego, upowszechnianie form aktywnego wypoczyn-

ku. Zatem wyjazd podczas majowego weekendu powinien

być potraktowany jako wycieczka. Dyrektor szkoły musi

więc wyznaczyć kierownika i dokonać odpowiedniego zgło-

szenia do kuratora oświaty.

Jolanta Góra-Ojczyk

jolanta.ojczyk@infor.pl

Państwowej Straży Pożarnej.

Kolejna część B2 jest przezna-

czona dla obiektów używanych

okazjonalnie do wypoczynku,

a B3 dla miejsc nieposiadają-

cych stałej infrastruktury ko-

munalnej. Natomiast osoby or-

ganizujące obozy wędrowne

wypełniają część B4. Muszą

w niej podać m.in. przebieg tra-

sy, rodzaj zakwaterowania, pla-

nowane środki transportu, in-

formacje o zabezpieczeniu me-

dycznym.

Do zgłoszenia dużej formy

wypoczynku organizator mu-

si zawsze dołączyć kopię wy-

danej właścicielowi, zarządcy

lub użytkownikowi obiektu

czy terenu opinii właściwej

miejscowo komendy Pań-

stwowej Straży Pożarnej lub

protokołu okresowej kontroli

Państwowej Straży Pożarnej.

W przypadku wypoczynku

w obiekcie używanym okazjo-

nalnie do wypoczynku, np.

szkoły, remizy, domu parafial-

nego, dodatkowo należy załą-

czyć szkic poszczególnych po-

mieszczeń obiektu, z określe-

niem ich funkcji, zawierający

szkic pomieszczenia do spa-

nia, stołówki i pomieszczeń do

zajęć wychowawczo-rekre-

acyjnych. Natomiast w przy-

padku wypoczynku bez stałej

infrastruktury komunalnej,

np. obozów pod namiotem,

należy sporządzić szkic spo-

sobu zagospodarowania tere-

nu przeznaczonego na obóz,

zawierający rozmieszczenia

poszczególnych części obozu:

mieszkalnej, żywieniowej, ze-

społu służby zdrowia, umy-

walni, ustępów.

Formularz będący załączni-

kiem nr 2 dotyczy tzw. małych

form wypoczynku, czyli wypo-

czynku trwającego do pię-

ciu dni i dla nie więcej niż 25

uczestników lub dla wypo-

czynku odbywającego się za

granicą, bez względu na czas

jego trwania i liczbę uczestni-

ków. Składa się on tylko

z dwóch stron. Należy w nim

podać jedynie dane organiza-

tora, czas trwania wypoczyn-

ku, planowaną liczbę uczestni-

ków i ich przedział wiekowy,

dane kierownika i wychowaw-

cy, wskazać miejsce lub trasę

wypoczynku. Jest to jednak

formularz uproszczony. Nie

trzeba dołączać do niego szki-

ców i dokumentów potwier-

dzających odbiór obiektu bądź

terenu przez straż pożarną.

W przypadku stwierdzenia

braków lub nieprawidłowości

w zgłoszeniu kurator wezwie

Jak poprawić błędy i dokonać zmian

1 marca weszła w życie no-

welizacja rozporządzenia mi-

nistra edukacji narodowej z

21 stycznia 1997 r. w sprawie

warunków, jakie muszą speł-

niać organizatorzy wypoczyn-

ku dla dzieci i młodzieży szkol-

nej, a także zasad jego orga-

nizowania i nadzorowania

(Dz.U. nr 12, poz. 67 z późn.

zm.). Wprowadziła ona bar-

dzo istotną zmianę dotyczącą

zgłaszania wypoczynku. Do

1 marca organizator zgłaszał

placówkę wypoczynku kura-

torowi właściwemu ze wzglę-

du na miejsce, w którym od-

bywa się wypoczynek. Musiał

także posiadać tzw. kartę kwa-

lifikacyjną obiektu.

Elektronicznego formula-

rza nie można ponownie

edytować po jego przesła-

niu do kuratorium. Dlatego

przed jego wypełnieniem

on-line najlepiej jest prze-

studiować wzór, tak by być

przygotowanym na poda-

nie wszystkich danych.

Każde pole jednak ma tzw.

dymki, czyli porady uła-

twiające jego prawidłowe

uzupełnienie. Warto też

wcześniej przygotować wy-

magane załączniki w wersji

elektronicznej, np. w po-

staci plików w formacie

JPG lub PDF. Wypełniony

formularz należy wydruko-

wać w dwóch egzempla-

rzach i przesłać do kurato-

rium. Wszelkie informacje

o zmianie miejsca wypo-

czynku czy danych kierow-

ników trzeba przesłać do

kuratorium, najlepiej pocz-

tą elektroniczną i tradycyj-

ną. Nanosić zmiany mogą

bowiem jedynie pracowni-

cy kuratorium.

organizatora do ich uzupełnie-

nia lub poprawienia w wyzna-

czonym terminie. Jeżeli zgło-

szenie nie zawiera braków

lub zostały usunięte, kurator

w terminie siedmiu dni

roboczych od otrzymania

zgłoszenia wypoczynku wyda

organizatorowi zaświadczenie

o zgłoszeniu wypoczynku.

Jest to dokument uprawniają-

cy do zorganizowania wypo-

czynku, np. obozu, kolonii, pół-

kolonii w formie i na zasadach

zadeklarowanych w zgłosze-

niu. O wszelkich zmianach na-

leży niezwłocznie poinformo-

wać kuratorium.

kończenia wypoczynku orga-

nizator będzie musiał prze-

nieść uczestników do innego

obiektu spełniającego odpo-

wiednie wymagania lub za-

pewnić uczestnikom nie-

zwłoczny powrót do miejsca

zamieszkania.

Ponadto obowiązkiem ku-

ratora jest podanie do pu-

blicznej wiadomości infor-

macji o wydanych zaświad-

czeniach. Zawiera ona m.in.

numery wydanych zaświad-

czeń, dane organizatorów,

liczbę uczestników oraz ter-

min i lokalizację wypoczyn-

ku. Pełna baza organizato-

rów wypoczynek jest dostęp-

na na stronach kuratoriów,

a także na stronie wypoczy-

nek.men.gov.pl. Pozwala ona

sprawdzić wiarygodność or-

ganizatora kolonii, z tym że

imię i nazwisko organizatora

wypoczynku oraz jego dane

teleadresowe są ujawniane

na pisemny wniosek zainte-

resowanych. W przypadku

wypoczynku organizowane-

go w okresie ferii zimowych

i letnich dane z bazy będą

usuwane co roku odpowied-

nio 31 marca i 30 września.

Zgłaszanie wypoczynku

Obecnie zgodnie z noweliza-

cją zgłoszenia należy dokonać

kuratorowi oświaty właściwe-

mu dla miejsca siedziby lub

zamieszkania organizatora

w dwóch formach:

■

Podstawa prawna

Par. 1–3 rozporządzenia ministra edukacji narodowej i sportu

z 8 listopada 2001 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania

przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i tury-

styki (Dz.U. nr 135, poz. 1516).

elektronicznej: wypełniając

on-line formularz zamiesz-

czony na stronie wypczy-

nek.men.gov.pl

■ papierowej: składając dwa

egzemplarze wydruku for-

mularza elektronicznego

wraz z załącznikami w ku-

ratorium oświaty

Zgłoszenia można dokonać

od 1 marca każdego roku

w przypadku wakacji letnich

i od 1 października dla ferii zi-

mowych, ale nie później niż na

21 dni przed terminem rozpo-

częcia wypoczynku.

Rodzaj formularza, który na-

leży wypełnić, zależy od rodza-

ju wypoczynku. Formularz, bę-

dący załącznikiem nr 1 do roz-

porządzenia jest przeznaczony

dla tzw. dużych form wypo-

czynku, czyli tych, które odby-

wają się w kraju, trwają powy-

żej pięciu dni i są organizowa-

ne dla więcej niż 25 uczestni-

ków. Oba te warunki muszą

być spełnione łącznie. Formu-

larz jest podzielony na kilka

części. W części A podaje się

m.in.: ogólne dane organizato-

ra (adres zamieszkania, numer

PESEL, KRS lub REGON, da-

ne kontaktowe), formę i czas

trwania wypoczynku, dane ka-

dry kierowniczej i wychowaw-

czej. W części B1 znajdują się

dane dotyczące zakwaterowa-

nia, wyżywienia itp. oraz infor-

macje o kontroli obiektu prze-

prowadzonej przez Komendę

Kto może zostać organizatorem

i kierownikiem wypoczynku

Obowiązki kuratora

Kurator niezwłocznie po wy-

daniu zaświadczenia o zgło-

szeniu wypoczynku przesyła

organom właściwym ze wzglę-

du na miejsce lokalizacji wypo-

czynku, to jest: kuratorowi

oświaty, państwowemu powia-

towemu inspektorowi sanitar-

nemu, komendantowi powia-

towemu (miejskiemu) Pań-

stwowej Straży Pożarnej elek-

troniczną wersję zgłoszenia

wraz z załącznikami. Wersja ta

jednak nie może zawierać

pewnych danych, m.in. nume-

ru PESEL osoby fizycznej bę-

dącej organizatorem wypo-

czynku czy informacji o kwali-

fikacjach kierownika.

Nadzór nad wypoczynkiem

sprawuje kurator oświaty

właściwy ze względu na miej-

sce lokalizacji wypoczynku.

Dlatego też wysyłane jest do

niego zgłoszenie. W razie

stwierdzenia niezgodności

z obowiązującymi przepisa-

mi, a w szczególności stwier-

dzenia warunków zagrażają-

cych zdrowiu lub bezpieczeń-

stwu uczestników, może on

zawiesić lub zakończyć obóz

czy kolonie. W przypadku za-

Prowadzę w szkole podstawowej zajęcia pozalekcyjne

z piłki nożnej. Chciałbym dla moich podopiecznych

zorganizować obóz sportowo-szkoleniowy. Gdzie mogę

się dowiedzieć, jakie warunki muszę spełnić, oraz jakie

uprawnienia uzyskać, aby poprowadzić taki obóz?

Szczegółowe informacje na temat organizacji wypoczynku

dla dzieci i młodzieży można uzyskać we właściwym ze

względu na siedzibę szkoły kuratorium oświaty. Jednak

zgodnie z przepisami organizatorem obozu może być również

szkoła. Aby go zorganizować, dyrektor musi najpierw

przesłać do kuratorium zgłoszenie wypoczynku. Przed jego

wysłaniem musi być wiadomo, kto będzie kierownikiem,

opiekunem, ilu uczniów będzie w nim uczestniczyło, gdzie

będzie się odbywał itp. Aby mieć uprawnienia do bycia

kierownikiem, należy skończyć specjalny dziesięciogodzinny

kurs. Organizują je placówki doskonalenia nauczycieli, a także

inne osoby prawne i fizyczne zatwierdzone przez kuratora

oświaty. Informacje o nich można znaleźć w internecie, w tym

na stronach kuratoriów. Z kolei wychowawcą może być m.in.

trener lub instruktor sportowy, nauczyciel, student

kierunków obejmujących przygotowanie pedagogiczne. Inne

pełnoletnie osoby, aby nim zostać, muszą odbyć 36-godzinny

kurs dla wychowawców kolonii.

Wymogi organizacyjne

Tak jak dotychczas organiza-

torami wypoczynku mogą być

szkoły i placówki, osoby praw-

ne i fizyczne, a także jednost-

ki organizacyjne nieposiada-

jące osobowości prawnej.

Zgodnie jednak z ustawą

o swobodzie działalności go-

spodarczej, organizacja wy-

poczynku jest koncesjonowa-

na. Warunki uzyskania konce-

sji określa ustawa o usługach

turystycznych.

Obowiązkiem organizatora

jest również przyjęcie od ro-

dziców karty kwalifikacyjnej

uczestnika wypoczynku. Jej

Podstawa prawna

Par. 2, 12 i 13 rozporządzenia ministra edukacji narodowej

z 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać

organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także

zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. nr 12, poz. 67

z późn. zm.).

Jolanta Góra-Ojczyk, ekspert Dziennika Gazety Prawnej

14 kwietnia 2010 nr 72 (2703) www.gazetaprawna.pl

Nowe prawo – Praktyka

D 5

obozów i rajdów dla uczniów

wzór stanowi załącznik do

wspomnianego już rozporzą-

dzenia. Rodzice poza podsta-

wowymi danymi osobowymi

m.in. opisują stan zdrowia

dziecka, wskazują, na co cho-

rowało, na co jest uczulone,

jak znosi jazdę samochodem.

Swoją opinię musi też przed-

stawić wychowawca klasy.

Rodzice wyrażają też zgodę

na przetwarzanie danych oso-

bowych dziecka w zakresie

niezbędnym dla bezpieczeń-

stwa i ochrony zdrowia.

Liczba uczestników wypo-

czynku pozostających pod

opieką jednego wychowawcy

nie może przekraczać:

■ 20 osób w wieku powyżej

10 lat.

■ 15 osób w przypadku dzieci

poniżej 10 lat.

Jeśli w grupie jest dziecko

niepełnosprawne, powinna

być ona mniej liczna. Przepi-

sy nie określają, ile osób mo-

że w niej być. Wskazują jed-

nak, że liczebność powinna

być uzależniona od rodzaju

i stopnia niepełnosprawności.

Jeśli obóz czy kolonia będą or-

ganizowane w obiektach szkol-

nych, to organizator wypo-

czynku musi z ich dyrektorem

zawrzeć stosowną umowę.

Organizatorzy powinni też

pamiętać, że rozporządzenie

ministra edukacji narodowej

w sprawie warunków, jakie

muszą spełniać organizatorzy,

to niejedyne przepisy, których

muszą przestrzegać. Organiza-

tor wypoczynku jest bowiem

obowiązany zapewnić uczest-

nikom bezpieczne i higienicz-

ne warunki w czasie wypo-

czynku. Te zaś określa wiele in-

nych aktów prawnych (patrz

ramka). Na przykład w razie

wypadku obowiązuje ich roz-

porządzenia ministra edukacji

narodowej i sportu z 31 grud-

nia 2002 r. w sprawie bezpie-

czeństwa i higieny w publicz-

nych i niepublicznych szkołach

i placówkach (Dz.U. z 2003 r.

nr 6, poz. 69). Z kolei warunki

korzystania z kąpielisk określa

rozporządzenie Rady Mini-

strów z 6 maja 1997 r. w spra-

wie określenia warunków bez-

pieczeństwa osób przebywają-

cych w górach, pływających,

kąpiących się i uprawiających

sporty wodne (Dz.U. nr 57,

poz. 97).

musi mieć przy sobie kopie

tych dokumentów, w tym do-

kumenty poświadczające kwa-

lifikacje wolontariuszy. Tym

samym odpowiedzialność za

właściwą weryfikację tych do-

kumentów ponosi organizator.

Wypoczynkiem może kie-

rować:

■

Zorganizowanie kąpieliska na obozie

PRACA OŚWIATA Turystyka szkolna

Wycieczki zagraniczne

trzeba zgłaszać kuratorowi

Osoby pozostające pod

opieką szkoły mogą pływać

oraz kąpać się tylko w ob-

rębie kąpielisk w rozumie-

niu przepisów określają-

cych warunki bezpieczeń-

stwa osób przebywających

w górach, pływających, ką-

piących się i uprawiających

sporty wodne. Tak wynika

z rozporządzenia ministra

edukacji narodowej i sportu

z 31 grudnia 2002 r. w spra-

wie bezpieczeństwa i higie-

ny w publicznych i niepu-

blicznych szkołach i pla-

cówkach. (Dz.U. z 2003 r.

nr 6, poz. 69 z późn. zm.).

Ponadto jeżeli specyfika

wycieczki tego wymaga,

uczestników należy zapo-

znać z zasadami bezpiecz-

nego przebywania nad

wodą.

Z kolei rozporządzenie

Rady Ministrów z 6 maja

1997 r. w sprawie określenia

warunków bezpieczeństwa

osób przebywających w gó-

rach, pływających, kąpią-

cych się i uprawiających

sporty wodne (Dz.U. nr 57,

poz. 358) stanowi, że kie-

rownik obozu dla dzieci

i młodzieży, których uczest-

nicy korzystają z ogólnodo-

stępnych kąpielisk, powi-

nien zapoznać uczestników

z regulaminem danego ką-

pieliska oraz czuwać nad je-

go ścisłym przestrzega-

niem. Musi również uzgod-

nić z kierownikiem kąpieli-

ska warunki i sposób korzy-

stania z niego. Warto też

pamiętać, że kąpać można

się w kąpielisku zorganizo-

wanym lub prowizorycz-

nym. Kąpielisko zorganizo-

wane jest to teren położony

nad obszarem wodnym,

z plażą, na stale przystoso-

wany do kąpieli, z wyzna-

czonymi i trwale oznakowa-

nymi strefami kąpieli, wypo-

sażony w urządzenia sani-

tarne oraz inne urządzenia,

jak: pomosty, natryski

i szatnie. Natomiast kąpieli-

sko prowizoryczne to teren

położony nad obszarem

wodnym, z plażą, przysto-

sowany do sezonowego wy-

korzystania, z miejscem do

kąpieli prowizorycznie

oznakowanym oraz z urzą-

dzeniami sanitarnymi. Na-

leży je zlokalizować, tak aby

miało dogodnie ukształto-

wany brzeg i dno oraz dobre

nasłonecznienie. Lokaliza-

cja wymaga pozytywnej

opinii WOPR oraz uzgodnie-

nie z właściwymi organami

administracji samorządo-

wej, inspektoratem, żeglugi

śródlądowej i organem

sanepidu.

nauczyciel,

Jolanta Góra-Ojczyk

jolanta.ojczyk@infor.pl

Ważne O wycieczce

zagranicznej musi

również wiedzieć organ

prowadzący szkołę, czyli

gmina lub powiat

■

czynny instruktor harcer-

ski w stopniu co najmniej

podharcmistrza,

Koniec roku szkolnego to

również okres organizacji

wycieczek, w tym zagra-

nicznych. Dyrektor szkoły

musi o nich poinformo-

wać kuratora oświaty i or-

gan prowadzący szkołę,

czyli gminę lub powiat.

Dyrektor szkoły, zgodnie

z rozporządzeniem ministra

edukacji narodowej i sportu

z 8 listopada 2001 r. w spra-

wie warunków i sposobu or-

ganizowania przez publiczne

przedszkola, szkoły i placów-

ki krajoznawstwa i turystyki

(Dz.U. nr 135, poz. 1516) ma

obowiązek poinformować

kuratora oświaty o wyciecz-

ce zagranicznej. Wiedzieć

o niej musi również organ

prowadzący szkołę, czyli

gmina lub powiat.

Zawiadomienie przesyła-

ne do kuratorium musi za-

wierać w szczególności: na-

zwę kraju, czas pobytu,

program pobytu, imię i na-

zwisko kierownika oraz

opiekunów, listę uczniów

biorących udział w wyjeź-

dzie wraz z określeniem ich

wieku, harmonogram wy-

cieczki. Zwykle musi być

też opatrzone adnotacją or-

ganu prowadzącego o tym,

że wie on o planowanej wy-

cieczce.

Kuratorzy wymagają rów-

nież, aby do zgłoszenia dołą-

czyć dowód ubezpieczenia

uczestników od następstw

nieszczęśliwych wypadków

i kosztów leczenia.

osoba posiadająca co naj-

mniej trzyletni staż pracy

opiekuńczo-wychowawczej

lub dydaktyczno-wycho-

wawczej, która skończyła 18

lat i ma co najmniej średnie

wykształcenie.

Z tym że kierownikiem może

być również niepełnoletni in-

struktor harcerski w stopniu

co najmniej przewodnika, któ-

ry pełni funkcję wychowawcy

na obozach prowadzonych

przez organizacje harcerskie.

Kierownik musi posiadać za-

świadczenie o ukończeniu kur-

su dla kierowników wypoczyn-

ku. Kursu nie musi jednak koń-

czyć osoba zajmująca stanowi-

sko kierownicze w szkole czy

placówce.

Do obowiązków kierownika

wypoczynku należy w szcze-

gólności:

■

Dyrektor szkoły również

wyznacza kierownika wy-

cieczki. Może nim być osoba

pełnoletnia, która:

■ ukończyła kurs kierowni-

ków wycieczek szkolnych,

■ jest instruktorem harcer-

skim,

posiada uprawnienia prze-

wodnika turystycznego,

przodownika lub instruk-

tora turystyki kwalifikowa-

nej lub pilota wycieczek.

Dobrze jest również, aby

kierownik czy opiekun wy-

cieczki znał język obcy

umożliwiający porozumie-

nie się w kraju docelowym,

jak również w krajach znaj-

dujących się na trasie. Nie

jest to jednak obowiązkowy

wymóg.

Rozporządzenie nie okre-

śla terminu, w jakim należy

dokonać zawiadomienia.

Jednak kuratorzy oczeku-

ją, by zgłoszenie zostało do-

konane co najmniej na sie-

dem dni przed terminem

wyjazdu.

kierowanie wypoczynkiem

zgodnie z obowiązującymi

przepisami,

opracowywanie planu pra-

cy oraz rozkładu dnia wypo-

czynku i kontrola ich reali-

zacji,

■ ustalenie i przydzielenie

szczegółowego zakresu

czynności poszczególnym

pracownikom,

których program obejmuje

przygotowanie pedagogicz-

ne, po odbyciu odpowied-

niego przeszkolenia,

■ organizowanie zajęć zgod-

nie z rozkładem dnia,

■ sprawowanie opieki nad

uczestnikami grupy w za-

kresie higieny, zdrowia, wy-

żywienia oraz innych czyn-

ności opiekuńczych,

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra edu-

kacji narodowej i sportu z 8 li-

stopada 2001 r. w sprawie wa-

runków i sposobu organizowa-

nia przez publiczne przedszko-

la, szkoły i placówki

krajoznawstwa i turystyki

(Dz.U. nr 135, poz. 1516).

■

kontrola wykonywania obo-

wiązków przez pracowni-

ków,

■

słuchacze kolegiów nauczy-

cielskich i nauczycielskich

kolegiów językowych, po

odbyciu odpowiedniego

przeszkolenia,

■

zapewnienie uczestnikom

wypoczynku właściwej

opieki i warunków bezpie-

czeństwa od momentu

przejęcia ich od rodziców

(prawnych opiekunów) do

czasu ponownego przeka-

zania rodzicom (prawnym

opiekunom),

zapewnienie bezpieczeń-

stwa uczestnikom grupy,

W procedurze rekrutacyj-

nej nie warto jednak skupiać

się wyłącznie na spełnieniu

przez kandydatów na wycho-

wawców warunków zapisa-

nych w rozporządzeniu. War-

to zwrócić uwagę również,

czy mają oni predyspozycje

do pracy z dziećmi, czy nie

mają przeciwwskazań zdro-

wotnych. Co prawda, obo-

wiązujące przepisy nie wpro-

wadzają wymogu przedsta-

wienia zaświadczeń od le-

karzy, ale warto zapytać kan-

dydata, czy stan jego zdrowia

pozwala mu na aktywne spę-

dzanie czasu.

osoby posiadające zaświad-

czenia o ukończeniu kursu

dla wychowawców kolonij-

nych, obejmującego pro-

gram określony w załączni-

ku nr 5 do rozporządzenia,

■ instruktorzy harcerscy

w stopniu co najmniej prze-

wodnika,

Ważne przepisy

Organizatorzy wycie-

czek, obozów, kolonii po-

winni też znać przepisy

zawarte w:

■ rozporządzeniu mini-

stra edukacji narodowej

i sportu z 31 grudnia

2002 r. w sprawie bez-

pieczeństwa i higieny

w publicznych i niepu-

blicznych szkołach

i placówkach (Dz.U.

z 2003 r. nr 6, poz. 69

z późn. zm.),

■ rozporządzeniu Rady

Ministrów z 6 maja

1997 r. w sprawie okre-

ślenia warunków bez-

pieczeństwa osób prze-

bywających w górach,

pływających, kąpiących

się i uprawiających

sporty wodne (Dz.U.

nr 57, poz. 358),

■ rozporządzeniu ministra

edukacji narodowej

i sportu z 8 listopada

2001 r. w sprawie warun-

ków i sposobu organizo-

wania przez publiczne

przedszkola, szkoły i pla-

cówki krajoznawstwa

i turystyki (Dz.U. nr 135,

poz. 1516),

■ ustawie z 20 czerwca

1997 r. – Prawo o ruchu

drogowym (t.j. Dz.U.

z 2005 r. nr 108, poz.

908 z późn. zm.),

■ ustawie z 29 sierpnia

1997 r. o usługach tury-

stycznych (t.j. Dz.U.

z 2004 r. nr 223, poz.

2268 z późn. zm.).

zapewnienie odpowiednich

warunków zdrowotnych

i higienicznosanitarnych

w miejscu wypoczynku

zgodnie z obowiązującymi

przepisami w zakresie sta-

nu sanitarnego pomiesz-

czeń i otoczenia,

■ informowanie o zachowaniu

dzieci i młodzieży oraz ich

stanie zdrowia – na wniosek

rodziców (prawnych opie-

kunów),

■

przodownicy turystyki kwa-

lifikowanej oraz instruktorzy

Polskiego Towarzystwa Tu-

rystyczno-Krajoznawczego,

trenerzy i instruktorzy

sportowi.

Do obowiązków wychowaw-

cy należy m.in.:

■ zapoznanie się z kartami

kwalifikacyjnymi uczestni-

ków wypoczynku,

Kwalifikacje kadry

Organizator jest zobowiązany

do zapewnienia właściwej

opieki wychowawczej poprzez

zatrudnienie odpowiednio

przygotowanej kadry pedago-

gicznej. Nowością jest to, że or-

ganizatorzy muszą przecho-

wywać kopie dokumentów po-

świadczających kwalifikacje

kierownika wypoczynku i pra-

cowników pedagogicznych.

Z kolei kierownik wypoczynku

Podstawa prawna

Rozporządzenia ministra edukacji

narodowej z 21 stycznia 1997 r.

w sprawie warunków, jakie muszą

spełniać organizatorzy wypoczyn-

ku dla dzieci i młodzieży szkolnej,

a także zasad jego organizowania

i nadzorowania (Dz.U. nr 12, poz.

67 z późn. zm.).

zapewnienie zróżnicowanej

diety uczestnikom wypo-

czynku.

Wychowawcami podczas

kolonii, obozów mogą być:

■

prowadzenie dziennika za-

jęć (jego wzór stanowi za-

łącznik do rozporządzenia

w sprawie warunków, jakie

muszą spełniać organizato-

rzy wypoczynku),

nauczyciele,

■

studenci szkół wyższych

kierunków i specjalności,

■

opracowywanie planów

pracy wychowawczej grupy,

■

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: