Samodzielne konstruowanie zespołów głośnikowych - obudowa bass-reflex cz1.pdf - Samodzielne konstruowanie zespołów głośnikowych - gurek113

Obudowa bass−reflex (obudowa z otworem)

najczęściej spotykanym rodza−

jem obudowy. Zawdzięcza to

kilku przewagom, jakie ma nad najpopu−

larniejszą niegdyś obudową zamkniętą.

Nie należy jednak uważać, że bass−reflex

jest pod każdym względem lepszy. Po−

zwala osiągnąć niższą częstotliwości gra−

niczną, zyskać kilka dB efektywności

w zakresie basu, a przy tym nawet obni−

żyć poziom zniekształceń nieliniowych.

Jednak przedstawiana miesiąc temu obu−

dowa zamknięta ma lepsze charaktery−

styki impulsowe, i dlatego wciąż ma licz−

ną grupę zwolenników.

Rozpowszechnienie bass−reflexu, które−

go ogólna zasada działania była przecież

znana bardzo dawno, wynika nie tylko

z jego wspomnianych zalet, ale i z opra−

cowania metod dokładnego obliczania

parametrów obudowy. Zawdzięczamy je

przede przede wszystkim Thiele’owi

i Smallowi. Wprowadzili oni do użycia

tzw. parametry Thiele’a − Smalla (w skró−

cie T−S), które przedstawialiśmy trzy mie−

siące temu. Jak pokazaliśmy dwa miesią−

ce temu, posługiwanie się tymi parame−

trami jest pożądane już przy projektowa−

niu prostych obudów zamkniętych.

W przypadku obudów bass−reflex para−

metry i obliczenia są bardziej złożone,

wraz z niedokładnościami obliczeń i wy−

konania obudowy ryzyko drastycznego

pogorszenia parametrów wzrasta znacz−

nie bardziej, niż w przypadku obudowy

zamkniętej. Dlatego niegdyś, przed epo−

ką parametrów T−S, dobre dostrojenie

obudowy bass−reflex było albo kwestią

przypadku, albo długotrwałej metody

prób i błędów. W latach siedemdziesią−

tych wprowadzono sposoby dokładnego

obliczania, a w latach dziewięćdziesią−

tych programy symulacyjne, wyręczające

kieszonkowy kalkulator. Jednak do dzisiaj

z pewnością niezbędna jest wiedza o za−

sadzie działania i metodach “ręcznego”

obliczania obudów; bez tych podstaw

również posługiwanie się programami

komputerowymi będzie nieefektywne,

bowiem otrzymywane na ekranie wyniki

nie będą poddawane odpowiedniej inter−

pretacji.

Obudowa bass−reflex wykorzystuje falę

promieniowaną przez tylną stronę mem−

brany. Pochodzące stamtąd ciśnienie jest

wypromieniowywane przez otwór. Na

pierwszy rzut oka układ wydaje się bar−

dzo prosty, lecz już po chwili powinna po−

jawić się refleksja − czyż fala promienio−

wana przez otwór, biegnąca wprost od

tylnej strony membrany, nie jest w prze−

ciwfazie z falą promieniowaną przez prze−

dnią stronę membrany? Czy w ten spo−

sób wypadkowe ciśnienie nie jest mniej−

sze, zamiast większe? Pozornie prosta

skrzynka z otworem jest w rzeczywisto−

ści skomplikowanym układem akustycz−

nym, mającym nieoczekiwane własno−

ści...

Tak jak głośnik (układ drgający głośnika)

ma swoją podstawową częstotliwość re−

zonansową, określoną przez masę drga−

jącą i podatność jej zawieszeń, tak i sama

obudowa z otworem ma własną często−

tliwość rezonansową − analogicznie −

określoną przez masę drgającą (w otwo−

rze) i podatność jej zawieszenia (podat−

ność powietrza w obudowie) − rrys.. 1..

Rys. 1 − układ rezonansowy obudowy bass−reflex two−

rzy masa powietrza w otworze Map i podatność po−

wietrza w obudowie Cap.

Ten autono−

miczny układ

rezonansowy,

w swojej czę−

stotliwości re−

zonansowej

niezależny od

częstotliwości

rezonansowej głośnika i innych jego para−

metrów, musi być jednak przez sam gło−

śnik pobudzony do drgań.

Przy częstotliwości rezonansowej obudo−

wy fb, zachodzi jednocześnie wiele cieka−

wych zjawisk. Po pierwsze, sam głośnik,

który przecież pobudza obudowę, zostaje

odciążony − membrana ma minimalną am−

plitudę (mimo dowolnie silnego sygnału

elektrycznego, sterującego głośnik), pra−

cę “przejmuje” otwór (właśnie temu zja−

wisku zawdzięczamy redukcję zniekształ−

ceń harmonicznych − układ drgający gło−

śnika pracuje w pewnym zakresie, sąsia−

dującym z częstotliwością rezonansową

fb, z mniejszymi amplitudami niż w obu−

dowie zamkniętej, a całkowite wypromie−

niowywane ciśnienie akustyczne jest na−

wet większe). Po drugie, fala promienio−

wana przez otwór jest przesunięta

o90

przez tylną stronę membrany, a więc rów−

nocześnie jest przesunięta o 90

dem fali promieniowanej przez przednią

stronę membrany. Prześledźmy teraz, co

dzieje się w pobliżu częstotliwości rezo−

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 9/99

O budowa bass−reflex jest dzisiaj

° względem fali promieniowanej

° wzglę−

nansowej fb. Wraz ze wzrostem częstotli−

wości zaczyna rosnąć amplituda głośnika,

wkrótce dochodząc do krzywej charakte−

rystyki, jaką miałby ten głośnik w obudo−

wie zamkniętej, natomiast ciśnienie

z otworu maleje. Wraz ze wzrostem czę−

stotliwości zwiększa się przesunięcie fa−

zowe promieniowania otworu względem

promieniowania tylnej strony membrany,

szybko zbliżając się do wartości 180

° ,

nie 24dB/okt., pokazując szybki spadek

zdolności przetwarzania ((rrys.. 2))..

W tym przykładzie częstotliwość rezo−

nansowa fb=44Hz. Widać, że bass−re−

flex daje zysk efektywności, w stosun−

ku do obudowy zamkniętej, w okolicach

częstotliwości rezonansowej fb i powy−

żej. Poniżej 34Hz, gdzie na poziomie

−9dB względem ciśnienia maksymalne−

go krzywe obudowy bass−reflex i obu−

dowy zamkniętej przecinają się, wyższą

efektywność ma obudowa zamknięta.

Natomiast obszar pomiędzy krzywymi

dla głośnika w obudowie zamkniętej

i samego głośnika w obudowie bass−re−

flex pokazuje, o ile odciążony został gło−

śnik w obudowie bass−reflex (z czego

wynikają mniejsze zniekształcenia

w tym zakresie).

wartości Qts (można przyjąć, że poniżej

0.3). Przy wyższych wartościach można

natomiast łatwiej uzykiwać niżej sięgają−

ce pasmo przenoszenia. Przekraczając

jednak wartość 0.4 musimy spodziewać

się już poważnego pogorszenia charakte−

rystyk impulsowych, z tego powodu sto−

sowanie w wysokiej klasy zespołach gło−

śnikowych bass−reflex głośników o war−

tości Qts > 0.4 nie jest polecane, choć

w modelach tańszych spotyka się i gło−

śniki o wartości przekraczająćej 0.5, co

w rezultacie daje bas bardzo słabo “kon−

trolowany”, grający jednobarwnie, ale

mocno zaznaczony i w pewnym sensie

efektowny, przypadający do gustu mniej

wyrobionym słuchaczom.

Aby uzyskać najlepsze możliwe dla sto−

sowanego głośnika charakterystyki im−

pulsowe i charakterystykę częstotliwo−

ściową, należy zadbać o dobre dopaso−

wanie parametrów obudowy.

Nie można jednak wskazać jednej jedy−

nie właściwej obudowy dla danego gło−

śnika; można przedstawić całą rodzinę

charakterystyk częstotliwościowych

i rodzinę charakterystyk impulsowych,

które można uznać za dopuszczalne;

często wraz z niżej leżącą częstotliwo−

ścią graniczną uzyskujemy nieco gorsze

właściwości impulsowe, i na odwrót.

Sztuka strojenia bass−reflexu to sztuka

znajdowania kompromisu, który dla róż−

nych konstruktorów może leżeć gdzie

indziej, wraz z ich różnymi preferencja−

mi. Daleko idące eksperymenty są na−

wet wskazane, jednak najważniejsze

jest, aby mieć kontrolę nad sytuacją i za−

chodzącymi zjawiskami, aby parametry

obudowy bass−reflex nie były dziełem

przypadku.

Trzy główne parametry, określające obu−

dowę bass−reflex, to jej objętość Vb, czę−

stotliwość dostrojenia fb i współczynnik

Ql, zależny od strat w obudowie. W prak−

tyce konstruktor ma wpływ na dwa

pierwsze parametry, trzeci wynika “z na−

tury”, jego zmienność ma jednak naj−

mniejszy wpływ na działanie systemu.

Przyjmuje się, że typowa wartość Ql = 7,

w przypadku obudów bardzo dużych

można przyjąć Ql = 3, a obudów bardzo

małych Ql = 15.

Zadaniem konstruktora jest więc, po

założeniu wartości Ql, obliczenie, na

podstawie parametrów T−S głośnika,

parametrów obudowy Vb i fb. Jak już

wspomniano, nawet po określeniu pa−

rametrów głosnika i Ql obudowy, nie

jesteśmy ograniczeni do tylko jednej

kombinacji parametrów Vb i fb. Mamy

do wyboru wiele rozwiązań, dających

różne kształty charakterystyk. Najpopu−

larniejsze z nich znane są pod skrótami

SBB4, SC4, QB3,C4, BB4, SQB3.

Pierwsze trzy dotyczą głośników o ni−

a więc promieniowanie otworu ma fazę

bliską fazie przedniej strony membrany,

stąd efektywne współdziałanie powyżej

częstotliwości fb. Zupełnie inaczej wyglą−

da sytuacja przy częstotliwościach niż−

szych od fb. Idąc w dół skali częstotliwo−

ści, amplituda głośnika najpierw wzrasta,

zbliżając się do krzywej charakterystyki

głośnika w obudowie zamkniętej, ale po−

nieważ krzywa ta opada (12dB/okt.), więc

wkrótce i nasza charakterystyka ciśnienia

z głośnika w obudowie bass−reflex opada

z podobnym nachyleniem. Krzywa charak−

terystyki ciśnienia zotworu również opada

12dB/okt., na skraju pasma przenoszenia

charakterystyki z otworu i głośnika coraz

bardziej zbiegają się ze sobą, ale... Wraz

ze spadkiem częstotliwości szybko

zmniejsza się przesunięcie fazowe pro−

mieniowania otworu względem promie−

niowania tylnej strony membrany (inaczej

mówiąc, przy częstotliwościach niższych

od fb powietrze jest przez otwór tylko

“przepompowywane”), więc ciśnienia

z tych źródeł coraz skuteczniej znoszą się,

iwypadkowa charakterystyka ma nachyle−

Jak więc widać, trudno uzyskać pasmo

sięgające wiele niżej od częstotliwości

rezonansowej fb. Prowadzi to do pochop−

nego wniosku, że obudowa bass−reflex

powinna być nastrojona jak najniżej, aby

uzyskać jak najszersze pasmo. Jednak

nie można stroić za nisko, w stosunku do

parametrów zastosowanego głośnika ni−

skotonowego. Po pierwsze, nie musi to

wcale dać spodziewanych korzyści roz−

ciągnięcia pasma, po drugie, w pewnych

przypadkach można nabawić się poważ−

nych problemów z charakterystykami

impulsowymi i liniowością charakterysty−

ki przetwarzania.

Celem konstruktora jest osiągnięcie jak

najniższej częstotliwości granicznej, ale

przy liniowej (lub zbliżonej do liniowej)

charakterystyce przetwarzania oraz do−

brej charakterystyce impulsowej.

Szczególnie trzeba zwrócić uwagę na

ten drugi aspekt, nie przemawiający tak

do wyobraźni, jak magiczne “20Hz”, ale

w wielkim stopniu ważący na jakości

przetwarzania. Obudowa

bass−reflex jest niestety

już “z urodzenia” obar−

czona słabszymi charak−

terystykami impulsowymi

od obudowy zamkniętej,

ale wciąż mogą być one

lepsze lub gorsze. Aby

nie degradować ich zu−

pełnie, dobrze jest uczy−

nić z nich sprawę priory−

tetową, nawet poświęca−

jąc kilka Hz pasma prze−

noszenia.

To, jakie charakterystyki

uzyskamy, zależy nie tylko

od przyjętych przez nas za−

łożeń, ale i od parametrów

głośnika. Najlepsze cha−

rakterystyki impulsowe

można uzyskać stosując

głośniki o jak najniższej

Rys. 2

Charakterystyki częstotliwościowe układu bass−re−

flex: linią czarną pokazano charakterystykę głośnika,

linią czerwoną − otworu, niebieską − charakterystykę

wypadkową, uwzględniając relacje fazowe, linią zielo−

ną − charakterystykę tego samego głośnika w obudo−

wie zamkniętej o tej samej objętości.

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 9/99

skich wartościach Qts, kolejne trzy −

wyższych. I tak SBB4 jest przedłuże−

niem BB4 dla głośników o wartościach

Qts niższych od 0.39 (przy Ql=7), SC4

jest przedłużeniem C4 dla głośników

o wartościach Qts niższych od 0.45

(przy Ql=7), a SQB3 jest przedłużeniem

QB3 dla głośników o wartościach Qts

wyższych od 0.41 (przy Ql=7). Wartość

Qts, przy której następuje przejście

z jednego modelu do drugiego (np.

z SBB4 do BB4), jest uzależniona od

pojawienia się podbicia na charaktery−

styce przetwarzania. Tak więc tylko gło−

śniki o odpowiednio niskich dobrociach

Qts pozwalają zrealizować postulat li−

niowego przetwarzania.

Obok przedstawiono tabele obliczeniowe

dla SBB4/BB4 i QB3, dla Ql=7.

Tabela 1. Parametry obudowy dla

strojenia SBB4/BB4 (Ql=7)

Tabela 2. parametry obudowy dla

strojenia QB3 (Ql=7)

Qts H alfa f3/fs podbicie (dB)

0.20 1.9 7.8 2.5

0.21 1.8 7.0 2.4

0.22 1.8 6.2 2.3

Pomocnicze parametry

do obliczania obudów

bass−reflex to alfa i H:

0.23 1.7 5.6 2.2

0.24 1.6 5.1 2.1

0.25 1.6 4.6 2.0

Vb = Vas/alfa

fb = fs x H

0.26 1.5 4.2 1.9

0.27 1.5 3.8 1.8

0.28 1.4 3.4 1.7

częstotliwość spadku

−3dB można określić

z przedstawionego w ta−

beli stosunku f3/fs,

a w ostatniej kolumnie

przedstawiono stopień

podbicia charakterystyki,

występującego powyżej

częstotli−

wości fb,

przy wy−

sokich do−

brociach

Qts.

0.29 1.4 3.1 1.6

0.30 1.3 2.8 1.6

0.31 1.3 2.6 1.5

0.32 1.2 2.4 1.4

0.33 1.2 2.2 1.4

0.34 1.2 2.0 1.3

0.35 1.1 1.8 1.3

0.36 1.1 1.6 1.2

0.37 1.1 1.5 1.2

0.38 1.1 1.4 1.1

Qts H alfa f3/fs podbicie (dB)

0.39 1.0 1.2 1.1

0.40 1.0 1.1 1.0

0.41 1.0 1.0 1.0

0.2 1.0 5.9 3.4

0.21 1.0 5.3 3.2

0.22 1.0 4.8 3.0

Rys. 3 − Charakterystyki częstotliwościowe układu bass−

reflex, przy głośniku o danych parametrach (Vifa M22WR−

09−06, fs=29Hz, Qts=0.33, Vas=55dm3), dla różnych sposo−

bów strojenia − SBB4 i QB3.

delu SBB4 są nieco

lepsze charakterystyki

impulsowe. Charakte−

rystyka częstotliwo−

ściowa opada wcze−

śniej, ale łagodniej.

Cechą charaktery−

styczną modelu

SBB4/BB4 jest stroje−

nie rezonansu obudo−

wy fb do częstotliwo−

ści rezonansowej gło−

śnika swobodnie za−

wieszonego fs (H =

1). We wszystkich in−

nych modelach,

w tym QB3, dla uzy−

skania maksymalnie

płaskiej charaktery−

styki częstotliwościo−

wej, czestotliwość fb

jest różna od fs,

i zwiększa się w stosunku do fs wraz ze

zmniejszaniem Qts. Tym bardziej podno−

si się częstotliwość spadku trzydecybe−

lowego f3. W ramach modelu QB3, nie

uwzględniającego przecież Qtc>0.41,

widać, że stosunek f3/fs zmienia się od

wartości ok. 1 dla Qts = 0.4, do ponad 2

dla Qts < 0.25 (w tym zakresie zmienia

się Qts większości głośników przezna−

czonych do bass−reflexów). Pokazuje to,

jak silnie zmienia się możliwe do uzyska−

nia pasmo przenoszenia w zależności od

Qts, jak więc złudne może być ocenianie

możliwości głośnika w obudowie bass−

reflex, bez znajomości tego parametru,

a tylko w oparciu o popularyzowaną war−

tość częstotliwości rezonansowej fs.

0.23 1.0 4.4 2.8

0.24 1.0 4.0 2.6

0.25 1.0 3.7 2.4

0.26 1.0 3.4 2.3

0.27 1.0 3.2 2.2

0.28 1.0 2.9 2.0

0.29 1.0 2.7 1.9

0.30 1.0 2.5 1.8

0.31 1.0 2.4 1.7

0.32 1.0 2.2 1.6

0.33 1.0 2.1 1.5

0.34 1.0 2.0 1.4

0.35 1.0 1.8 1.4

0.36 1.0 1.7 1.3

0.37 1.0 1.6 1.3

0.38 1.0 1.5 1.2

0.39 1.0 1.5 1.2

0.1

0.40 1.0 1.4 1.1

0.1

0.41 1.0 1.3 1.1

0.2

0.42 1.0 1.3 1.1

0.4

0.43 1.0 1.2 1.0

0.5

0.44 1.0 1.1 1.0

0.7

Korzystając z przedsta−

wionych tabel, rozważa−

jąc użycie głośnika o ni−

skiej wartości Qts, mamy

do wyboru SBB4 i QB3.

Jak widać, w prawie ca−

łym wspólnym dla obu

modeli zakresie wartości

Qts, a więc dla Qts<0.35,

model QB3 pozwala sto−

sować mniejsze obudo−

wy (dla danych wartości

Qts mniejsze większe

wartości dzielnika alfa),

a przy tym uzyskiwać niż−

sze f3 (niższy stosunek

f3/fs). Jednak zaletą mo−

0.45 1.0 1.1 1.0

0.8

0.46 1.0 1.0 1.0

1.0

0.47 1.0 1.0 1.0

1.2

0.48 1.0 0.9 0.9

1.4

0.49 1.0 0.9 0.9

1.5

0.50 1.0 0.9 0.9

1.7

0.51 1.0 0.8 0.9

1.9

0.52 1.0 0.8 0.9

2.1

0.53 1.0 0.8 0.9

2.3

0.54 1.0 0.7 0.9

2.5

0.55 1.0 0.7 0.9

2.7

0.56 1.0 0.7 0.9

2.9

0.57 1.0 0.6 0.8

3.1

0.58 1.0 0.6 0.8

3.3

0.59 1.0 0.6 0.8

3.5

0.60 1.0 0.6 0.8

3.7

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 9/99

Weźmy dwa głośniki o takiej samej czę−

stotliwości rezonansowej, ale różniących

się Qts − dla pierwszego Qts = 0.4, dla

drugiego Qts = 0.25. Pierwszy osiągnie

dwa razy niższą częstotliwość graniczną!

Wydawałoby się więc, że im wyższa war−

tość Qts, tym lepiej. Ale jak już wspomi−

nano, wraz z niższymi wartościami Qts

dostajemy lepsze charakterystyki impul−

sowe, ponadto drastycznie zmniejsza się

wymagana objętość obudowy (wzrasta

alfa). Wracając do powyższego przykładu,

jeśli obydwa głośniki miałyby takie same

objętości ekwiwalentne Vas, to głośnik

drugi potrzebowałby ponad czterokrotnie

mniejszej obudowy niż pierwszy! Można

jeszcze wspomnieć, że gdyby daleko

odejść od powyższych modeli, i np. gło−

śnik pierwszy zastosować w tak małej

obudowie, podniosłoby to f3 (zawęziło

pasmo przenoszenia), a charakterystyki

impulsowe... jeszcze bardziej pogorszyło!

wościach najniższych. Jak z tego wyni−

ka, najwięcej uwagi należy poświęcić

dokładnemu dostrojeniu obudowy do

częstotliwości fb.

Głośnik do bass−

reflexu

Wraz z parametrami głośnika otrzymu−

jemy określone możliwości, jak rów−

nież pewnien obszar dopuszczalnych

rozwiązań, którego przekraczanie jed−

nak prowadzi do radykalnego pogor−

szenia jakości przetwarzania. Jakimi

parametrami powinien więc charakte−

rysować się idealny głośnik do bass−re−

flexu? Jeśli celem konstruktora jest

zespół głośnikowy wysokiej klasy, po−

winno się zadbać o wszystkie aspekty

jakościowe. Aby utrzymać dobry im−

puls, dobroć Qts nie powinna być wy−

ższa od 0.35. Jeśli impuls miałby być

priorytetem, należy poszukiwać

Qts<0.3. Wraz z tym jednak należy

szukać jak najniższej częstotliwości re−

zonansowej fs, podobnie jak w obudo−

wie zamkniętej. Im niższa wartość

Qts, tym dla pasma przenoszenia kry−

tyczniejsze, aby niska była fs. Można

przyjąć, że w kategorii 17−18cm gło−

śników nisko−średniotonowych bardzo

dobre są głośniki o Qts<0.35

i fs<40Hz, a doskonałe o Qts<0.3

i fs<30Hz.

Dokładne obliczenia obudowy bass−

reflex, poza charakterystyką częstotli−

wościową i impulsową, powinny

uwzględniać również zdolności ampli−

tudowe głośnika, tak aby w funkcji

częstotliwości nie pojawiały się wyra−

źne ograniczenia, leżące poniżej pozio−

mu nominalnej wytrzymałosci głośni−

ka. Może być np. tak, że głośnik o mo−

cy znamionowej 100W, w jednej obu−

dowie bass−reflex będzie zdolny przyj−

mować owe 100W w całym zakresie

niskich częstotliwości aż do 20Hz,

w innej poniżej np. 30Hz funkcja wy−

trzymałości będzie maleć do np.

20W przy 20Hz, w jeszcze innej mię−

dzy np. 40 a 60Hz pojawi się “siodło”.

Jednak obliczenie tych funkcji bez po−

mocy symulacji komputerowych jest

bardzo żmudne − w tym zakresie pro−

gramy są w zasadzie niezastąpione.

Za miesiąc − obliczanie parametrów

otworu obudowy bass−reflex, plus ko−

lejny projekt zestawu do samodzielne−

go montażu.

Rys. 4 − Charakterystyki impulsowe dla przykładów

z rys. 3. Porównaj z charakterystykami impulsowymi

obudowy zamkniętej (EDW 7/99).

Na rrysunkach 5 a,,b,,c pokazano wpływ

niedokładności zaprojektowania lub wy−

konania obudowy bass−reflex na charak−

terystykę przetwarzania, w stosunku do

modelowej charakterystyki QB3 dla gło−

śnika o przedstawionych parametrach.

Jak widać, zmiana wielkości obudowy

w granicach +/−20% nie ma jeszcze wiel−

kiego wpływu na charakterystykę prze−

twarzania, ale wspomieć należy, że

w obydwu przypadkach pogorszeniu ule−

gają charakterystyki impulsowe. Znacznie

większy wpływ ma zmiana częstotliwości

rezonansowej fb − dostrojeniem wyższym

tylko o 20% spowodować możemy

1.5dB podbicie na charakterystyce powy−

żej częstotliwości rezonansowej fb, i jed−

nocześnie 3dB stratę w zakresie najniż−

szych częstotliwości. Z kolei nie uwzglę−

dnienie przykładowej 1−omowej rezystan−

cji szeregowej (wnoszonej np. przez cew−

kę filtru dolnoprzepustowego) powoduje

lekkie podbicie powyżej częstotliwości

rezonansowej, ale bez strat przy częstotli−

Rys. 5 − Wpływ niedokładności zaprojektowania i wyko−

nania obudowy bass−reflex na charakterystykę częstotli−

wościową, w odniesieniu do strojenia QB3 i głośnika

(z przykładu z rys. 3, 4).

a) częstotliwość rezonansowa niższa i wyższa o 20%

b) obudowa mniejsza lub większa o 20%

c) dobroć Qts głośnika zwiększona przez szeregową re−

zystancję o wartości 1 oma.

Andrrzejj Kiisiiell

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 9/99

Samodzielne konstruowanie zespołów głośnikowych - obudowa bass-reflex cz1.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: