Creative Commons i licencje na programy.pdf

(1733 KB) Pobierz
176467364 UNPDF
TECHNOLOGIE
Creative Commons i licencje na programy
Najpopularniejsze
licencjenaprogramy
Pewne prawa
GNU/GPL– umożliwia sprzedaż,
kopiowanie i modyikację; nakazuje
publikację kodu źródłowego i wy-
korzystanie go w innych wolnych/
otwartych aplikacjach
GNU/LGPL – działa tak samo,
jak GNU/GPL, z tym wyjątkiem,
że umożliwia wykorzystanie kodu
źródłowego w innych programach
komercyjnych (zamkniętych)
BSD – umożliwia użycie ko-
du źródłowego w aplikacjach za-
mkniętych (komercyjnych), pod
warunkiem że zaznaczone będzie au-
torstwo danej biblioteki; pozwala na
sprzedaż
X11(MIT) – bardzo liberalna,
daje prawo do używania, kopio-
wania, modyikowania i sprzedaży
oryginalnego lub zmodyikowanego
programu; wymaga zachowania wa-
runków licencji i podania informacji
o autorze we wszystkich programach
pochodnych
Freeware – umożliwia bezpłatną
dystrybucję programu bez ujawniania
kodu źródłowego; czasem ograni-
cza użytek aplikacji do zastosowań
niekomercyjnych
zastrzeżone
Większość materiałów w internecie jest chroniona prawami autorskimi. Prawa te są
bardzo restrykcyjne i nie pozwalają bez zgody ich posiadacza np. na skopiowanie
i ponowną publikację tekstu czy zdjęcia. Coraz częściej można jednak napotkać
w sieci zasoby objęte bardziej liberalnymi licencjami.
LicencjaWolnej
Dokumentacji
Jeśli publikujesz prace naukowe
i chcesz, aby inni mogli swobodnie
z nich korzystać, obejmij je licencją
GNU Wolnej Dokumentacji. Zapew-
niaonaużytkownikomwolność
kopiowaniairozpowszechniania
materiałóworazichmodyikowania,
zarówno wcelachkomercyjnych, jak
iniekomercyjnych.
Jeśli umieszczasz w internecie zdję-
cia z wakacji, strony WWW czy na-
grania wideo – cokolwiek, co sam
wykonałeś – zadbaj o to, by okre-
ślić prawa autorskie do swoich prac.
Publikacje, które nie są chronione
takimi prawami, każdy będzie mógł
wykorzystać w dowolny sposób. In-
formację o licencji wybranej dla da-
nego dzieła należy przy nim opu-
blikować. Gdy umieszczasz je na
stronie WWW, dobrym miejscem
będzie stopka witryny.
Twórcy korzystający z tradycyj-
nych praw autorskich mają do wybo-
ru dwie możliwości: mogą zastrzec
wszelkie prawa do utworu albo cał-
kowicie się ich zrzec. W pierwszym
przypadku bez zgody autora nie moż-
na np. rozpowszechniać i kopiować
utworu, a autor, jeśli wyrazi zgodę
na takie czynności, zachowuje prawa
do czerpania z nich korzyści mająt-
kowych. W drugim przypadku użyt-
kownicy utworu mogą go dowolnie
modyikować, kopiować, a nawet pu-
blikować jego fragmenty.
Łatwość, z jaką można rozpo-
wszechniać materiały w internecie,
wymusza zastosowanie jeszcze in-
nych rozwiązań – bardziej elastycz-
nych praw autorskich, które nie po-
zbawią autora możliwości czerpa-
nia korzyści ze swojej twórczości,
a użytkownikom umożliwią legalne
kopiowanie, publikowanie i ingero-
wanie w treść utworu. Na takich
zasadach oparte są licencje Crea-
tive Commons. Pozwalają one np.
na pobranie zdjęć z witryny kolegi,
zmodyikowanie ich w programie
graicznym i publikację na własnej
stronie internetowej.
Licencje typu
Creative Commons
Creative Commons to nazwa mię-
dzynarodowej organizacji typu non
proit, która stworzyła prawa autor-
skie działające zgodnie z zasadą
„pewne prawa zastrzeżone”. Prawa
autorskie typu Creative Commons
(CC) mają zapewnić twórcom jak
najlepszą ochronę i jednocześnie
umożliwić innym użytkownikom
jak najswobodniejsze korzystanie
z cudzych utworów. Licencje CC
powstają głównie z myślą o mate-
riałach zamieszczanych w interne-
cie. Obecnie jest 6 takich licencji.
Każda jest kombinacją warunków
wymienionych w ramce „Warunki
działania licencji Creative Com-
mons”. Poszczególne licencje skła-
dają się z „Przystępnego Podsumo-
wania” – wyjaśnienia zasad licencji
w sposób zrozumiały dla użytkow-
nika, „Tekstu Prawnego” – pełnej
treści umowy licencyjnej (umowy
prawnej), oraz „Metadanych” – li-
cencji zapisanej w sposób czytelny
dla komputerów. Metadane można
np. skopiować do kodu źródłowego
strony WWW, na której się udostęp-
nia chronione licencją treści.
Twórca sam wybiera odpowia-
dającą mu licencję, ale może mu
w tym pomóc strona CC 1 . Na
początku powinien się zapoznać
z „Przystępnym Podsumowaniem”
każdej z licencji. Potem może sko-
rzystać z formularza zamieszczone-
go na witrynie organizacji (w języku
polskim). Formularz zawiera kilka
pytań dotyczących sposobu udo-
Wizerunekantylopy,używanyjakologo
projektulicencjiGNU,obecniejestkoja-
rzonyzFreeSoftwareFoundation.
114
PC Format 5/2007
SOFTWARE
176467364.008.png 176467364.009.png 176467364.010.png
Creative Commons i licencje na programy
TECHNOLOGIE
stępniania utworu, np. czy można
go będzie kopiować, sprzedawać itp.
Na podstawie odpowiedzi użytkow-
nika skrypt proponuje odpowiednią
licencję. Twórca musi dołączyć do
utworu informację o rodzaju chro-
niących go praw autorskich. Jeśli
licencja dotyczy utworów publiko-
wanych na stronie WWW, wystarczy
wstawić do kodu źródłowego strony
przygotowaną przez organizację CC
linijkę kodu html. Dzięki temu na
stronie będzie wyświetlany znaczek
licencji oraz krótki tekst wyjaśniają-
cy, jaki jej rodzaj obowiązuje dla da-
nego materiału. Po kliknięciu znacz-
ka wyświetli się strona CC, na której
można sprawdzić, na co dokładnie
zezwala dana licencja. Informacje
o licencji powinny być widoczne
w stopce, na dole strony, ale czasa-
mi znajdują się bezpośrednio przy
publikowanych materiałach i mają
wówczas postać symboli reprezen-
tujących dany typ licencji (szczegóły
w ramce „Warunki działania licencji
Creative Commons”).
Utwory publikowane poza inter-
netem należy oznaczyć napisem:
„Ta praca objęta jest licencją Cre-
ative Commons Polska (nazwa od-
powiedniej licencji). Aby zapoznać
się z kopią licencji, należy odwiedzić
stronę (adres strony WWW zawiera-
jącej treść licencji) lub wysłać list do
Creative Commons, 543 Howard St.,
5th Floor, San Francisco, California,
94 105, USA”. Dodatkowo można za-
mieścić znaczek „Pewne Prawa Za-
strzeżone” lub symbol licencji np. na
pierwszej stronie książki czy okład-
ce płyty CD. Jeśli ochroną CC ma
być objęty plik MP3 z muzyką, to
możemy go specjalnie oznakować,
używając udostępnionego przez CC
programu.
CC w praktyce
Utwory objęte licencjami CC wi-
dać już na wielu stronach WWW.
Wart uwagi jest serwis Yamen-
do 2 z utworami muzycznymi oraz
portal zdjęciowy Flickr, na którym
część fotograii jest do wykorzysta-
nia na zasadach CC 3 . Ostatnio
brytyjskie BBC opracowało licencję
Creative Archive opartą na zasa-
dach CC i udostępniło na niej całe
archiwum 4 .
Warunki działania licencji Creative Commons
KażdazlicencjiCCzbudowanajest
zjednegolubkilkuponiższychwa-
runków:
Uznanie autorstwa
Wolnokopiować,rozprowadzać,przed-
stawiaćiwykonywaćutwórjedynie
wjegooryginalnejpostaci–tworzenie
utworówzależnychniejestdozwo-
lone.
ną z plików źródłowych tej aplika-
cji. Osoba publikująca program jest
zobowiązana do dołączenia kodu
źródłowego lub jego udostępnienia
w inny sposób, np. zamieszczenia
w internecie. Ta zasada obowiązuje
także przy publikowaniu progra-
mów z wykorzystaniem innych niż
GNU licencji wolnego/otwartego
oprogramowania.
Użytkownicy oprogramowania
powinni szukać informacji o licencji
na stronach producenta, w plikach
„readme”, a także w plikach z ko-
dem źródłowym. Wśród programów
udostępnianych z wykorzystaniem
wolnych/otwartych licencji znajdują
się OpenOfice, Firefox, Thunder-
bird czy Gimp.
Dozwolony użytek
Bez względu na rodzaj prawa au-
torskiego użytkownik ma pewną
swobodę w posługiwaniu się utwo-
rem. Zakres tej swobody określa
tzw. dozwolony użytek. Jego zasa-
dy zdeiniowane są przez ustawę
z 1994 roku.
W ramach dozwolonego użyt-
ku można m.in. rozpowszechniać
bez zgody autora kopie utworów
wśród osób pozostających w kon-
taktach osobistych. Niestety, usta-
(ang.Sharealike)
Wolnorozprowadzaćutworyzależ-
nejedynienalicencjiidentycznej
ztą,najakiejudostępnionoutwór
oryginalny.
(ang.Noncommercial)
Wolnokopiować,rozprowadzać,przed-
stawiaćiwykonywaćobjętyprawem
autorskimutwórorazopracowanena
jegopodstawieutworyzależnejedynie
dlacelówniekomercyjnych.
Bez utworów zależnych
(ang.Noderivativeworks)
PrzykłademlicencjiCCskładającejsię
ztrzechpowyższychwarunkówjest
„Uznanieautorstwa–Użycieniekomer-
cyjne–Bezutworówzależnych”
Licencje CC obowiązują każdego,
kto ma styczność z utworem. Jeśli
np. twórca udostępni koledze utwór
na licencji CC, zawiera z nim umowę
licencyjną. Gdy kolega pożyczy ten
utwór swojej dziewczynie, to z nią
także twórca zawiera automatycznie
oddzielną umowę licencyjną. Licen-
cja wygasa, jeśli użytkownik złamie
jej zasady. Traci wtedy prawo do
korzystania z utworu. Twórca zaś,
jako osoba poszkodowana, może
dochodzić swoich praw nawet na
drodze sądowej. Nie może jednak
liczyć na wsparcie organizacji Cre-
ative Commons – egzekwowanie
praw wynikających z licencji nie jest
jej zadaniem.
Prawami autorskimi CC można
chronić każdą twórczość: zdjęcia,
pliki MP3, utwory literackie itd.
Natomiast dla oprogramowania lub
jego dokumentacji lepiej jest wy-
brać licencje udostępniane przez
Free Software Foundation lub Open
Source Initiative.
Wolne i otwarte
oprogramowanie
Ruch wolnego oprogramowania
powstał w latach 80., gdy otwarty
system Unix został skomercjali-
zowany przez irmę AT&T. W ra-
mach protestu powstała organizacja
Free (wolne) Software Fundation
(FSF) 5 . Jej założyciele zaczęli pro-
mować licencję GNU, która umoż-
liwia rozpowszechnianie i modyi-
kację oprogramowania, przy pełnej
dostępności kodu. Swobodny dostęp
do oprogramowania promuje też
Open (otwarte) Source Initiative
(OSI) 6 . Obie organizacje dyspo-
nują listami licencji, które pozwalają
na udostępnianie wolnego czy ina-
czej – otwartego, oprogramowania.
Listy te w dużej części się pokrywa-
ją, zawierają po kilkadziesiąt licencji,
ale tylko kilka z nich spotyka się
na co dzień.
Najpopularniejszą, uznaną za-
równo przez OSI, jak i FSF, jest
GNU General Public License
GNU/GPL oraz jej odmiana GNU/
LGPL. Różnica polega na tym, że
LGPL pozwala na wykorzystanie
kodu (także zmodyikowanego)
w aplikacjach komercyjnych, a GPL
zezwala na to tylko w projektach
Sądowy wyrok za naruszenie licencji Creative Commons
Pierwszywhistoriiwyroksądowy
dotyczącylicencjiCCzapadłpo-
nadroktemuwAmsterdamie.
Jeden z lokalnych tabloidów
opublikował zdjęcia wykonane
przez byłego prezentera MTV.
AdamCurryumieściłzdjęciana
stronachserwisuFlickrinadał
imprawaCCzzastrzeżeniem,że
fotekniemożnawykorzystywać
docelówkomercyjnych n .
Zdaniemsądutabloid, drukując
fotograie na swych łamach,
pogwałcił prawa autorskiei zo-
stał uznany winnym naruszenia
licencji Creative Commons.
otwartych. Dlatego zastosowanie
LGPL może być niekorzystne dla
autora – fragmenty jego pracy mogą
zostać użyte w komercyjnym pro-
gramie, konkurującym z jego wła-
sną aplikacją.
Aby objąć program licencją GNU,
należy umieścić odpowiednie in-
formacje w każdym pliku źródło-
wym. Odpowiednia formuła skła-
da się z informacji o tym, do kogo
należą prawa autorskie – copyright,
rok wydania, imię i nazwisko, oraz
zezwolenia na kopiowanie, stwier-
dzającego, że program jest rozpo-
wszechniany na warunkach Po-
wszechnej Licencji Publicznej GNU.
Jeżeli część programu została sko-
piowana z innej aplikacji chronio-
nej przez GNU, należy dołączyć do
niego notatkę licencyjną skopiowa-
wa nie precyzuje, o jakie kontakty
osobiste chodzi. Dlatego, korzystając
z prawa dozwolonego użytku, na-
leży się kierować zdrowym roz-
sądkiem, aby nie być posądzonym
o naruszanie dóbr twórcy
Zasady dozwolonego użytku nie
dotyczą oprogramowania kompute-
rowego. Kopii aplikacji nie można
pożyczać nawet znajomym.
Adresy internetowe
1 www.creativecommons.pl
2 www.jamendo.com
3 www.lickr.com
4 creativearchive.bbc.co.uk
5 www.fsf.org
6 www.opensource.org
Licencje uznane przez OSI za zgodne
z otwartym oprogramowaniem otrzymują
znaczek OSI Certiied.
Oceńlubskomentujna
www.pcformat.pl/ocena
PC Format 5/2007
115
(ang.Attribution)
Wolnokopiować,rozprowadzać,przed-
stawiaćiwykonywaćobjętyprawem
autorskimutwórorazopracowanena
jegopodstawieutworyzależne,pod
warunkiemżezostanieprzywołane
nazwiskoautorapierwowzoru.
Użycie niekomercyjne
Na tych samych warunkach
176467364.011.png 176467364.001.png 176467364.002.png 176467364.003.png 176467364.004.png 176467364.005.png 176467364.006.png 176467364.007.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin