Planowanie logistyczne.doc

Kamil Zjawiński

Logistyka sem.III

Apedukacja

PLANOWANIE LOGISTYCZNE

Omów zakres i rodzaje planów tworzonych w ramach planowania produkcji

Planowanie produkcji jest to ustalenie asortymentu i ilości przewidywanych do wyprodukowania wyrobów gotowych i rozłożenie ich wytworzenia w czasie w sposób, który zapewni realizację planu sprzedaży przy równoczesnym osiągnięciu zakładanego poziomu obsługi klienta zysku i produktywności.

W szerszym znaczeniu planowanie produkcji obejmuje również planowanie potencjału produkcyjnego niezbędnego do wytworzenia planowanych ilości produktów w zaplanowanych terminach.

Każdorazowa weryfikacja planów produkcji obejmuje porównanie wielkości planowanej produkcji rozłożonej w czasie (obciążeń produkcyjnych) z dostępnym w tych samych okresach czasu potencjałem produkcyjnym, dla sprawdzenia realności opracowanych planów produkcji.

Planowania produkcji podział na poziomy i horyzonty planowania produkcji, zasady łączenia i podziału planów oraz sprawdzania jednych planów innymi (wzajemna weryfikacja planów):

plan sprzedaży i produkcji;

główny plan produkcji (plan ilościowo – asortymentowy produkcji);

plan zapotrzebowania zasobów produkcyjnych;

główny harmonogram produkcji;

wstępny plan zapotrzebowania potencjału produkcyjnego;

bieżący plan zadań i obciążeń produkcyjnych;

bilansowanie zadań produkcyjnych ze zdolnością produkcyjną;

Planowanie sprzedaży i produkcji obejmuje kojarzenie grup wyrobów wytwarzanych przez przedsiębiorstwo z rynkami ich sprzedaży (z podziałem na grupy klientów i obszary geograficzne). Takie połączenie produkt – rynek traktowane jest jako zintegrowany obszar planowania działań sprzedaży i produkcji wyrobów oraz wszystkich pozostałych, niezbędnych działań – np. marketingowych i kreowania popytu, budowania kanałów dystrybucji i zaopatrzenia, dopasowania wydajności i poziomu technologicznego produkcji oraz jakości produktu według wymagań rynku. SOP to proces decyzyjny, dzięki któremu wszystkie plany taktyczne są ze sobą skoordynowane.

Plan główny którego podstawowym celem jest zaplanowanie produkcji wymaganej do pokrycia popytu w długim okresie czasu np. jednego roku.

Planowanie produkcji w długim horyzoncie czasu powinno uwzględnić: sezonowość popytu, wąskie gardła i okresowe tworzenie zapasów w powiązaniu z planem zapotrzebowania na zasoby produkcyjne przedsiębiorstwa oraz potrzebami kooperacji z podwykonawcami.

Plan zapotrzebowania na zasoby to określenie możliwości produkcyjnych: ludzi, maszyn i urządzeń, powierzchni produkcyjnej, kapitału, koniecznych do wykonania produkcji określonej przez główny plan produkcji (plan ilościowy asortymentowy produkcji).

Główny harmonogram produkcji to zasadniczy plan, według którego pracuje przedsiębiorstwo, a jego realizacja ma decydujące znaczenie dla efektywnego działania przedsiębiorstwa.

Główny harmonogram produkcji  określa wielkości i terminy partii produkcyjnych poszczególnych wyrobów w zakładanym (średnim) horyzoncie czasu, który jest jednocześnie podstawą wstępnego planu wykorzystania (obciążenia) potencjału produkcyjnego. Plan stanowi podstawę określenia harmonogramu spływu wyrobów finalnych z produkcji, zapotrzebowania, na materiały i realizację dostaw materiałów.

Plan zapotrzebowania produkcyjnego  produkowane wyroby spływają z produkcji do magazynu i stąd zaspokajane są potrzeby klientów. Magazyn pełni rolę bufora, gdzie produkt oczekuje aż do momentu zakupu przez nabywcę, a zgromadzony zapas zabezpiecza przed wahaniami popytu na rynku. W tym wariancie produkcji wyroby są najczęściej produkowane masowo i nie mają konkretnego odbiorcy, a popyt jest analizowany i prognozowany na podstawie parametrów statystycznych (średnia, odchylenie standardowe) i jest przewidywalny. Ten wariant produkcji jest stosowany najczęściej dla produkcji wyrobów codziennego użytku, np. mleko, proszek do prania, kosmetyki.

Plan zadań i obciążeń produkcyjnych Produkowane wyroby trafiają wprost z produkcji do klienta. W tym wariancie produkcji wyroby są najczęściej dostosowane do indywidualnych potrzeb odbiorcy. Produkt jest produkowany na zamówienie, a produkcja rozpoczyna się dopiero po przyjęciu zamówienia i ustaleniu w kontrakcie wymagań dotyczących realizacji zamówienia – szczegółów techniczno – konstrukcyjnych, rodzaju materiałów, terminu realizacji, ceny. Ten wariant produkcji charakteryzuje duża niestabilność wykorzystania potencjału produkcyjnego, wynikająca z losowo napływających zamówień (produkcja jednostkowa lub małoseryjna), co powoduje wysokie koszty produkcji.