Gry%20i%20cwiczenia%20grupowe.pdf

Przykładowe gry i ćwiczenia grupowe

(wybór pochodzi z ksiąŜki D. Brandes i H. Phillipsa „GAMESTERS` HANDBOOK” w

opracowaniu M. Wiśniewskiej i E. Cassidy)

KRĄG – siedzenie w kręgu moŜe wpłynąć na dynamikę grupy. Wszyscy zwróceni są do

siebie twarzami, moŜliwy jest kontakt wzrokowy ze wszystkimi, wszyscy (łącznie z

prowadzącym) mają takie same szanse. KaŜdy moŜe się czuć bezpiecznie.

RUNDKA – technika, w której kaŜdy po kolei w kręgu dokańcza zdanie zaczynające się od

ustalonych wcześniej przez prowadzącego lub grupę słów, np. „ZauwaŜyłem/am…”, „Czuję

się…”. W czasie rundki wszyscy słuchają, nie robią Ŝadnych uwag aŜ do zakończenia rundki.

Technika ta moŜe być uŜywana np. do oceniania, dyskutowania, planowania, rozwiązywania

problemów, wzmocnień pozytywnych.

ROZWÓJ SPOŁECZNY

ZAUFAJ RĘKOM PARTNERA

Cele: rozwój zaufania, wraŜliwości, rozwój osobisty, odpręŜenie

Przebieg: Dobierzcie się w pary. Stańcie jeden za drugim, zwróceni w te samą stronę. Osoba z

przodu pada do tyłu i daje się złapać przez osobę stojącą za nią. Osoba z przodu musi być

rozluźniona. Stopy stoją razem i nie odrywają się od podłoŜa. Odległość moŜe być róŜna, ale

bezpieczna.

Wariant A – dla 3 osób: Jedna osoba stoi pomiędzy dwiema osobami, pada do tyłu i do

przodu. Za kaŜdym razem doprowadzana jest przez partnerów do pionowej pozycji;

Wariant B – tzw. SERCE DZWONU: Grupa 6-8 osobowa stoi blisko siebie w kręgu. Jedna

osoba stoi w środku i pozwala sobie na padanie do przodu, do tyłu i na boki.

Uwagi: W początkowym okresie ćwiczeń moŜna uŜyć materaca.

PODNOSZENIE

Cele: budowanie zaufania, koncentracja, komunikacja, kontakt, ruch, wraŜliwość, rozwój

grupy

Przebieg: Grupa wybiera po kolei osobę (najlepiej, gdy osoba ma ochotę na to ćwiczenie i

zgłosi się dobrowolnie) i podnosi ją w pozycji horyzontalnej ponad głowy uczestników.

Osoba jest trzymana w górze przez jakiś czas i powoli opuszczana na podłogę. Podnoszona

osoba winna być zrelaksowana i mieć zamknięte oczy. Musi być podnoszona i opuszczana

przez wszystkich uczestników równocześnie (w tym samym tempie).

Warianty: moŜna stosować róŜne szybkości podnoszenia, chodzenie z tą osobą, bujanie jej.

Uwagi: W początkowym okresie ćwiczeń moŜna uŜyć materaca.

ŚLEPIEC

Cele: budowanie zaufania, wraŜliwość

Rekwizyty: MoŜna uŜyć nieprzezroczystych chustek, opasek lub szalików do zasłonięcia oczu

Przebieg: NaleŜy podkreślić, Ŝe jest to ćwiczenie, gdzie nie uŜywa się w ogóle słów. Osoby

dobierają się w pary. „A” zamyka oczy, lub ma je zasłonięte. „B” prowadzi go; pomaga mu

poznać otoczenie, dostarczając mu jak najwięcej informacji za pomocą dotyku, węchu i

słuchu. MoŜna się porozumiewać przez dotyk. Ćwiczenie wymaga opieki nad partnerem,

bycia uwaŜnym. Trzeba się postarać dostarczyć miłych przeŜyć. Na dworze ćwiczenie moŜe

trwać nawet 15 minut, w sali – krócej. Drugim etapem jest zamiana ról. Doświadczenie

naleŜy omówić w parach, a potem w grupie.

Warianty: MoŜna dawać słowne instrukcje, dotyczące tego, jak i gdzie osoba prowadzona ma

się poruszać, a osoba prowadząca nie moŜe jej dotykać. MoŜna ustalić jakiś punkt startu i

mety np. krzesło, a na drodze ustawiać przeszkody.

SIATKA BEZPIECZEŃSTWA:

Cele: zaufanie, rozwój grupy, samoocena, interakcje grupowe, rozwój osobisty

Przebieg:

- Cała grupa ustawia się w kolejce

- Dwie osoby stają naprzeciwko kolejki, odgrywają one siatkę bezpieczeństwa

- Pierwsza osoba z kolejki idzie w kierunku „siatki” z zamkniętymi oczyma

- „ Siatka bezpieczeństwa” wyłapuje ją, zanim uderzy w ścianę

- KaŜda osoba kolejno wykonuje to ćwiczenie. W następnych rundach stopniowo moŜna

przyspieszyć krok, aŜ do biegu w kierunku ściany. Zaufanie budowane jest poprzez

wzrastające poczucie bezpieczeństwa, które pojawia się za kaŜdym razem, kiedy się jest

wyłapanym przez „siatkę bezpieczeństwa”.

ĆWICZENIA KONCENTRUJĄCE

DODAJ SWÓJ RUCH

Cele: koncentracja, pamięć, skupienie, ruch, ćwiczenia cielesne, techniki mimiczne

Przebieg: Usiądźcie w kręgu. Osoba zaczynająca wstaje i wykonuje jakiś prosty ruch – np.

kręci palcem. Następna osoba powtarza po niej ten ruch i dodaje następny np. tupanie nogą,

itd. KaŜda kolejna osoba dodaje swój następny element. Gra odbywa się bez słów, jeśli ktoś

opuści jakiś ruch lub coś powie – wypada z gry.

WPRAWKI PANTOMIMICZNE

Cele: koncentracja, skupienie, świadomość ruchu, ćwiczenie ciała, ekspresja, wyobraźnia,

twórczość

Przebieg: To ćwiczenie wymaga ciszy. Spróbuj przedstawić sam, lub z kimś, (jeśli tego

wymaga improwizacja) róŜne sytuacje. MoŜna losować temat, ewentualnie prowadzący

podaje go osobie na środku, a pozostali starają się odgadnąć, co było odegrane.

Przykładowe improwizacje:

- przechodzenie przez strumyk po kamieniach,

- niesienie tacy ze szklankami pełnymi wody

- chodzenie po oblodzonej drodze

- chodzenie po krawędzi przepaści

- chodzenie po polu minowym w ciemnościach

- wspinanie się na skałę

- rozpakowywanie prezentu

- zamknięcie jadowitego węŜa w skrzynce

- dekorowanie tortu

- rozbrajanie bomby

- budowanie domku z kart

- rzucanie piłki

- zawiązywanie krawatu

- nawlekanie igły

- wkładanie garnituru z papieru

MASZYNA

Cele: koncentracja, skupienie, rozwój grupy, ruch, ćwiczenia ciała, ekspresja, wyobraźnia,

twórczość

Przebieg: Jeden z uczestników grupy wychodzi na środek i zaczyna się poruszać jak maszyna.

Kolejni uczestnicy dołączają do niego i „ulepszają” maszynę. MoŜna to osiągnąć poprzez

przyłączenie się do ruchu jakiejś osoby, która jest juŜ częścią maszyny. MoŜe się to odbywa

przy muzyce, moŜna teŜ stworzyć maszynę, w której uczestnicy-części wydają róŜne dźwięki.

Warianty: a) cała grupa stanowi jedną maszynę, lub moŜna tworzyć mniejsze mechanizmy

złoŜone z par lub grupek;

b)prowadzący moŜe określić, jaką maszyną ma się stać grupa.

LUSTRA

Cele: koncentracja, wyciszenie, zbliŜenie się członków grupy, rozgrzewka do ćwiczeń

ekspresji, ćwiczenia pantomimiczne, uczenie się obserwowania, ruch, ćwiczenia ciała,

wyobraźnia, twórczość, komunikacja

Przebieg: Stańcie w kole i obserwujcie osobę prowadzącą, która zaczyna się bardzo wolno

poruszać, zaczynając od rąk, włączając dalej inne części ciała i twarz.

Inni poruszają się wraz z nią, zachowując się jak odbicia w lustrze. Porozmawiajcie o róŜnicy

w odczuciach pomiędzy byciem osobą prowadzącą, a byciem lustrzanym odbiciem.

Warianty: 1) MoŜna robić to w parach. Obserwuj oczy partnera i staraj się być lustrzanym

odbiciem jego twarzy. Postaraj się zachować maksymalną koncentrację. Zmieniajcie się

rolami prowadzącego i odbijającego.

2) MoŜna takŜe bawić się w odbicia lustrzane dźwięku. Jedna osoba nadaje – druga

odzwierciedla dźwięk, patrząc uwaŜnie i z bliska na twarz partnera.

ĆWICZENIA WPROWADZAJĄCE

SZYMON MÓWI

Cele: koncentracja, zabawa, rozgrzewka

Przebieg: Grupa wybiera sobie prowadzącego, „SZYMONA”, który będzie wykonywał róŜne

czynności, a uczestnicy będą go naśladowali. Przed kaŜdą czynnością prowadzący

rozpoczyna zdanie od słów: „SZYMON MÓWI” – np. „unieście się w powietrze”,

„pokiwacie głową”. Jeśli prowadzący wykona czynność bez słów „SZYMON MÓWI” –

nikomu nie wolno tego naśladować. Jeśli ktoś się pomyli – wypada z gry. Starajcie się to

robić coraz szybciej. Zmieniajcie prowadzących.

STATEK

Cele: rozgrzewka, zabawa, koncentracja

Przebieg: Grupa ustawia się w pojedynczym szeregu na środku pokoju. Kiedy prowadzący

krzyczy: „Na prawą burtę!” – wszyscy biegną na prawą stronę pokoju. Kiedy krzyczy: „Na

lewą burtę!” – wszyscy biegną na lewo. Kiedy krzyczy: „Na statek!” – wszyscy wracają na

środek pokoju. Prowadzący wydaje komendy coraz szybciej. Ostatnia osoba dobiegająca do

szeregu wypada z gry. Gra toczy się tak długo, aŜ zostanie jeden wygrany.

KÓŁKO I KRZYśYK

Cele: rozgrzewka, ruch, zabawa, aktywny udział członków, odpręŜenie

Materiały: 9 krzeseł (taboretów, lub poduszek do siedzenia), miejsce do biegania

Przebieg: Ustawcie w pokoju trzy rzędy po trzy krzesła, w odległości ok. pół metra kaŜde.

Podzielcie się na grupę „kółek” i grupę „krzyŜyków” i ustawcie się w dwóch rzędach

naprzeciwko siebie. Kiedy prowadzący woła: „Kółko” – jedna z osób biegnie, zajmuje któreś

z krzeseł i trzyma ręce złoŜone nad głową, tworzące koło. Biegnący musi usiąść na krześle

zanim prowadzący odliczy powoli do pięciu.

Kiedy prowadzący woła: „KrzyŜyk” – osoba grupy krzyŜyków biegnie i siada na krześle z

rękami skrzyŜowanymi na piersi. Prowadzący po kolei woła kółka i krzyŜyki, dopóki któryś

z zespołów nie wygra (zasady te same, co w grze w kółko i krzyŜyk). Powtórz kilka razy,

zaczynając od przegranego zespołu. Zapisujcie wyniki.

***

PowyŜszy wybór gier grupowych doskonale przyjął się i sprawdził na zajęciach grupy

teatralnej KABARET „KOŁO SZYN”, (kl. V-VI), prowadzonych przez Wiesława Zwarycza

w świetlicy szkolnej. Gry były skutecznym środkiem integrującym uczestników i zazwyczaj

poprzedzały zajęcia czysto teatralne. Ćwiczenia te nadają się do zabawy i odpręŜenia,

umoŜliwiają ekspresję uczuć i sprzyjają twórczemu urozmaicaniu swoich sposobów

autoprezentacji. Dla pogłębienia efektu terapeutycznego bardzo waŜne jest omówienie gry.

KaŜdemu trzeba stworzyć moŜliwość opowiedzenia o swoich przeŜyciach. Pytania zadawać

powinniśmy w taki sposób, Ŝeby pomogły uczestnikom uporządkować nabyte doświadczenie.

Proponowane pomysły słuŜą do rozwijania róŜnych umiejętności indywidualnych (np.

koncentracja uwagi), rozwijają wraŜliwość na problemy innych, przełamują bariery pomiędzy

ludźmi, pomagają w rozwijaniu umiejętności współdziałania w grupie. Zostały wypróbowane

i warto z nich skorzystać.

Wiesław Zwarycz

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: