SWD.doc

(421 KB) Pobierz
4

- 39 -

 

4.2    Przystrzeliwanie karabinu wyborowego SWD z celownikiem PSO-1.

 

1.       Przystrzelać karabin SWD z mechanicznymi przyrządami celowniczymi.

2.       Przystąpić do sprawdzenia celownika optycznego, w tym celu:

a)                   Przyłączyć do broni celownik PSO-1 i poduszkę kolby.

b)                   Obracając bębenki, nastawić celownik na „3”, a podziałkę poprawek bocznych na „0”.

c)                   Zamocować karabin w stojaku i wycelować go za pomocą celownika mechanicznego (ustawionego na podziałkę 3) w środek dolnego skraju tarczy, do której przystrzeliwano broń z celownikiem mechanicznym.

d)                   Zakleić dolną część tarczy białym paskiem o szerokości 2 cm (patrz załącznik nr 11). Załącznik 13 wyjaśnia dlaczego naklejamy pasek.

e)                   Patrząc przez celownik optyczny (nastawy celownika 3 w odległości i 0 w kierunku – załącznik nr 12) sprawdzić gdzie skierowany jest główny znak celowniczy; jeżeli jest on skierowany w środek dolnego skraju tarczy, to celownik uważa się za sprawdzony.

f)                    W przeciwnym przypadku, zwolnić boczne wkręty ryglujące bębenki o jeden-dwa obroty, a następnie nie zmieniając nastaw celownika podprowadzić wierzchołek głównego znaku celowniczego pod punkt celowania i ostrożnie dokręcić do oporu wkręty ryglujące.

g)                   Sprawdzić czy podczas dokręcania nie nastąpiło przesunięcie siatki celownika względem punktu celowania; jeśli nastąpiło, należy powtórzyć czynności podane w punktach e – f.

3.       Wykonać strzelanie kontrolne – cztery strzały do tarczy nr 1 z naklejonym białym paskiem (patrz punkt 2.d).

4.       Jeżeli wynik strzelania nie spełnia warunków przystrzeliwania (załącznik nr 2), należy zwolnić wkręty ryglujące i obracając nakrętki czołowe wprowadzić odpowiednie poprawki.

UWAGA! Na bocznych powierzchniach nakrętek czołowych naniesiona jest podziałka w postaci czarnych, równo od siebie oddalonych kresek. Obrót nakrętki czołowej o jedną kreskę powoduje przesunięcie ŚPT o 5cm

(załącznik nr 12 punkt 8).

Przykład. Przy strzelaniu na odległość 100 m z nastawą celownika 3/0 średni punkt trafienia odchylił się od punktu kontrolnego w górę o 5 cm i w lewo o 7 cm.

              W celu pokrycia  ŚPT z punktem kontrolnym zwolnić wkręty ryglujące bębenka odległościowego, po czym obracając nakrętkę czołową w kierunku „w dół  ŚPT”, przesunąć wskaźnik nakrętki względem podziałki dodatkowej kadłuba bębenka o jedną działkę i ostrożnie dokręcić wkręty. Następnie zwolnić wkręty bębenka kierunkowego i obracając nakrętkę czołową w kierunku „w prawo ŚPT” przesunąć wskaźnik nakrętki względem podziałki dodatkowej kadłuba bębenka o półtorej działki, po czym ostrożnie dokręcić wkręty.

5.       Po wniesieniu poprawek ponownie wykonać strzelanie. Jeżeli wynik spełnia warunki przystrzeliwania, to broń uznaję się za przystrzelaną.


Rys. 4. 2. 1. Celownik optyczny PSO-1. 1 – bębenek odległości; 2 – bębenek kierunkowy; 3 –

   nakrętka do regulacji luzu celownika na broni.

 

 

 



Uproszczony sposób przystrzeliwania kbw SWD z PSO-1. Wariant A.

 

W celu zaoszczędzenia czasu istnieje możliwość sprawdzania celownika optycznego bez naklejania białego paska. W tym celu należy, po przystrzelaniu broni z mechanicznymi przyrządami celowniczymi, założyć PSO-1 na karabin, ustawić na bębenku odległości nastawę „1” i sprawdzać celownik mierząc w punkt kontrolny na tarczy (środek największego koła). Pozostałe czynności wykonywać tak jak poprzednio.

Nie jest to jednak sposób zalecany, ze względu na trudność wycelowania w niewidoczny punkt kontrolny.

 

 



Uproszczony sposób przystrzeliwania kbw SWD z PSO-1. Wariant B.

 

              Karabin wyborowy SWD można przystrzeliwać na odległość 50 m. Do tego celu służy tarcza o wymiarach 75 x 75 cm z białym tłem, na którym znajduje się koło celownicze o średnicy 1 cm i punkt kontrolny umieszczony 6 cm powyżej koła celowniczego.

Odległość 50 m pozwala na dokładne zaobserwowanie przez celownik optyczny położenia każdej przestrzeliny względem punktu kontrolnego, bez konieczności podchodzenia do tarczy.

Ze względu na minimalny rozrzut broni na tej odległości, przyjmuje się, że każdy strzał daje podstawę do wnoszenia poprawek w nastawach celownika optycznego.

Przystrzeliwanie prowadzić w postawie leżącej z wykorzystaniem podpórki. Bębenek odległości nastawić na „3” a kierunkowy na „0”. Odchylenie każdej przestrzeliny od punktu kontrolnego ustala się bezpośrednio z rubieży otwarcia ognia za pomocą celownika. Jeżeli odchylenie jest większe niż 1-1,5 cm, strzelający określa i wprowadza poprawki w nastawach celownika oraz oddaje następny strzał. Przy czym na odległości 50 m przesunięcie nakrętki czołowej bębenka o jedną działkę powoduje przesunięcie punktu trafienia o 2,5 cm (zarówno w pionie jak i w poziomie).

Poprawki po każdym strzale wprowadza się do chwili uzyskania odchylenia przestrzeliny od PK w granicach 1-1,5 cm. Gdy ostatni strzał zmieści się w żądanych granicach, należy oddać jeszcze 3 strzały celem sprawdzenia rozrzutu. Jeżeli rozrzut 4 ostatnich strzałów jest zgodny z warunkami przystrzeliwania (załącznik nr 2), to karabin uważa się za przystrzelany.

 

 

Rys. 4. 2. 2. Tarcza do przystrzeliwania kbw SWD na odległość 50 m.


Załącznik nr 13.  Zmiana punktu celowania przy przystrzeliwaniu karabinu

SWD z celownikiem PSO-1.

 

 

Po przystrzeliwaniu karabinu wyborowego z mechanicznymi przyrządami celowniczymi należy przystąpić do sprawdzenia celownika optycznego. W tym celu na tarczy nakleja się biały pasek szer. 2 cm (załącznik nr 11) celem skrócenia wysokości tarczy. Przyczyną jest inne przewyższenie toru lotu pocisku nad punktem celowania dla mechanicznych i optycznych przyrządów celowniczych karabinu. Wynika to z faktu, iż linie celownicze przyrządów mechanicznych i celownika PSO-1 zbiegają się na odległości 300 m, tworząc przy tym kąt jednej tysięcznej. W związku z tym na odległości 100 m linia celowania celownika optycznego przebiega 2 cm powyżej linii celowania mechanicznych przyrządów celowniczych.

 

 

 

 

 

 

W analogiczny sposób można wyjaśnić przygotowanie tarczy do przystrzeliwania broni z celownikami noktowizyjnymi, przedstawione w załączniku nr 11.

4.3       
Przystrzeliwanie broni wyposażonej w celownik noktowizyjny

        NSP-3, PPN-3.

 

              Przystrzeliwanie broni wyposażonej w celownik noktowizyjny przebiega podobnie do przystrzeliwania karabinu wyborowego z celownikiem optycznym. Po przystrzelaniu broni z celownikiem mechanicznym zakłada się noktowizor na broń i przystępuje do jego sprawdzenia.

Broń umocowuje się w podstawie lub stojaku. Celownik mechaniczny nastawia się na „3” a szczerbik przy PKMN na „0”. Celownikiem mechanicznym wycelowuje się broń pod tarczę nr 1 (odpowiednio przygotowaną dla danej broni). Obserwując przez włączony celownik, tak dobrać przysłonę i filtr świetlny aby tarcza była widoczna. Następnie wyregulować oświetlenie siatki celownika.

Nakleić na tarczy biały pasek tak jak pokazano w załączniku nr 11. Wrócić do broni i zaobserwować położenie głównego znaku celowniczego (nastawy celownika zgodnie z załącznikiem nr 12). Jeżeli nie pokrywa się on ze środkiem dolnego skraju tarczy, odkręcić wkręty ryglujące bębenków celownika (ok. 2 obroty) i naprowadzić główny znak celowniczy na żądany punkt celowania, nie zmieniając przy tym nastaw celownika. Dokręcić ostrożnie wkręty do oporu, po czym sprawdzić położenie znaku celowniczego (czy nie uległo zmianie podczas dokręcania).

Po sprawdzeniu celownika należy przystrzelać broń na ustawionych nastawach. Jeżeli wynik spełnia warunki podane w załączniku nr 2, to broń z celownikiem noktowizyjnym uznaje się za przystrzelaną. W przeciwnym wypadku należy poluzować wkręty ryglujące i wprowadzić poprawki obracając nakrętki czołowe. Wielkości przesunięcia ŚPT wynikające z obrotu nakrętek czołowych o 1 działkę zostały podane w załączniku nr 12.

 

 

4.4        Przystrzeliwanie broni wyposażonej w celownik noktowizyjny

  NSPU, PCS-5 „GABRO”.

 

W celu przygotowania broni wyposażonej w celownik NSPU, PCS-5 do strzelania należy dokonać przeglądu technicznego celownika i przystrzelać broń z mechanicznymi przyrządami celowniczymi.

Następnie założyć odpowiedni dla danego rodzaju broni pierścień z podziałką, a mianowicie:

-                      podziałka AKM dla kbk AKMN, AKMSN, AKMŁ, AKMSŁ;

-                      podziałka RPK dla rkm RPKN, RPKSN;

-                      podziałka PK dla km PKMN, PKSN, PKMSN;

-                      podziałka SWD dla kbw SWDN.

Umocować celownik na broni i ustawić ją na podstawie lub w stojaku. Na bębenku kierunkowym nastawić „0”. Na bębenku odległościowym nastwić:

-                      „3” dla kbk AKM i rkm RPK;

-                      „4” dla km PK i kbw SWD (załącznik nr 12).

Przyrządami mechanicznymi naprowadzić broń na punkt celowania tarczy nr 1 w odległości 100 m. Przy czym nastawa na ramieniu celownika tak jak przy przystrzeliwaniu z przyrządami mechanicznymi.

Podczas przystrzeliwania w dzień upewnić się czy przysłona jest zamknięta i włączyć celownik. Dobrać przysłoną 1 (rys. 4. 4. 1.) najlepszą widoczność tarczy, a pokrętłem 4 – optymalną widoczność siatki.

Nakleić na tarczy pasek zgodnie z załącznikiem nr 11.

Sprawdzić czy główny znak celowniczy celuje w środek dolnego skraju tarczy, jeżeli nie to bębenkami 8 i 11 naprowadzić znak celowniczy na punkt celowania.

Zwolnić wkręty ryglujące i przywrócić nastawy na bębenkach nie zmieniając przy tym położenia głównego znaku celowniczego. Ponownie dokręcić wkręty. Sprawdzić czy nie nastąpiło przesunięcie siatki celownika podczas dokręcania wkrętów.

Zdjąć broń ze stojaka (podstawy) i oddać 4 strzały mierząc pod tarczę (tak jak poprzednio).

Jeżeli wynik spełnia warunki przystrzeliwania dla danej broni (patrz załącznik nr 2) to broń uważa się za przystrzelaną. W przeciwnym wypadku wprowadzić poprawki podobnie jak przy celowniku PPN-3, zgodnie z załącznikiem 12 punkt 8.

 

Rys. 4. 4. 1. Widok zewnętrzny celownika noktowizyjnego NSPU.

1 – przysłona, 2 – zapinka, 3 – pokrywa, 4 – pokrętło „jasność siatki”, 5 – rączka, 6 – zapadka, 7 – pokrywka, 8 – pokrętło „W GÓRĘ ŚPT, W DÓŁ” (bębenek odległości), 9 – pierścień z podziałką, 10 – wkręt blokujący, 11 – prowadnica „LEW. ŚPT PRAW.” (bębenek kierunku).


1

2









Rys. 4. 4. 2. Widok zewnętrzny celownika noktowizyjnego PCS-5.

                 1 - pokrętło „W GÓRĘ ŚPT, W DÓŁ” (bębenek odległości),

   2 - pokrętło „LEW. ŚPT PRAW.” (bębenek kierunku).

 

 

4.5      
Przystrzeliwanie karabinka wz.96 z celownikiem noktowizyjnym

PCS-6.

 

Rys. 4. 5. 1.   5, 56 mm karabinek wz.96 z celownikiem noktowizyjnym PCS-6.

 

 

              W celu przystrzelania kbk wz.96 z celownikiem PCS-6 należy:

1.                       Przystrzelać broń z mechanicznymi przyrządami celowniczymi;

2.                       Dokonać przeglądu celownika optycznego;

3.                       Zamocować podstawę optycznych przyrządów celowniczych (OPC) na karabinku;

4.                       Zamocować celownik na broń (bez włączania celownika);

5.                       Na odległości 100 m przygotować tarczę nr 1, przyciętą na linii b (załącznik nr 3) – czarne koło o promieniu 7 cm;

6.                       Ustawić broń w stojaku celowniczym;

7.                       Wycelować mechanicznymi przyrządami celowniczymi w środek koła (tarczy nr 1) – celownik „1”;

8.                       Włączyć celownik PCS-6;

9.                       Sprawdzić czy celownik optyczny mierzy dokładnie pod tarczę (rys. 4.5.2.) jeżeli nie, to należy dokonać regulacji podstawy OPC;

UWAGA! Celownik PCS-6 nie ma możliwości regulacji położenia znaku celowniczego (rys. 4.5.3.)

10.                   Zdjąć broń ze stojaka i oddać 4 strzały mierząc pod tarczę;

11.                   Jeżeli przestrzeliny spełniają warunki przystrzeliwania podane w załączniku nr 2, to broń uważa się za przystrzelaną – w przeciwnym wypadku należy dokonać regulacji podstawy OPC i powtórzyć strzelanie.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin