q1999_pan_na_zamku_mgiel.pdf

Maciej Szaleniec

Pan na zamku mgieł

Quentin 1999

P AN NA ZAMKU MGIEŁ

Przygoda do Warhammer Fantasy RPG

Przygoda rozgrywa się w Bretonii w okolicach Brion. Jest ona połączeniem kryminału, romansu i opowieści

szpiegowskiej. Dodatkowo wprowadza bardzo ważny wątek w życie jednego z członków Twojej drużyny.

Czego nam potrzeba by zacząć?

Aby zawiązać intrygę na której bazuje ta przygoda nie wystarczy przypadkowo dobrana drużyna. W

skład jej musi wchodzić bohater, który ma dorosłego syna, ewentualnie kogoś bardzo blisko

spokrewnionego, z kim nie widziało się od lat. Dobrze by było również, gdyby ów potomek lub krewny

był krwi szlacheckiej (ale może być również bastardem), choć nie jest to niezbędnym elementem

przygody. Dodatkowo ktoś z drużyny powinien być banitą, piratem, przemytnikiem lub kimś w tym

stylu. Może jednak być to postać epizodyczna, przygotowana specjalnie do tej przygody.

O co będzie chodziło?

"Jeśli nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o... kobietę." - mówi stare bretońskie przysłowie. I tak jest w

naszym przypadku. Główną postacią dramatu jest syn członka drużyny (lub bliski krewny) Herman von

Nebelschloss (Zamek Mgieł). Jest on jednym z największych i najstraszliwszych piratów, którzy grasują

po Morzu Szponów i grabią wybrzeża Bretonii i Imperium. Ma swoją siedzibę w dawnej twierdzy

morskiej na L'Île Seule (Wyspa Samotna). Jest tak zuchwały i przebiegły, że ośmiela się napadać nawet

na zamki pomniejszych szlachciców bretońskich. Lud bretoński, który widzi w nim swojego bohatera

(wszak grabi bogatych i rozdaje ubogim), nazywa go w Souverain de la Mer lub w respiklu

Meerherrscher (morski władca). Herman von Nebelschloss współpracuje z banitami na wybrzeżu

Bretonii i faktycznie nie grabi uciskanego ludu (bo i po co grabić biednych), a choć tak naprawdę nie

rozdaje ubogim, to w oczach ludu stanowi rękę sprawiedliwości, karzącą bezlitosną szlachtę bretońską.

Jest galantem, piratem, przemytnikiem, pogromcą morskich potworów i łowcą niewolników. Otacza go

nimb tajemniczości i romantyczna aura przygody, która łapie za serce każdego przykutego do ziemi

wieśniaka.

Prawdopodobnie wszystko toczyłoby się dalej po myśli Hermana i nie byłoby powodu wplątywać w

tę historię naszych bohaterów gdyby nie kobieta - Michaelle de Fontainebleau. Michaelle jest córką

państwa de Fontainebleau, zubożałych bretońskich arystokratów, posiadających swoje włości

kilkanaście godzin konnej jazdy na północ od Brion. Otóż Herman zakochał się w Michaelle. Poznał ją

przypadkiem na jednej z jej codziennych przejażdżek wzdłuż skalistych klifów wybrzeża. Pewnego razu

Herman zjawił się incognito na jednym z balów u prefekta i oczarował panią de Fontainebleau. Rodzice

dziewczyny dostrzegli szansę skoligacenia się z potężnym człowiekiem, który choć był banitą w

Imperium, miał w Bretonii bardzo duże wpływy i był w końcu "Władcą Mórz". Tak więc nie zważając

na wcześniejsze zobowiązania przyrzekli Hermanowi rękę Michaelle. Dziewczyna chociaż była całkiem

skora do ożenku, jednak chciała go trochę odłożyć. Upajała się myślą, że to właśnie do niej w zaloty

przypływa na swych czarnych fregatach sam Władca Mórz, Herman von Nebelschloss, pan na wyspie

Seule.

I wszystko najprawdopodobniej skończyłoby się szczęśliwie, gdyby nie Jacques de Traville, sąsiad

rodziny de Fontainebleau. Jacques był młodzieńcem lat około 24, odziedziczył po zmarłym ojcu zamek i

ziemie. Wykształcił się na uniwersytecie Altdorfskim, bywał na dworze cesarskim i królewskim. Lecz co

ważniejsze zna się z Michaelle od dziecka i wszyscy w okolicy mówili, że są sobie przeznaczeni. Tak

zresztą brzmiała umowa zawarta między ojcem Michaelle i starym, nieżyjącym już panem de Traville.

Jacques dowiedział się o zerwaniu zaręczyn i poprzysiągł uczynić wszystko, by odzyskać ukochaną. W

złą godzinę jednak wyrzekł te słowa. Otóż kilka dni później, a było to pod wieczór, gdy wracał z Brion

wraz z eskortą swoich wiernych muszkieterów (koncept nowej formacji zaczerpnął w Imperium),

www.quentin.rpg.pl

Strona 1

Maciej Szaleniec

Pan na zamku mgieł

Quentin 1999

ogarnęła go nagle dziwna mgła. Jacques zdał sobie sprawę, że musi być w okolicy jednej ze swych wsi -

Winnej Zagrody. Wtem usłyszał głośne ujadania psów. Z kłębów mgły wynurzyły się szkaradne

kształty fimirów. Młody szlachcic nie zwlekając zaatakował. Huknęła salwa muszkietów, zasyczały

szpady dzielnych muszkieterów. Rajd został rozbity. Jacques wziął do niewoli jednego ze szkaradnych

stworów, jak mu się słusznie wydawało przywódcę niedoszłego napadu. Jakie zdziwienie ogarnęło

młodzieńca, gdy istota owa przemówiła łamanym bretońskim i zaoferowała mu w zamian za życie

odzyskanie Michaelle. Jacques bez wahania się zgodził. W kilka dni później Michaelle została porwana.

Jak stwierdzili naoczni świadkowie, "porwania dokonał Herman von Nebelschloss, pirat i banita.

Następnego dnia został on ujęty na zamku w Fontainebleau, gdy przybył do rodziców porwanej"

Herman został osadzony w La Tour Noir (Czarnej Wieży). Ponieważ sprawa dotyczyła szlacheckiej

córki, śledztwem i wyrokiem nie mógł się zająć byle urzędniczyna. Posłano więc po królewskiego

bajlifa. Jedynie dzięki szybkiej łapówce bosmana i zastępcy Hermana bajlif udał się w objazd prowincji,

zanim dotarł do niego list wzywający do stawienia się w Fontainebleau. Bajlif obiecał zwlekać miesiąc

czasu, może trochę dłużej. Później jednak będzie musiał przybyć i rozpocząć śledztwo.

W tym czasie bosman - Pierre Kaprawy - wysłał posłańca z przemyconym z La Tour Noir listem od

Hermana do jego ukochanego ojca (matki, wuja, ciotki... niepotrzebne skreślić) z prośbą o ratunek. W

liście owym Herman składał los swój w ręce członka rodziny i zaklinał się, że kocha Michaelle czystą

miłością i nigdy by jej nie porwał. Bardzo prosił o odnalezienie jej, tak by mogła poświadczyć jego

niewinność. Pisał też, że musi kryć się za tym jakiś niecny podstęp kogoś mu nieżyczliwego.

Jeżeli ktoś z twoich graczy jest banitą lub piratem, może należeć do kompanii Hermana lub do współpracujących

z nim na lądzie banitów. Będzie musiał on odnaleźć drużynę i przekazać list. I tu właśnie powinna rozpocząć się

nasza opowieść.

Niecny podstęp

A jak to było naprawdę? Otóż Michaelle została porwana przez fimirów, skrytych przed oczyma

ludzi magią diracha, którego pojmał Jacques. Była więziona w twierdzy fimirów na wyspie Drakmourt.

Ale teraz okazało się, że fimirowie trzymali Jacquesa w ręku i dyktowali mu warunki. A dlaczego

zależało im na "współpracy" młodego panicza? Otóż królowa-czarownica fimirów z wyspy Drakmourt

miala już ponad 900 lat i czuła, że nadszedł jej ostateczny czas. Potrzeba było nowej królowej. Aby się

tak stało, potrzeba było wiele młodych dziewcząt, z których związku z fimirami mogłaby narodzić się

nowa królowa. Dodatkowo królowa czuła, że słabnie z dnia na dzień. jej zmysły stały się tak otępiałe, że

nie mogła już sprawować władzy nad fimirami. Potrzebowała młodych ludzkich dziewcząt, by

podtrzymać siły. Dlatego fimirowie przetrzymywali tak długo ukochaną Jacquesa i wysuwali kolejne

żądania. Dirach spotykał się co kilka dni z Jacquesem i powiadamiał go, gdzie zdarzą się kolejne

napady, w których fimirowie pobiorą daninę. Za każdym razem obiecywał również zwrot Michaelle

(zaraz po tym, jak pocznie się nowa królowa, Jacques miał udać się z "ratunkową misją" i uwolnić swą

ukochaną). Jacquesowi pozostało tylko bezsilnie czekać, bo nie mógł ujawnić, że skumał się z rasą

półdemonów i przyłożył rękę do porwania szlacheckiej córki.

Śledztwo

W tę sytuację wkraczają nasi bohaterowie. Praktycznie jedynym sposobem na ocalenie Hermana jest

uratowanie Michaelle. Nie wystarczy jedynie zdemaskowanie Jacquesa, gdyż jest on bretońskim

szlachcicem a jego słowo bardziej się będzie liczyć niż nawet najmożniejszych obcych (do których

naszych graczy z reguły nie można zaliczyć). Przygodę należy poprowadzić jako śledztwo. Sprawa jest o

tyle skomplikowana, że teoretycznie mamy nieograniczoną przestrzeń poszukiwań. Staraj się wiec tak

prowadzić przygodę, by miejsca, gdzie zasięgnąć mogą języka, były oczywiste.

Zamek Fontainebleau

Najoczywistszym miejscem godnym odwiedzenia jest oczywiście zamek ukochanej Hermana.

Mieszkają w nim rodzice Michaelle - Ludwig i Chantal de Fontainebleau oraz młodszy brat dziewczyny

Paul. Zamek jest raczej biedny i zaniedbany. Po zabłoconym dziedzińcu biegają świnie i kury. W

www.quentin.rpg.pl

Strona 2

Maciej Szaleniec

Pan na zamku mgieł

Quentin 1999

komnatach zamkowych jednak panuje dawny przepych. Ściany zdobią draperie z Arras i estalijskie

meble. Gdy nasi bohaterowie przybędą do zamku, będzie tam się, mimo zniknięcia Michaelle, właśnie

odbywać bankiet. Ci, którzy mogą uchodzić za arystokrację, zostaną zaproszeni na górę, gdzie będą

mogli zapoznać się z okolicznymi wielmożami. Trzeba zwrócić uwagę, że jeżeli bohaterowie zdradzą

swoje koneksje rodzinne, zostaną przywitani raczej chłodno.

Czego można się dowiedzieć na zamku Fontainebleau:

rodzice Michaelle wydali Hermana w ręce prawa po tym, jak dowiedzieli się od swego syna, że ją

porwał pirat

de Fontainebleau byli zawsze w bardzo dobrej komitywie z rodem de Traville

Paul domaga się jak najszybszego przybycia bajlifa i ukarania porywacza jego siostry

Posiadłości Fontainebleau

Czegóż to nie można dowiedzieć się od dziewek służebnych, koniuchów i chłopów w posiadłościach

Fontainebleau... Może i więcej niż na samym zamku? Eksploracja tych niezgłębionych źródeł plotek i

wiadomości należy do bohaterów niższego urodzenia. Wszak dziewka służebna nie ośmieli się

plotkować z wielmożnym panem z Imperium, czy tym bardziej z czarodziejem.

Posiadłości Fontainebleau ciągną się wzdłuż wybrzeża. Jest to kilka wiosek i podzamcze. Ludzie żyją

tu z rybactwa i uprawy winorośli. Trochę też jest pół uprawnych. Lud ciężko pracuje, ale kocha swoich

panów, chociaż ręka Ludwika nie jest lekka. Wszyscy jednak kochali młodą panienkę i pogrążeni są w

wielkiej rozpaczy po jej porwaniu. Z drugiej jednak strony Władca Mórz jest uosobieniem romantycznej

legendy, która tak pociąga wrażliwe serca Bretończyków. Wybaczyli mu, że z miłości porwał

dziewczynę. Nie mogą mu tylko wybaczyć, że dał się tak głupio pojmać.

Czego się można dowiedzieć w okolicy:

Michaelle była przyrzeczona Jacquesowi de Traville

Paul przyjaźni się z de Traville

Władca Mórz jest najpotężniejszym piratem na Morzu Szponów. Był marszałkiem Imperium ale

pokłócił się z Cesarzem. Teraz zbiera siły, by powrócić do cesarstwa i wydać wojen Karlowi-

Francowi.

Panienka Michaelle jeździła na konne przejażdżki codziennie rano

Porwanie dokonało się gdzieś w okolicy Winnej Zagrody

Władca Mórz grabi bogatych i rozdaje pieniądze biednym

Paul de Fontainebleau nie pochwalał przejażdżek siostry. Uważał, że niepotrzebnie brata się z

pospólstwem. Jego obiekcje wzrosły, gdy zaczęła się spotykać z Władcą Mórz.

Winna Zagroda

To właśnie tutaj porwano Michaelle. Winna zagroda to wioska, która leży na granicy posiadłości de

Traville i Fontainebleau. Nominalnie należy do Jacquesa, lecz Michaelle wiele razy udawała się jeszcze

dalej, a to z powodu tak zwanej Plaży Zakochanych. Plaża Zakochanych jest prześlicznym zakątkiem

znanym powszechnie w okolicy Brion, z którego najpiękniej można podziwiać Morze Szponów.

Bardowie śpiewają o tym miejscu w balladach i tam zresztą Michaelle spotkała po raz pierwszy

Hermana. Do wioski bohaterowie trafią prawdopodobnie kilka razy, gdyż stanowi ona jeden z

kluczowych punktów tej przygody. Za pierwszym razem musisz starać się nie wyróżniać jej nadmiarem

szczegółów spośród innych, które odwiedzali, by nie pobudzić nadmiernie ich czujności.

Co ciekawego dzieje się w Winnej Zagrodzie:

Porwania dokonano kilkaset metrów od wioski. Nikt tak naprawdę nie widział samego porwania.

Tego fatalnego dnie widziano zakochaną parę, jak przejeżdża przez wieś w kierunku swojego

ulubionego zakątka. Na plaży jednak czekała na Hermana łódź i pilne wezwanie na statek. Dlatego

pożegnał się ze swoją ukochaną i odpłynął. Gdy Michaelle miała już wracać, z ukrycia wyskoczyli

fimirowie i porwali dziewczynę. Później przyjechał do wioski de Traville i wymusił na swych

www.quentin.rpg.pl

Strona 3

Maciej Szaleniec

Pan na zamku mgieł

Quentin 1999

poddanych, by opowiadali wszystkim podaną przez niego historię porwania. Do tego zapłacił

wójtowi, karczmarzowi i rzeźnikowi by donosili mu o wścibskich osobach rozpytujących o tę

sprawę.

Tydzień po porwaniu rozpoczęły się tajemnicze zniknięcia dziewcząt. W nocy nad wioskę napływa

dziwna mgła od morza. Rankiem zaś okazuje się, że brakuje w wiosce jednej dziewczynki. Wiek

znikających dziewcząt mieści się pomiędzy trzynastym a piętnastym rokiem życia. Oczywiście za

porwania odpowiedzialni są fimirowie. Najchętniej porwaliby wszystkie dzieci na raz, ale boją się,

że wywołałoby to spore zamieszanie i zwróciło uwagę na ich układ z de Traville. A dlaczego

porywają dziewczyny tylko z jednej wioski? Otóż królowa wyczuła, że dziewczyny w tej jednej

wiosce obdarzone są niezwykłą zdolnością, która pozwala połączyć ich umysły z jaźnią królowej.

Gdy pierwszy raz bohaterowie dotrą do Winnej Zagrody, w oczy rzucą im się dwa dziwne

spostrzeżenia. Otóż gdy będą chodzić i rozpytywać o wydarzenia związane z porwaniem, w wielu

domach kobiety będą płakały, lub będą miały zapuchnięte od łez twarze. To właśnie matki, które

utraciły swe dzieci. Drugą sprawą będą niespójne zeznania "świadków porwania". Każdy w wiosce

opowie je trochę inaczej, gdyż nikt nie uzgodnił wspólnej wersji. Postaraj się jednak, by wszystkie

te fakty nie były dla graczy zbyt oczywiste, zanim dowiedzą się czegoś więcej o intrydze fimirów.

Zamek Traville

Zamek Traville mieści się jakieś 2 godziny konnej jazdy wzdłuż wybrzeża na północ od Winnej

Zagrody. Wznosi się on na potężnej skale, która stromymi uskokami schodzi do mieszczącej się kilkaset

metrów poniżej morskiej przystani. Wokół zamku znajduje się kilka chat rzemieślników i służby

obsługujących zamek. Rozłożył się również pod zamkiem tymczasowy obóz murarzy, którzy

przebudowują siedzibę rodu de Traville. Każdy bohater znający się na budownictwie lub fortyfikacjach

od razu dostrzeże, że zamek przebudowywany jest zgodnie z najnowszymi trendami w technice

fortyfikacji (buduje się basteje na działa, przebudowuje wieże bramną, zmienia lica wież narożnych).

Jacques de Traville przyjmie bohaterów bardzo uprzejmie i zaprosi, by pozostawali w jego gościnie,

jak długo zechcą. Jacques jest bardzo przystojnym młodzieńcem. Strój nosi w stylu imperialnego dworu,

aczkolwiek z elementami mody bretońskiej. Mówi w respiklu z doskonałym akcentem, który jest ledwie

odróżnialny od altdorwskiego. Jacques w rozmowie wykazać się może dużym obyciem w świecie,

znajomością politycznych układów w całym Starym Świecie. Chętnie spożyje z bohaterami późną

kolację, lecz teraz zostawi ich pod opieką swojego majordomusa.

Czego można się dowiedzieć w Traville:

Jacques wrócił niedawno ze studiów w Altdorfie i wojaży po Imperium. Bardzo mu się nie

spodobała zażyłość Michaelle z Hermanem (szczególnie po rozmowie z matką Michaelle - Chantal)

Jacques przebudowuje zamek i utrzymuje oddział muszkieterów. Ponoć stara się również o

przydzielenie mu pod komendę dwóch fregat z floty bretońskiej, by mógł wydać bitwę piratom

Władcy Mórz.

Obecnie w zamku nie ma żadnego z muszkieterów, gdyż wysłani zostali na jakąś misję.

Jacques ostatnimi czasy bardzo się zmienił - posmutniał i bywa zamyślony. Wszyscy podejrzewają,

że cierpi z powodu niepewności o los ukochanej. Czasem nie może nawet spać i udaje się na długie

wieczorne spacery poza obręb zamku.

Nocne przechadzki

Po późnej kolacji Jacques pożegna się ze wszystkimi i życzy im dobrej nocy. Nie pójdzie jednak spać

tylko uda się na spacer. Jeżeli któryś z bohaterów nie wpadnie na pomysł, by śledzić de Traville, pozwól

by ujrzał "przypadkiem", jak odziany w czarny płaszcz wychodzi przez bramę.

Ponieważ przy bramie stoi stary i przygłuchy strażnik (zastępuje regularne wojsko wysłane do

Toureme) łatwo będzie go przekonać, by wypuścił śledzącego bohatera na zewnątrz. De Traville udaje

się chyłkiem ku wykutej w skale ścieżce prowadzącej do przystani. Noc jest bezksiężycowa i tylko

gwiazdy oświetlać będą drogę. Gdy de Traville przybędzie do przystani, z morza wypełznie mgła i

spowije sylwetkę Jacquesa jak i głazy, za którymi będzie mógł ukryć się nasz bohater. Po chwili z mgły

www.quentin.rpg.pl

Strona 4

Maciej Szaleniec

Pan na zamku mgieł

Quentin 1999

wynurzy się postać diracha. Będzie on jednak zakutany od stóp do głów w płaszcz tak, że będzie

widoczny jedynie niewyraźny kontur postaci o dziwnej głowie i beczkowatym ciele. O czym będą

rozmawiać ze sobą? Otóż dirach będzie żądał jeszcze kilku dziewczynek w zamian za oddanie Zastawu.

Będą się chwilę sprzeczali, po czym ustalą, że za dwa dni odbędzie się ostatnie porwanie z wioski tej co

zwykle. Później tajemniczą postać skryje mgła zacznie się przerzedzać. To ostatnia chwila, by szpieg

mógł się bezpiecznie wycofać.

Posiadłości Traville

Do posiadłości Traville należą wioski rozsiane wokół zamku i Winna Zagroda (opisana wcześniej). Są

to wioski bogate, o urodzajnej glebie, jednak ludzie nie darzą szacunkiem swego pana, który mocno

gnębi ich podatkami na swych muszkieterów (którzy dziewki bałamucą, a jak i gadają, to i porywają) i

przebudowę zamku. Można się dowiedzieć od okolicznych mieszkańców, że oddział muszkieterów

pojechał do Toureme. Prócz tego gdyby ktoś bardziej wypytywał o Jacqesa, ludzie poradzą by uważał,

gdyż opłaca on w wioskach swoich ludzi, by donosili mu o wścibskich osobach.

La Tour Noir i miasteczko Toureme

Miasteczko Toureme jest pięknie położone wśród niewielkich wzgórz. Znajduje się jakieś 4 godziny

jazdy konnej od morza. Ludzie w miasteczku żyją z rzemiosła i wyrobu przednich bretońskich win, jak i

handlu rybami skupionymi od nabrzeżnych rybaków. W Toureme mieści się również gmach sądu, w

którym odbywają się pomniejsze sprawy sądownicze przeciwko plebsowi. W mieście jest kilka tawern i

jedna, porządna gospoda "Le Coq Rouge". Za miasteczkiem, na niewielkim wapiennym wzgórzu wznosi

się La Tour Noir, jak nazywają Bretończycy starą twierdzę krasnoludzką używaną obecnie za więzienie.

La Tour Noir została wykonana z czarnego bazaltu i ciemnego granitu, co nadaje jej ponury wygląd.

Składa się z niskiego donjonu, w którym przebywają więźniowie i kompleksu wież otaczających

naokoło wieżę centralną. Jest to rzadko spotykany w Bretonii okaz twierdzy zamkniętej, z

wewnętrznym, zakrytym dziedzińcem. La Tour Noir ma opinię więzienia, z którego nie da się uciec.

Dodatkowo, jak przekonają się gracze, aby zabezpieczyć twierdzę przed napadem i próba odbicia swego

herszta przez bandę piracką, Jacques de Traville użyczył do ochrony zamku swoich muszkieterów.

Patrolują oni regularnie teren na około twierdzy i gdy zauważą graczy, grzecznie zwrócą im uwagę, aby

poszukali gdzie indziej zajęcia (oczywiście w najczystszym bretońskim). Przynależność muszkieterów

do domu de Traville można z łatwością rozpoznać po herbach wyszytych na płaszczach.

Kogo ciekawego można spotkać w Toureme:

We wspomnianej wcześniej gospodzie przebywa de facto tylko jeden gość. Jest nim brat Albert

Baliaier. Jest to sługa boży (Vereny), który w sobie odnalazł wielkie upodobanie do trunków.

Zainteresowanie graczy może przyciągnąć tym, że przebywa tutaj od dwóch tygodni (lub tyle ile minęło

czasu od porwania). Cóż może braciszek wyśpiewać za kielich przedniego vin? Otóż wynajął go

dowódca muszkieterów - Aramis - który przykazał mu czekać i gdy nadejdzie czas, udzielić po kryjomu

ślubu jakiejś szlacheckiej parze. Najwyraźniej jednak sprawy się skomplikowały, gdyż już dwa razy

Aramis dawał mu nową sakiewkę na wino (co zresztą tylko mu w smak).

Winna Zagroda po raz drugi

Gdy gracze zbiorą już wystarczający materiał dowodowy, czas na punkt zwrotny przygody. Powinni

wrócić do Winnej Zagrody (co w razie problemów możesz im delikatnie zasugerować) i złamać zmowę

milczenia wieśniaków. Bardzo dobrym argumentem jest wspomnienie o porwanych dziewczętach

(szczególnie ich matkom) i obiecanie odnalezienia ich i przyprowadzenia z powrotem do wioski. To

powinno ostatecznie zmienić nastawienie wieśniaków do bohaterów. Zgromadzi się Koło Kobiet, zwane

Radą Wioskową, które uradzi, by wyjawić graczom wszystkie tajemnice. Powiedzą więc graczom, że de

Traville nakazał im świadczyć przeciwko Hermanowi. Powiedzą o znikających dziewczętach i

przedziwnej mgle, która nadchodzi z morza. Będą prosili o pomoc i dyskrecję (lecz nie będą ofiarowali

nagrody, jeżeli gracze zażądają zadośćuczynienia, uwzględnij to odpowiednio w ich PD na końcu

przygody). Bohaterowie będą mieli czas, by przygotować zasadzkę. Powinno stać się dla nich jasne, że

www.quentin.rpg.pl

Strona 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: