Dawno temu, w podmorskiej głębinie, żyła sobie rybka. Rybka ta mimo, iż była bardzo mała, była bardzo dzielna. Nie bała się, jak inne rybki, zostawać sama w domu, ani spać w ciemnym kąciku. Jej koleżanki pływały zawsze w dużych ławicach, gdyż tak czuły się bezpieczniej. Natomiast mała rybka pływała samotnie w morzu, robiąc sobie wycieczki. Przeżywała wiele przygód. Niektóre z nich były dość niebezpieczne. Pewnego dnia rybka postanowiła wyruszyć na wycieczkę dłuższą niż do tej pory. Chciała odwiedzić wrak okrętu, który zatonął przed wieloma laty. Z wrakiem wiązała się pewna legenda. Otóż mieszkała tam ośmiornica, która nie wypuszczała żywego nikogo, kto do wraku wpłynął. Rybka jednak nie przelękła się. No, może tylko troszeczkę, ale z wycieczki nie zrezygnowała. Podpłynęła blisko wraku, wpłynęła do środka i przepływając przez różne pomieszczenia niegdyś pięknego statku usłyszała głośny plusk wody. Natychmiast wypłynęła z wraku i zobaczyła cień wielkiej ryby. Domyśliła się, że to rekin. Podpłynęła bliżej i rzeczywiście zobaczyła rekina, który gonił małego suma. Sum już nie miał siły, był wyczerpany, a rekin był coraz bliżej. Sum nie miał żadnych szans na ucieczkę. Rybka postanowiła mu pomóc. Niewiele myśląc podpłynęła do rekina i uderzyła go ogonem w oko, a gdy ten krzyknął ugryzła go w język. Rekin przestraszył się, zawrócił i uciekł. Sum był bardzo wdzięczny rybce za uratowanie życia. Zostali na zawsze przyjaciółmi.
Monika Dybowska
Przedruk z „Zuchmistrz-yni” nr 110-111
sias