O Maryjo, Niepokalana Dziewico i nasza Matko, do
Ciebie zwracamy się pokornie za tymi, którzy się do
Ciebie nie uciekają. Wyproś im wszystkim łaskę znalezienia
prawdy w Twoim Synu, a naszym Panu Jezusie
Chrystusie. Amen.
O. ELIZEUSZ BAGIŃSKI OCD
WIARA ŚWIADKÓW JEHOWY
NIE PROWADZI DO ZBAWIENIA
Pierwsza część książki
KRAKÓW 2001
WYDAWNICTWO KARMELITÓW BOSYCH
WSTĘP
Co sprawia, że każdego roku setki tysięcy ludzi na całym świecie
porzuca swą dotychczasową wiarę i przyłącza się do organizacji Świadków
Jehowy? Na ten sukces sekty składa się z pewnością wiele różnych
czynników, ale jednym z najważniejszych jest niewątpliwie głoszona
przez nich „prawda" (inaczej: „wiedza o Bogu"), której źródłem ma być
Pismo Święte. Ich podstawowe pismo doktrynalne „Strażnica" (powołane
do istnienia w 1879 r. przez C. T. Russella, założyciela sekty), stale o
tym przypomina na swej drugiej stronie: „Pismo... uznaje wyłącznie
autorytet Biblii". Nikogo też nie trzeba przekonywać, jak wielkim autorytetem
cieszy się Pismo Święte na całym świecie. Nic zatem dziwnego,
że wielu ludzi (najczęściej nieco duchowo zagubionych) chętnie otwiera
przed nimi drzwi swych domów, kiedy widzi w ich ręku Biblię. Niestety,
czyni to również wielu katolików (zwłaszcza w Polsce), którzy godzą
się nawet na rozpoczęcie z nimi tzw. domowego studium Biblii, nie
zdając sobie sprawy, jakie to może pociągnąć za sobą konsekwencje, i
to w krótkim już czasie. Liczne świadectwa byłych i nawróconych
Świadków wyraźnie pokazują, jak duże musieli oni pokonać trudności,
aby wyzbyć się różnych uprzedzeń, niechęci, wątpliwości, złych skojarzeń,
które zapadły gdzieś głęboko w ich duszy wskutek studiowania
jehowickich publikacji (jeden z nich określił ten stan jako „zakodowanie").
Ze statystyk, które sami Świadkowie publikują każdego roku,
możemy się dowiedzieć, że prawie co dziesiąta osoba, która podejmuje
z nimi studium Biblii, decyduje się na przyjęcie od nich chrztu (oznacza
to pełne włączenie się w działalność organizacji). Nie należy sądzić, że
wszystkie pozostałe osoby, które przerwały z nimi to studium, nie poniosły
żadnego uszczerbku dla swojej wiary. Ze świadectw byłych
świadków dowiadujemy się, że duży procent tych osób zaczyna podzielać
wiele nauk sekty i -jeśli byli to katolicy - zaprzestaje chodzić do
kościoła, korzystać z sakramentów świętych. Świadkowie starają się
oczywiście dalej podtrzymywać z tymi osobami kontakt, dostarczając
im „Strażnicę", „Przebudźcie się!" i inne jehowickie materiały. Liczą
6 Wstęp
zapewne na to, że osoby te prędzej czy później przyłączą się do ich organizacji
(póki co pocieszają się tym, że już zerwały one kontakt z Kościołem).
W ostatnim dziesięcioleciu (1990-1999) Świadkowie zdołali
ochrzcić tylko w Polsce ponad 83 rys. osób. Według najnowszych danych,
które opublikowała „Strażnica" (1/2001, s. 20), w Polsce działa
aktywnie ponad 125 tys. Świadków, skupionych w 1759 zborach (w
2000 r. przybyły 3 nowe zbory). Pomimo zanotowanego w Polsce jednoprocentowego
spadku w 1999 r. (po raz pierwszy od przynajmniej 10
lat) i zerowego w 2000 r., Świadkowie coraz więcej u nas inwestują,
wznosząc swoje Sale Królestwa i Centra Kongresowe1.
Świadkowie Jehowy z niezwykłą starannością opracowują kolejne
podręczniki do domowego studium biblijnego z zainteresowanymi ich
wiarą. W każdym następnym starają się uniknąć błędów, które były
przeszkodą do pomyślnego ukończenia tego studium. To właśnie dzięki
temu podręcznikowi, który ma przekonać każdego, że Bóg (Jehowa)
uznaje na ziemi wyłącznie organizację Świadków Jehowy (jako religię
jedynie prawdziwą) z siedzibą w Brooklynie (Nowy Jork), mogą się oni
spodziewać dalszego swego rozwoju (np. w 1970 r. było na świecie
niecałe 1,4 min Świadków, dziś jest ich ponad 6 milionów).
Od 1995 r. Świadkowie posługują się w domowym studium biblijnym
książką pt. Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego (W), która
będzie przedmiotem naszej krytycznej oceny (oczywiście z katolickiego
punktu widzenia)2. Podręcznik ten liczy 192 strony i jest dość bogato
ilustrowany (zawiera ponad 30 kolorowych zdjęć i ilustracji). Rodzajem
wstępu do całej książki jest starannie wykonana dwustronicowa kolorowa
ilustracja, która przedstawia szczęśliwych Świadków w przyszłym
ziemskim raju. Na pierwszym jej planie wyeksponowano „pokojowe
współistnienie" ludzi i zwierząt - widzimy np. młodą kobietę, która
poufale głaszcze po głowie wielkiego tygrysa spokojne leżącego u jej
nóg. Na dalszym planie dostrzeżemy kilkudziesięcioosobową grupkę
ludzi - dorosłych i dzieci - siedzących i stojących wokół zastawionego
stołu (obok niego stoją duże wiklinowe kosze pełne „rajskich owoców"),
który ustawiono na pięknej łączce w pobliżu lasu. Przedstawieni
Por. E. Bagiński OCD, Mniej świadków Jehowy w Polsce, art. w: „Nasz
Dziennik" 27/2000, s. 11.
Komitet Redakcyjny CK ŚJ zatwierdził wydanie książki Wiedza w przeszło
140 językach, natomiast do kwietnia 1996 r. wydano już ten podręcznik w i l l
językach w nakładzie 30 500 000 egz. („Strażnica" 18/1996, s. 19).
Wstęp 7
na tej ilustracji ludzie należą do różnych ras i kultur (ma to też wyrażać
międzynarodowy charakter ich organizacji). Umieszczony w prawym
górnym rogu ilustracji tekst informuje: „Możesz żyć wiecznie w tak
pięknym otoczeniu!" Poniżej podano warunek, „by się tam znaleźć: ...
nabywanie szczególnego rodzaju wiedzy". Taką wiedzę, czytamy jeszcze
niżej, dostarczy „ta książka".
A teraz kilka słów o układzie niniejszej książki. Składa się ona z 19
wykładów, które zostały opracowane w oparciu o poszczególne rozdziały
jehowickiego podręcznika Wiedza. Każdy wykład odpowiada więc
jednemu rozdziałowi książki Świadków, który jest wiernym jego streszczeniem.
W streszczeniu opuściliśmy tylko to, co uznaliśmy za mniej
istotne bądź ogólnie znane (dostępne np. w każdym podręczniku do
Pisma Świętego). Dzięki temu streszczeniu, które jest spójnym tekstem,
czytelnik będzie mógł z większą łatwością zapoznać się z najważniejszymi
wierzeniami Świadków. W naszym streszczeniu, któremu nadaliśmy
formę wykładu (bądź szkicu do wykładu), staraliśmy się wiernie
zachować charakterystyczną dla nich terminologię (ujętą w cudzysłów).
Zachowaliśmy też w wykładach zaimki osobowe pisane z małej litery,
które Świadkowie odnoszą do Chrystusa, np. „on". Przytaczamy również
wszystkie odnośniki do Pisma Świętego (oczywiście dotyczy to
tych miejsc ich podręcznika, które zostały uwzględnione w streszczeniu).
Dla jednolitości książki zastosowaliśmy identyczny zapis skrótów
ksiąg biblijnych (wg Biblii Tysiąclecia) również w wykładach (Świadkowie
piszą np.: „Objawienie 7: 9, 14", co zmieniliśmy na: Ap 7, 9. 14).
Cytaty biblijne w wykładach pochodzą z jehowickiej Biblii (NW), tak
jak używają jej w swym podręczniku (niekiedy skorzystali z innego
przekładu Biblii, co zostanie w tekście wykładów zaznaczone). Wszystkie
tytuły wykładów odpowiadają tytułom poszczególnych rozdziałów
książki Wiedza. Dla pełniejszego obrazu układu treści samego podręcznika
Świadków, podajemy w wykładach (w nawiasie kwadratowym) podtytuły
poszczególnych jego rozdziałów, czyli wyodrębnionych części tematycznych,
np. w rozdziale I: „Możesz się doczekać szczęśliwiej przyszłości!"
będą to: [Życie wieczne!], [Życie w raju] itd.
Celem tej książki nie jest szczegółowe ustosunkowanie się do
wszystkich poruszonych w książce Wiedza zagadnień religijnych. Byłoby
to nawet niewskazane ze względu na istnienie wielu już dobrych
opracowań (zob. Bibliografia). Zamiast tego, Czytelnik zapozna się
nieco szerzej z niektórymi, naszym zdaniem najważniejszymi, zagad8
Wstęp
nieniami jehowickiej wiary, z których niektóre przewijają się często
przez całą książkę Wiedza, np. sprawa tzw. „kwestii spornej", rządów
Królestwa, Armagedonu, raju na ziemi, władzy szatana. Nie zabraknie
oczywiście licznych argumentów, zwłaszcza biblijnych, które będą
kwestionowały różne twierdzenia Świadków (sposób argumentacji dostosujemy
najczęściej do mentalności Świadków, aby Czytelnik mógł ją
ewentualnie wykorzystać w rozmowie z nimi). Ten, kto pragnąłby zapoznać
się z wierzeniami Świadków w sposób uporządkowany i usystematyzowany,
czyli pod kątem konkretnych zagadnień, np. Trójca
Święta, imię Boże, Bóstwo Chrystusa, Matka Boża, Kościół, Biblia,
krzyż, dusza, niebo, piekło itd., powinien sięgnąć do naszej poprzedniej
książki: Świadkowie Jehowy. Pochodzenie, historia, wierzenia (1997;
jako jej uzupełnienie wydaliśmy w 1999 r. książkę: Świadkowie Jehowy
od wewnątrz). Istnieje też znakomite opracowanie Włodzimierza Bednarskiego:
W obronie wiary. Pismo Święte a nauka Świadków Jehowy,
innych sekt i wyznań niekatolickich (1997), któremu obecna książka
wiele zawdzięcza. Książkę Włodzimierza Bednarskiego powinien mieć
pod ręką każdy, kto myśli o prowadzeniu rzeczowego i kompetentnego
dialogu ze Świadkami, jak również chciałby lepiej poznać wierzenia
sekty, a zwłaszcza płynność jej nauk".
Na koniec chcielibyśmy podać kilka uwag i wskazówek, o których
czytający tę książkę (a zwłaszcza kolejne wykłady), powinien stale pamiętać.
Jeśli więc chodzi o samą jehowicką książkę Wiedza, należy
mieć świadomość, że:
— jest ona pierwszym etapem wtajemniczenia w wierzenia Świadków,
jakkolwiek zawiera ona prawie wszystkie najistotniejsze elementy
ich wiary;
— podręcznik ten celowo unika ostrzejszych sformułowań pod adresem
innych religii (ich wierzeń i praktyk), by nie zrazić nimi osoby,
która może być jeszcze mocno przywiązana do swojej wiary;
— autorzy tego podręcznika (anonimowi) świadomie pomijają niektóre
tematy (bądź piszą o nich zdawkowo), o których dobrze wiedzą,
że mogą łatwo zrodzić u osoby studiującej opór czy sprzeciw, co może
być powodem zerwania studium, np. niewiele piszą na temat Trójcy
Świętej, Jezusa Chrystusa (brak np. odniesienia się do tekstów biblij-
Książkę można jeszcze zamówić pisząc na adres: Diecezjalny Punkt Poradnictwa
Religijnego, ul. Mireckiego 3, 80-245 Gdańsk-Wrzeszcz.
Wstęp 9
nych, które mówią o Jego boskości), pomija się prawie zupełnie Ducha
Świętego, niewiele jest też o Dekalogu, krzyżu, piekle itd. (sprawy te
były o wiele szerzej rozwinięte w poprzednim podręczniku: Będziesz
mógł żyć wiecznie w raju na ziemi [1982], który zawierał aż 30 rozdziałów),
- Świadkowie piszą wprawdzie np. o miłowaniu braci, niesieniu im
pomocy, naśladowaniu Chrystusa, itd., ale dla nich znaczą one zupełnie
co innego niż dla nas, chrześcijan; np. za braci i siostry uważają oni
wyłącznie członków ich własnej organizacji, a naśladowanie Chrystusa
sprowadzają właściwie do gorliwego głoszenia od domu do domu.
Jeśli zaś chodzi o naszą ocenę poszczególnych wykładów, to przyjęliśmy
następujące założenia:
- wprowadzeniem do interesującego nas zagadnienia (poruszonego
w wykładzie), będzie najczęściej postawione pytanie, np. Czy człowiek
może osiągnąć swoje szczęście w przyszłym raju na ziemi?;
- dla pełniejszego i jaśniejszego naświetlenia niektórych tematów,
wykorzystamy inne jehowickie źródła: pisma, podręczniki i różne ich
książki;
- jako uzupełnienie do omawianych spraw i zagadnień dołączymy
czasami wypowiedzi i oceny znawców sekty (będą to autorzy książek i
artykułów, piszący na ich temat), jak również świadectwa byłych
Świadków (bądź osób, które się z nimi zetknęły);
- prezentując stanowisko katolickie, odwołamy się najczęściej do
Katechizmu Kościoła Katolickiego (1992) papieża Jana Pawła II, jak
również innych dokumentów Kościoła.
Dla kogo przeznaczona jest niniejsza książka? Przede wszystkim
adresujemy ją do osób, które nie są wystarczająco dobrze zorientowane
w wierzeniach Świadków i nie zdają sobie sprawy, jak wielkim zagrożeniem
dla ich wiary może być ta sekta. Będą się mogli o tym przekonać,
śledząc kolejne wykłady, których treść i forma tak bardzo przypomina
momentami naukę katolicką, że niejeden katolik nie znający źródła
tych nauk mógłby sądzić, że ma do czynienia z jakimś katechizmem
Kościoła! Właśnie w tym subtelnym wymieszaniu prawdy i fałszu, tkwi
główne niebezpieczeństwo jehowickiej nauki dla wielu katolików. Przed
podobnym niebezpieczeństwem przestrzegał już Koryntian św. Paweł,
gdy pisał: „Ci fałszywi apostołowie to podstępni działacze, udający
apostołów Chrystusa. I nic dziwnego. Sam bowiem szatan podaje się za
anioła światłości. Nic przeto wielkiego, że i jego słudzy podszywają się
10 Wstęp
pod sprawiedliwość. Ale skończą według swoich uczynków" (2 Kor 10,
13-15).
* * *
Do napisania tej książki przyczynili się w głównie byli Świadkowie
Jehowy, którzy przesłali na moje ręce (pisząc na adres Wydawnictwa)
podziękowania za wydanie poprzednich moich pozycji o tej sekcie.
Dzieląc się ze mną swoimi uwagami i spostrzeżeniami, prosili mnie
jednocześnie, abym nie odkładał pióra i coś jeszcze napisał na ich temat
ku przestrodze chrześcijan. Moją odpowiedzią na niektóre z tych listów,
była książka Świadkowie Jehowy od wewnątrz (1999), którą traktuję
jako uzupełnienie pierwszej mej książki: Świadkowie Jehowy. Pochodzenie,
historia, wierzenia (1997). Na wiele innych pytań i próśb z ich
strony, pragnę odpowiedzieć w niniejszej pozycji. Dlatego to właśnie
im, byłym Świadkom Jehowy, pragnę dedykować tę książkę. Niektórzy
z nich - ku mojej wielkiej radości - na powrót stali się katolikami i
wiem, że cieszą się obecnie prawdziwą wolnością w Chrystusie, w Jego
Kościele (por. Ga 2, 4; Koi 1, 18).
Pragnę teraz złożyć kilka podziękowań. Najpierw dziękuję N.O.
Prowincjałowi, o. dr. Szczepanowi Praśkiewiczowi OCD, który życzliwie
przyjął książkę i wyraził zgodę na jej opublikowanie. Serdecznie
dziękuję o. prof. dr. hab. Dominikowi Widrowi OCD, który na prośbę
N.O. Prowincjała zapoznał się z maszynopisem książki i zechciał podzielić
się ze mną wieloma cennymi spostrzeżeniami i uwagami. Dziękuję
ks. dr. Romanowi Pindlowi, cenzorowi z ramienia Kurii Metropolitalnej
w Krakowie, za poprawienie w wielu miejscach tekstu książki i
dołączenie do niej 10 przypisów (oznaczonych jako „uwaga cenzora"),
dzięki którym kilka ważnych zagadnień poruszonych w książce, uzyskało
dodatkową argumentację.
Na koniec pragnę serdecznie podziękować Dyrektorowi Wydawnictwa
Karmelitów Bosych w Krakowie, o. Krzysztofowi Twarowskiemu OCD
oraz redaktorowi tej książki, o. Sebastianowi Ruszczyckiemu OCD. To
głównie dzięki wysiłkom redakcyjnym Ojca Sebastiana książka ta przybrała
swój ostateczny kształt i może być udostępniona wszystkim zainteresowanym
Czytelnikom. Jestem przekonany, że dzięki tej nowej książce wiele
osób ustrzeże się od wpadnięcia w sidła tej bardzo podstępnej i niebezpiecznej
sekty, za którą stoją - czego nie waham się napisać - ciemne siry.
O ich istnieniu przekonało się wielu byłych Świadków Jehowy, którzy
podejmowali próby wydostania się z organizacji (por. Ef 6, 12).
WYKAZSKRÓTÓW
1. Skróty ksiąg Pisma Świętego według Biblii Tysiąclecia (BT),
wyd. 3.
2. Skróty książek Świadków Jehowy częściej cytowanych:
B - Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi (1984),
H - Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego (1995),
O - Wspaniały finał Objawienia bliski! (1993),
P - Prowadzenie rozmów na podstawie Pism (1991),
W - Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego (1995).
3. Skróty książek o Świadkach Jehowy częściej cytowanych:
CP - C. Podolski: Największe oszustwa i proroctwa Świadków
Jehowy (1996),
EB - E. Bagiński OCD: Świadkowie Jehowy. Pochodzenie,
historia, wierzenia (1997),
GP - G. Papę: Byłem świadkiem Jehowy (1991),
RF - R. Franz: Kryzys sumienia (1997),
RS - R. Solak: Prorocy z Brooklynu (1992),
WB - W. Bednarski: W obronie wiary. Pismo Święte a nauka
Świadków Jehowy, innych sekt i wyznań niekatolickich
(1997),
WS - W. J. Schneil: Trzydzieści lat w niewoli „Strażnicy " (bez
m. i r. wyd.).
4. Inne skróty:
BG - Biblia Gdańska,
BP - Biblia Poznańska, wyd. 2,
BT - Biblia Tysiąclecia, wyd. 3,
CK - Ciało Kierownicze Świadków Jehowy,
KKK - Katechizm Kościoła Katolickiego (także: Katechizm),
...
KatolikTradycyjny