Stolarskie połączenia.pdf

Stolarskie połączenia

Połączenia dwóch lub większej liczby elementów graniakowych (sortymentów tarcicy o

przekroju poprzecznym zbliżonym do kwadratu, mających niewielkie wymiary w

stosunku do długości) lub płytowych (sortymentów tarcicy albo materiałów

drewnopochodnych mających długość i szerokość wielokrotnie większą od grubości),

stosowane przy wykonywaniu konstrukcji meblarskich, galanterii drzewnej, okładzin

ściennych i stolarki budowlanej.

Połączenia stolarskie dzielą się na:

a) równoległe

b) kątowe

c) wzdłużne

d) czołowe

e) płaskie

f) ścienne (rys. I i II)

rys. I. Połączenia stolarskie

równoległe:

a) wzdłużne; b) czołowe

rys. II. Połączenia stolarskie

kątowe:

a1) narożnikowe płaskie; a2)

narożnikowe ścienne

wzdłużne; a3) narożnikowe

ścienne czołowe; b1)

półkrzyżowe płaskie; b2)

półkrzyżowe ścienne; c1)

krzyżowe płaskie; c2)

krzyżowe ścienne

Uzyskiwanie odpowiednich połączeń stolarskich umożliwiają różnego rodzaju złącza,

zazwyczaj wzmacniane klejem, niekiedy klejem i dodatkowymi elementami, tzw.

łącznikami. Wykonuje się również połączenia rozłączne (bez użycia kleju), stosując

okucia metalowe (np. wkręty z nakrętkami wałeczkowymi) lub łączniki ruchome (np.

zatyczki). Złącza mają odpowiednio wyprofilowane elementy własne (rys. III a–h) i obce

(rys. III i–m). Wybór rodzaju połączenia i typu złącza zależy od charakteru i wielkości

przenoszonych przez daną konstrukcję obciążeń, obciążeń także od rodzaju

wzajemnego usytuowania łączonych elementów.

rys. III. Elementy złączy: a) styk bezprofilowy; b) ucios bezprofilowy; c) zakładka; d) wpust i wypust; e) czop i widlica;

f) płetwa; g) wręg; h) wczepy; i) kołek; j) wpustka, wklejka (obce pióro); k) nakładka; l) listwa wzmacniająca; m)

zatyczka

Charakterystyka wybranych połączeń stolarskich.

Połączenia kątowe narożnikowe – połączenia elektów pozwalające uzyskać

konstrukcję ramową lub skrzyniową. Do łączenia graniaków stosuje się najczęściej

złącza prostopadłe czopowe lub łącznikowe, rzadziej złącza uciosowe, trudniejsze

od poprzednio wymienionych w obróbce oraz charakteryzujące się mniejszą

wytrzymałością (rys. IV a–j). W p.k.n. płyt z drewna litego przeważają złącza

wczepowe, wręgowe, wpustowe i łącznikowe, w połączeniach płyt z materiałów

drewnopochodnych – złącza łącznikowe, często z kątową listwą z kątową listwą

wzmacniającą (rys. IV k–x).

rys. IV. Złącza stosowane w

połączeniach stolarskich kątowych

narożnikowych:

a) czopowe zakładkowe proste; b)

czopowe pojedyncze; c) czopowe

podwójne przelotowe; d) czopowe

pojedyncze kryte; e) kołkowe

prostopadłe; f) uciosowe zakładkowe;

g) uciosowe czopowe pojedyncze; h)

uciosowe wpustkowe; i) uciosowe

kołkowe okrągłe; j) uciosowe

kołkowe płaskie; k) wczepowe proste;

l) wczepowe skośne odkryte; m)

wczepowe skośne półkryte; n)

wczepowe skośne ukryte; o) kołkowe

prostopadłe; p) kołkowe uciosowe; r)

wpustkowe proste; s) wpustkowe

uciosowe; t) uciosowe z kątową listwą

wzmacniającą; u) wręgowe proste;

w) wręgowe skośne; x) wpustowe

pojedyncze proste

a–j) złącza stosowane w połączeniach

garniaków

k–x) złącza stosowane w połączeniach

płyt

Połączenia kątowe półkrzyżowe – połączenia elementów zewnętrznych z elementami

wewnętrznymi w celu otrzymania podzespołów konstrukcji ramowych i

skrzyniowych. Do łączenia graniaków stosuje się najczęściej złącza czopowe

pojedyncze lub łącznikowe kołkowe (rys. V a–f). W celu wzmocnienia złącza czopy

przelotowe mogą być od zewnątrz klinowe. W p.k.p. nierozbieralnych kierunek

wprowadzania klina powinien być zgodny z kierunkiem przebiegu włókien czopu, w

rozbieralnych – kliny (zatyczki) umieszcza się w otworach usytuowanych

poprzecznie do przebiegu włókien. W p.k.p. płyt z drewna litego do najczęściej

stosowanych należą złącza wpustowe, płetwowe, wieloczopowe i łącznikowe

kołkowe (rys. V g–l), a płyt z materiałów drewnopochodnych – złącza łącznikowe

wpustowe z jedną lub dwiema kątowymi listwami wzmacniającymi (rys. V m–s).

rys. V. Złącza stosowane w połączeniach stolarskich

kątowych półkrzyżowych:

a) czopowe pojedyncze przelotowe; b) czopowe pojedyncze

przelotowe z odsadkami; c) czopowe pojedyncze kryte; d)

czopowe podwójne przelotowe; e) zatyczkowe; f)

kołkowe; g) wpustowe pełne; h) wpustowe ścięte; i)

wpustowo–wręgowe; j) płetwowe; k) wieloczopowe

przelotowe; l) kołkowe; m) stykowe z kątową listwą

wzmacniającą; n) stykowe z dwiema kątowymi listwami

wzmacniającymi; o) pełnowpustowe (z jedną lub dwiema

kątowymi wzmacniającymi); p) wręgowe wpustowe; r)

kołkowe (z jedną lub dwiema kątowymi wzmacniającymi);

s) wpustkowe (z jedną lub dwiema kątowymi

wzmacniającymi)

a–f) złącza stosowane w połączeniach graniaków

g–l) złącza stosowane w połączeniach płyt z drewna litego

m–s) ) złącza stosowane w połączeniach płyt z materiałów

drewnopochodnych

Połączenia równoległe czołowe – połączenia elementów, zawsze wzmacniane klejem,

pozwalające uzyskać zwiększenie długości danej konstrukcji. Wybór złącza jest

uzależniony od żądanej wytrzymałości połączenia i długości łączonych elementów.

Graniak długości do 1000 mm łączy się zazwyczaj za pomocą złączy zakładkowych

i zastrzałowych (rys. VI a–e), długości większej niż 1000 mm – za pomocą złączy

widlicowychi łącznikowych kołkowych (rys. VI f–h).

rys. VI. Złącza stosowane w połączeniach

stolarskich równoległych czołowych przy

łączeniu graniaków:

a) stykowe skośne; b) zakładkowe skośne;

c)zakładkowe proste; d) zakładkowe ścięte;

e) zastrzałowi; f) widlicowe proste; g)

kołkowe okrągłe; h) kołkowe płaskie

Połączenia równoległe wzdłużne – połączenia elementów pozwalające uzyskać

zwiększenie grubości lub szerokości danej konstrukcji. Graniaki albo płyty ułożone

obok siebie łączy się złączami wpustowo–wypustowymi bądź łącznikowymi (rys. VII

a–h), elementy płytowe z drewna litego wzmacnia się dodatkowo listwami

płaszczyznowymi lub czołowymi (rys. VII i–j).Nie zaleca się stosowania p.r.w.

łącznikowych do łączenia elementów z płyt drewnopochodnych.

rys. VII. Złącza stosowane w połączeniach

stolarskich równoległych wzdłużnych przy łączeniu

graniaków graniaków płyt z drewna litego:

a) stykowe; b) wpustowo–wypustowe

prostokątne; c) wpustowo–wypustowe trójkątne;

d) wpustowo–wypustowe wręgowe; e) kołkowe

okrągłe; f) kołkowe płaskie; g) wpustkowe

ciągłe; h) wpustkowe przerywane; i)

płaszczyznowe listwy wzmacniające; j) czołowe

listwy wzmacniające

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: