GŁOGÓW - przewodnik turystyczny.pdf

(1575 KB) Pobierz
Janusz Chutkowski • Jerzy Dymytryszyn • Rafael Rokaszewicz
GŁOGÓW
przewodnik turystyczny
Głogów 1998
1028267735.026.png 1028267735.027.png 1028267735.028.png 1028267735.029.png
Janusz Chutkowski • Jerzy Dymytryszyn • Rafael Rokaszewicz
XL TOM
BIBLIOTEKI ENCYKLOPEDII
ZIEMI GŁOGOWSKIEJ
GŁOGÓW
przewodnik turystyczny
W Bibliotece ukazały się m.in.:
A. Bok: Andreas Gryphis. Zarys życia i twórczości.
J. Chutkowski: Wędrówki po dawnym Głogowie.
J. Chutkowski: Legendy głogowskie.
25 lat hutnictwa miedzi w Głogowie
Ponadto w roku 1998 ukażą się:
J. Cwynar. Ratusz w Głogowie.
A. Marsch: F. B. Werner. Śląski rysownik widoków.
J. Sadowski: Słownik ulic i placów Głogowa (wyd. II).
TOWARZYSTWO ZIEMI GŁOGOWSKIEJ
ZAMEK KSIĄŻĄT GŁOGOWSKICH
67-200 GŁOGÓW, TEL.
(O76) 834 10 81, wew. 35
Głogów 1998
1028267735.001.png 1028267735.002.png 1028267735.003.png 1028267735.004.png 1028267735.005.png 1028267735.006.png 1028267735.007.png
KOMITET REDAKCYJNY Biblioteki
Encyklopedi Ziemi Głogowskiej
WIADOMOŚCI OGÓLNE
Redaktor naczelny: Janusz Chutkowski.
Sekretarz: Jerzy Dymytryszyn. Członkowie:
Antoni Bok, Zenon Hendel, Jerzy Sadowski.
Głogów położony jest nad środkową Odrą, w Pra-
dolinie Głogowskiej na wysokości od 70 do 120 metrów
n.p.m. Na południe od miasta rozciąga się pasmo
Wzgórz Dalkowskich z najwyższym punktem sięgają-
cym 230 m n.p.m.
Klimat jest tu łagodny. Średnia temperatura w stycz-
niu i lutym wynosi ok. - 2°C, a w miesiącach letnich
1 7 C C. Opady roczne sięgają 730 mm.
Głogów liczy ok. 74 tys. mieszkańców i należy do
największych miast w zagłębiu miedziowym, obok
Legnicy i Lubina. Jego obszar zajmuje 3537 ha.
Autorzy tekstów w przewodniku
Janusz Chutkowski: Dzieje Głogowa.
Jerzy Dymytryszyn: Wiadomości ogólne. Zwiedzamy Głogów.
Rafael Rokaszewicz: Informator miejski.
Miasto ma korzystne połączenia komunikacyjne z
innymi miejscowościami Polski. Koleją można się stąd
dostać bezpośrednio do Warszawy, Krakowa, Szcze-
cina, Berlina. Regularne połączenia kolejowe są m.in.
z Zieloną Górą, Wrocławiem, Lesznem, Legnicą i Ża-
ganiem. Dobrze rozwinięta jest sieć dróg publicznych
łączących Głogów z innymi miastami w kraju.
Korekta: Jerzy Sadowski.
Projekt okładki i układu graficznego, ilustracje: Antoni Bok.
Skład komputerowy
Okolice Głogowa obfitują w atrakcje przyrodnicze
i krajobrazowe. Szczególnie malownicze są pobliskie
Wzgórza Dalkowskie i dolina Odry z bogatą szatą ro-
ślinną i interesującą fauną. Miejscami często
odwiedzanymi, nie tylko w lecie, są jeziora na Poje-
zierzu Sławskim. Największe z nich - jezioro Sławskie
oddalone jest o 26 km. Na południe od Głogowa cie-
kawą enklawę przyrodniczą tworzą bagna i stawy w
dolinie Szprotawy (Przemkowski Park Krajobrazowy).
W wielu miejscowościach spotkać można cenne za-
bytki architektoniczne. Większość wiejskich kościołów
początkami sięga średniowiecza, liczne są również pa-
łace z przyległymi zabytkowymi parkami.
lal. 0 602 351 255 • 0 602 259 054
Druk
INTRODRUK, Głogów, tel. 834-19-88
ISBN 83-906921-7-1
1028267735.008.png 1028267735.009.png 1028267735.010.png 1028267735.011.png 1028267735.012.png 1028267735.013.png 1028267735.014.png
DZIEJE GŁOGOWA
Minęło już tysiąc lat od czasów, kiedy plemię Po-
lan tworzyło zręby naszej państwowości. Nie był, to
proces pokojowy. Polanie, pod wodzą plemiennych
władców: Siemowita, Lestka i Siemomysła podbijali
sąsiednie terytoria, ogniem i mieczem rozszerzając swoje
władztwo. Dopiero jednak pod koniec X wieku
Mieszko I, kończąc proces tworzenia państwa polskiego
ruszył na południe i opanował Śląsk. W ten sposób Gło-
gów znalazł się w granicach Polski.
W tamtych odległych czasach Głogów, zanim jesz-
cze stał się miastem, był grodem, położonym na
prawym brzegu Odry - czymś podobnym do twierdzy
obronnej, otoczonej wałem z ziemi, drewna i kamie-
ni, jednym z wielu takich miejsc chroniących ludność
słowiańskiego plemienia Dziadoszan, trudniącego się
rolnictwem, rybołówstwem i myślistwem. Wokół gro-
du zamieszkali rzemieślnicy i kupcy. Powstała osada
targowa, a później być może również miasto na pra-
wie polskim. Pod koniec X wieku przeżył on swoje
pierwsze przeobrażenie, łączące się zresztą z tragedią
mieszkającej w nim ludności. Polanie, zdobyli gród,
zburzyli go i zbudowali nowy na wyspie odrzańskiej
w dorzeczu Odry i Baryczy, która wówczas łączyła się
z Odrą właśnie w tym miejscu. Stał się on wówczas
jednym z kilku grodów obronnych usytuowanych nad
Odrą i broniących zachodniej granicy Polski, a zara-
zem ważnym ośrodkiem administracji państwowej i
kościelnej. Wcześnie też odnotowany został w histo-
rii, zawsze jako obiekt ataku kolejnych władców
niemieckich i czeskich. W czasach Bolesława Chro-
brego dwukrotnie opierał się nawale germańskiej, w
1010 i 1017 roku, co barwnie opisał niemiecki kroni-
karz Thietmar i są to pierwsze kronikarskie informacje
1028267735.015.png 1028267735.016.png 1028267735.017.png 1028267735.018.png 1028267735.019.png
o Głogowie. Z jego to wałów obserwował Bolesław
jak bezsilne wojska cesarza Henryka II musiały odejść
z niczym. Najbardziej znaną była słynna obrona Gło-
gowa w 1109r., kiedy to mieszkańcy grodu skutecznie
odpierali ataki wojsk cesarza Henryka V.
Później nastąpiły dwa wydarzenia, które zadecy-
dowały o przyszłości Głogowa. Po śmierci Bolesława
Krzywoustego Polska została podzielona pomiędzy
jego synów i z czasem Głogów stał się stolicą odręb-
nego księstwa. Nieomal równocześnie osłabła moc
Niemiec, które też uległy rozproszeniu na małe, zwal-
czające się księstwa. Ostatni najazd germański miał
miejsce w 1157 roku i dokonał go Fryderyk I Rudo-
brody, Głogów został wówczas zdobyty i spalony. Od
tego czasu zachodnia granica Polski przez wiele wie-
ków była stosunkowo spokojna.
Obrona Głogowa w 1109 r.
Wojna pomiędzy cesarzem Henrykiem V i
Bolesławem Krzywoustym rozpoczęła się w 11 09 r.
Wojska niemieckie przekroczyły w sierpniu granicę
polską i ruszyły w kierunku Bytomia Odrzańskiego.
Bolesław Krzywousty, który walczył w tym czasie z
Pomorzanami, ruszył pośpiesznym
Głogów znalazł się w dzielnicy śląskiej, którą wła-
dali wnukowie Krzywoustego i ich następcy. Powoli
krainy te dźwigały się z ruin. Za rządów Henryka Bro-
datego i Henryka Pobożnego na urodzajne ziemie
głogowskie zaczęli przybywać osadnicy. Napływali z
Zachodu, głównie z Niemiec, sprowadzani przez pia-
stowskich książąt śląskich, którzy widzieli w tym jedyną
możliwość zagospodarowania wyniszczonych długo-
letnimi wojnami ziem. Powstawały nowe wsie i miasta,
lokowane na prawie niemieckim. Coraz więcej rze-
mieślników i kupców osiedlało się na głogowskim
podgrodziu i osadach utworzonych naprzeciw niego,
na lewym brzegu Odry i... coraz mniejsze znaczenie
posiadał sam gród, który nie miał już przed kim bronić
jego mieszkańców, a stał się jedynie siedzibą głogow-
skich kasztelanów. Z chwilą więc, kiedy w wyniku
dalszych podziałów kraju, Głogów został samodziel-
nym księstwem, pierwszy książę głogowski Konrad
postanowił w 1253 r. założyć nowe miasto na lewym
brzegu Odry w miejscu dotychczas istniejących tam
osad.
marszem na południe, nie mógł jednak podjąć otwartej
walki z wojskami Henryka V ponieważ jego oddziały
były kilkakrotnie mniej liczne i słabiej uzbrojone.
Cesarz nadciągnął do Głogowa 24 sierpnia,
przeprawił się przez Odrę, zbliżył się do grodu i
rozproszył obozujące tam oddziały polskie. Nie
próbował jednak go zdobywać i zgodził się na pięcio-
dniowy rozejm, w czasie którego obrońcy mieli
uzyskać od Bolesława Krzywoustego zgodę na
poddanie. Na poręczenie rozejmu głogowianie wydali
cesarzowi w charakterze zakładników swoich synów
pod warunkiem, że „niezależnie od tego czy pokój
zostanie zawarty czy odrzucony, odzyskają swoich
zakładników". Bolesław jednak nie zgo-
dził się na kapitulację. Wówczas cesarz, łamiąc
warunki umowy, kazał przywiązać zakładników do
machin oblęż-niczych, w przekonaniu, że obrońcy nie
odważą się strzelać do swoich dzieci. Szturm był
ponawiany przez wiele dni. Cesarz nie zdobył
Głogowa i musiał odejść na południe.
1028267735.020.png 1028267735.021.png 1028267735.022.png 1028267735.023.png 1028267735.024.png 1028267735.025.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin