Lp.

Tresć przekazywana szkolonym

Czynności szkolonych

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

BACZNOŚĆ - uczył was będę celowania z wykorzystaniem muszki uniwersalnej i diafragmy –

SPOCZNIJ.

Ma to na celu nauczyć was prawidłowego wycelowania broni.

POKAZUJĘ I OBJAŚNIAM:

MUSZKA UNIWERSALNA

służy do pokazania i kontrolowania prawidłowgo zgrania przyrządów celowniczych.

DIAFRAGMA UNIWERSALNA TD-70

służy do pokazania szkolonym prawidłowego wycelowania broni. Ułatwia również nabycie wprawy w ustalaniu „równej muszki”. Przede wszystkim jednak służy ona do kontrolowania, czy przyrządy celownicze zostały właściwie ustawione.

Diafragma składa się z:

- wspornika;

- śruby podniesieniowej;

- okularu z przeziernikiem;

- śruby ustawczej poziomej;

- uchwytu do nałożenia na komorę zamkową.

W celu pokazania właściwego położenia „równej muszki” w szczerbinie przymocowuję diafragmę do broni i ustawiam przeziernik tak, aby w jego otworze widoczna była „równa muszka”. Następnie nakazuję każdemu szkolonemu kolejno obejrzeć ją i dobrze zapamiętać ułożenie.

ĆWICZENIE PRAKTYCZNE

W czasie sprawdzania poprawności ustawienia „równej muszki” zmieniam położenie przeziernika diafragmy i nakazuję poszczególnym żołnierzom kilkakrotnie samodzielne ustawić „równą muszkę”, tłumacząc na czym polega błąd w przypadku stwierdzenia niedokładności i wyjaśniając jaki może mieć to wpływ na wyniki strzelania. Następnie nakazuję powtórzyć czynności, po czym sprawdzam ich wykonanie – aż wszyscy szkoleni opanują je bezbłędnie.

Następnym etapem w nauczaniu poprawnego celowania jest szkolenie z wykorzystaniem diafragmy i stojaka.

Stojak składa się  z następujących elementów:

- osady;

- uchwytu;

- wspornika ruchomego;

- śruby ustawczej;

- śruby podniesieniowej;

- śruby kierunkowej;

- śruby zaciskowej;

- płytki przyciskowej;

- podstawy;

- nóżki trójnogu;

- zacisków nóżki.

POKAZUJĘ I OBJASNIAM

W celu pokazania prawidłowej obsługi stojaka umocowuję broń z diafragmą na stojaku, jednak przed umocowaniem broni stojak ustawiam w taki sposób, aby jego osada znajdowała się na wysokości dogodnej do celowania i była zwrócona w stronę celu, a śruby zaciskowe znajdowały się z prawej strony. Następnie za pomocą śruby ustawczej mocuję osadę w położeniu poziomym, wkładam broń w uchwyt, po czym  przy pomocy diafragmy ustawiam „równą muszkę” i wycelowuję broń w określony punkt celowania (np. czarny krąg umieszczony na tarczy lub ekranie do „trójkąta błędów”). Następnie , po zaciśnięciu mechanizmu stojaka, pokazuję szkolonym właściwe wycelowanie broni, tłumacząc jednocześnie, jak należy wykonać tę czynność („równą muszkę” zgrywam z punktem celowania).

ĆWICZENIE PRAKTYCZNE

Zmieniając położenie broni i diafragmy, polecam szkolonym aby przez diafragmę obejrzeli prawidłowe wycelowanie broni i nakazuję każdemu z nich wycelować broń w podobny sposób. Następnie polecam, aby kolejno wykonywali następujące czynności: ustawiali „równą muszkę”, zgrywali „równą muszkę” z punktem celowania, mocowali broń na stojaku, kładli na broń diafragmę i ustawiali „równą muszkę” oraz zgrywli za pomocą diafragmy muszkę ze szczerbiną i punktem celowania.

Gdy szkoleni zameldują, że wycelowali broń, polecam im zamienić się miejscami (stanowiskami) i skontrolować wzajemnie sposób „zgrania” przyrządów celowniczych z punktem celowania.

Następnie kolejno wysłuchuję uwag dotyczących wycelowania broni i oceniam każdego szkolonego. W razie potrzeby ponownie pokazuję jak należy prawidłowo wykonać te czynność. Żołnierze obserwują mnie, po czym ponownie wycelowują swoją broń i wzajemnie się kontrolują.

CZĘSĆ KOŃCOWA

Sprawdzam, czy prawidłowo wykonali nakazaną czynność, omawiam popełnione błędy. Podaję ocenę ogólną, najlepiej i najgorzej ćwiczących. Stawiam pytania kontrolne.

Stoją na zbiórce i słuchają

Stoją na zbiórce i słuchają

Żołnierze ustawiają „równą muszkę” aż do pełnego opanowania

Stoją na zbiórce i słuchają

Żołnierze wycelowują broń aż do pełnego opanowania

Stoją na zbiórce i słuchają