Embriologia wykłądy.docx

(45 KB) Pobierz

Komórki płciowe:

Pierwotne komórki płciowe:
- komórki płciowe – gamety – przenoszą informację genetyczną,
- jaja – nieruchome,
- plemniki – ruchome,
- pierwotne komórki płciowe (k. prapłciowe) powstają bardzo wcześnie w rozwoju osobnika,
- miejscem produkcji komórek płciowych u dorosłego osobnika są gruczoły płciowe zwane gonadami.

Spermatogeneza - proces powstawania plemników:
- plemniki powstawaj  gonadach męskich – jądrach,
- jądro zbudowane jest z kanalików nasiennych (cewek) w których odbywa się proces powstawanie plemników.
Światła ich łączą się kanalikami wyprowadzającymi, które łącza się z  nasieniowodem którym plemniki SA wyprowadzane na zewnątrz.

Przebieg procesu spermatogenezy:
- w wierzchołku kanalika mieści się komórka splikalna – spełniająca funkcje odżywcze,
- górna proksymalna część kanalika zawiera komórki macierzyste plemników – spermatogonie (powstanie z podziałów z pierwotnych komórek płciowych i pozostaję w stanie spoczynku do osiągnięcie dojrzałości płciowej przez osobnika).
- proces ten składa się z dwóch podziałów:
   · po pierwszym powstają 2 komórki spermatococy II rzędu,
   · po drugim powstają 4 komórki – spermatydy,
- zajmują one następną strefę kanalika i przekształcają się w plemniki
- spermatogeneza jest procesem ciągłym i w tym samym jądrze można obserwować kolejne jej stadia.

Przekształcanie się spermatydy w plemniki – spermiogeneza:
- spermatyda jest owalną komórką jądro spermatydy ulega spłaszczeniu, a chromatyna zagęszczeniu,
- jedynym składnikiem jądra jest DNA – zawierający informację genetyczną.
- układ Golgiego składnik cytoplazmy: spermatydy przekształca się w akrosom – czapeczkę otaczając jądro,
- z centrioli AG powstaje włókno osiowe Ritki,
- Mitochondria gromadzą się w części proksymalnej włókna, przekształcającej się w wstawkę,
- cytoplazma zostaje zredukowana a komórka przybiera kształt typowego plemnika.

Budowa plemnika:
- dojrzały plemnik składa się z  główki, zawierającej akrosom i jądro, wstawki, obejmującej centriolę i mitochondria oraz witki.
- otacza go błona cytoplazmatyczna,
- szyjka znajduje się bezpośrednio za główką i jest wsunięta w zagłębienie jądra.
- W przedniej części główki znajduje się akrosom – zawierający enzymy lizyny, wnętrze główki wypełnia jadro,
- wstawka – stanowi przednią rozszerzoną część witki i otoczona jest mitochondriami – główne miejsce wytwarzana energii potrzebnej do ruchu plemnika,
- witka – składa się z włókienek stanowiących włókno osiowe. Włókienka stanowią element kurczliwy, który porusza witką.

Oogeneza:

Budowa jajnika:
- jajniki ssaków są ciałami parzystymi każdy zbudowany jest z części korowe, która zawiera dorastające pęcherzyki,
- oraz części rdzeniowej zbudowanej z tkanki łącznej z nerwami i naczyniami krwionośnymi,
- jajnik pokryty jest warstwą nabłonka płciowego,
- jajniki powstają podczas rozoruj zarodkowego z niezróżnicowanych płciowo i morfologicznie związków zarodkowych gonach. Dzięki silnej proliferacji komórek nabłonka powierzchniowego tworzą się korowe sznury płciowe. W obrębie tych sznurów mnożą się komórki płciowe à dając pokolenie oogonia à oocyty.

Dojrzewanie pęcherzyka jajnikowego:
- jajnik noworodka – oocyty,
- pierwotny pęcherzyk jajnikowy – otoczony jest warstwą komórek folikularnych,
- komórki folikularne wydzielają płyn, który gromadzi się w jamie pęcherzykowej – pęcherzyki wrastające,
- dojrzały pęcherzyk jajnikowy (Graafa), otoczony jest dwuwarstwową osłonką pęcherzykową. Zewnętrzna osłonka zbudowana jest z wydłużonych fibroblastów i włókien kolagenowych,
- komórki osłonki wewnętrznej wydzielają hormony steroidowe.

Oogeneza:
- w wyniku podziałów komórek prapłciowych à oogonie à oocyty, które po intensywnym wzroście i redukcji chromosomów à ootyda czyli komórka jajowa,
- oogonie – podziały mitotyczne,
- ostatnie pokolenie oogonia – oocyty I rzędu.

Dojrzewanie pęcherzyka jajnikowego:
- komórki folikularne dzielą się à powstaje warstwa ziarnista, komórki tej warstwy dzielą się na dwie populacje jedne otaczają jamę pęcherzyka, drugie tworzą wzgórek jajonośny,
- tworzą wieniec promienisty i wytwarzają wokół oocytu osłonkę przejrzystą.
- w czasie wzrostu pęcherzyka jajnikowego kończy się pierwszy podział redukcyjny i powstały oocyt II rzędy wchodzi w drugi podział mejotyczny – zahamowania oogenezy,
- dojrzały pęcherzyk Graafa zawiera komórkę płciową na etapie oosytu II rzędu,
- dokończenie oogenezy nastąpi dopiero po wniknięciu plemnika do oocytu II rzędu.
- pod kontrolą czynników hormonalnych dochodzi do owulacji,
- ściana pęcherzyka pęka oocyt wylewa się i trafia do lejka jajowodu i dzięki ruchom rzęsek jajowodu odbywa drogę w kierunku macicy,
- pęcherzyk Graafa wypełnia się krwią komórki warstwy ziarnistej dzielą się i stają się komórkami luteinowymi,
- powstaje ciałko żółte, które jest miejscem produkcji progesteronu.

Przemiany w jądrze i w cytoplazmie oocytu:
- oogonia ulegają podziałom mitotycznym, ostatnie pokolenie oogonia oocyty I rzędu wchodzą w profazę I podziału mejotycznego spontanicznie w momencie charakterystycznym dla każdego gatunku i zaprogramowanym genetycznie,
- jest to najdłuższy okres oogenezy faza diplotenu,
- oocyt wchodzi w okres wielkiego wzrostu,
- w cytoplazmie gromadzą się substancje potrzebne do rozwoju zarodka oraz substancje zapasowe w formie żółtka.
- po nagromadzeniu odpowiedniej ilości żółtka zostaje dokończony pierwszy podział mejotyczny w wyniku którego powstaje oocyt II rzędu.
- oocyt II rzędu po drugim podziale mejotycznym daje ootydę czyli komórkę jajową.

Zapłodnienie:
- to połączenie się jaja i plemnika w jedną komórkę,
- zaplemnienie - zbliżenie się do siebie dojrzałych gamet,
- zaplemnienie: zewnętrzne lub wewnętrzne.

Zaplemnienie zewnętrzne – poza drogami rodnymi samicy:
- zwierząt wodne lub przechodzące rozwój zarodkowy w wodzie: jamochłony, szkarłupnie, wiele robaków i mięczaków, większość ryb i płazów bogonowych.

Zaplemnienie wewnętrzne – spotkanie jaja z plemnikiem w drogach rodnych samicy lub w jamie ciała – u wielu bezkręgowców, ryb spodoustych, gadów, ptaków, ssaków. Mozę być:
-monospermia,
- polispermia.

Kapacytacja:
- proces ostatecznego dojrzewania plemników,
- zachodzi u zwierząt o zapłodnieniu wewnętrznym podczas ich wędrówki przez macicę i jajowód.
- czynniki pobudzające: błona śluzowa jajowodu, płyn jajowodowy,
- przygotowanie błony komórkowej do reakcji akrosomalnej i fuzji plemnika z błona komórkową jaja,
- zmiany w strukturze i składzie błony komórkowej nad akrosomem,
- ubytek cholesterolu,
- usunięcie płaszcza glikoproteinowego i zmiany w rozmieszczeniu białek i lipidów w błonie komórkowej nad akrosomem – czyni ją przepuszczalną dla jonów wapnia, potasu i protonów.

Czynniki dekapacytacyjny DF:
- hamują kapacytację – znajdują się w płynie najądrza i plazmie nasienia,
- czynnikiem tym są substancje otaczające powierzchnię błony plemnika: glikoproteiny, peptydy i lipidy,
- DF działa stabilizująco na błonę komórkową i może blokować enzymy niezbędne do zapłodnienia,
- DF jest niszczony w płynie jajowodowym miedzy innymi przez amylazę.

Starzenie się plemników:
- okres starzenia się jest różny zależy od gatunku,
- szczury, myszy – 12-14 godzin,
- koń - 144 godziny,
- pies – 11 dni,
- człowiek – 24-48 godzin
- u nietoperzy plemniki przez 5-7 miesięcy nie tracą zdolności do zapłodnienia,
- starzenie się plemników jest związane z kapacytacją i zmianami metabolicznymi.

Przechodzenie plemników przez osłony jajowe:
- miękkie, galaretowane osłonki jajowe – plemniki przechodzą w dowolnym miejscu,
- twarde osłonki – specjalne otworki – mikropyle – zapobiegają polispermi .

Wzajemne oddziaływanie gamet:
- u zwierząt o zapłodnieniu zewnętrznym substancje uwalniane z osłonki jajowej to antraktanty lub chemoantraktanty,
- działają w niskim stężeniu i na dużą odległość – powodują ruch plemnika zgodny ze zwiększającym się stężeniem czynnika. Działają na plemniki tego samego gatunku,
- zapobiegają zapłodnieniu jaja przez plemniki innego gatunku,
- u jeżowców osłonka ulega stopniowemu rozpuszczeniu. Substancje z niej uwalniane powodują zwiększenie ruchliwości plemników, są to małe peptydy które wiążą się z  glikoproteinowymi receptorami na powierzchni plemnika.

Reakcja akrosomalna:
- plemnik wchodzący w kontakt z osłonką jajową ulega reakcji akrosomalnej,
- rozerwanie błony akrosomalnej i wydostanie się na zewnątrz enzymów akrosomu,
- i wielu zwierząt bezkręgowych wewnętrzna błona akrosomalna tworzy rurkę zwaną nicią akrosomalną, przez którą wprowadzane enzymy rozpuszczające osłonkę jajową,
- główka plemnika wchodzi do osłony i przesuwa się w niej naprzód w kierunku jaja dzięki ruchom witki i uwalnianym w czasie reakcji akrosomalnej apermalizynom.

Reakcja akrosomalna – plemnika ssaka:
Plemnik ssaka musi pokonać:
- wieniec promienisty,
- wzgórek jajonośny,
- osłonkę przejrzystą.
- aby plemnik mógł przebić się przez osłonkę przejrzystą musi ulec reakcji akrosomalnej,
- zmiany morfologiczne zachodzące w plemniku ssaka w czasie reakcji akrosomalnej,
- sklejenie się i zlanie się błony komórkowej z błoną akrosomalną na główce plemnika tzw. fuzja,
- na skutek fuzji błon w wielu miejscach tworzą się okienka, następni błony fragmentują się i rozpadają na powierzchni tzw. wesikulacja,
- pęcherzyki oddzielają się od plemnika i wewnętrzna błona akrosomalna zostaje odsłonięta,
- przy wesikulacji z akrosomu uwalniane są enzymy
- hialuronidaza – rozpuszcza substancję międzykomórkową łączącą komórki wieńca promienistego i wzgórka jajonośnego,
- w reakcji akrosomalnej zostaje odsłonięta wewnętrzna błona akrosomu, z którą związane są akrozyny potrzebne do przejścia plemnika przez osłonkę przejrzystą.

Przejście plemnika przez osłonkę przejrzystą:
- przyczepienie się plemnika do osłonki,
- mocne związanie się plemnika z osłonką,
- mocne związanie zachodzi wyłącznie miedzy plemnikiem a osłonką tego samego gatunku i jest uwarunkowane połączeniem komplementarnych receptorów plemnika i osłonki,
- na skutek obecności komórek wzgórka jajonośnego wokół osłonki przejrzystej plemniki wnikają do niej pod kątem ostrym,
- plemnik wnika główką do osłonki przejrzystej i przesuwa Siena przód dzięki biczowatym ruchom witki,
- akrosomalna błona wewnętrzna pokrywa główkę plemnika,
- pełni ona rolę mechaniczną drążącą otwór i chemiczną przez działanie jej enzymów litycznych,
- przy przejściu plemnika przez osłonkę tworzy się w niej tunel zapłodnienia,- w osłonce przejrzystej pod wpływem przechodzącego plemnika zachodzą zmiany właściwości fizykochemicznych, zwane reakcją osłonki lub reakcją zony,
- reakcja ta blokuje przechodzenie przez osłonkę następnych plemników,
- reakcja zony rozchodzi się promieniście po całej osłonce.

Wnikanie plemnika do jaja:
- plemnik po przejściu przez osłonkę jajową dostaje się do przestrzeni okołożółtkowej, styka się z  oolemmą i wnika do jaja,
- u bezkręgowców, robaków, mięczaków i szkarłupni, po przejściu plemnika przez osłonki jajowe, na szczycie główki plemnika wytwarza się jedna lub kilka cieniutkich wypustek tzw. nici akrosomowych. Nić akrosomalna zostaje objęta mikrokosmkami powierzchni jaja i dochodzi do fuzji błon. Błona cytoplazmatyczna plemnika tworzy jedną całość z oolemmą. Główka i witka plemnika zostaje oblane ooplazmą, wskutek czego w miejscu wniknięcia plemnika tworzy się na powierzchni komórki wypukłość zwaną wzgórkiem przyjęcia.
- w obrębie główki plemnika, gdzie widoczna jest rozerwana błona komórkowa dochodzi do zlania się jej z oolemmą,
- ooplazma wnika pod błonę komórkową plemnika i oblewa jego jądro komórkowe,
- przednia część główki plemnika początkowo nie jest otoczona przez oolemmę,
- w dalszym etapie otaczają ja wypustki cytoplazmatyczne i na zasadzi fagocytozy zostaje wciągnieta do ooplazmy. Wewnętrzna błona akrosomalna nie łączy się z oolemmą. Witka zostaje wciągnięta na samym końcu.

Aktywacja jaja:
Wniknięcie plemnika do jaja powoduje:
- podjęcie przerwanej metafazy II podziału mejotycznego,
- powstawanie błony zapłodnienia,
- wystąpienie reakcji korowej,
- wystąpienie bloku polispermii,
- syntezę wielu białek.

Reakcje korowa i blok polispermii:
- powstanie błony załodnienia,
- odsuniecie się błony żółtkowej od oolemmy jaja powoduje powstanie przestrzeni okołożółtkowej,
- równoczesne przekształcenia ziaren korowych w warstwie korowej cytoplazmy jaja,
- ziarna korowe cytoplazmy jaja pękają a ich zawartość (mukopolisacharydy i białka) jest wyrzucana na zewnątrz do przestrzeni okołożółtkowej i reagują z błoną żółtkową, która przemianie się w błonę zapłodnienia,
- reszta materiału pozostała po ziarnach korowych zlewa się w jednorodną warstwę halinową. Uzupełnia ona błonę zapłodnienia i stanowi dodatkową barierę zapobiegającą wniknięciu do jaja dodatkowych plemników – zjawisko to nazwano blokiem polisermii.

Przedjądrza – przedjądrze żeńskie:
- u zwierząt u których dojrzewanie oocytu zatrzymuje się na metadazie drugiego podziału mejotycznego, po wyrzuceniu I ciałka kierunkowego chromosomy rozdzielają się na dwie płytki anatazalen,
- przesuwają się one do biegunów wrzeciona i szybko kończy się podział wyrzuceniem drugiego ciałka kierunkowego. Do niego przechodzi połowa chromosomów oraz niewielka ilość cytoplazmy,
- pozostała w komórce jajowej połowa chromosomów zostaje otoczona otoczką jądrową i tworzy się haploidalne jądro komórkowe – przdjądrze żęńskie.

Przedjądrza – przejdą drze męskie:
- po wniknięciu plemnika do cytoplazmy jądro plemnika obraca się o ok. 180˚, także centriola zostaje zwrócona w kierunku jaja. U ssaków zostaje odrzucona witka),
- jądro zaczyna wędrować w kierunku jądra jaja. Otoczka jądrowa rozdziela się na małe pęcherzyki i odsłania chromatynę, która dostaje się pod wpływ cytoplazmy. Chromatyna rozluźnia się tzw. de kondensacja chromatyny. Jądro zmienia kształt na owalny,
- z pęcherzyków tworzy się ponownie otoczka jądrowa,
- przemądrze męskie.

Kariogamia:
- kariogamia to najbardziej istotny moment zapłodnienia. Powstaje nowy osobnik zdolny do dalszego rozwoju.
- to proces zlania się obu przedjądrzy,
- zapłodnione jajo nosi nazwę zogoty,
- w momencie kariogamii zostaje wyznaczona pleć osobnika,
- u zwierząt dwa główne typy determinacji płci,
- jaja mogą być homogametyczne lub hererogametyczne,
- dwa typy kariogamii:
1. Ascaris
2. Jeżowców

Kariogamia typ Ascaris:
- nie dochodzi do fuzji przedjądrzy,
- zachowują otoczkę jądrowa do czasu kondensacji chromosomów w każdym z nich oraz do wytworzenia wrzeciona podziałowego., Wtedy otoczka ulega fragmentacji a chromosomy ustawiają się we wspólną płytkę metafazalną,
- połączenie się chromosomów jaja i plemnika następuje w jądrach komórkowych powstałych po pierwszym podziale bruzdkowania.

Kariogamia – jeżowców:
- przedjądrza męskie i żeńskie zbliżają się do siebie. W miejscu zetknięcia ich otoczki jądrowe ulegają fuzji i wytwarza się miedzy nimi mostek,
- średnica ostka rozszerza się i powstaje kuliste jądro zygoty.

Etapy rozwoju zarodkowego:

Bruzdkowanie:
Blastomery – komórki powstające w skutek podziałów.
Morula
Szpary między blastomerami zlewają się w jedną jamkę w środku zarodka – jama blastuli (blastocel).
Blastoderma – „nabłonek” na powierzchni pęcherzyka zarodka.

Typy bruzdkowania:
- proces zależny od ilości żółtka zawartego w jaju.
- całkowite,
- częściowe.

Typy jaj:
1)Alecytalne lub oligolecytalne – bezżółtkowe lub skąpożółtkowe:
- u zwierząt żyjących lub rozwijających się w wodzie – jamochłony, jeżowce, zarodki krótko przebywające w osłonkach jajowych,
- u zwierząt których rozwój przebiega w organizmie matki – u ssaków.
2) Mezolecytalne – o średniej zawartości żółtka:
-u zwierząt żyjących lub rozwijających  się w wodzie płazy, ryby dwudyszne zarodki długo przebywają w osłonkach jajowych – cały rozwój zarodkowy
3) Polilecytalne – bogate w żółtko:
- u zwierząt rozwijających się na lądzie owady, gady, ptaki oraz u zwierząt wodnych jak ryby chrzęstno- i kostnoszkieletowe.

Rozmieszczenie przestrzenne składników jaja:
-  izolecytalne równomierne rozmieszczenie żółtka np. ssaki przeciwnie anizolecytalne,
- teolecytalne żółtko skupione w jednej części...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin