sposoby_uczenia_sie.pdf

SPOSOBY UCZENIA SIĘ

Witamy J

W poprzednim artykule poruszaliśmy temat dotyczący funkcji, rodzajów i sposobów

zapamiętywania.

W tym miesiącu powiemy więcej o pracy mózgu i poruszymy kluczowe tematy dotyczące

zapamiętywania.

 dominację półkulową

 styl uczenia się 1

Składają się one na indywidualny sposób uczenia się każdego z nas.

Zaglądając do działu „Mini – kursy”, będziecie mieli okazję

sprawdzić jak w obecnej chwili funkcjonuje Wasza pamięć.

Zapamiętajcie wyniki pierwszego testu. Po zapoznaniu się

z technikami pamięciowymi i wytrenowaniu ich pod koniec

roku sprawdźcie postępy. Trzymamy kciuki!

1 Inaczej sensoryczność lub modalność.

MÓZG

Zdolność zapamiętywania stanowi jedną z najwspanialszych umiejętności człowieka.

Badania nad pamięcią wsparło odkrycie, że tak naprawdę mamy „dwa mózgi”. Mózg składa

się z prawej i lewej półkuli połączonych ze sobą skomplikowaną siecią włókien nerwowych

zwanych ciałem modzelowatym ( corpus callosum) . U większości ludzi lewa (logiczna)

półkula mózgu odpowiada za analizę, linearność, logikę, cyfry, słowa, porządek. Prawa

półkula (twórcza) wiąże się z obrazami, syntezą, kolorami, marzeniami, przestrzenią,

muzyką, intuicją.

Udoskonalając naszą pamięć powinniśmy zintegrować działanie obu półkul mózgowych.

Wszystkie techniki zapamiętywania angażują logikę i kreatywność. Optymalne zapamiętanie

i odtworzenie informacji może nastąpić wówczas, gdy informacje będą podane w taki

sposób, że trafią one zarówno do prawej, jak i do lewej półkuli mózgu. W tradycyjnych

systemach nauki wykorzystywana jest przede wszystkim lewa półkula, co często jest

źródłem wielu niepowodzeń w nauce. Efekty są znacznie bardziej zadawalające, gdy

wykorzystujemy aktywność całego mózgu, a nie nadmiernie obciążamy jedną półkulę. Gdy

obie półkule pracują jednocześnie, każda z nich korzysta z tej współpracy.

„Pamięć zależy od trzech warunków: silnego wrażenia, zdolności utrwalania i łatwości

odtwarzania.” (Kalina, 1997). Możliwość zmagazynowania wiedzy w pamięci długotrwałej

uzależniona jest w dużym stopniu od intensywności pierwszego zapisu. Dlatego tak ważne

są sposoby podania wiedzy ułatwiające jej zapamiętywanie. Trzeba wykorzystać wszystkie

czynniki sprzyjające powstaniu mocnych śladów pamięciowych.

STYLE UCZENIA SIĘ

W procesie uczenia się bardzo ważne jest dostosowanie sposobu nauczania do

indywidualnego stylu przyswajania wiedzy. Jak twierdzi Linksman (2001) każdy z nas jest

obdarzony charakterystycznym „superłączem edukacyjnym”, czyli sposobem

przetwarzania informacji, dzięki któremu uczenie się staje się bardziej efektywne,

łatwiejsze i przyjemniejsze.

Wykorzystanie dominującego szlaku neuronowego to najprostsza metoda

umożliwiająca nam sprawne kodowanie, przechowywanie i odtwarzanie wiadomości.

Indywidualny sposób wykorzystywania możliwości mózgu to powiązanie naszego

stylu uczenia się oraz aktywności tej strony mózgu, którą głównie używamy w procesie

przyswajania i magazynowania informacji.

Preferencja w wykorzystaniu półkul mózgowych dotyczy tego, w jaki sposób

przetwarzamy docierające do nas informacje, czyli jak myślimy, w jaki sposób

przechowujemy wiedzę w naszym mózgu.

W zależności od preferowanej sensoryczności, wyróżniamy cztery główne style

uczenia się:

 wzrokowy

 słuchowy

 dotykowy

 kinestetyczn y 2

sposób uczenia się = dominacja półkulowa + styl uczenia się

2 Niekiedy dotykowców (inaczej czuciowców) i kinestetyków traktuje się jako jeden styl uczenia się.

Dominacja półkulowa

Każdy z nas używa obu półkul mózgowych. Ze względu na dominację jednej z nich,

można podzielić nas na:

 lewo-półkulowych,

 prawo-półkulowych,

 obu- półkulowych.

Sensoryczne impulsy odbierane przez oczy, uszy, zmysł dotyku i mięśnie naszego ciała

mogą być przekazywane do prawej lub lewej półkuli mózgowej. Każda z półkul działa w

odmienny sposób.

Lewa strona naszego mózgu (nazywana logiczną) jest odpowiedzialna za myślenie

logiczno-racjonalne, liczby, mowę, itp. Przetwarza ona dane w sposób symboliczny w formie

liter, cyfr, słów. Pomaga nam analizować i organizować doświadczenia, podporządkowywać

je poszczególnym kategoriom. Bez niej nie moglibyśmy mówić, docierałoby do nas tylko to,

co widzimy, słyszymy, smakujemy, wąchamy i dotykamy, a także nasze ruchy – bez słów.

Prawa półkula mózgu (kreatywna) ułatwia nam zrozumieć świat poprzez obrazy,

fantazję, wyobraźnię, intuicję. Przetwarza ona informacje w sposób sensoryczny, za

pośrednictwem zmysłów, bez udziału słów. To dzięki prawej półkuli mamy świadomość

przestrzeni, możemy dokonywać syntezy wrażeń, rozpoznawać twarze, wzory, oceniać

rozmiary, trafiać do domu.

Wszyscy odbieramy informacje językowe, ale jedni najpierw ujmują wszystko w słowa, a

inni jako sensoryczne doświadczenia. Płynące z otaczającego nas świata dane

przetwarzamy w naszym umyśle „myśląc” o nich albo w formie słownej (toczy się w naszej

głowie dialog), bądź w kategoriach sensorycznych wyobrażeń wypełnionych obrazami i

doznaniami zmysłowymi (dźwiękiem, zapachem, smakiem, dotykiem, ruchem).

Nie oznacza to jednak, że nie używamy obu półkul mózgowych. Potrafimy jednocześnie

mówić i odbierać doznania sensoryczne. Łącząc te dwie zdolności ze sobą uczymy się i

podejmujemy różnorodne działania. Jednak, jeśli pierwszy raz uczymy się czegoś nowego,

przetwarzamy nowy materiał z pomocą preferowanej strony mózgu. Dzięki odbieraniu

informacji za pośrednictwem dominującej półkuli uczymy się łatwiej i szybciej. Wtedy proces

ten przebiega w naturalny i automatyczny sposób.

LEWA PÓŁKULA

PRAWA PÓŁKULA

kontrola prawej strony ciała

operowanie słowami

mowa

myślenie logiczne

analiza

szczegóły

myślenie linearne

krok po kroku

myślenie abstrakcyjne

porządek

kolejność

systematyzowanie

operowanie liczbami

czas

planowanie

dosłowność

kontrola lewej strony ciała

tworzenie obrazów

wizualizacja

myślenie intuicyjne

synteza

ogląd ogółu

wyobraźnia

kojarzenie

marzenia

kreatywność, twórczość

muzyka, rytm, taniec

widzenie przestrzenne

kolor

uczucia, emocje

spontaniczność

metaforyzowanie

Podczas eksperymentów zauważono, że osoby które były przyzwyczajone do używania

w dużej mierze tylko jednej półkuli, miały trudności w używaniu drugiej. Później odkryto, że

kiedy harmonijnie pobudzano i stymulowano do działania „słabszą” półkulę z dominującą,

silnie wzrastała efektywność pracy umysłowej danej osoby.

Zadziałał tu efekt synergii. Porównując wyniki do matematycznego działania, nie było to

zsumowanie 1 + 1 = 2, ale 1 + 1 > 5!!! (zgodnie z zasadą synergii)

Dlatego właśnie kluczem do szybkiego uczenia się jest integracja pracy obu półkul

mózgowych.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: