Limfadenopatia.doc

LIMFADENOPATIE

Węzły chłonne biorą zawsze udział w procesach, w które jest zaangażowany układ odpornościowy. Szczególna ich rola w walce z zakażeniem. Razem ze śledzioną i innymi rozsianymi w organizmie elementami układu limfatycznego węzły pełnią funkcję stacji przejściowych dla wędrujących limfocytów. Są siedliskiem makrofagów i polem kontaktu komórek T i B z antygenem, miejscem aktywacji i transformacji komórek immunokompetentnych w odpowiedzi na antygen. Bardzo wczesnym objawem reakcji na antygen jest zwiększony przepływ krwi przez zajęte węzły – stymulacja antygenowa i zachodzące reakcje immunologiczne w węźle powodują jego powiększenie nawet 10 – krotne. U ludzi zdrowych można wyczuć węzły chłonne w różnych typowych miejscach. Wielkość nie przekracza 1 – 2 cm – niebolesne i ruchome. Najczęściej świadczą o przebytych przed laty zakażeniach bakteryjnych i wirusowych.

Przyczyny powiększenia węzłów:

·        Zwiększenie liczby limfocytów i makrofagów w odpowiedzi na antygen,

·        Powstanie nacieku zapalnego bezpośrednio w węźle chłonnym,

·        Pierwotna złośliwa proliferacja limfocytów i makrofagów,

·        Nacieczenie węzłów przez przerzutowe komórki nowotworowe,

·        Nacieczenie węzłów przez zmienione makrofagi w zaburzeniach gospodarki lipidowej,

W chorobach zakaźnych występują tylko 2 pierwsze przyczyny. U osób młodych i dzieci obserwuje bardzo często powiększenie węzłów, zwykle przejściowe. U osób poniżej 30 roku życia w 80% limfadenopatia ma charakter łagodny, z reguły na podłożu infekcyjnym.

Natomiast u osób powyżej 50 roku życia przyczyną powiększenia węzłów tylko w 40 % bywają zakażenia, stąd wymagania szybszego wyjaśnienia przyczyny ich powiększenia.

Wskazówki, co do charakteru limfadenopatii – cechy fizyczne powiększonych węzłów:

·         Konsystencja,

·         Bolesność,

·         Ruchomość,

·         Tendencja do tworzenia pakietów lub ropienia,

·         Lokalizacja,

·         Stan kliniczny pacjenta,

W procesach zapalnych węzły są tkliwe lub bolesne, ruchome, powiększenie ich nie występuje symetryczne. W chłoniakach węzły są sprężyste, elastyczne, niebolesne przy palpacji i łączą się w pakiety. W nowotworowych zmianach przerzutowych węzły są twarde, nieruchome, zrośnięte z podłożem.