Wojownicy Srebrnego Miasta.pdf

Wojownicy Srebrnego Miasta

Witold „Squid” Krawczyk

Ilustracje: Wikimedia Commons

Konsultacje: Franciszek Krawczyk

Gra o walce ze złem w utopijnym świecie

Wstęp

Wojownicy Srebrnego Miasta to gra RPG utrzymana w konwencji mangi/anime, zwłaszcza

podgatunku shonen . Rolą graczy jest bieganie z potężnymi atakami po świecie i kopanie tyłków

wrogom, rolą MG umożliwienie im tego i przygotowanie odpowiednio wymagających wrogów i

ekscytujących zwrotów akcji.

Gra pisana była na Nibykonkurs XIII z hasłami: Utopia, Punk i Proroctwo i wykorzystuje – w

mniejszym lub większym stopniu - każde z nich.

Do gry potrzeba kostek k6, papieru i czegoś do pisania. Inne kostki mogą być przydatne, ale nie są

niezbędne.

Świat gry

Akuliakat

Pełna łąk, strumieni i niebotycznych gór ziemia Akuliakat jest miejscem niezwykłym w skali całego

wszechświata. Tu, za gęsto rosnącą kosodrzewiną, tuż za kamiennymi ścianami siedzib tubylców,

za niewidzialną zasłoną nie grubszą od rzucanego przez skały cienia znajduje się drugi świat,

zwany w pradawnym języku Sadlek, „miejscem naprzeciwko”. Pospolici ludzie nazywają obie

krainy po prostu Tym i Tamtym Światem. Tak jak Akuliakat zamieszkują ludzie, tak Sadlek

zamieszkane jest przez astrale, istoty składające się z innej niż ziemska materiii i wielokrotnie

potężniejsze od zwykłych śmiertelników.

Bliskość obu światów sprawiła, że Akuliakatczycy nauczyli się odsuwać zasłonę wiszącą pomiędzy

obiema rzeczywistościami. Z natchnienia astrali zaczęli budować miasta i świątynie, poznawać

starożytną mądrość i wiedzę czarodziejską. Rządzeni przez najmędrszych, poświęcili się tworzeniu

szczęśliwej cywilizacji, naśladującej astralne wzory.

Ostatnio jednak Akuliakat zaczęła się zmieniać. W miastach i wioskach, żyjących dawniej w pokoju

i mądrości, zaczęły pojawiać się szaleństwo i nikczemność. Z lasów i grot zaczęły wychodzić

stworzenia nieznane mędrcom, niosące z sobą śmierć i zniszczenie. Dawniej pokojowo nastawione

Południowe Plemiona sięgnęły po broń.

Mędrcy, zamieszkujący górskie miasta-świątynie należące do świętych zakonów, odkryli, że

przyczyną nieszczęść jest Zderzenie, postępująca kolizja Akuliakat i Sadlek Obcość i tajemniczość

drugiego świata zaczęła wypaczać rzeczywistość ludzi. Obu światom zaczęła grozić zagłada...

Geografia

Akuliakat jest krainą zewsząd otoczoną górami. Każdego, kto chciałby się do niej dostać lub z niej

wyjść, czekałaby długa i prawdopodobnie śmiertelna wędrówka przez turnie. Panuje w niej klimat

umiarkowany, a szczyty wielu gór pokryte są wiecznym śniegiem. Ziemie są skaliste, porośnięte

głównie trawami i kosodrzewiną, ale na południu rosną gęste lasy. Doliny przecinają liczne

strumienie i górskie rzeki, które spływają ze szczytów i nikną w podziemnych jaskiniach. Gleby nie

są żyzne, w związku z tym także populacja krainy jest nieliczna. Głównym źródłem pożywienia są

nieliczne pola gęsto obsiane zbożami. W ich okolicy znajduje się większość miast i wiosek.

Fauna Akuliakat przypomina europejską, jednak gdzieniegdzie można spotkać niespotykane w

naszym świecie zwierzęta: wilki olbrzymie czy ogromne jaszczurki. Południowe Lasy przemierzają

drapieżne koty wielkich rozmiarów, często dosiadane przez członków tamtejszych plemion, a w

najwyższych górach można spotkać skrzydlate i pokryte grubą łuską smoki, nie różniące się jednak

inteligencją od większości innych zwierząt.

Społeczeństwo

W Akuliakat nie było jak dotąd silnej, jednorodnej władzy. Nielicznymi sprawami

administracyjnymi czy sądowymi zajmowali się przywódcy świętych Zakonów, którzy nosili tytuły

Mędrców. Armia czy rozwinięty aparat zbierania podatków nie był potrzebny w świecie ludzi

oświeconych mądrością astrali.

Poziom technologiczny stoi mniej więcej na poziomie średniowiecza. Używane są trzy języki –

starożytny język astrali, język ludzi z północy i język Południowych Plemion.

Mieszkańcy Akuliakat są silnie nasiąknięci potrzebą wewnętrznego rozwoju i dążenia do

doskonałości. Znają starożytne i uświęcone sztuki walki, jak również sztuki układania bukietów,

tworzenia mozaik z ziaren piasku... ba, istnieje nawet sztuka odpowiedniego oddychania. Słowem,

w Akuliakat kwitnie filozofia Wschodu z naszego świata.

Poza tym kształt społeczeństwa, etos mieszkańców, osobowość odpowiadają mniej więcej

XXI-wiecznej Europie naszego świata, jeśli przyjąć założenie, że nie rozwinęła się technika. MG i

gracze nie powinni przejmować się wczuwaniem w członków obcej, wydumanej kultury.

Przynajmniej nie w tej grze.

Zakony

Przewodnikami, nauczycielami i inteligencją Tego Świata są mnisi, którzy szukają oświecenia,

otwierają przejścia do świata astralnego i rozmyślają nad naturą obu światów. Mnisi ci dzielą się na

wiele różnych Zakonów, które różnią się wyznawaną filozofią, poglądami i wiedzą, którą

przekazuje się uczniom. Każdy z Zakonów ma przynajmniej jedną siedzibę w postaci górskiego

klasztoru, zbudowanego na wzór budowli z Sadlek i mającego konstrukcją i wystrojem

pomieszczeń prowadzić mieszkańców ku zdobyciu mądrości. Wokół głównych klasztorów

najważniejszych Zakonów rosną całe miasta, zamieszkiwane przez rolników dostarczających

jedzenie, kupców sprzedających i kupujących towary i przybyszów, chcących poznać wiedzę

mędrców. Wraz z wiekiem i postępami niektórzy decydują się na pozostanie w klasztorze, by uczyć

mądrości nowe pokolenia.

Trzy najważniejsze zakony to Zakon Bramy, Zakon Gwiazdy i Zakon Okręgu.

Południowe Plemiona

Południowe Plemiona stanowią zupełnie inną kulturę, która – jak sama nazwa wskazuje –

zamieszkuje południowe, zalesione obszary Akuliakat. Zajmują się łowiectwem i zbieractwem,

rzadziej zakładają prymitywne poletka. Ubierają się w skóry i odprawiają tajemnicze rytuały.

Pomiędzy dwoma kulturami zwykle nie występowały tarcia; południowcy, choć niespecjalnie

akceptowali chcących nieść im mądrość mieszkańców północy, pozostawiali cywilizowanych ludzi

w spokoju i nie mieszali się do ich spraw.

Ostatnio jednak coraz głośniej mówi się o zbierających się wojskach Plemion. Podobno objawiło

się im krwawe bóstwo wojny, żądające podboju północnych ziem.

Chociaż technologia południowców stoi na poziomie wczesnej epoki żelaza, a tamtejsi szamani nie

potrafią posługiwać się prawdziwą magią, mędrcy muszą się liczyć z zagrożeniem, jakie stanowią

barbarzyńcy.

Sadlek

Widok Sadlek, świata astralnego, jest niesamowity dla każdego mieszkańca Akuliakat, który się tam

dostanie. Cały czas trwa noc, ale świat rozświetlony jest gwiazdami wielokrotnie silniejszymi od

ziemskich. Cieniste góry i doliny są porośnięte trawą i drzewami, rozświetlonymi różnobarwnym

światłem, które przepływa wzdłuż pni, łodyg i liści. Niebo przemierzają owady Sadlek – świetliki

mające postać mknących punktów srebrzystego światła. Całość może trochę przypominać nocne

zdjęcia ruchliwej ulicy zrobione przy długim czasie naświetlania.

Świetliste smugi zbiegają się w siedzibach astrali – miastach o półprzezroczystych murach, pełnych

najróżniejszych budowli i świątyń.

Same astrale przypominają stworzenia z materialnego świata rozświetlone wewnętrzną energią,

zdające się pałać płomieniami. Obok astrali-ludzi i astrali-zwierząt często można się natknąć

zarówno na stworzenia łączące obie postacie, jak na przykład skrzydlatych ludzi i chodzące na

dwóch nogach zwierzęta, jak i na potężne, mityczne stworzenia – smoki, ogniste ptaki lub ogromne

węże.

Astrale są zorganizowane pod rządami Władcy – istoty nieznanej żadnemu człowiekowi i

posiadającej nieopisaną potęgę i mądrość. Rezyduje on we wspaniałym Srebrnym Mieście,

zbiorowisku domów, nor i gniazd posiadającym ogromną populację stworzeń z Tamtego Świata.

Święte Miasto posiada trzy kręgi warownych murów (pytane o powód, dla którego otaczają się

murami, astrale opowiadają niejasno o przedwiecznym Wrogu, na którego atak się szykują). Za

każdym z nich żyje inna kasta Astrali: za zewnętrznym kasta Wolnych, przyjmujących zwykle

postacie zwierząt i nieposiadających ważniejszych zadań poza emitowaniem astralnej energii, za

środkowym kasta Wojowników, zwykle człekokształtnych stworzeń strzegących porządku i

gotujących się do walki z wrogiem. Centrum Srebrnego Miasta zajmują Uczeni, najważniejsza z

kast, która zarządza pozostałymi, rozstrzyga sądy i gromadzi wiedzę. Uczeni przyjmują kształty

stworzeń mitycznych.

Wzór Srebrnego Miasta jest powszechnie uważany w Tym Świecie za społeczeństwo idealne,

jednak jak dotąd uważano, że nie da się go wprowadzić wśród ludzi.

Ostatnio pogłoski o Wrogu wydają się być prawdziwe – w obu światach pojawiają się istoty łączące

cechy astrali i stworzeń materialnych i posiadające moc, którą dorównują nawet potężnym

astralom-Wojownikom. Jeszcze gorsze jest to, że istoty te uświadamiając sobie, że nie przynależą

do żadnego ze światów, posiadając moc obydwu, popadają w szaleństwo, po czym zaczynają nieść

zniszczenie ludziom i astralom. Takie istoty zaczęto nazywać Demonami.

Tworzenie postaci

Gra utrzymana jest w konwencji anime - gramy postaciami posiadającymi potężne moce i

potrafiącymi robić naprawdę fajne rzeczy. Mniej ważny jest realizm, bardziej - efektowność.

Postać opisywana jest czterema cechami podstawowymi. Są to:

Bystrość, odpowiadająca za percepcję, spostrzegawczość i refleks.

Zręczność, odpowiadająca za ogólnie rozumianą sprawność fizyczną i manualną.

Siła, która odpowiada za kondycję i muskulaturę postaci.

Duch, odpowiadający za nieugiętość i siłę woli postaci, jak również za Sztuki posługiwania się

magią.

Pomiędzy cechy należy rozdzielić 10 kostek k6. Żadna z cech nie może być wyższa niż 4 kostki.

Testy w grze polegają na rzucie ilością kostek przynależną odpowiedniej cesze. Jeżeli na choć

jednej wypadło 6 oczek, postać odnosi sukces.

W wypadku testu spornego obie strony testują do momentu, aż któraś z nich odniesie porażkę, a

druga sukces.

W zależności od trudności testu MG może przyznać postaci do 2 kostek kary lub premii.

Dodatkową cechą są Punkty Astralne, które wydawane są w celu użycia specjalnych Sztuk postaci.

Początkowo każda postać posiada 6 PA. Punkty Astralne odnawiają się w ciągu pięciominutowego

odpoczynku połączonego z medytacją.

Punkty Doświadczenia

Postacie zaczynają grę z pulą 10 PD (najlepiej reprezentowanych kostkami leżącymi przed

graczem). W trakcie gry w nagrodę za spotykanie wyzwań, efektowne opisy działań i odgrywanie

postaci MG będzie zwiększał ich sumę. PD można wydawać w dowolnym momencie na

wykonanie następujących czynności:

-Wykonanie dodatkowego ataku po wygranej rundzie walki: 2 PD (tzw. łączenie ataków).

-Zamiana śmiertelnej rany otrzymanej przez postać na ranę poważną: 10 PD.

-Natychmiastowe przejście na sąsiednie pole walki: 5 PD.

-Wykupienie nowej Sztuki: 10 PD.

-Trwałe podniesienie ilości PA o 1: 10 PD.

-Podniesienie o 1 dowolnej cechy: 15 PD (maksymalna wartość cechy podnoszonej w ten sposób to

-dodanie kreski przy cesze o wartości 4 i większej: 15 PD. Jeżeli przy cesze jest odpowiednia liczba

kresek - dwie dla wartości 4, cztery dla wartości 5 - to są one wymazywane, a cecha rośnie o 1 (do

maksimum 6). MG powinien nie pozwalać na korzystanie z tej opcji, jeśli uzna (prawdopodobnie

słusznie), że prowadzi do ona zachwiania równowagi gry.

Nie można mieć więcej niż 20 PD naraz.

Zakon

W Wojownikach Srebrnego Miasta nie gramy postaciami podrzędnych ludzi. Każdy z BG jest

Wybrańcem, osobą, której przeznaczeniem jest przyczynić się do ocalenia lub zniszczenia obu

światów.

Jako Wybrańcy postacie dysponują szczególną mocą – potrafią w pewnym stopniu władać astralną

energią, która przepływa przez oba światy i wszystkie żyjące istoty. Niezależnie od tego, czy postać

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: