14.10.2009 r.
Wykład 2
Podstawy organizacji i zarządzania.
Menadżer – jest to ktoś, kto odpowiada przed wszystkimi za realizację procesu zarządzania, a zwłaszcza ktoś, kto planuje i podejmuje decyzje, organizuje, przewodzi ludziom oraz kontroluje zasoby ludzkie, finansowe, rzeczowe i informacyjne.
Umiejętności menadżerskie:
· Umiejętności techniczne
· Umiejętności interpersonalne
· Umiejętności koncepcyjne
· Umiejętności diagnostyczne
· Umiejętności komunikowania się
· Umiejętności decyzyjne
· Umiejętności gospodarowania czasem
Role menadżerskie:
· Interpersonalne:
o Reprezentant
o Przywódca
o Łącznik
· Informacyjne:
o Obserwator
o Propagator
o Rzecznik
· Decyzyjne:
o Przedsiębiorca
o Osoba przeciwdziałająca zakłóceniom
o Dysponent zasobów
o Negocjator
Cechy charakteryzujące zarządzanie:
· Zarządzanie dotyczy przede wszystkim ludzi
· Zarządzani jest głęboko osadzone w kulturze
· Zarządzanie wymaga prostych i zrozumiałych wartości, celów działania i zadań jednoczących wszystkich uczestników organizacji
· Zarządzanie powinno doprowadzić do tego, by organizacja była zdolna do uczenia się
· Zarządzanie wymaga komunikowania się
· Zarządzanie wymaga rozbudowanego systemu wskaźników
· Zarządzanie musi być jednoznacznie zorientowane na podstawowy i najważniejszy ostateczny rezultat jakim jest zadowolony klient
Benchmarking
Benchmarking - porównywanie się z najlepszymi, dorównywanie im, orientacja na najlepszą klasę wyrobów lub usług, uczenie się od konkurentów.
Metoda ta polega na uczeniu się od liderów w danej dziedzinie najlepszych praktyk, przy czym nie polega ona na kopiowaniu gotowych rozwiązań, lecz na naśladownictwie sposobów dojścia do nich.
Przez pojęcie „benchmarking" określa się działania firmy, nastawione na twórcze naśladowanie najlepszych praktyk innych firm w dowolnej dziedzinie.
Typy benchmarkingu:
· Wewnętrzny
· Konkurencyjny
· Funkcjonalny
· Generyczny
Klasyfikacja benchmarkingu.
Kryterium
Przedmiotowe
Podmiotowe
Wyników
Procesów
Strategiczny
Wewnętrzny
Zewnętrzny
Konkurencyjny
ogólny
Aspekty benchmarkingu:
· Benchmarking polega na wykonywaniu stałej kontroli i pomiaru. (Muszą więc istnieć narzędzia i metody pomiaru pozwalające na dokonanie porównania praktyki działania danej firmy z najlepszymi rozwiązaniami w danej branży)
· Benchmarking daje się zastosować w odniesieniu do podstawowych produktów i usług przedsiębiorstwa, jak również procesów zmierzających do wytworzenia produktów i usług oraz dostarczenia ich innym odbiorcom lub klientom
· Benchmarking znacznie wykracza poza tradycyjną analizę porównawczą, (ponieważ nie tylko umożliwia identyfikację najlepszych wzorców i praktyk ale pomaga również w zrozumieniu przyczyn występujących niedociągnięć i błędów oraz sposobów i dróg dochodzenia do rozwiązań doskonalszych)
Zalety:
Ø Prowadzi do doskonalenia procesów realizowanych w firmie
Ø Pomaga wyeliminować skutki oporu wobec zmian inspirowanych przez otoczenie firmy
Ø Pozwala na Identyfikację pozycji konkurencyjnej
Ø Przekształca brak decyzyjności w pilną potrzebę wprowadzenia poprawy
Ø Pomaga w wyznaczeniu, Jakkolwiek wyzywających, to osiągalnych celów
Ø Zwiększa potrzebę wprowadzania zmian
Ø Pozwala na wyznaczenie przyszłych trendów f kierunków rozwoju
Ø Pomaga w wyznaczeniu priorytetów w zakresie doskonalenia wielo czynności
Ø Kreuje kulturę pracy w aspekcie dążenia do ciągłej poprawy
Ø Jest dobrym sposobem poprawy satysfakcji klientów
Ø Poprawia relacje I zwiększa zrozumienie pomiędzy partnerami procesu benchmarkingu
Wady:
- Postrzeganie benchmarkingu jako szpiegostwa lub wywiadu gospodarczego
- Naśladownictwo - Benchmarking ogranicza w pewnym sensie kreatywność co w perspektywie może okazać się zjawiskiem niekorzystnym
- Adaptacja pomysłów zewnętrznych rodzi często wewnętrzny opór z powodu poczucia odmienności od innych organizacji I w związanej z tym niechęci ich wdrażania
Cele benchmarkingu:
¨ Bezpośrednie
o Lepsza identyfikacja procesów
o Porównywanie się z innymi
o Identyfikacja słabych i mocnych stron na tle wzorca
o Uczenie się od innych
o Doskonalenie praktyki działania
¨ Pośrednie
o Rozwój umiejętności zarządczych
o Przezwyciężanie niechęci do pomysłów powstających poza przedsiębiorstwem
o Zwiększenie satysfakcji klientów
o Osiągnięcie przewagi konkurencyjnej
Poziomy w procesie benchmarkingu:
Poziom funkcjonalny – na tym poziomie dokonywana jest analiza aspektów istotnych dla całego przedsiębiorstwa. Tego typy benchmarking jest stosowany, gdy organizacja porównuje sie z partnerami z różnych branż lub sektorów w celu opracowania sposobów optymalizacji podobnych funkcji u siebie.
Poziom operacyjny - na tym poziomie dokonywana jest analiza poszczególnych jednostek organizacyjnych.
Poziom strategiczny - na tym poziomie dokonywana jest analiza aspektów związanych ze strategią firmy. Analizowane są strategie długoterminowe i ogólne podejścia skutecznie wdrożone w innych firmach. Tego typu benchmarking może obejmować badanie kompetencji, zmiany w ofercie produktów lub usług, dodawanie nowych usług do oferty, itp. W tego typu benchmarkingu, czas wdrażania wyników jest dosyć długi.
Planowanie – cechy dobrego benchmarku.
Wśród istotnych atrybutów dobrego benchmarku, warto wziąć pod uwagę:
· Patrzenie w przyszłość
· Patrzenie całościowe i systemowe
· Orientacje na jakość
· Dopuszczanie partycypacji interesariuszy
· Zorientowanie na interesariuszy
· Jasną komunikacje kierunków i celów
· Stosowanie benchmarkingu
· Posiadanie zdolności do zmian i rozwoju
· Uczestniczenie w sieci benchmarkingowej
· Startowanie w konkursach jakości (PNJ, EFQM itp.)
Bariery benchmarkingu:
1. Benchmarking jako proces poszukiwania idealnego rozwiązania.
2. „Dobry partner benchmarkingu nie jest znany”
3. Problemy z pozyskaniem informacji.
4. Porównywania między przedsiębiorstwami za pomocą parametrów pozwalających odkryć cząstkę prawdy o partnerze.
5. Obawa, iż dobre zmiany mogą spowodować wzrost kosztów bez gwarancji osiągnięcia sukcesu.
1
Lung