retoryka.pdf

(173 KB) Pobierz
Microsoft Word - retoryka3-mat.doc
RETORYKA 2.
Jak mówi , eby by gór . Ciemne strony retoryki, sofi ci, erystyka
Sztuka prowadzenia sporów, dyskusji i debat – podstawowe zasady
! "
# " # $$% $&
!
’ ( " ) ’
*
" # + , - .- / 0 .
#
+ + + + + 1 $!
# " %
2
3 # $! # $% # 3 4
5 ! % 5 ! ! & # 6
$3 $ & # & !
# 3 & ! "
, .>
$8
$ " = >
5# " # $58 # &
B# 8
# # ! 3 & " $
5" # ! 3 5
C # ! ! 8
B# # # 3 #
# 9;$# # # 9;
> . " 3
Uwagi ogólne
Łatwiej jest pogldy negowa ni wspiera
Naley precyzyjnie okreli sytuacj w jakiej stawia nas
przeciwnik.
Nie musimy obala pogldów niesprawdzalnych –
rzecznik takiego dowodu ma przekształci go w
sprawdzalny.
Nie musimy uzasadnia, gdy nasze stanowisko jest
neutralne
Nie dowodzimy pogldu oczywistego w danej grupie
społecznej
Jeeli bronimy tezy – trzeba uczyni ja jak najsłabsz,
jeeli atakujemy – jak najmocniejsz
$ + , 7 + 1 7 .
$% 8 $$ # . 9: $
# ! % ; #
3 # "
3 ! ! 3
% 8 < 3 % 3 # #
% " = # # & !
$# # ! ! !
# ! $3
" "
Typy argumentów w retoryce
Ad rem - merytoryczne (temat)
Ad hominem - populistyczne (publiczno)
Ad personam – wycieczki osobiste (przeciwnik)
$3 & 8 4
#
> # ! # ?? ! é ?# 4# 4
4?# ! ?" 4# ? ! #
?4# ! 4% ?@* = A
Argument z absurdu (ad absurdum) – konsekwencj
przyjcia danego stanowiska jest przyjcie innego –
absurdalnego.
Argument z przeciwie stwa – obala si wypowied
dowodzc jej przeciwiestwa
Argument z przykładu – silnie oddziaływujcy przykład
lub kontrprzykład (25)
Argument do słuchaczy argumentum ad populum
(argument odwołujcy si do tłumu) POPULIZM
Argument odwołujcy si do upodoba ludu
(tzw. demagogia) - sposób argumentowania
polegajcy na rozbudzaniu emocji przez
odwoływanie si do dumy, egoizmu narodowego
czy rasowego czy instynktów lub przesdów
słuchaczy celem ich pozyskania dla swoich
potrzeb. Demagogia (demos lud, agogos
wiodcy, prowadzcy) Za demagogi uwaane
s kłamstwa, składanie popularnych i
B 3 ! $" !
5 53 #
! 3 # " $
C 3 %
& ’! (
$ )* " + (
D # C # # #
# C ! ! #
%
Biuro Karier Politechniki Krakowskiej, e-mail kariery@admin.pk.edu.pl, www.pk.edu.pl/kariery
6204511.001.png 6204511.002.png 6204511.003.png
efektownych, ale nie dajcych si spełni
obietnic albo składanie obietnic bez intencji ich
realizacji, schlebianie masom, szukanie kozła
ofiarnego, stosowanie nielogicznych, ale
przekonywujcych argumentów.
Argument z tradycji – to jest właciwe, bo zawsze tak
było
Argument z przyja ni – powołanie si na przyja z
osob (zrób to dla kumpla...)
Argument do człowieka (ad hominem, ad personam)
(16) (43)
Argument z gro by argumentum ad baculinum
(argument odwołujcy si do "kija", szykanowanie)
Argument z nagrody (marchewka)
Argument z niewiedzy argumentum ad ignorantiam –
nie dowiedzione = nieprawdziwe
Argument z konsekwencji – ukazanie skutków
pozytywnych lub negatywnych (24)
Argument z nienawi ci – wykorzystanie negatywnych
konotacji – np odraza do oskaronego
Argument z rozs dku wartociowe, bo powszechnie
przyjte
Argument z boja ni – nawizujc do lków słuchaczy
(uwaga na mechanizmy obronne)
Argument z upodoba ogółu
Argument z nami tno ci – odwołanie do emocji
Argument ze współczucia (np pomoc ludziom
pokrzywdzonym)
Argument z lito ci argumentum ad misericordiam
Przykład:
Student, który nie zdał egzaminu prosi
wykładowc o to, by nie stawiał mu dwói z racji
na to, e straci stypendium za wyniki w nauce.
Argument z poczucia spokoju (zrób to dla witego
spokoju)
Argument z autorytetu argumentum ad verecundiam
(29)
Argument z pró no ci argumentum ad vanitatem.
Sposób argumentowania polegajcy na
wykorzystaniu prónoci drugiej strony w
dyskusji, drog umiejtnie dawkowanych, mniej
lub bardziej zasadnych, pochlebstw, zwroty
typu: „nie ulega wtpliwoci paska głboka i
wszechstronna znajomo problemu…”, „pan
jako ekspert w tej dziedzinie, doskonale wie,
e…”, „jako człowiek inteligentny na pewno pan
rozumie, e…”, po których nastpuje podanie
własnego pogldu i oczekiwanie, e zjednany
komplementami dyskutant bez zastrzee
zaakceptuje nasze stanowisko.
Argument z gnu no ci – lenistwa – niech do zmiany
(to ciekawy pomysł ale jeszcze za wczenie go
wprowadza w ycie)
Argument ze stopnia nasilenia
Argument z lekkomy lno ci (to co proponujesz jest
nieodpowiedzialne ...
Argument z milczenia – to nieprawdopodobne, bo nikt
o tym nie mówił
Argument z podobie stwa – per analogia pomogłe
jemu, pomó i mnie
Argument z wiary
Chwyty erystyczne wg Schopenhauera
(1) Uogólnienie.
Przyjcie tezy przeciwnika i uogólnienie jej ,
rozszerzenie znaczenia. eby mieciła si ona w jakiej
szerszej prawidłowoci.
(2) Homonimia
rozcignicie tezy na pojcia majce zwizek
brzmieniowy z tym co mówi bez zwizku znaczeniowego
(3) Zmiana statusu twierdzenia oponenta relatywne a
absolutne
(4) Ukrywanie celu argumentacji
oponent niewiadom wniosku, do którego zmierzamy,
bezładne podsuwanie rónych przesłanek, dochodzenie
do wniosku nam korzystnego
(5)(6) Fałszywe przesłanki – bł dy logiczne
(dusza jest niemiertelna bo nigdy nie umiera) Metoda
uycia tezy dowodowej jako przesłanki dowodu, tzw.
petitio principi
(7) Taktyka zapyta – z (4).
Staramy si postawi przeciwnika w sytuacji osoby
pytanej, a siebie w sytuacji osoby pytajcej – gdy
pytanie nie ley w obrbie naszej roli.
(8) Doprowadzenie przeciwnika do zło ci.
(9) Stawianie pyta wbrew kolejno ci
odpowiedniego wnioskowania
(10) Kontrolowanie sposobu odpowiadania
(11) Wykorzystanie wnioskowania przez indukcj
(12) Wykorzystania porównania
(13) Teza i antyteza. Metoda rozró niania i dzielenia
Spreparowanie sytuacji wyboru – midzy nasz tez a
odpowiednio spreparowan antytez (czy chcecie
powrotu Pana Jonesa, wzmocnienie uprawnie policji
albo anarchia)
(14) Ignorowanie zdania przeciwnika
wykorzystujc bezczelno i sił głosu – i tak mamy
racj i ju
(15) Obej cie dowodu
wypowiadamy co słusznego ale zagmatwanego,
przeciwnik to odrzuca – wykazujemy błd a zatem mylił
si i poprzednio.
(16) Argument ad hominem (argument dostosowany
do człowieka, z którym toczy si spór).
Jeeli np. kto broni prawa do samobójstwa,
jego oponent mówi: „To dlaczego sam si nie
powiesisz?" Jeeli kto opowiada si za tym, by
zalegalizowa prostytucj i traktowa j jako
zawód, jego oponent pyta: „Czy chciałby, eby
twoja córka mogła wybra taki zawód?
Ad hominem / Ex concessis, czyli :Szukanie
dziury w całym. niespójno
Szukamy niespójnoci pomidzy tym, co
powiedział oponent przed chwil, a tym, co
powiedział wczeniej. Moe te by niespójno
midzy deklaracj a zachowaniem.
(17) Subtelne rozró nienie.
Sposób przeciwny do 1. Tam chodziło o to, eby
uogólni, a tu – eby uszczegółowi jeszcze bardziej.
(18) Mutatio controversiae, czyli zmiana tematu.
(19) Ogólnikowe twierdzenia – osignicie naukowe
jest do kitu, bo cała nauka jest do kitu
(20) Wysnucie wniosku bez pytania o niego
przeciwnika
(21) Na sofizmat – sofizmatem.
(22) Wmawianie bł du logicznego
Biuro Karier Politechniki Krakowskiej, e-mail kariery@admin.pk.edu.pl, www.pk.edu.pl/kariery
(23) Prowokowanie oponenta oporem
(24) Naginanie wniosków mówienie o konsekwencji.
Zamiast mówi o rzeczach, które s właciwym
tematem sporu, kładziemy nacisk na
konsekwencje tych rzeczy – co bdzie, jeli co
si wydarzy. Przeniesienie akcentu z
teraniejszoci na przyszło. Ludzie rozumiej
konsekwencje, nie rozumiejc mechanizmów.
(25) Exemplum in contrarium. czyli: przykład
przeciwie stwa.
Na wypowied ogóln przeciwnika dajemy przykład,
który jest jednostkowy, ale konkretny.(inteligentne
blondynki)
(26) Odwracanie kierunku dowodzenia (retorsio
argumenti)
Kierunek dowodzenia odwraca si przez wydzielenie z
argumentu przeciwnego jakiego najsłabszego ogniwa
rozumowania przeciwnika i po odpowiednim
skomentowaniu skierowanie go w stron oponenta.
Przykład: Gdy przeciwnik mówi: "To jest człowiek
otumaniony, trzeba go zrozumie", mona zastosowa
retorsio: "Włanie dlatego, e jest otumaniony, trzeba go
ukara, eby wreszcie zrozumiał".
(27) Szczególne wykorzystanie argumentów
doprowadzaj cych przeciwnika do zło ci – słabych
punktów
(28) Argumentum ad auditorem (argument odwołujcy
si do słuchacza) DEMAGOGIA
Jest to odwołanie si na przykład do uczu słuchacza,
zwykle w formie pytania retorycznego, w celu
demagogicznego przekonania go do jakiej tezy,
pozyskania dla jakiej osoby, zdarzenia itp.
Argument odwołujcy si do słuchacza - sposób
argumentowania polegajcy na tym, e orator zwraca
si nie do swojego przeciwnika w dyskusji, lecz albo do
współuczestników dyskusji, albo do biernych słuchaczy,
celem pozyskania ich sobie, lecz nie poprzez podanie
logicznych racji na rzecz tezy, lecz w kady inny sposób,
najczciej odwołujc si do ich emocji.
Przykład:
Chcc zakwestionowa zasadno teorii Darwina orator
zwraca si do audytorium z zapytaniem: A kto z
Pastwa pochodzi od małpy?.
(29) Odwoływanie si do autorytetu argumentum ad
verecundiam
Jest to chwyt erystyczny polegajcy na przywoływaniu w
argumentacji jakiego autorytetu, którego przeciwnik by
moe nie uznaje, ale nie ma odwagi tego okaza z
obawy wynikajcej z szacunku dla wybitnych jednostek.
Z samej mocy autorytetu ma wynikn akceptacja
naszego pogldu.
Autorytetem moe by człowiek (papie, Wałsa), tekst
(Pan Tadeusz, Koran) lub wyniki bada – take w
materii opinii ogółu.
(30) Ironiczne ujawnienie własnej niekompetencji
polega na ironicznym podkreleniu braku kompetencji
oponenta. Przykład (z Schopenhauera): "To, co Pan
mówi, przechodzi moje słabe moliwoci pojmowania;
by moe, e to bardzo słuszne, ale ja tego nie mog
zrozumie i powstrzymuj si od wydania jakiegokolwiek
sdu”.
(31) Negatywne kwalifikowanie tezy przeciwnika .
Metoda polega na tym, e niewygodne twierdzenie
przeciwnika zalicza si do jakiej nienawistnej dla
słuchaczy kategorii poj majcych pejoratywne
skojarzenia i opatruje odpowiedni formuł. Przykład:
"O, to ju znamy: to idealizm, mistycyzm, redniowiecze
...Nienawistna kategoria poj. Zamiast dyskutowa z
meritum, przyklejamy do tego, co kto mówi, jak
negatywn etykietk.
(32) Słuszne w teorii, niesłuszne w praktyce.
Teoretycznie ma pan racj, ale w praktyce to si to na
pewno nie sprawdzi.
(33) Wykorzystanie słabych punktów przeciwnika
(34) Metoda wył cznego oddziaływania na wol
Sugerujemy przeciwnikowi, e pogldy, które on
wyznaje, jemu samemu przynios szkod.
(35) Metoda "potoku bezsensownych słów"
Polega na tym, eby wygłasza dłusze wypowiedzi,
które s pozbawione sensu, ale brzmi, jakby były z
sensem. To powoduje, e przeciwnik nie wie, co
powiedzie.
(36) Odparcie słusznej tezy przeciwnika, gdy
posługuje si argumentacj , któr mo emy
obali – podmiana argumentu ad rem na argument
ad hominem
(37) Domaganie si szczegółowych wyja nie
wykazanie niekompetencji przeciwnika
(38) Markowanie własnego obiektywizmu – stawiamy
sobie zarzuty (dotyczce spraw nieistotnych) i
przyznajc racj oponentowi
(39) Oswajanie argumentu przeciwnika –
powtarzanie, wybijanie z rytmu
(40) Unikanie jednoznacznego wyra enia zgody na
argumenty przeciwnika, przyjmowanie ich w sposób
warunkowy – osłabiamy argumenty a siebie
przedstawiamy jako osob z dobr wol
(41) Krytyka ródeł pogl dów oponenta – mówi tak,
bo ma w tym swój interes
(42) Stawianie pyta w imieniu oponenta
i odpowiadanie w sposób niezgodny z jego
pogl dami (gdybym zapytał o... twoja odpowied
brzmiałaby...)
(43) Ad personam.
Koczy dyskusj.
Atakujemy osob przeciwnika, jego cechy osobiste, a
nie jego pogldy.
Nie mogc sobie poradzi z argumentami przeciwnika,
orator w pewnym momencie stwierdza:
- Doprawdy poj nie mog, jak Pastwo moecie
dawa wiar temu idiocie?
Biuro Karier Politechniki Krakowskiej, e-mail kariery@admin.pk.edu.pl, www.pk.edu.pl/kariery
Zgłoś jeśli naruszono regulamin