TEMAT: Spektrofotometria w ultrafiolecie. Wpływ rozpuszczalnika na przebieg widm. Wyznaczania stężenia acetonu metodą krzywej wzorcowej.
Spektrofotometria - technika spektroskopowa polegająca na ilościowym pomiarze absorpcji, emisji lub odbicia światła. W technikach spektrofotometrycznych mierzy się, a także porównuje z wzorcem intensywność światła dla poszczególnych częstości (lub długości fali) widma spektroskopowego, natomiast w pozostałych technikach spektroskopowych pomiar intensywności światła na ogół ma drugorzędne znaczenie, a bardziej istotne jest występowanie i kształt sygnałów w widmach. Pomiary spektrofotometryczne można wykonywać w całym obszarze widma świetlnego. Przyjęło się jednak, że tym terminem określa się pomiary wykonywane w zakresie światła widzialnego oraz ultrafioletowego (ewentualnie bliskiej podczerwieni). Pomiary spektrofotometryczne wykonuje się za pomocą spektrofotometrów
Absorpcja (łac. absorbere – wchłaniać)-w chemii fizycznej – proces polegający na wnikaniu cząsteczek, atomów lub jonów do wnętrza innej substancji tworzącej dowolną fazę ciągłą (gazu, cieczy, ciała stałego itp.). Jest to proces dyfuzyjny zachodzący podczas bezprzeponowego zetknięcia cieczy z gazem zawierającym składnik, który chcemy z niego usunąć. Składnik gazowy pochłaniany przez ciecz nazywa się absorbatem, a ciecz używana do pochłaniania określonego składnika nazywa się absorbentem. W chemii mamy najczęściej do czynienia z absorpcją jednej substancji (absorbat) i przez (absorbent) znajdującą się w jednej fazie oraz z absorpcją promieniowania (elektromagnetycznego, korpuskularnego, fal akustycznych) przez różne substancje.
Stan podstawowy–w mechanice kwantowej stan układu charakteryzujący się najmniejszą energią.
Stan wzbudzony–w mechanice kwantowej jest to stan związany układu kwantowo- mechanicznego, mający większą energię niż stan podstawowy.
W fizyce atomowej stan wzbudzony jest pojęciem odnoszącym się do atomów lub cząsteczek.
W przypadku cząsteczek, wyróżniamy m.in. stany wzbudzone (wzbudzenia):
· elektronowe (związane ze zmianą stanu elektronowego)
· rotacyjne (związane z ruchem obrotowym cząsteczki lub jej fragmentu)
· wibracyjne (związane z drganiami atomów lub grup atomów względem siebie)
· rotacyjno-wibracyjne (gdy rozróżnienie wibracyjnych i rotacyjnych stopni swobody byłoby bezzasadne).
Promieniowanie monochromatyczne (mono – jeden, chroma – kolor)-określenie promieniowania elektromagnetycznego złożonego z dokładnie jednej częstotliwości (długości fali). W rzeczywistości tak dokładnego promieniowania uzyskać nie można (widmo nigdy nie będzie dokładnie jednym prążkiem).Określenie zwykle odnosi się do promieniowania elektromagnetycznego w zakresie widzialnym i zbliżonym do widzialnego, jednak może opisywać każdą częstotliwość. Urządzeniem wytwarzającym promieniowanie monochromatyczne jest na przykład laser.
Promieniowanie polichromatyczne-promieniowanie, którego spektrum nie składa się tylko z jednej długości fali , jak w przypadku światła laserowego, a posiada szeroki zakres zawierający światło widzialne i część spektrum podczerwonego
Zarówno zakres całego ultrafioletu, jak i podziały na podzakresy mają charakter umowny. Do celów spektroskopii stosuje się podział na ultrafiolet:
· daleki – długość fali: 122-200 nm
· pośredni – długość fali: 200-300 nm
· bliski – długość fali 300-400 nm
Natomiast ze względu na skutki działania promieniowania ultrafioletowego na człowieka, wyróżnia się:
· UV-C – długość fali 100-280 nm
· UV-B – długość fali 280-315 nm
· UV-A – długość fali 315-400 nm
Transmitancja wskazuje, jaka część promieniowania padającego została przepuszczona przez substancję.
Widmo absorpcyjne – widmo, które powstaje podczas przechodzenia promieniowania elektromagnetycznego przez chłonny ośrodek absorbujący promieniowanie o określonych długościach. Można zarejestrować przy użyciu metod spektroskopii. Graficznie ma postać widma ciągłego z ciemnymi liniami (dla gazowych pierwiastków). Występowanie widma absorpcyjnego jest spowodowane pochłanianiem przez substancję fotonów tylko o określonych długościach fali – takich które mogą spowodować wzbudzenie atomu lub cząsteczki do stanu dopuszczanego przez prawa mechaniki kwantowej. Zmiany stanu wzbudzenia dotyczą zarówno elektronów jak i oscylacji i rotacji całych cząstek.
daniel74141