Malarstwo pastelowe.pdf

Malarstwo pastelowe

Technika pastelu

Technika ta polega na ścieraniu i wcieraniu w papier lub karton pigmentów barwnych pałeczek, bez udziału

płynnych tworzyw malarskich. Pracując bokiem kredki, namalujemy szeroką smugę, którą można rozcierać czy

wielokrotnie nawarstwiać, uzyskując efekt zbliżony do malowidła olejnego. Pracując czubkiem kredki,

uzyskujemy cienkie linie i delikatne ślady, kojarzące się raczej z rysunkiem. Technika pastelu upowszechniła się

w XVIII wieku, głównie w portretach, a popularność zdobyła dzięki impresjonistom.

Kilka słów o narzędziach i materiałach

Nazwę pastel stosuje się zarówno dla pałeczki pastelowej czyli narzędzia, jak i dla pracy plastycznej, wykonanej

za pomocą takich różnokolorowych pałeczek. Robi się je z drobno mielonego pigmentu zmieszanego z

wypełniaczem (kredą lub glinką) i spoiwem (gumą tragantową), dającym konsystencję ciasta (stąd nazwa: pasta

– ciasto). Z takiej pasty formuje się wałeczki i suszy – w ten sposób powstają pałeczki pastelowe. Obecnie stosuje

się pastele suche, w bardzo bogatej gamie barw, i pastele olejne. W zależności od ilości i rodzaju spoiwa

rozróżnia się:

* pastele miękkie - najbardziej popularne, dające bogactwo i wyrazistość koloru oraz aksamitną gładkość

rysunku;

* pastele twarde - nie są tak kruche, można je ostrzyć i wówczas nadają się do detali i opracowywania

linearnych partii kompozycji;

* pastele olejne - mocno przyczepiają pigment do podłoża, można je rozcierać, a po rozpuszczeniu terpentyną

wyglądają jak farby olejne;

* pastele wodne – pomalowanie gotowej pracy wodą daje efekt lawowania, otrzymujemy obraz zbliżony do

akwareli;

* ołówki pastelowe - pręciki pastelowe w drewnianych oprawach – doskonałe do szkiców i precyzyjnych prac;

* pastele kredowe - dzięki niewielkiej ilości spoiwa mają świetliste kolory;

* kredki woskowe - ich wodoodporność pozwala na łączenie z akwarelą i gwaszem.

Podczas rysowania szczególnie miękkimi pastelami trzeba utrwalać obraz specjalnym płynem (fiksatywą)

chroniąc go przed rozmazaniem, gdyż pastele są pylące i słabo trzymają się podłoża.

Technika pastelu polega na połączeniu właściwości narzędzia i papieru – obok odpowiednich pasteli ważne jest

też dobranie właściwego podłoża (jego faktury i koloru). Gładka powierzchnia pozwala miękko mieszać kolory,

natomiast chropowaty papier daje wrażenie roziskrzonych, żywych barw. Najczęściej stosowane rodzaje papieru

do pasteli to: żeberkowany papier czerpany (Ingres), chropowaty papier Mi-Teintes, papier welurowy, papier o

piaskowej powierzchni, papier bardzo chropowaty (Sansfix) i delikatny papier do rysunku węglem. Podobrazia

pastelowe są dostępne w szerokim wyborze barw i odcieni. Dobór koloru podłoża jest istotny, gdyż w pastelu

niektóre fragmenty obrazu zostają nietknięte, a barwiony papier tworzy harmonijne tło scalające obraz.

Pastele w Twojej kolekcji

Malarstwo pastelowe ma lekki, delikatny charakter, jasną kolorystykę i brak połysku. Wynika to z faktu, że

pastele mają małą ilość spoiwa absorbującego światło. Technika ta zawsze intrygowała bogactwem tematyki i

formy - miała szerokie grono twórców i koneserów. Wśród wielkich polskich artystów, malujących pastelem

można wymienić m. in. Wyspiańskiego i Witkacego. Obecnie artyści chętnie sięgają po pastel tworząc portrety

czy nastrojowe pejzaże. Możesz je zobaczyć w galeriach internetowych. Jeśli masz zamiar nabyć obrazy

pastelowe do swojej kolekcji, musisz odpowiednio je eksponować. Pastel należy przechowywać z dala od światła

dziennego, które może spowodować, że barwy wyblakną. Ponieważ pastel osypuje się, oprawa powinna być z

passe-partout, aby powierzchnia dzieła nie przylegała do szkła.