Katyń [referat].pdf

Ewa Koperkiewicz, klasa 3b, numer 11

1 września 1939 roku każdy kojarzy, mniej lub bardziej, z wkroczeniem wojsk III Rzeszy na teren

ówczesnej Polski, rozpoczęciem II Wojny Światowej. Niewielu jednak wie, co wydarzyło się ponad

dwa tygodnie później. Są ludzie, dla których 17 września 1939 roku nie znaczy nic poza tym,

że tego dnia mija siedemnaście dni od rozpoczęcia roku szkolnego. Są ludzie, dla których data ta

oznacza więcej, niż można sobie wyobrazić.

Na mocy postanowień paktu Ribbentrop- Mołotow (Pakt O Nieagresji) ,

podpisanego 23 sierpnia 1939 roku między władzami III Rzeszy i ZSRR

o podziale wpływów w Europie Środkowej 17 września 1939 roku wojska

rosyjskie dokonały zbrojnej napaści na Polskę, będącą wtedy już w stanie

wojny z III Rzeszą. Owa napaść miała miejsce wbrew prawu

międzynarodowemu o wypowiedzeniu wojny ( III konwencja haska , 1907).

W czasie poprowadzonej wtedy przez władze rosyjskie kampanii

wrześniowej NKWD ( Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR )

i Armia Czerwona aresztowały, rozbroiły i zatrzymały działających wtedy we

wschodniej części II Rzeczpospolitej 250 tysięcy polskich żołnierzy,

w tym 15 400 oficerów i podoficerów jednostek Wojska Polskiego. Szeregowcy wkrótce zostali

zwolnieni (ok. 46 tysięcy) lub zesłani w głąb Rosji (ok. 180 tysięcy). Oficerowie i podoficerowie

zostali umieszczeni w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie.

Do lutego 1940 roku nie wiadomo było, co się dzieje ani co się stanie z polskimi jeńcami.

3 kwietnia 1940 roku w lesie w Katyniu, wiosce niedaleko Smoleńska na rozkaz Stalina

rozstrzelanych zostało pierwszych 62 jeńców z Kozielska.

rys. Obóz w Kozielsku

Wiosną 1940 roku wszelkie ślady o 15 tysiącach polskich oficerów zaginęły. Przestały przychodzić

listy do rodzin, jakiekolwiek informacje. Przez długi czas nie znany był los zatrzymanych; nie można

było o tym mówić, o to pytać. 22 czerwca 1941 roku Niemcy napadli na ZSRR, zajmując między

innymi teren lasu katyńskiego ( 16 lipca 1941 roku) . 30 lipca 1941 roku ZSRR wyraził zgodę

na utworzenie na jego terytorium Armii Polskiej oraz ogłosił amnestię dla jeńców z 17 września 1939

roku. Wśród rekrutów do nowej armii był tak nieproporcjonalnie mało oficerów, że gen. Anders

(dowódca Armii Polskiej w ZSRR) postanowił odszukać zaginionych poprzez nowoutworzone biuro

poszukiwań, którym kierowali byli jeńcy starobielskiego obozu: Józef Czapski i Jan Kaczkowski.

13 kwietnia 1943 roku Joseph Goebbels ogłosił odkrycie ośmiu

masowych grobów w katyńskim lesie. Od tego czasu zaczęły się

wzajemne oskarżania III Rzeszy i ZSRR o popełnienie owej zbrodni.

Powoływane były komisje, mające na celu ustalenie prawdziwej wersji

wydarzeń. Po ekshumowaniu zwłok przez Niemców 3 czerwca 1943

roku stwierdzono, że metoda zadawania śmierci jeńcom- strzał w tył

głowy, przebijający kość potyliczną i mający swoje ujście w czole

ofiary- oraz sposób, w jaki zostali oni związani jest typowym,

stosowanym przez żołnierzy NKWD. Co ciekawe, podobną informację

podali Rosjanie, kiedy we wrześniu 1943 roku powołali własną

komisję (tzw. komisja Burdenki ), która ekshumowała kilka zwłok

(najprawdopodobniej spreparowanych), oskarżając o dokonanie zbrodni

władze niemieckie. Komisja Burdenki twierdziła, że jeńcy zginęli z powodu strzału w kość potyliczną,

który jest stosowany przez żołnierzy III Rzeszy. Różnica między komisją niemiecką a rosyjską

polegała na tym, że ta pierwsza składała się z dwunastu osób z krajów niezależnych od III Rzeszy

i jednej osoby ze Szwajcarii (była więc bezstronna), a skład rosyjskiej nie zawierał nikogo spoza

ZSRR, nawet spośród zależnych od Kremla Związku Patriotów Polskich czy armii Berlinga.

rys. Czaszka jednego z jeńców, zabitych w Katyniu

z charakterystyczną dziurą z tyłu głowy

W latach 1946- 1952 prowadzony był tzw. proces norymberski , mający na celu obciążenie III Rzeszy

popełnieniem zbrodni ludobójstwa jesienią 1941 roku. Sprawa Katynia nie została jednak wtedy

rozwiązana. Ciągle istniała swoista zmowa milczenia na temat grobów w Katyniu. Dopiero 13 marca

1990 roku , w związku z tzw. pieriestrojką , postanowiono uzupełnić „białe plamy” w historii rosyjsko-

polskiej, Michaił Gorbaczow przekazał prezydentowi Polski, Wojciechowi Jaruzelskiemu teczkę,

zawierającą tajne archiwa o zbrodni katyńskiej, tym samym przyznając, że to władze Rosji winne są

śmierci jeńców.

Do dzisiaj nie wiadomo, jaka ilość polskich żołnierzy zginęła z rąk NKWD. Podawana jest ilość

4,5 tysięcy oficerów, 22-25 tysięcy, przy czym zwolennicy pierwszej wersji twierdzą, że liczba ponad

dwudziestu tysięcy jest to łączna liczbą zamordowanych w obozach i Katyniu. Mimo umorzenia

śledźtwa w tej sprawie 21 września 2004 roku polski Instytut Pamięci Narodowej wszczął

30 listopada 2004 roku własne śledztwo, uznając zbrodnię katyńską za ludobójstwo (proces

w Norymbergii uznał je za mające oznaki ludobójstwa ), które nie ulega przedawnieniu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: