012.doc

Nazwa urządzenia: Trawersa do brył betonowych

typ:                                          TBS 16045

numer fabryczny:              2459

rok produkcji:              2010

Bydgoszcz 2010

Podstawowe dane techniczne

1.      Nazwa i adres wytwórcy:              

Systemy Transportu Bliskiego PANDA Sp. z o.o

85-861 Bydgoszcz  ul.Glinki 144

2.      Zastosowanie

Trawersa belkowa jest przeznaczona do przenoszenia ładunków, które powinny być uchwycone w czasie przenoszenia w dwóch lub więcej miejscach.

Dopuszczalne obciążenie robocze trawersy jest podane na tabliczce fabrycznej.

3.      Opis budowy                                                        

Trawersa jest wykonana z jednego lub dwóch kształtowników ( ceowników lub dwuteowników) i jest wyposażona w uchwyty do zawieszania zawiesi cięgnowych lub wyposażenia specjalnego. Masa trawersy jest podana na tabliczce fabrycznej. Masa podana na tabliczce fabrycznej nie obejmuje zawiesi cięgnowych, dodatkowych uchwytów i innego wyposażenia nie pokazanego na rysunku poglądowym trawersy

Trawersa może być zawieszana na haku żurawia lub suwnicy.

4.      Opis działania

Trawersę należy zawiesić bezpośrednio na haku żurawia lub suwnicy. Wyposażenie dodatkowe zamocować na sworzniach symetrycznie względem środka trawersy . Sworznie zabezpieczyć podkładka i zawleczką .

Podstawowe zasady użytkowania

Zawiesie należy używać wyłącznie do podnoszenia ładunków o określonej masie.

Do transportu stosować zawiesia cięgnowe o odpowiedniej nośności. Zwraca się uwagę, że nośność zawiesia wielocięgnowego jest zależna od kąta rozwarcia cięgien .Kąt rozwarcia ciegnien nie powinien przekraczać 120°. W czasie transportu ładunki powinny być w położeniu poziomym.

Zabronione jest:

·         podnoszenie ładunków o nieznanej masie,

·         podnoszenia ładunku nie wyrównoważonego,

·         używanie uszkodzonych  elementów zawiesia ,

·         stosowanie  zawiesi cięgnowych lub dodatkowego wyposażenia o nie odpowiednim  dopuszczalnym obciążeniu roboczym lub zawiesi uszkodzonych

·         stosowanie dźwignic ( żurawi, suwnic) o niedostatecznym udźwigu i momencie udźwigu,

·         przenoszenie zawiesi z ładunkiem lub bez ładunku nad ludźmi lub nad pomieszczeniami ,w których mogą przebywać ludzie.

Podstawowe zasady kontroli zawiesi

1.       Kontrola bieżąca.

Kontrola bieżąca polega na obserwacji stanu technicznego zawiesia przed rozpoczęciem każdej zmiany oraz w czasie jego użytkowania. Kontrola ta polega na sprawdzeniu, czy poszczególne części zawiesia nie doznały uszkodzeń niebezpiecznych dla dalszej jego pracy oraz przestrzeganie nie przekraczania dopuszczalnego obciążenia roboczego.

2.       Kontrola okresowa.

Kontrola okresowa polega na szczegółowym badaniu przez nadzór techniczny użytkownika stopnia zużycia zawiesia oraz określenie dalszej jego przydatności użytkowej.

Każda grupa jednego rodzaju zawiesi powinna mieć kartotekę, w której oprócz oznaczenia odnotowana jest data kolejnego terminu kontroli okresowej wraz z wyszczególnieniem aktualnej wymiany części zawiesia oraz decyzją o dopuszczeniu do dalszej eksploatacji lub decyzją o złomowaniu.

Przed kontrolą zawiesie należy oczyścić z brudu i smarów. Opalanie poszczególnych elementów zawiesia jest niedopuszczalne.

Kontrole okresowe zawiesi chwytnych i zaczepowych przeprowadza się w następujących terminach:

-            co 12 miesięcy - przy małym natężeniu pracy, tzn. eksploatowanych dorywczo przy małym obciążeniu i małej prędkości podnoszenia,

-            co 6 miesięcy - przy średnim natężeniu pracy, średnich prędkościach podnoszenia i przy niepełnym obciążeniu zawiesia,

-            co 3 miesiące - przy dużym nasileniu pracy odbywającej się w warunkach niekorzystnych ( np. szarpania, częsta praca przy pełnym obciążeniu).

Podczas kontroli okresowej przeprowadza się następujące czynności:

a)      Kontrola stanu zawiesia polegająca na sprawdzeniu, czy elementy nie uległy trwałym odkształceniom (wynikającym z normalnej pracy lub niewłaściwego użytkowania) oraz, czy nie doznały pęknięć (naderwań materiału oraz spoin itp) rozwarstwień, wgnieceń, nadmiernych wytarć itp. W przypadku stwierdzenia pęknięć, odkształceń lub innych uszkodzeń zagrażających bezpiecznej eksploatacji, decyzję o złomowaniu lub o skierowaniu do naprawy podejmuje nadzór techniczny użytkownika.

b)      Pomiary wymiarów głównych na zgodność z normą przedstawiona lub dokumentacją techniczną, które przeprowadzić należy warsztatowymi przyrządami pomiarowymi.

c)      Sprawdzenie stanu nacięć na powierzchniach dociskowych uchwytów samozaciskowych lub śrubowych ( nie należy ich zacierać).

d)      W przypadku wymiany uszkodzonych części zawiesi, lub gdy oględziny zewnętrzne okazały się niewystarczające dla określenia wartości użytkowej zawiesia, należy poddać zawiesie obciążeniu próbnemu masą w spoczynku równą 1,5 xDOR dla udźwigów do 63 t oraz 1,25 x DOR dla udźwigów powyżej 63 t.

e)      Po próbie należy sprawdzić, czy nie nastąpiły zmiany kształtu. W przypadkach wątpliwych należy porównać zgodność wymiarów z normą przedmiotową lub dokumentacją techniczną zawiesia. Dopuszczalne są zmiany kształtu części zgodnie z ich normami przedmiotowymi np. łańcuchy, haki, ogniwa itp.

Jeżeli próby zakończyły się wynikiem pozytywnym, pracownik kierujący kontrolą cechuje zawiesie datą przeprowadzonej próby oraz swoim znacznikiem kontrolnym ( w miejscu oznaczonym przez dokumentację techniczną).

3.       Wyżarzanie okresowe.

Zgrzewane części zawiesi ( ogniwa zbieżne, łańcuchy ogniwowe, szkle itp) podlegają okresowemu wyżarzaniu w odstępach 12 miesięcy.

Po wyżarzaniu zawiesia powinny być badane pod próbnym obciążeniem 1,5 x DOR dla udźwigów do 63t oraz 1,25 xDOR dla udźwigów powyżej 63t.

4.       Dopuszczalne zużycie haków wg PN-75/M-84502

4.1. Rodzaje zużycia haków.

Rozróżnia się następujące rodzaje zużycia haków w toku ich eksploatacji:

a)      zmniejszenie przekroju części chwytnej haka,

b)      pęknięcia i wgniecenia na powierzchni haka,

c)      powiększenie rozwarcia gardzieli haka - odkształcenia.

4.2. Opis rodzajów zużycia haków.

·          Zmniejszenie przekroju w części chwytnej haka.

Dopuszczalne zmniejszenie przekroju części chwytnej haka nie powinno przekraczać 10 % nominalnej wartości wymiaru h podanego w PN-70/M-84510 dla haków jednorożnych lub PN-67/M-84552 dla haków dwurożnych.

Karby powstałe wskutek zużycia, nie przekraczające powyższych wartości, powinny być łagodnie wyprowadzone przez zeszlifowanie. Napawanie miejsc zużytych jest niedopuszczalne.

·          Pęknięcia i wgniecenia.

Nie dopuszcza się żadnych pęknięć oraz ostrych wgnieceń na powierzchni haka. Usuwanie powyższych wad przez spawanie jest niedopuszczalne.

·          Powiększanie rozwarcia gardzieli haka - odkształcenia.

Dopuszczalne powiększenie wymiaru gardzieli haka na skutek odkształceń plastycznych nie powinno przekraczać 5 % jego wartości początkowej, ustalonej, zmierzonej i wpisanej w dokumentacji haka wg PN-75/M-84501

5.       Dopuszczalne zużycie lin stalowych wg PN-92/M-84727.

6.       Objawy zużycia dyskwalifikujące zawiesie.

6.1   Cięgna z lin stalowych należy uznać za zużyte w stopniu dyskwalifikującym zawiesie, gdy nastąpiło:

a)      zerwanie więcej niż 5 % liczby drutów w linie na długości równej sześciokrotnej średnicy liny (6xd) lub zerwanie trzech drutów w tym samym miejscu.,

b)      przewężenie względne średnicy liny mierzone w dowolnym punkcie jej długości większe niż 10 % średnicy nominalnej,

c)      znaczne zdeformowanie liny spowodowane tworzeniem się skorupy lub rozstępów, uszkodzeniem rdzenia lub złącza.

6.2   Pozostałe elementy nośne należy uznać za zużyte w stopniu dyskwalifikującym zawiesie, gdy nastąpiły trwałe odkształcenie lub zużycie, które spowodowały zmniejszenie grubości lub średnicy nominalnej powyżej 10 %, mierzonej w dowolnym miejscu.

7.       Objawy kwalifikujące zawiesie do badań okresowych.

a)      dostrzegalna utrata elastyczności, zwiększona chropowatość, przy dotykaniu cięgien stalowych wskazująca na wewnętrzną korozję, a w przypadku cięgien naturalnych występowanie zapachu butwienia lub zgnilizny, których skutek jest trudny do przewidzenia,

b)      zmiana barwy drutów lub inne oznaki wskazujące na przegrzanie ( strata smarowania lub nierówności na drutach spowodowanych łukiem elektrycznym itd), mogące wpłynąć na obniżenie wytrzymałości zawiesia,

c)      deformacja liny, która może mieć wpływ na wytrzymałość zawiesia, powstała np. przy spłaszczaniu liny, podczas nawijania czy przeciągania liny na małej średnicy pod dużym obciążeniem,

d)      deformacje ogniw lub wyrobienie kausz,

e)      pęknięcia złączek,

f)       zmiażdżenie lub znaczne wytarcie złączek lub zapleceń,

g)      naderwanie złączek lub zapleceń,

h)      koncentracja zerwanych drutów przy złączkach albo w zapleceniu,

i)        zerwane druty na zewnętrznej powierzchni ucha,

j)        występujące końce przędzy oraz pęków na powierzchni ucha, albo w zapleceniu,

k)      wytarcie na powierzchni nośnej ucha.

Jeśli istnieją trudności w rozróżnieniu między odkształceniem i zużyciem dyskwalifikującym a dopuszczalnym, zwiesie należy wycofać z eksploatacji i poddać badaniom okresowym.

8.       Dopuszczalne zużycie łańcuchów.

a)      Ogniwa lub płytki łańcuchowe nie powinny wykazywać deformacji kształtu ,rys i pęknięć.

b)      Zużycie ogniw łańcucha nie powinno być większe niż 5% przekroju nominalnego.