54_61_linux_na_laptopie.pdf

(2147 KB) Pobierz
5699706 UNPDF
praktyka
Pingwin na laptopie
Pingwin na laptopie
Grzegorz Madajczak
W domowych komputerach Linux zagościł już na dobre. Można śmiało powiedzieć, że kupując
standardowego PC–ta, bez problemu stanie tam system z pingwinem. Instalacja Linuksa nie powinna
sprawić więcej problemów, w porównaniu do każdego innego systemu operacyjnego. Jednak
w przypadku komputerów przenośnych – laptopów, które w wielu domach wypierają „blaszaki”,
sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Różnorodność sprzętu, brak wsparcia ze strony producentów,
wszystko to sprawia, że laptop może być nie lada wyzwaniem nawet dla doświadczonego linuksiarza.
laptopa Fujitsu Siemens Amilo L6820, na któ-
rym oczywiście zainstalowałem Linuksa (Ry-
sunek 1). W poniższym artykule opiszę moje
doświadczenia zdobyte w trakcie instalacji dystrybucji Gen-
too 2007.0 na tym sprzęcie. Artykuł ten nie ma na celu przed-
stawienie przebiegu instalacji systemu krok po kroku, lecz
jedynie zwrócenie uwagi na pewne elementy tego procesu,
charakterystyczne dla laptopa. Z góry zakładam, że czytelnik
jest zaznajomiony z procesem instalacji Gentoo. Jeśli nie, to
zapraszam wpierw do lektury magazynu Linux+ ekstra! Gen-
too Linux 2007.0, gdzie znajdzie podstawowe informacje na
temat instalacji i administrowania tym systemem.
komponentów jak wbudowane WiFi oraz Bluetooth. Najwięk-
szy problem stanowi jego waga. Tych kilka kilogramów spra-
wia, że laptop staje się mało przenośny.
Dobra rada dla posiadaczy innych laptopów. Przed roz-
poczęciem instalacji zapoznajcie się z instrukcją obsługi
komputera. Wynotujcie sobie takie informacje, jak rodzaj
procesora, chipset płyty głównej, chipset karty graicznej,
chipset karty dźwiękowej oraz chipsety innych urządzeń
wbudowanych. Następnie stosując wyszukiwarkę Google,
poszukajcie więcej informacji na temat kompatybilności wa-
szego sprzętu z Linuksem. Warto przejrzeć archiwalne nu-
mery Linux+, gdzie od czasu do czasu zamieszczane są wy-
niki testów sprzętu komputerowego, w tym laptopów, rów-
nież najnowszych.
Aby pokonać wroga – trzeba go
wpierw poznać
Fujitsu Siemens Amilo L6820 jest modelem sprzed około
trzech lat, który charakteryzuje się całkiem przyzwoitymi pa-
rametrami: procesor Celeron M 2,4 GHz, 768 MB RAM, 40
GB HD ATA, chipset ICH4, karta graiczna Intel 82845GL,
matryca 15 cali. Najpoważniejszą wadą laptopa nie są je-
go przeciętne na dzień dzisiejszy parametry czy brak takich
Gentoo, Gentoo widzę wszędzie
Co do dystrybucji, którą zainstalowałem na opisanym powy-
żej sprzęcie – wybór był jednoznaczny – Gentoo. Decyzja ta
nie była tylko spowodowana moimi osobistymi preferencjami,
lecz przede wszystkim faktem, że Gentoo daje pewność, iż sa-
modzielnie zbudowany system będzie prawidłowo działał na
nawet najbardziej oryginalnym sprzęcie. Ze względu na brak
54
listopad 2007
N iedawno stałem się posiadaczem używanego
5699706.013.png 5699706.014.png 5699706.015.png
 
praktyka
Pingwin na laptopie
Listing 1. Zawartość pliku /etc/acpi/events/
default
rowniki do twojej karty graicznej, to nie ozna-
cza, że wszystko będzie sprawnie działało. Wy-
świetlany obraz może być nieprawidłowo prze-
skalowany lub może zajmować część ekranu. Je-
śli ktoś pytałby się mnie o zdanie, to odpowie-
działbym, że wide–screen to tylko hasło rekla-
mowe, nie wnoszące dodatkowej funkcjonal-
ności w laptopie. W normalnej pracy poszerzo-
ny obraz nie pomaga, no chyba że ktoś uznaje
oglądanie ilmów za normalną pracę. Ja tam lu-
bię swoje 15 cali z rozdzielczością 1024x768,
tym bardziej, że taki rozmiar matrycy jest efek-
tywniej wykorzystywany w przypadku laptopa
niż na komputerze stacjonarnym. Dzieje się tak,
gdyż odległość wyświetlacza laptopa od oczu
jest zwykle dużo mniejsza, przez co możemy
wybrać mniejsze czcionki, a obraz jest bardziej
wyraźny (subiektywnie).
układy Intela, które pod Linuksem obsługiwane
są przez sterownik i810. Aby włączyć wymaga-
ną np. przez menadżera Beryl, obsługę OpenGL
dla kart z chipsetem Intel i ATI, należy w jądrze
Linuksa włączyć wsparcie dla DRI (sekcja De-
vice Drivers Character Devices Direct Ren-
dering Manager , gdzie wybieramy właściwy
dla naszej karty sterownik). Natomiast w pliku
koniguracyjnym serwera X–ów włączamy ła-
dowanie modułu DRI:
event = butto n/l id *
action = / us r/s bi n/h ibernate ram
event = butto n/p ower *
action = / us r/s bi n/h ibernate
Listing 2. Logi systemowe po podłączeniu ada-
ptera Bluetooth
Jul 11 22 : 08 : 26 localhost usb 4 2 :
new full speed USB device using
uhci_hcd and address 2
Jul 11 22 : 08 : 27 localhost
hcid [ 9300 ]: Bluetooth HCI daemon
Jul 11 22 : 08 : 27 localhost
hcid [ 9300 ]: HCI dev 0 up
Jul 11 22 : 08 : 27 localhost
hcid [ 9300 ]: Starting security
manager 0
Jul 11 22 : 08 : 27 localhost
sdpd [ 9311 ]: Bluetooth SDP daemon
Section „Module”
# This loads the DRI module
Load "dri"
EndSection
Hibernacja i usypianie
W trakcie pracy na laptopie, najważniejszym ele-
mentem systemu jest nadzór nad zasilaniem. Sys-
tem operacyjny laptopa musi posiadać elementy
monitorujące stan naładowania baterii oraz kon-
trolujące zużycie energii przez poszczególne je-
go komponenty. Za powyższe zadania odpowie-
dzialny jest mechanizm ACPI ( Advanced Con-
iguration and Power Interface ). Instalacja AC-
PI na laptopie jest warunkiem niemal koniecz-
nym do prawidłowej pracy tego urządzenia,
a przynajmniej jego brak pozbawiony jest sen-
su. Oprócz wyżej wspomnianych funkcji, AC-
PI jest elementem niezbędnym do działania pro-
cesu hibernacji (zatrzymania) i uśpienia kompu-
tera. Hibernacja jest to proces zapisu aktualne-
go stanu systemu do obrazu na twardym dysku
Graika na maksa
Wydawałoby się, że karta graiczna w lapto-
pie to sprawa drugorzędna, co nie jest prawdą.
Dzisiejsze systemy operacyjne stawiają równie
wysokie wymagania graice, jak i innym kom-
ponentom komputera. Dobrym przykładem na
konieczność posiadania dobrej karty graicznej
w laptopie jest menadżer okien Beryl, który
oprócz ciekawych efektów wizualnych oferuje
kilka udogodnień z zakresu zarządzania oknami.
Jego wadą są jednak dość wysokie wymagania
co do sprzętu. Najlepiej, gdy jesteśmy posiada-
czami kart z chipsetem NVidia lub ATI Radeon.
W wielu laptopach zainstalowane są natomiast
czasu zdecydowałem się na instalację systemu
bazowego ze stage3 (więcej o instalacji Gentoo
w numerze specjalnym Gentoo Linux 2007.0).
W trakcie instalacji należy zwrócić uwagę na
dwa elementy instalacji systemu: koniguracji
pliku make.conf , gdzie należy uwzględnić archi-
tekturę procesora (dla procesorów Intel Mobile
jest to pentium–m ) oraz odpowiednie lagi USE .
Drugim momentem jest koniguracja jądra sys-
temowego, które powinno zawierać odpowied-
nie dla naszego systemu sterowniki. W przy-
padku opisywanego laptopa, dla każdego z kom-
ponentów dostępne są natywne sterowniki, rów-
nież dla karty sieciowej – National Semiconduc-
tor Corporation DP83815 – w jądrze w wersji
2.6.19 (standardowe jądro Gentoo 2007.0). Kar-
ta graiczna obsługiwana jest przez natywny ste-
rownik i810 , zawarty w pakiecie xorg–server.
Wiele współczesnych laptopów posiada
karty graiczne z chipsetem Intel. Drugim zaś, co
do popularności, chipsetem graicznym na lap-
topach są różne odmiany ATI Radeon Mobile.
Czytelniku, jeśli jesteś posiadaczem innej kar-
ty graicznej, poszukaj w internecie, jakie ste-
rowniki do niej pasują. Jeśli nic nie znajdziesz
– nie rozpaczaj. W najgorszym przypadku kartę
graiczną będzie można uruchomić wykorzystu-
jąc sterownik Vesa dla bufora ramki lub standar-
dowy sterownik VGA. Zawsze to lepsze niż nic.
Sprawa laptopów z wyświetlaczem pano-
ramicznym jest o tyle skomplikowana, że nie
wszystkie sterowniki pracujące w normalnej
rozdzielczości radzą sobie z obrazem o innych
proporcjach. Tak więc nawet jeśli znalazłeś ste-
Rysunek 1. Mój warsztat pracy – laptop Fujitsu Siemens Amilo L6820 oraz „konsulatant do spraw pingwinów”
www.lpmagazine.org
55
5699706.001.png 5699706.002.png 5699706.003.png 5699706.004.png
 
praktyka
Pingwin na laptopie
Zestawy te zawierają wszelkie możliwe łaty na
jądro, dodające takie funkcje jak system plików
reiser4 , czy ext4 , poprawione sterowniki bufora
ramki vesa ( vesa–tng ) oraz wiele, wiele innych
funkcji, w tym usprawniony system hiberna-
cji– suspend2 . Na stronach Gentoo Forum do-
stępne są ebuildy dla danych patchsetów (dzia-
łają poprzez portage overlay ) oraz zestawy ła-
tek do samodzielnego łatania, przydatne szcze-
gólnie w przypadku innych dystrybucji. Pole-
cenie nałożenia łatek wygląda następująco:
# cd /usr/src/linux | patch –p1 <
ścieżka_do_zestawu_łatek
Rysunek 2. Opcje koniguracji jądra systemowego w zakresie zarządzania energią
Przy powyższym rozwiązaniu należy samo-
dzielnie zainstalować pakiet hibernate–script
oraz suspend2–ui:
komputera. Dzięki temu po ponownym urucho-
mieniu możliwe będzie przywrócenie stanu sys-
temu z momentu, kiedy wprowadziliśmy go w
ten stan. Stan uśpienia komputera różni się od hi-
bernacji tym, że stan systemu zapisywany jest do
pamięci RAM, następnie wyłączanych jest więk-
szość komponentów komputera poza proceso-
rem, którego praca ulega spowolnieniu.
Instalację i konigurację systemu zarządza-
nia zasilaniem można podzielić na dwa etapy:
koniguracja i instalacja odpowiednio przygo-
towanego jądra Linuksa oraz instalacja dodat-
kowego oprogramowania.
Najlepszym rozwiązaniem, zapewniającym
prawidłową obsługę trybów hibernacji i zasy-
piania komputera jest zestaw łatek na jądro po-
wstałych w ramach projektu suspend2 . Łatki
suspend2 można pobrać ze strony projektu i na-
łożyć je na kod jądra lub skorzystać z gotowych
zestawów łatek. Ja w szczególności polecam
dwa rozwiązania. Pierwsze z nich to instalacja
pakietu suspend2–sources :
# emerge hibernate–script suspend2–
userui
# emerge suspend2–sources
Poza wymienionym oprogramowaniem należy
zainstalować pakiety obsługujące ACPI wkom-
pilowane do jądra:
Pakiet ten zawiera najnowsze łatki suspend2 ,
kompatybilne z jądrem gentoo–sources . Po-
nadto jako zależność pakiet ten instaluje zestaw
skryptów ( pakiet hibernate–script ) odpowie-
dzialnych za wykonywanie czynności hiberna-
cji/usypiania laptopa. Dodatkowo zainstalo-
wany zostanie pakiet suspend2–userui , zawie-
rający komponenty graiczne obsługujące try-
by hibernacji i usypiania. Alternatywnym do
poprzedniego rozwiązaniem jest zastosowanie
gotowego zestawu łatek, tzw. patchset, np. z se-
rii beyond , viper , morph (więcej informacji na
Gentoo Forum , dział Unsupported software ).
#emerge acpi acpid acpitool
Po nałożeniu łatek i instalacji dodatkowego
oprogramowania należy przystąpić do konigu-
racji i kompilacji jądra systemowego. Wszelkie
elementy zarządzania zasilaniem znajdują się
w dziale „Power managment options (ACPI,
APM)” (Rysunek 2). Zaznaczamy tu następu-
jące pozycje jako elementy na stałe wkompo-
nowane w jądro: Power Managment support ,
Suspend2 oraz ACPI (...) support . W przypad-
ku suspend2 zaznaczyć musimy przynajm-
niej jeden sposób zapisu zrzutu systemu: File
Allocator (zapis do pliku) lub Swap Allocator
(zapis na partycji swap) (Rysunek 3). Osobiście
polecam zapis na partycji swap . Dobrze jest też
dodać możliwość kompresji obrazu systemu, co
znacząco wpływa na objętość zapisywanych da-
nych bez zauważalnego wpływu na szybkość
zapisu/odczytu. Opcjonalnie, gdy zdecydujemy
się na zapis na partycji wymiany, w pozycji De-
fault resume device name wpisujemy oznaczenie
partycji swap, np. /dev/hda1 , czy /dev/sda2 .
Jeśli posiadamy procesor obsługujący funk-
cję zmiany szybkości taktowania procesora,
w dziale Power managment options zazna-
czamy również pozycję CPU Frequency scal-
ling . Skalowanie taktowania procesora jest jed-
ną z lepszych metod obniżania zużycia ener-
gii. Nie zawsze jest bowiem potrzeba, aby pro-
cesor działał pełną parą, co zdecydowanie
wpływa na długość czasu pracy na zasilaniu
bateryjnym.
Rysunek 3. Opcje koniguracji jądra systemowego w zakresie hibernacji systemu z nałożonymi łatami su-
spend2
56
listopad 2007
5699706.005.png 5699706.006.png
 
praktyka
Pingwin na laptopie
Listing 3. Opcje koniguracyjne jadra Linuksa dla
protokołu ppp
systemu zarządzania zasilaniem komputera.
Program ten niestety powstał w czasach niepo-
dzielnego panowania starego systemu zarządza-
nia energią – APM ( Advanced Power Manag-
ment ), gdy ACPI dopiero raczkowało. Pomimo
jego wielu zalet, nie potraię np. zrozumieć, dla-
czego system ten nie rozróżnia akcji zamknię-
cia pokrywy laptopa i naciśnięcia przycisku
power w laptopie. W moim przypadku obsłu-
ga tych dwóch elementów wygląda następują-
co: zamknięcie klapy usypia komputer, a wci-
śnięcie przycisku power hibernuje. Aby uzyskać
takie zachowanie musimy samodzielnie wpro-
wadzić pewne zmiany do plików konigura-
cyjnych acpid . Przede wszystkim sprawdzamy,
jakie stany przypisane są w systemie proc do
omawianych działań. Dla akcji zamknięcia/
otwarcia pokrywy, odpowiednie zdarzenia zapi-
sywane są w folderze /proc/acpi/button/lid/LID/ ,
a dla przycisku power w folderze /proc/acpi/
button/power/ . Wystarczy w systemie ACPI zde-
iniować obsługę odpowiednich zdarzeń i goto-
we. W tym celu w pliku koniguracyjnym AC-
PI ( /etc/acpi/events/default ) należy dodać odpo-
wiednie wpisy (Listing 1).
Pole event to odpowiednie zdarzenie z sys-
temu proc, natomiast pole action , to akcja, ja-
ką to zdarzenie wywołuje. Dla zainstalowa-
nego systemu suspend2 są to polecenia hiber-
nate (hibernacji) oraz hibernate–ram (uśpie-
nia). Po zapisaniu wystarczy zrestartować de-
mona acpid ( /etc/init.d/acpid restart ) i spróbo-
wać. Niestety z góry ostrzegam, że przy stan-
dardowych ustawieniach, w 8 przypadkach na
10 nie uda się nam powrócić do stanu sprzed
uśpienia. Trochę rzadziej kłopoty sprawia hi-
bernacja systemu. W przypadku problemów
należy udać się do pliku /etc/hibernate/com-
mon.conf , gdzie znajdują się elementy konigu-
racji systemu hibernacji i uśpienia. W przypad-
ku mojego laptopa pomogło wprowadzenie kil-
ku poniżej opisanych zmian. Przede wszystkim
odznaczyłem wpis Distribution gentoo oraz
GentooModulesAutoload yes , które uaktywnia-
ją opcje specyiczne dla tej dystrybucji. Ponad-
to okazało się, że sprzętem, na którym wiesza
się system, to USB Adaptor WiFi. Wystarczyło
dodać poniższe wpisy:
< M > PPP ( point to point protocol )
support
[ ] PPP multilink support
( EXPERIMENTAL )
[ ] PPP iltering
< M > PPP support for async serial
ports
< > PPP support for sync tty
ports
< M > PPP Delate compression
DownInterfaces wlan0
UpInterfaces auto
Dzięki nim interfejs wlan0 zostanie przed hi-
bernacją/uśpieniem zatrzymany, a później pod-
niesiony. Dodatkowe problemy sprawiły modu-
ły DRI, czyli drm oraz i915, ładowane w trak-
cie startu serwera X. Ich obecność sprawiała,
że karta graiczna nie budziła się po hibernacji
i uśpieniu – ekran pozostawał czarny. Dlatego
w pliku common.conf znalazły się wpisy:
Listing 4. Opcje koniguracyjne jądra Linuksa dla
kart modemów PCMCIA.
<*> Support for Host side USB
< M > USB Serial Converter support
[*] USB Generic Serial Driver
< M > USB driver for GSM and
CDMA modems
UnloadModules i915 drm
# UnloadAllModules yes
W dziale ACPI (...) support włączamy na-
stępujące opcje:
Dzięki powyższym wpisom przed uśpieniem
obydwa problematyczne moduły były usuwa-
ne, a po przebudzeniu – ponownie ładowane.
Okazało się, że po wprowadzeniu kilku po-
wyższych zmian system hibernacji/usypiania
działa prawie bez zarzutu. Wystarczyło jedy-
nie w oknie koniguracyjnym KLaptop wyłą-
czyć obsługę powyższych zdarzeń (zamkniecie
pokrywy, przycisk power ). Programowi KLap-
top powierzyłem jedynie zarządzanie zasilaniem
laptopa, monitorowaniem poziomu naładowa-
nia baterii oraz zdarzeń związanych z niskim
stanem naładowania baterii. W tym względzie
KLaptop działał bez najmniejszego problemu.
• [*] ACPI Support
• [ ] Sleep States
• <*> AC Adapter
• <*> Battery
• <*> Button
• <*> Video
• < > Generic Hotkey
(EXPERIMENTAL)
• <*> Fan
• < > Dock
• <*> Processor
<*> Thermal Zone
Właściciele laptopów irmy ASUS, IBM oraz
Toshiba powinni dodatkowo zainteresować się
następującymi opcjami:
• < > ASUS/Medion Laptop Extras
• < > IBM ThinkPad Laptop Extras
• < > Toshiba Laptop Extras
Po instalacji jądra systemowego należy wprowa-
dzić pewne poprawki do pliku koniguracyjnego
grub.conf. W linii kernel należy dodać następują-
cy wpis: suspend2=/dev/xxx , gdzie /dev/xxx
to odpowiednie oznaczenie naszej partycji wy-
miany ( swap ). Dopiero po ponownym urucho-
mieniu komputera z powyższym wpisem mo-
żemy zacząć testować hibernację i usypianie
systemu. W środowisku KDE znajduje się pa-
kiet KLaptop (Rysunek 4) służący do obsługi
Rysunek 4. KLaptop – centrum sterowania zasilaniem komputera
www.lpmagazine.org
57
5699706.007.png 5699706.008.png 5699706.009.png 5699706.010.png
 
praktyka
Pingwin na laptopie
Jedynym błędem, jaki zauważyłem, była sytu-
acja, w której system źle przeliczał procent na-
ładowania baterii na czas pracy komputera. Przy
pełnym naładowaniu wskaźnik zapewniał mnie,
że komputer będzie pracował ponad 100 godzin
na baterii. Było by dobrze... Jednak problem ten
wynikał prawdopodobnie z tego, iż w laptopie,
którego używam, zamontowana jest nieorygi-
nalna bateria o znacznie większej pojemności.
%users ALL=(ALL)
NOPASSWD: /usr/sbin/hibernate–ram
nego problemu oraz charakteryzują się dobry-
mi parametrami.
Po raz kolejny musimy wprowadzić zmia-
ny w jądrze systemowym. Przede wszystkim
musimy wkompilować do jądra obsługę blu-
etooth (dział Networking ) – najlepiej jako
moduł. Inne opcje które powinny być włączo-
ne to:
Powyższe wpisy pozwolą na hibernację oraz usy-
pianie komputera bez uprawnień administrato-
ra. Odpowiedni wpis do pliku ~/.xbindkeysrc
wygląda następująco:
"sudo /usr/sbin/hibernate–ram"
m:0x0 + c:223
Bluetooth subsystem support
• <M> L2CAP protocol support
• <M> SCO links support
• <M> RFCOMM protocol support
• [*] RFCOMM TTY support
• <M> BNEP protocol support
• [ ] Multicast ilter support
• [ ] Protocol ilter support
• <M> HIDP protocol support
Przyciski dodatkowe
Ostatnim zadaniem, które postawiłem sobie
w związku z obsługą zasilania laptopa, to za-
programowanie działania przycisku do usypia-
nia komputera. W latopie Amilo L6820 znajdu-
je się on na klawiszu F1, a uruchamiany jest
przy jednoczesnym wciśnięciu przycisku funk-
cyjnego. Do obsługi klawisza zastosowałem
program xbindkeys , który znany jest wszyst-
kim posiadaczom klawiatur multimedialnych
oraz wieloprzyciskowych myszek. Służy on
do przypisywania akcji do zdarzeń wywoła-
nych przez wciśnięcie klawiszy myszki i kla-
wiatury. Jego działanie jest niezwykle proste.
Wystraczy poleceniem xbindeys –k uruchomić
czytnik kodów, następnie wcisnąć wybraną
kombinację klawiszy lub klawisz o nieprzypisa-
nej funkcji, aby w konsoli pojawił się jego kod.
Kod ten wraz z poleceniem do wykonania wpi-
sujemy w pliku ~/.xbindkeysrc . Aby możliwe
było usypianie komputera z poziomu użytkow-
nika, musimy zainstalować pakiet sudo, a na-
stępnie w pliku /etc/sudousers dodać odpowied-
ni wpis z uprawnieniami:
Oczywiście druga linijka zawiera wpis wyge-
nerowany przez polecenie xbindkeys –k . Na-
stępnie wystarczy uruchomić program xbind-
keys , który działa w tle, aby móc wywoływać
odpowiednią akcję – tu usypianie komputera.
W ten sam sposób można zdeiniować działa-
nie każdego innego niestandardowego przyci-
sku laptopa, np. przycisków multimedialnych.
W opisywanym laptopie, identycznie włączy-
łem przycisk uruchamiający program poczto-
wy oraz przeglądarkę internetową.
Sterowniki do poszczególnych urządzeń blu-
etooth znajdują się w sekcji Bluetooth device
drivers . W przypadku urządzeń Bluetake jest
to moduł HCI UART Driver . Jeśli nie jesteśmy
pewni, który ze sterowników będzie działać,
spokojnie możemy skompilować jako moduły
wszystkie pozycje tego działu.
Po instalacji jądra z nowymi ustawienia-
mi, należy zainstalować biblioteki obsługujące
bluetooth – rozwijane w ramach projektu Bluez.
W przypadku Gentoo wykonujemy:
Rozdział prawie stomatologiczny,
czyli o bluetooth
Bluetooth wszedł do naszego życia już na do-
bre. Prawie każdy telefon komórkowy posiada
interfejs bluetooth, dzięki czemu możliwe jest
łączenie się bezprzewodowo z innymi prze-
nośnymi ( i nie tylko) urządzeniami. Również
większość nowych laptopów posiada wbudo-
wany interfejs bluetooth. Niestety z ich obsługą
pod Linuksem bywa różnie. Jeśli nawet nie uda
nam się uruchomić wbudowanego urządzenia,
zawsze możemy kupić adaptor USB, za kwo-
tę mniejszą od 50 zł. Szczególnie polecam ada-
ptory irmy Bluetake – nie będzie z nimi żad-
# emerge bluez–libs bluez–utils
Jeśli używamy menadżera okien KDE, warto
jest zainstalować pakiet kdebluetooth , dodają-
cy interfejs dla bluetooth w KDE.
%users ALL=(ALL)
NOPASSWD: /usr/sbin/hibernate
# emerge kdebluetooth
Jako zależności do tego pakietu zainstalowane
zostaną biblioteki openobex, służące do trans-
portu danych przez połączenie bluetooth. Dzięki
openobex można przesyłać dane z oraz do urzą-
dzeń mobilnych, np. można kopiować zdjęcia
wykonane aparatem cyfrowym w telefonie.
Po instalacji powyżej opisanego oprogra-
mowania, uruchamiamy interfejs bluetooth
(ew. podłączamy adaptor USB). W tym czasie
najlepiej jest śledzić logi systemowe, aby prze-
konać się, czy nasz sprzęt obsługiwany jest pra-
widłowo.
# tail –f /var/log/messages
Rysunek 5. Dzięki KDEBluetooth komórka wszystkie usługi oferowane przez telefon komórkowy będą łatwo
dostępne
W trakcie podłączania (uruchamiania) adapto-
ra bluetooth powinniśmy zobaczyć logi zbliżo-
ne do poniższych (Listing 2).
Należy jeszcze zmodyikować pliki kon-
iguracyjne hcid.conf oraz rfcomm.conf , znaj-
58
listopad 2007
5699706.011.png 5699706.012.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin