Wstęp.pdf

WstĪp

Etiologia Zatrzy

Krĥōenia

Charakterystyka Pacjenta Pediatryczne

mania Oddychania i Krĥōenia

Krĥōenia

Charakterystyka Pacjenta Pediatrycznego

Cele:

niewydolnoĻciĢ krĢŇenia. PoczĢtkowo organizm

uruchamia fizjologiczne mechanizmy adaptacyjne

majĢce na celu ochronħ serca i mzgu przed hipoksjĢ i

prowadzĢce do skompensowania niewydolnoĻci

oddechowo-krĢŇeniowej. JednakŇe wraz z nasileniem

siħ stopnia niewydolnoĻci lub uszkodzenia w wyniku

urazu, organizm traci zdolnoĻę do utrzymania tych

mechanizmw. Mwimy wtedy o zdekompensowanej

niewydolnoĻci oddechowej lub krĢŇeniowej w zaleŇnoĻci

od tego, co byþo pierwotnĢ przyczynĢ, obie teŇ mogĢ

wystħpowaę rwnoczeĻnie.

Po zapoznaniu siħ z rozdziaþem czytelnik

powinien umieę:

€ Omwię i porwnaę etiologiħ

zatrzymania oddychania i krĢŇenia u

dzieci i dorosþych

€ Omwię rokowanie w zaleŇnoĻci od

pierwotnej i wtrnej przyczyny

zatrzymania krĢŇenia

€ Znaę specyfikħ anatomii, fizjologii i

stanu neurologicznego niemowlħcia

i dziecka

Wsplne wystħpowanie niewydolnoĻci oddechowej i

krĢŇeniowej pojawia siħ wraz z pogarszaniem siħ stanu

dziecka i prowadzi do niewydolnoĻci oddechowo-

krĢŇeniowej i w efekcie do zatrzymania oddychania i

krĢŇenia (Rycina 1).

ETIOLOGIA ZATRZYMANIA

ODDYCHANIA I KRĤŌENIA

Skompensowana

niewydolnoĻę

oddechowa

Skompensowana

niewydolnoĻę

krĢŇenia

Etiologia zatrzymania oddychania i krĢŇenia jest rŇna u

dzieci i dorosþych i wynika z rŇnic fizjologicznych,

anatomicznych i odmiennej patologii. Te rŇnice ulegajĢ

zmianom podczas dzieciıstwa od momentu urodzenia i

okresu noworodkowego poprzez okres niemowlħctwa,

dzieciıstwa (wliczajĢc w to okres dojrzewania) do

momentu osiĢgniħcia dojrzaþoĻci.

Zdekompensowana

niewydolnoĻę

oddechowa

Zdekompensowana

niewydolnoĻę

krĢŇenia

Pierwotne zatrzymanie krĢŇenia wynikajĢce z

zaburzeı rytmu takich jak migotanie komr lub

czħstoskurcz komorowy bez tħtna (VF/VT) jest czħstsze

u dorosþych, poczĢtek wtedy jest nagþy,

nieprzewidywalny i jest odzwierciedleniem pierwotnej

choroby serca. W tej sytuacji wymagana jest

natychmiastowa defibrylacja, a z kaŇdĢ minutĢ, ktra

upþywa od utraty ĻwiadomoĻci do momentu wykonania

defibrylacji, szansa na powrt spontanicznego krĢŇenia

maleje o10%.

NiewydolnoĻę krĢŇeniowo-oddechowa

Zatrzymanie krĢŇenia i oddychania

ĺmierę

Powrt

spontanicznego

krĢŇenia

NiewydolnoĻę

wielonarzĢdowa

Peþny powrt

do zdrowia

Wtrne zatrzymanie oddychania i krĢŇenia jest

czħstsze u dzieci i jest ono odbiciem wyczerpania siħ

moŇliwoĻci organizmu w przypadku urazu lub choroby

leŇĢcej u podstawy zaburzenia (Rycina 1)

Rytmem poprzedzajĢcym zatrzymanie krĢŇenia jest

najczħĻciej bradykardia prowadzĢca do asystolii lub

aktywnoĻę elektryczna bez tħtna.

Ponowne

zatrzymanie

krĢŇenia lub Ļmierę

Rytmy te nie wynikajĢ pierwotnie z choroby serca, ale z

zaburzeı jego funkcji spowodowanych ostrym

niedotlenieniem tkanki miħĻnia sercowego powodujĢcej

jego dysfunkcjħ. MoŇe ono wynikaę z niewydolnoĻci

oddechowej i niedostatecznego natlenowania lub z

powodu ciħŇkiej hipotensji spowodowanej

Rycina 1 Konsekwencje powstaþe w wyniku

nieleczonej, postħpujĢcej niewydolnoĻci

oddechowej i krĢŇeniowej u niemowlĢt i dzieci.

EPLS 1

WstĪp

Etiologia Zatrzy

Etiologia Zatrzymania Oddychania i

mania Oddychania i

Charakterystyka Pacjenta Pediatryczne

ggo

ETIOLOGIA ZATRZYMANIA

Wstħp

ROKOWANIE

Ňe gþowa ma tendencjħ do przyginania siħ do tuþowia w

pozycji na plecach, co þatwo prowadzi do niedroŇnoĻci

miħkkich tkanek w obrħbie krtani. Wraz z wiekiem gþowa

staje siħ proporcjonalnie mniejsza w stosunku do klatki

piersiowej, szyja siħ wydþuŇa, a krtaı staje siħ bardziej

odporna na ucisk z zewnĢtrz.

Rokowanie po resuscytacji z powodu zatrzymaniu

oddychania i krĢŇenia jest zþe, zwþaszcza, jeĻli czas

trwania zatrzymania krĢŇenia byþ przedþuŇony. Dlatego

kluczowe znaczenie ma rozpoznawanie objaww

poprzedzajĢcych i wdroŇenie wþaĻciwych interwencji.

Rozpoznanie i rozpoczħcie resuscytacji dziecka w

stanie zatrzymania oddechu (jako ostatnie stadium

zdekompensowanej niewydolnoĻci oddechowej), ale z

zachowanym krĢŇeniem þĢczy siħ z dþugoterminowym

przeŇyciem w granicach 50-70%. JednakŇe dla dziecka

z zatrzymaniem krĢŇeniowo-oddechowym w

mechanizmie asystolii szansa na przeŇycie bez ubytkw

neurologicznych jest poniŇej 5%. RŇne etiologie

chorb dzieciħcych w porwnaniu z chorobami

dorosþych wynikajĢ z ich rŇnic fizjologicznych i

anatomicznych. Te rŇnice moŇna rozpatrywaę w

kontekĻcie kolejnoĻci postħpowania z: A - Airway -drogi

oddechowe, (Ac - wraz z unieruchomieniem szyjnego

odcinka krħgosþupa w przypadku powaŇnego urazu), B -

Breathing -oddychanie, C - Circulation - krĢŇenie i D -

Disability Î stan ĻwiadomoĻci.

Zapamiħtanie schematu ABCD uþatwi ustalenie

priorytetw w kluczowych krokach postħpowania z

kaŇdym dzieckiem. Takie podejĻcie ratuje Ňycia.

U niemowlħcia twarz i usta sĢ maþe i stosunkowo duŇy

jħzyk þatwo prowadzi do niedroŇnoĻci drg

oddechowych u nieprzytomnego dziecka. Dno jamy

ustnej rwnieŇ þatwo poddaje siħ uciskowi, dlatego

wymagana jest ostroŇnoĻę przy manewrach udraŇniania

grnych drg oddechowych, w przeciwnym razie þatwo

jest doprowadzię do niedroŇnoĻci na tym poziomie.

Krtaı

Krtaı u niemowlħcia jest poþoŇona wyŇej niŇ u osoby

dorosþej (u ktrej znajduje siħ na poziomie 6.-7. krħgu

szyjnego), nagþoĻnia jest w ksztaþcie litery U i wystaje w

kierunku gardþa pod kĢtem 45», struny gþosowe sĢ

krtkie. U dzieci poniŇej 8. roku Ňycia krtaı ma ksztaþt

lejka z najwħŇszym miejscem na poziomie chrzĢstki

pierĻcieniowatej. U dzieci starszych krtaı ma ksztaþt

cylindryczny, ktry przechodzi na oskrzele gþwne.

Te anatomiczne zaleŇnoĻci majĢ znaczenie kliniczne w

nastħpujĢcych sytuacjach:

€ U maþych dzieci w przypadku czħĻciowej

niedroŇnoĻci drg oddechowych spowodowanej

ciaþem obcym nie wolno stosowaę manewrw

majĢcych na celu usuniħcie ciaþa obcego, gdyŇ

moŇe to doprowadzię do caþkowitej niedroŇnoĻci.

Ciaþo obce moŇe w rzeczywistoĻci zostaę

wprowadzone niŇej do najwħŇszego miejsca krtani

majĢcej lejkowaty ksztaþt tzn. na poziom chrzĢstki

pierĻcieniowatej.

€ Po wprowadzeniu þyŇki laryngoskopu moŇe byę

stosunkowo trudne utrzymanie na niej duŇego

jħzyka a jego przemieszczenie siħ ku tyþowi moŇe

powodowaę niedroŇnoĻę drg oddechowych

zwþaszcza, Ňe nagþoĻnia i krtaı sĢ poþoŇone

wysoko.

€ Dogþowowe poþoŇenie krtani powoduje powstanie

ostrego kĢta pomiħdzy czħĻciĢ ustnĢ gardþa a

gþoĻniĢ. Dlatego trudne jest uwidocznienie gþoĻni w

laryngoskopii bezpoĻredniej. Uzyskanie dobrej

widocznoĻci moŇe byę þatwiejsze po zastosowaniu

þyŇki prostej zamiast krzywej.

€ WþoŇenie rurki intubacyjnej moŇe byę utrudnione z

powodu problemw w uzyskaniu caþkowitej

widocznoĻci, dlatego Ňe spoidþo przednie strun

gþosowych jest poþoŇone wyŇej niŇ spoidþo tylne.

€ U dzieci poniŇej 8. roku Ňycia moŇna uŇywaę rurki

bez mankietu uszczelniajĢcego, poniewaŇ rozmiar

rurki jest wyznaczony przez najwħŇszĢ czħĻę

grnych drg oddechowych a mianowicie poziom

chrzĢstki pierĻcieniowatej. Prawidþowo dobrany

rozmiar rurki intubacyjnej tworzy dostateczne

CHARAKTERYSTYKA

PACJENTA PEDIATRYCZNEGO

Drogi oddechowe (A)

Nos i gardþo

W momencie urodzenia szczyt nagþoĻni znajduje siħ na

poziomie pierwszego krħgu szyjnego, tzn. jest on

uþoŇony wysoko i skierowany w kierunku przednim. W

skutek tego þatwo dochodzi do niedroŇnoĻci drg

oddechowych spowodowanych obrzħkiem tkanek

miħkkich.

Niemowlħ fizjologicznie oddycha nosem przez pierwsze

6 miesiħcy, dlatego przy niedroŇnoĻci nosa ( np.: z

powodu nadmiernego wydzielania Ļluzu w czasie

infekcji drg oddechowych) moŇe zuŇywaę tak znacznĢ

iloĻę energii, Ňe w konsekwencji moŇe to doprowadzię

do niewydolnoĻci oddechowej. Zaburzenie w droŇnoĻci

na poziomie nosa moŇe byę rwnieŇ spowodowane

anomaliami anatomicznymi takimi jak niedroŇnoĻę

nozdrzy tylnych ( niedostateczny rozwj nozdrzy

niezapewniajĢcy naleŇytej droŇnoĻci) lub poprzez

zaþoŇonĢ sondħ ŇoþĢdkowĢ lub plastry, ktre mogĢ

spowodowaę zatkanie otworw nosowych.

Wzajemny stosunek gþowy i szyi

Gþowa u niemowlħcia jest duŇa w porwnaniu z resztĢ

ciaþa. Dodatkowo stosunkowo duŇa potylica powoduje,

EPLS 2

CHARAKTERYSTYKA

rogi oddechowe (A)

uszczelnienie w tej okolicy pozwalajĢce na

wentylacjħ dodatnimi ciĻnieniami wdechowymi bez

zbytniego przecieku dostarczanego powietrza wokþ

rurki. Zbyt maþa rurka intubacyjna prowadzi do zbyt

duŇego przecieku wokþ niej, co jest poþĢczone z

nieefektywnĢ wentylacjĢ. Do niedawna zabronione

byþo stosowanie rurek z mankietem u dzieci poniŇej

8. roku Ňycia. JednakŇe dowody wskazujĢ, Ňe rurki

intubacyjne z mankietem uszczelniajĢcym mogĢ

byę uŇywane u maþych dzieci pod warunkiem

prawidþowo dobranego rozmiaru rurki i

kontrolowania ciĻnienia w mankiecie (patrz Rozdziaþ

3).

niedroŇnoĻę jelit) lub w pþucach (nadmierne rozdħcie z

powodu zapalenia oskrzelikw, astmy lub aspiracji ciaþa

obcego) moŇe prowadzię do nieefektywnej wentylacji.

U starszych dzieci miħĻnie miħdzyŇebrowe sĢ bardziej

rozwiniħte i majĢ znaczĢcy udziaþ w mechanice

oddychania. ņebra stajĢ siħ skostniaþe i peþniĢ funkcjħ

solidnej podpory jak rwnieŇ tworzĢ sztywnĢ

konstrukcjħ mniej podatnĢ na zapadanie siħ w czasie

zaburzeı oddychania. W czasie niewydolnoĻci

oddechowej moŇe u mþodszych dzieci wystħpowaę

znaczne zaciĢganie przestrzeni miħdzyŇebrowych i

mostka z powodu wiħkszej podatnoĻci klatki piersiowej,

co nie jest aŇ tak wyraŅne u starszych dzieci.

Niemowlħ w porwnaniu do dorosþego ma

proporcjonalnie wĢskie drogi oddechowe, co czyni je

szczeglnie podatnymi na obrzħk. Bezwzglħdna

Ļrednica drg oddechowych jest rwnieŇ mniejsza i w

zwiĢzku z tym infekcje ukþadu oddechowego sĢ

obarczone proporcjonalnie wyŇszĢ zachorowalnoĻciĢ i

ĻmiertelnoĻciĢ u dzieci niŇ u dorosþych.

Krĥōenie (C)

ObjħtoĻę krwi krĢŇĢcej u noworodka wynosi 80 ml/kg i

zmniejsza siħ wraz z wiekiem do 60-70 ml/ kg u osoby

dorosþej. Dla noworodka o wadze 3 kg objħtoĻę ta

wynosi 240 ml, dla 6-miesiħcznego niemowlħcia o

wadze 6 kg objħtoĻę krwi krĢŇĢcej wynosi 480 ml. Te

liczby pokazujĢ, Ňe dzieci sĢ bardzo wraŇliwe na utratħ

pþynw, a caþkowita objħtoĻę pþynw ustrojowych jest

niewielka. Nic dziwnego, Ňe z powodu biegunki rocznie

umierajĢ miliony dzieci na caþym Ļwiecie.

Efekt spowodowany obrzħkiem drg oddechowych

moŇna przedstawię przy pomocy prawa PoiseuilleÓa,

ktre pokazuje za pomocĢ wzoru zaleŇnoĻę pomiħdzy

oporem gazu przepþywajĢcego przez rurħ (R) do

dþugoĻci rury (l), lepkoĻci gazu ( ) i promienia rury (r):

Stan ŁwiadomoŁci (D)

R =

JednĢ z trudnoĻci w postħpowaniu z bardzo maþymi

dzieęmi jest ich brak zdolnoĻci do komunikacji i

wyraŇania uczuę. Podczas opieki naleŇy podjĢę

wszelkie wysiþki by okazaę choremu lub rannemu

dziecku sympatiħ i wspþczucie. Nie jest trudno

wyobrazię sobie jak bardzo moŇe byę przeraŇone

dziecko, ktre czuje siħ Ņle, jest przywoŇone do szpitala

przez zmartwionych rodzicw, znajduje siħ w

nieznanym otoczeniu, gdzie obcy ludzie mogĢ robię

rzeczy, ktre nie sĢ przyjemne. ĺwiadomoĻę þagodzi

lħk, dlatego tak waŇne jest wytþumaczenie wszystkiego

dziecku jasno i dokþadnie. JeĻli to moŇliwe, wyjaĻnienia

muszĢ byę przedstawione w sposb zrozumiaþy dla

dziecka. NaleŇy pozwolię zostaę rodzicom wraz z

dzieęmi nawet podczas wykonywania zaawansowanych

procedur medycznych. ObecnoĻę rodzicw w tej

sytuacji pozwoli na zmniejszenie lħku i obaw u dziecka i

zredukowanie poziomu stresu zarwno u dziecka jak i u

rodzicw.

Dlatego niewielkie zmniejszenie Ļrednicy drg

oddechowych ma olbrzymi wpþyw na przepþyw tlenu i

dwutlenku wħgla przez pþuca.

Oddychanie (B)

Po urodzeniu pþuca sĢ niedojrzaþe z caþkowitĢ

powierzchniĢ pħcherzykw pþucnych wynoszĢcĢ 3 m 2 w

porwnaniu z 70 m 2 u osoby dorosþej. Od momentu

urodzenia do okresu dojrzaþoĻci dziesiħciokrotnie

wzrasta liczba pħcherzykw pþucnych. U wczeĻniakw

w momencie urodzenia moŇe byę utrudnione

utrzymanie otwartych pħcherzykw pþucnych, co jest

skutkiem niedoboru surfaktantu. W takiej sytuacji moŇe

byę wymagana podaŇ surfaktantu egzogennego by

utrzymaę otwarte i droŇne pħcherzyki pþucne.

ZdolnoĻę dzieci do komunikowania siħ na ogþ rozwija

siħ wraz z wiekiem. NaleŇy jednak pamiħtaę, Ňe

szczeglnie w trakcie odczuwania blu, w stresie i lħku

dziecko moŇe cofnĢę siħ do zachowaı odpowiednich

dla mþodszej grupy wiekowej. NaleŇy wziĢę to pod

uwagħ podczas wykonywania bardziej szczegþowego

badania stanu neurologicznego pacjenta

pediatrycznego. Z powodu sþabszej moŇliwoĻci

komunikacji dla dzieci poniŇej 5. roku Ňycia uŇywa siħ

zmodyfikowanej skali Glasgow.

Mechanika oddychania rwnieŇ zmienia siħ wraz z

wiekiem Î u niemowlĢt Ňebra sĢ podatne i elastyczne,

miħĻnie miħdzyŇebrowe stosunkowo sþabe i maþo

efektywne w porwnaniu z przeponĢ. Jest ona gþwnym

miħĻniem oddechowym u niemowlĢt, jej ruch ku doþowi

w czasie wdechu pociĢga klatkħ piersiowĢ w kierunku

jamy brzusznej, co powoduje zassanie na zasadzie

prŇni powietrza do grnych drg oddechowych i do

pþuc. Mechaniczne przeszkody utrudniajĢce prawidþowe

kurczenie siħ przepony, ktrych przyczyna leŇy w jamie

brzusznej (rozdħcie ŇoþĢdka, odma otrzewnowa lub

EPLS 3

Wstħp

Wiek i masa ciaĀa

masa ciaĀa

(Sudden Infant Death Syndrome). W okresie

niemowlħcym wrodzone zaburzenia sĢ wciĢŇ wiodĢcĢ

przyczynĢ Ļmierci, za nimi nastħpne w kolejnoĻci to

choroby ukþadu sercowo-naczyniowego i oddechowego,

choroby infekcyjne i urazy. NajwyŇsza ĻmiertelnoĻę u

dzieci w wieku przedszkolnym jest zwiĢzana z urazami,

nastħpna przyczyna to wrodzone anomalie, choroby

ukþadu sercowo-naczyniowego i nowotwory zþoĻliwe. U

dzieci w wieku szkolnym urazy sĢ znowu najczħstszĢ

przyczynĢ zgonw z blisko poþowĢ przypadkw i

ponownie duŇa liczba zgonw jest spowodowana

nowotworami zþoĻliwymi. W grupie wiekowej pomiħdzy

15 a 24 rokiem Ňycia rŇnice sĢ jeszcze bardziej

skrajne: samobjstwa i samookaleczenia stanowiĢ

drugĢ, a morderstwa trzeciĢ, co do czħstoĻci

wystħpowania przyczynħ Ļmierci.

KolejnĢ rŇnicĢ pomiħdzy dzieęmi a dorosþymi sĢ ich

wielkoĻę zmieniajĢca siħ wraz z wiekiem. W zwiĢzku z

tym masa ciaþa jest istotnym parametrem, poniewaŇ u

dzieci leki sĢ przepisywane w zaleŇnoĻci od masy ciaþa

pacjenta. W sytuacji zagroŇenia Ňycia nie ma czasu na

waŇenie pacjenta. NastħpujĢcy wzr przewiduje

przybliŇonĢ masħ ciaþa dziecka w zaleŇnoĻci od wieku

wyraŇonego w latach (pomiħdzy 1. a 10.rokiem Ňycia):

Masa ciaþa(kg)= 2x [wiek w latach+4]

IstniejĢ rwnieŇ inne nieocenione przyrzĢdy takie jak

taĻma Broselow. Przedstawia ona zaleŇnoĻę dþugoĻci

ciaþa dziecka do jego masy ciaþa. Zaznaczone sĢ

rwnieŇ na niej w odpowiednich przedziaþach dawki

lekw resuscytacyjnych obliczone na naleŇnĢ masħ

ciaþa. Wyszczeglniony jest takŇe rozmiar sprzħtu, ktry

dobiera siħ w zaleŇnoĻci od dziecka. TaĻma jest

bardziej dokþadna w oszacowaniu masy ciaþa niŇ

powyŇszy wzr. JednakŇe, niezaleŇnie od obranej

metody, zasadnicze znaczenie ma wystarczajĢce

zapoznanie siħ z siħ z jednĢ z nich, aby osoba

udzielajĢca pomocy dziecku umiaþa danĢ metodħ uŇyę

szybko i poprawnie.

Przyczyny zgonw sĢ zrŇnicowane w zaleŇnoĻci od

grupy wiekowej. Pozwala to na wprowadzenie

programw zapobiegawczych. Programy te zaleŇĢ od

poþĢczenia trzech dziedzin: edukacji, zmniejszenia

zagroŇeı w Ļrodowisku i wprowadzenia aktw

prawnych dotyczĢcych bezpieczeıstwa. Wszyscy

pracownicy ochrony zdrowia powinni byę wþĢczeni we

wprowadzanie podstawowych zasad zapobiegania

urazom: tzw. prewencja pierwotna (zapobieganie

wypadkom np.: uŇycie bezpiecznych materiaþw na

placach zabaw), prewencja wtrna (zmniejszenie

skutkw wypadkw np.: zachħcanie do noszenia

kaskw rowerowych) i prewencja trzeciorzħdowa

(zmniejszenie konsekwencji wypadkw poprzez

polepszanie skutecznoĻci dziaþania zespoþw

ratowniczych udzielajĢcych pomocy np.: poprzez branie

udziaþu w kursach takich jak EPLS).

PRZYCZYNY ŀMIERCI I JEJ

ZAPOBIEGANIE

W okresie noworodkowym najczħstszĢ przyczynĢ

Ļmierci sĢ wrodzone anomalie rozwojowe, za nimi

kolejnĢ przyczynĢ sĢ powikþania okoþoporodowe a

nastħpnie zespþ nagþej Ļmierci noworodkw SIDS

Prewencja trzeciorzħdowa jest zilustrowana za pomocĢ

þaıcucha przeŇycia, obrazujĢcego, jak w sposb

skoordynowany osiĢgnĢę najlepszĢ opiekħ w stanach

zagroŇenia Ňycia.

Rycina 3 ýaıcuch przeŇycia Europejskiej Rady Resuscytacji moŇe mieę zastosowanie u pacjenta

pediatrycznego. Pierwsze ogniwo odnosi siħ do rozpoznawania uleczalnego problemu (np.: niewydolnoĻę

oddechowa lub krĢŇeniowa) i woþania o pomoc ( tzn. po 1 minucie BLS u dzieci); drugie ogniwo mwi o

wczesnym rozpoczħciu podstawowych zabiegw resuscytacyjnych, trzecie o wykonaniu defibrylacji, jeĻli jest

wskazana, a ostatnie ogniwo odnosi siħ do opieki poresuscytacyjnej szczeglnie skierowanej na ochronħ

mzgu.

EPLS 4

Wiek i

PRZYCZYNY ŀMIERCI I JEJ

podziewana Łmierě i Łmierě

nieoczekiwana

koıczy siħ sukcesem. Wczesne interwencje

oparte na schemacie ABCD zmniejszĢ iloĻę

nagþych i niespodziewanych zgonw. Kurs EPLS

ma na celu dostarczenie i przygotowanie do

schematycznego postħpowania, dziħki ktremu

moŇliwe bħdzie zapewnienie optymalnej opieki

wszystkim dzieciom.

nieoczekiwana

Niekiedy dziecko moŇe byę w takim stanie, Ňe

naleŇy przyjĢę, iŇ resuscytacja w tej sytuacji nie

bħdzie dla niego korzystna. Opieka nad takim

dzieckiem i jego rodzinĢ wymaga wspþczucia i

rozwaŇenia innych metod postħpowania (opieka

paliatywna).

ĺmierę dziecka dla rodzicw, krewnych i

personelu medycznego, ktrzy siħ nim opiekujĢ

jest skrajnie smutnym wydarzeniem. Ta ostatnia

grupa obejmuje zarwno personel przedszpitalny

jak i pracujĢcy w szpitalu. Po Ļmierci pacjenta

istotnĢ rzeczĢ jest stworzenie moŇliwoĻci

porozmawiania i omwienia wszystkich spraw,

uczuę i emocji, ktre pojawiþy siħ podczas

opiekowania siħ dzieckiem. KaŇdy czþonek

zespoþu powinien mieę moŇliwoĻę uzyskania

pomocy i rady od kolegw, lekarzy pierwszego

kontaktu, pracownikw socjalnych i lekarzy

medycyny pracy, jeĻli czuje, Ňe jest mu ona

potrzebna (patrz rozdziaþ 11).

Podsumowanie

• U dzieci znacznie czħstsze jest

zatrzymanie krĢŇenia i oddychania jako

wtrne do pierwotnej choroby lub urazu

• Poznanie i wdroŇenie schematu badania

ABCD u chorego dziecka zapobiega

doprowadzenia do zatrzymania krĢŇenia i

oddychania

• DroŇnoĻę drg oddechowych,

oddychanie, krĢŇenie i stan ĻwiadomoĻci

majĢ odmienne cechy charakterystyczne

u dzieci i dorosþych

• Prewencja pierwotna (zapobieganie

wypadkom), prewencja wtrna

(zþagodzenie skutkw wypadkw) i

prewencja trzeciorzħdowa (lepsza opieka

medyczna w stanach zagroŇenia Ňycia)

musi byę opracowana zgodnie z

konkretnymi przyczynami zgonw w

zaleŇnoĻci od badanej grupy wiekowej

Kilka tygodni po Ļmierci dziecka rodzice powinni

zostaę zaproszeni, aby mc porozmawiaę z

ordynatorem. Daje to im moŇliwoĻę zadania

wszelkich pytaı i uzyskania informacji na temat

wszystkich prowadzonych badaı. OczywiĻcie,

jeĻli jakiekolwiek pytania pojawiþy siħ przed tym

terminem, rwnieŇ naleŇy na nie odpowiedzieę.

WaŇne jest poczucie, Ňe zapewniono dziecku

najlepszĢ opiekħ i Ňe nie kaŇda resuscytacja

EPLS 5

Spodziewana Łmierě i Łmierě

podziewana Łmierě i Łmierě

Podsumowanie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: