WAKACJE NA 102_propozycja NAL.doc

Materiał edukacyjny rozdawany bezpłatnie w ramach szkolenia.

WAKACJE NA 102

hm. Teresa Wieczorek

CZEŚĆ!

Nadszedł najpiękniejszy czas - wolny od nauki, pracy, podręczników, zeszytów. Pewnie zastanawiasz się, jak go spędzić... Nie musisz nigdzie wyjeżdżać, żeby przeżyć go ciekawie. Od ciebie tylko zależy, czy dni będą zionęły nudą, czy ruszysz się z miejsca po przygodę.
Proponuję ci zebranie kilku lub kilkunastu osób, aby utworzyć gromadkę Nieobozowej Akcji Letniej. Możecie być w różnym wieku, zaproście do tej gromadki dzieci z sąsiedztwa, rodzeństwo.
Przed wami 5 wypraw, a podczas ich trwania różne zadania do wykonania.
Wyprawy możecie odbyć w kolejności dla was najlepszej. Jeśli któreś z was jest zuchem lub harcerzem, podczas realizowania zadań może zdobyć sprawności. Poproście kogoś z dorosłych, by był waszym opiekunem. Po odbyciu pierwszej wyprawy wyślijcie meldunek do komendy hufca o zorganizowaniu gromadki NAL.

Oto przykład meldunku:

Komenda Hufca ZHP
w ............................

Meldunek o zorganizowaniu gromadki NAL
1. Nazwa gromadki: ........................................................
2. Znak gromadki (narysujcie):
3. Piosenka gromadki:
4. Szyfr gromadki:
5. Baza - miejsce spotkań gromadki:
6. Imię i nazwisko przewodnika gromadki:
7. Imię i nazwisko dorosłego opiekuna:
8. Adres do korespondencji:
W tym miejscu wszyscy członkowie gromadki oraz dorosły opiekun podpisują się:

5 Wielkich Wypraw to:
I. Wyprawa do krainy przyjaźni
II. Wyprawa do krainy radości
III. Wyprawa do krainy bezpieczeństwa
IV. Wyprawa do krainy nasza ziemia
V. Wyprawa do krainy tolerancja

WYPRAWA DO KRAINY PRZYJAŹNI

Samotność dokucza każdemu, spróbujmy zatem zdobyć przyjaciół. Im więcej, tym lepiej. Nie bójmy się więc pójść do dalszych sąsiadów, na drugie podwórko, przedstawić się i zaproponować wspólną zabawę. Bądźcie otwarci, nie czekajcie, aż ktoś poda wam rękę, podajcie ją pierwsi, powiedzcie cześć, dzień dobry, nawet tym, których nie znacie. Pierwszy krok jest zawsze trudny, ale opłaca się go wykonać, bo za tym krokiem czeka coś, czego jeszcze nie znamy.
Zadania, które możecie wykonać w ramach tego zadania: "Poznajmy się", "Kodeks gromadki", "Przez dziurę w płocie", "Przez lupę", "Za miedzą". To tylko propozycje. Sami możecie wymyślić zadania i je realizować.

POZNAJMY SIĘ

Nawet jeśli wydaje nam się, że wiemy wiele o drugiej osobie, to nie możemy być pewni, czy wszystko. Czy znamy jej zainteresowania, ulubiony kolor, książkę, maskotkę z dzieciństwa. Okazją do lepszego poznania mogą być następujące zabawy:

Akrostych - opowiadanie
Niech każde z was napisze swoje imię i nazwisko w pionowym słupku. Teraz napiszcie opowiadanie o sobie, w taki sposób, aby pierwszy wyraz każdego zdania rozpoczynał się kolejną literą imienia i nazwiska. Oto przykład:
Jan Kowalski to moje imię i nazwisko.
Ale lubię, gdy mówią do mnie Jasiek.
Niestety, nie mam rodzeństwa i cieszę się, gdy spotykam nowych kolegów.
Kot to moje ulubione zwierzę domowe.
Oczywiście sypiamy razem, choć mama nie jest z tego zadowolona.
Wieczorem, gdy rodzice pójdą spać, uchylam drzwi, by mój kot mógł do mnie wejść.
Ale lubię też psy i świnki morskie.
Lubię także pracować na komputerze, grać w warcaby i szachy.
Sernik z rodzynkami to moje ulubione ciasto.
Kacper to mój przyjaciel.
I jeszcze bardzo lubię banany.

Jaki mam dzisiaj nastrój?
Każdy rysuje chmurę i zamalowuje ją kolorami, którymi chce zilustrować swój nastrój. Następnie opowiada, dlaczego wybrał takie kolory.

Moja ulubiona potrawa
Na kartce papieru każdy rysuje potrawę, którą najbardziej lubi, a następnie opowiadamy o tym.

Lustra
Gromadka dzieli się na dwójki. Jedna osoba wykonuje jakieś czynności, druga natomiast jest jej lustrzanym odbiciem i powtarza ruchy wykonywane przez stojącą przed "lustrem" postać.

Marionetki
Gromadka dzieli się na dwójki. Jedna z osób jest marionetką, druga animatorem i pociąga za sznurki. Animator wskazuje, którą część ciała porusza sznurkiem, marionetka musi natomiast wykonać odpowiednie czynności. Później następuje zmiana ról.

Zajączki
Każdy uczestnik gry ma swój numer. Wywołany numer i sąsiednie machają "łapkami". Kto się pomyli lub zagapi - odpada z gry. Wywołanie: "Zajączek nr 2". Odzew: "Uuu": uczestnik gry nr 2 macha dwiema rękami, uczestnik nr 3 - lewą ręką, uczestnik nr 1 - prawą ręką.

Mój portret
Każdy uczestnik gry na kartce papieru rysuje swój portret. Następnie odwraca go i odkłada wraz z innymi na stos. Dzieci wybierają jakiś portret, jeśli komuś trafi się wybrać swój, odkłada go i wybiera jeszcze raz. Na podstawie wylosowanego portretu należy odgadnąć, którego kolegę czy koleżankę on przedstawia i powiedzieć, po czym rozpoznało się autora tej pracy.

KODEKS GROMADKI

Wolno - nie wolno
Każdy członek gromadki musi wykonać sobie dwa koła w dwóch kolorach - czerwonym i zielonym, jak w świetlnym sygnalizatorze. Przewodnik gromadki czyta wcześniej przygotowane pytania, a pozostali odpowiadają na nie podniesieniem odpowiedniego koła: wolno - zielone, nie wolno - czerwone. Propozycje pytań: czy wolno nam: jeść lody, oglądać horrory, dawać prezenty, bić kolegę, zaglądać do cudzych rzeczy itd.

Zgadnij co to za przysłowie.
Pokazywanie przez część dzieci przysłowia bez użycia słów, za pomocą gestów, mimiki, ruchu całego ciała i odgadywanie treści tych przysłów przez pozostałe dzieci. Przykładowe przysłowia: "Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie", "Gdzie dwóch się kłóci, tam trzeci korzysta".
Opracujcie 6 lub 10 zasad waszej gromadki, które będą obowiązywały wszystkie dzieci i określały normy współżycia oraz współpracy w zespole. Możecie je nazwać Kodeksem Gromadki, a może macie lepszy pomysł?

PRZEZ DZIURĘ W PŁOCIE

Podobieństwa
Niektórzy z nas lubią obserwować innych. Nie mówię tu o podglądaniu, mam na myśli raczej obserwowanie innych, ich zachowania, gestykulacji, mimiki. Może nadużywają jakiegoś słowa. Zadaniem każdego będzie znalezienie podobnej do siebie osoby i sporządzenie listy podobieństw.

Różnice
Jeśli dobrze przyglądaliście się różnym osobom, nie będzie wam trudno wskazać taką, która będzie waszym przeciwieństwem i sporządzić listę przeciwieństw.

Za naszymi plecami
Zwiady w poszukiwaniu ciekawych miejsc na waszym terenie. Sporządzenie mapki, jak tam dotrzeć i zapisanie, dlaczego jest to ciekawe miejsce.

Uzupełnij
Należy dokończyć rozpoczęto zdanie, tak by miało ono sens i było prawdziwe. Na przykład: Oczy dziewczynki były niebieskie jak... pogodne niebo. Włosy chłopca były czarne jak... węgiel kamienny.

Z wizytą u sąsiadów
Może u sąsiadów lub znajomych na wakacje przyjechały dzieci z rodziny lub kilka domów dalej są na letnisku. Pójdźcie do nich, przedstawcie się, opowiedzcie o swojej miejscowości i okolicy, przekażcie mapkę z miejscami, które warto zobaczyć. Będzie to doskonała okazja do nawiązania pierwszego kontaktu . Któreś z was może być przewodnikiem. Może w ten sposób nawiążecie wakacyjną albo nawet dłuższą przyjaźń.

PRZEZ LUPĘ

Co w trawie piszczy
Lupę zwykle używamy, by coś dobrze i dokładnie zobaczyć, zbadać. Wy też możecie zostać takimi badaczami. Poszukajcie lupy w swoich domach. Wybierzcie się na łąkę. Zabierzcie ze sobą notatnik, długopis, ołówek, może nawet kredki i kartony. To czego gołym okiem nie dostrzegacie, widoczne będzie przez lupę. Można zobaczyć, jak żyją zwierzątka głęboko w trawie. Zapiszcie, jak się te zwierzątka zachowują, w jakim środowisku żyją, może narysujecie niektóre z nich. Taki przyrodniczy notatnik może wam się przydać na lekcjach przyrody w czasie roku szkolnego. Możecie pójść do lasu, nad wodę. Poproście, by każdej waszej wyprawie towarzyszyła osoba dorosła.

Co nam w duszy gada
Nie wszystko można dojrzeć za pomocą lupy. Czasem nawet najlepsza aparatura medyczna nie odkryje, co boli i kto potrzebuje pomocy. Bo jak zajrzeć do duszy każdego z nas? Niestety, nie ma takiego instrumentu, a nawet tak nowoczesne i inteligentne maszyny jak komputery nie są w stanie pokazać obrazu naszej duszy. Ale każdy z nas może odkryć rąbek tajemnicy swojej duszy. W jaki sposób? Ogłoście turniej "lekkiego pióra". "Bronią" w tym turnieju będą wasze poezje. Jeśli do tej pory nigdy nie pisaliście żadnych wierszy, to pora, by spróbować swoich sił. Pamiętajcie, o pomoc możecie poprosić swoich rodziców, starsze rodzeństwo, może panią bibliotekarkę, może panią od języka polskiego, która też nie wyjechała na wakacje i spędza je tak jak wy, a może kogoś innego, kto znany jest w waszej miejscowości z tego, że pisze wiersze. Tematyka dowolna, najmilej widziane tematy to: przyjaźń, radość, tolerancja, nasza ziemia. Na takie spotkanie zaproście te osoby, które pomagały w przygotowaniach "lekkiego pióra".

Nasze korzenie, nasze drzewo
Czy próbowaliście kiedyś sprawdzić ewentualne związki rodzinne w waszej miejscowości. Lupa co prawda do tego nie jest potrzebna, ale potrzeba wiele czasu i cierpliwości, wielu osób i bardzo dużo pytań, by to sprawdzić. Ale może warto? Być może okaże się, że większość z was ma wspólnych przodków, te same korzenie, i dzisiaj tworzycie wielką rodzinę, choć nie zdajecie sobie z tego sprawy. Każde z was może wykonać drzewo genealogiczne, docierając najdalej, jak to możliwe. Wykorzystajcie wiedzę swoich rodziców, dziadków, może pradziadków, może w waszej szkole, gminie, kościele zachowały się jakieś stare dokumenty, księgi (np. metrykalne w archiwum przykościelnym), z których możecie dowiedzieć się czegoś o waszych przodkach. Wykonanie tego zadania pochłonie więcej czasu. Możecie wykonywać je do końca wakacji. Potrzebny będzie później tylko czas na zebranie wszystkich drzew i wiedzy i "zbudowanie" jednego wspólnego drzewa.

Sztuka miniatur
To oczywiście tylko hasło, tak naprawdę sztuka mini nie istnieje. Ale na pewno słyszeliście, że wielu artystów, rękodzielników lub innych, którzy lubią bić rekordy, na przykład do księgi Guinessa, wytwarza miniaturowe dzieła. Niektórych z nich nie można dostrzec gołym okiem czy przez lupę, potrzebne są do tego silne mikroskopy. Spróbujcie wykonać sami jak najmniejsze dzieła. Może je wiązać wspólny temat, ale mogą to być też zupełnie różne pomysły. Może to być na przykład zestaw zabawek, który zmieści się na jednej dłoni, może to być komplet biżuterii damskiej i męskiej. A może zabawa ta spodoba się wam i zechcecie ją kontynuować. Możecie wtedy założyć swoją księgę rekordów, w której odnotujecie wasze kolejne rekordy miniaturyzacji.

Z zadartym nosem
Nie, to wcale nie oznacza byście bez powodu chodzili dumni jak pawie. Chodzi o zabawę, którą możecie zaproponować też innym kolegom i koleżankom, młodszym i starszym. Zwykle badamy to, co jest w zasięgu naszej ręki i wzroku. O wiele trudniej badać jest coś, czego nie możemy dotknąć ani zatrzymać na dłużej. Myślę o ptakach. Czy wiecie, jakie ptaki żyją w okolicy, czy zadaliście sobie kiedyś trud, by spisać listę ich gatunków. Może to być doskonała zabawa. Jestem przekonana, że pomysłów, gdzie wypatrywać i podglądać ptaki, nie zabraknie i na pewno będzie to dużo więcej niż jedna wyprawa. W literaturze fachowej (może w bibliotece, a może u kogoś w domu) możecie odnaleźć nazwy ptaków, które zamieszkują wasz region. Proponuję, byście dzięki obserwacjom sporządzili wykaz ptaków, które odnajdziecie w najbliższym lesie, sadzie, ogrodzie, polu, na przydrożnych drzewach. Możecie wykonać ich rysunki i dodać trochę informacji na temat środowiska, w którym żyją, ich zwyczajów. Jeśli dodacie do tego rysunki, to z pewnością będzie to ciekawa praca, może nawet album, który przydać się może w czasie roku szkolnego.

ZA MIEDZĄ

Bardzo często zaraz za wsią lub miastem jest następna wieś czy osada i choć jest to po sąsiedzku, to często nie znamy tych miejsc. Porozmawiajcie z rodzicami, może pomogą wam w organizacji wypraw gdzieś dalej, by poznać okolicę.

Wyprawa za... (miasto, wieś)
Najlepiej odbyć ją pieszo, autobusy nie zawsze pasują, mogą nie zabrać większej ilości dzieci. Idąc pieszo więcej można zobaczyć. Jeśli ktoś z was ma aparat fotograficzny, niech go zabierze, zdjęcia będą wspaniałą pamiątkę oraz dokumentem potwierdzającym, iż taką wyprawę odbyliście. Opiszcie dokładnie, co zobaczyliście, co się wam podobało, a co nie, z kim nawiązaliście kontakty. Załóżcie dziennik wypraw, byście mieli gdzie zapisywać wasze wrażenia oraz wklejać zdjęcia.

Spotkanie na leśnej polanie
Przygotujcie wyprawę do lasu na cały dzień, poproście, by towarzyszyli wam w tej wyprawie dorośli. Odpowiednio się przygotujcie, przypomnijcie, co wolno, a czego nie wolno robić w lesie. Możecie zbierać jagody i borówki, które zaniesiecie do domu. Mama będzie mogła zrobić pierogi. Taka wyprawa do lasu to wspaniała okazja do tego, by poćwiczyć nasze zmysły, spostrzegawczość, dowiedzieć się czegoś, utrwalić swoją wiedzę.

Wyprawa ogródkami
Przy każdym wiejskim domu znajduje się ogródek. Jeśli mieszkacie w mieście, to tu także przy domkach jednorodzinnych spotkać można ogródki, a przed blokami mieszkańcy tworzą ogródki na trawnikach. Jeśli gdzieś te ogródki są zaniedbane, zapytajcie, czy możecie pomóc i oczyścić z chwastów, jeśli wiecie, że mieszka w tym domu starsza osoba, zapytajcie i ją, na pewno z ...