boom_nr_3.pdf

Drodzy Czytelnicy!

Witamy Was serdecznie w Nowym Roku 2010. Mamy nadziej , e miniony rok

nie był dla Was czasem straconym, ale obfitował w do wiadczenia i sytuacje,

które wniosły pozytywne zmiany i rozwój do Waszego ycia. yczymy Wam,

aby ten rok był czasem wzrostu, a tak e czasem wyznaczania i osi gania

zamierzonych celów. Niech wiele rado ci i satysfakcji towarzyszy Wam

w codziennym yciu, a wszelkie trudne sytuacje i problemy, które si pojawi ,

niech b d tylko po to, aby stawi im czoła i przej przez nie zwyci sko!

W Nowy Rok 2010 wkraczamy równie z kolejnym wydaniem Magazynu

BOOM. Praca nad nim jest dla nas wyzwaniem, ale jednocze nie daje nam

ogromn satysfakcj . Cieszymy si , e BOOM ma coraz wi kszy wpływ na

ycie ludzi i coraz wi kszy zasi g. Z ró nych stron docieraj do nas informacje

o tym, e nasze teksty zainspirowały, poruszyły b d pomogły komu w podj ciu

wa nej decyzji. Dzi kujemy za cał nadesłan korespondencj , zach caj c

równocze nie do dalszego dzielenia si z nami swoimi do wiadczeniami

i przemy leniami.

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców,

księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził,

czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,

i czym − syn człowieczy, że się nim zajmujesz?

Psalm 8:4-5

L udzka zdolność pojmowania jest zbyt mała,

przygotowała: Erika Hiler

Drogie Dzieci!

W tym numerze BOOM-a nie znajdziecie niestety kolejnej cz ci BOOMika,

ale nie martwcie si , bo my limy teraz nad internetow wersj Waszej gazetki.

Wi cej informacji ju wkrótce!

by ogarnąć ogromne wymiary otwierające się

przed nami we Wszechświecie. Nasze Słońce

jest aż 1,3 miliona razy większe od Ziemi i jest od

nas oddalone o 150 milionów kilometrów (8,3 minuty

świetlnej). Samolot lecący z prędkością 1000 kilome-

trów na godzinę musiałby lecieć aż 17 lat, aby do

niego dotrzeć. Ten skupiony w swoim wnętrzu żar

– około 20 milionów stopni Celsjusza – wystarczyłby,

żeby w ciągu jednej sekundy roztopić 1000 milionów

metrów sześciennych lodu.

go wieku. Pewna kobieta, wracając z pracy do domu,

zobaczyła na słupie ogłoszeniowym plakat zaprasza-

jący na spotkanie z Ewangelią. Wróciła, zmęczona do domu

i powiedziała do swojej małej córeczki: „Ubierz płaszczyk.

Pójdziemy zobaczyć, co to takiego”. Były jednak tak biedne,

że nie miały nawet na bilet autobusowy, więc musiały pójść

piechotą. Kiedy dotarły na miejsce, spotkanie już trwało. Mała

dziewczynka uważnie słuchała mówcy, ale z całej jego przemo-

wy zrozumiała i zapamiętała jedynie słowa: „Jeśli jest ci dzisiaj

źle, powiedz to Jezusowi!”.

Gdy wróciły do domu, dziewczynka wyjęła ze szkolnej teczki

zeszyt, wyrwała kartkę i napisała list:

Kochany Jezu!

Mama jest chora, tata nie żyje, wyłączyli nam prąd i światło. Jestem

głodna i jest mi zimno. Usłyszałam, że mam Ci o tym powiedzieć, więc

piszę do Ciebie ten list.

Następnie włożyła list do koperty, zakleiła i zaadresowała:

DO NIEBA.

Na poczcie list trafił w ręce mężczyzny zajmującego się sor-

towaniem przesyłek, który na jego widok powiedział tylko do

kolegi: „Patrz, jakiś idiota napisał list do nieba!”, po czym

wyrzucił go do kosza. Kiedy pracownicy poczty skończyli pracę

i siedzieli już przy piwie, jeden z nich zaproponował z nudów:

„Zobaczmy chociaż, co ktoś napisał w tym liście do nieba...

Przynajmniej się trochę pośmiejemy”. Otworzył więc kopertę

i zaczął czytać…

Kiedy skończył, zamilkł. Przeczytał nazwisko nadawcy i powie-

dział: „Znam tych ludzi. Nawet nie wiedziałem, że jest im tak

ciężko”. Na prośbę tego człowieka wszyscy pracownicy poczty

złożyli się, spłacili dług za prąd i przynieśli zakupy do domu

matki i dziewczynki.

Po wielu latach dziewczynka,

już jako dorosła ko-

bieta, z dumą mówiła

wszystkim: „Niech mi

tylko ktoś powie, że

listy nie dochodzą do

nieba!”. ▪

Redakcja

W zwi zku z pomyłk , która nast piła w ostatnim wydaniu „Magazynu Chrze cija skiego BOOM”,

wyja niamy, e autorem artykułu „Doskonale stworzeni” jest Ewa Burak, natomiast artykuł

„Biblia najlepszym ródłem wiedzy” napisała Justyna Ambroziak.

w numerze:

Magazyn BOOM

1 Ogrom Wszechświata Jest niewyobrażalnie wielki!

1 List do Nieba Wzruszająca historia pewnej biednej rodziny

3 Nie mam ochoty na ploty!

Dlaczego tak lubimy pogadać sobie o innych?

5 Od kichy po inspirację Jak stawić czoła beznadziei?

6 Pierwszy rezerwowy do Sejmu Wywiad z Johnem Abrahamem Godsonem

8 Aktywniej ...o tym jak pozbyć się zmęczenia i poprawić swoje samopoczucie

10 Przesłan[i]e z celi Wyznania pewnego więźnia

13 Moje nowe życie Świadectwo przemiany życia

16 Opowiem Ci o miłości ...kilka słów do (nie)zwykłego przechodnia

17 Kącik poezji i humoru

18 Fontanny zamiast odcisków palców

c.d. książki pt. „Gdyby zwierzęta mogły mówić”

Przed okiem ludzkim pozostają zakryte niezliczone

słońca znajdujące się w głębi kosmosu. Dzisiejsze

teleskopy potraią dostrzec jedynie maleńki ułamek

procenta z nich. Wszystkie ciała niebieskie znajdują

się w ciągłym ruchu – bez groźby zderzenia się –

kierowane Bożą wszechmocą i mądrością. Do tych

słońc należy także Gwiazda Polarna, słońce milion

razy większe od naszego, oddalone od nas o 400 lat

świetlnych (jeden rok świetlny to 9,5 biliona kilome-

trów).

D roga Mleczna, jedna z ponad 100 miliardów

Zespół redakcyjny:

Justyna Ambroziak

Ewa Burak

Maciej Burak

Marta Dolińska

Erika Hiler

Małgorzata Jagiełło

Beata Lubicz

Anna Prokopowicz

Erika Hiler

Anna Prokopowicz

w kosmosie, jest światem miliardów

systemów słonecznych, takich jak nasz.

Osiem planet, które krąży wokół naszego słońca,

to ziarnka piasku na skraju Drogi Mlecznej.

Żyjemy właśnie na jednym z takich ziarenek −

na Ziemi. Pamiętajmy, że mimo tak niewyobrażalnej

wielkości, Wszechświat także jest tylko ziarnkiem

prochu przed Bogiem. ▪

Tłumaczenie tekstów:

Korekta:

Maciej Burak

Opracowanie graficzne:

Marek Szabała

Redakcja:

Magazyn BOOM

ul. Sępia 2-6

50-574 Wrocław

tel./fax +48 71 794 00 62

redakcja@magazynboom.com

www.magazynboom.com

Tłumaczenie: Erika Hiler

Źródło: M. Basilea Schlink „ Betet Gott an! ”

1 / MAGAZYN BOOM

H istoria ta zdarzyła się we wczesnych latach 50. ubiegłe-

Powiem wam, że kogoś znam.

Kogoś, kto zna ponoć jego samego.

Ten ktoś mi powiedział, że tamten powiedział,

By on mi powiedział, żebym przyszła do niego.

TEKST: EWA BURAK

Pochodzączmałejmiejscowości,gdziewszyscy

wszystkichznali,doświadczałamniekiedynajbardziej

przykrychsłówzestronyinnychludzi,którym

wydawałosię,żedobrzeznająmojąsytuację,tokim

jestem,kimjestmojarodzina,zczymsięzmagamy,

przezcoprzechodzimy.Jakokilkunastoletnia

dziewczynazobaczyłam,żedlainnychniema

znaczeniaprawdaitrudnasytuacja,wktórejznajduje

sięktośinny,aleto,żejestoczymporozmawiać

zsąsiadką.Zrozumiałam,żedlawiększościludzi

pożywkąjestogólniepojętasensacja,ludzkatragedia,

nieszczęście,czyjeśbłędyipotknięcia.Dlatego

czułamwielkąulgęprzeprowadzającsiędoWrocławia,

gdziewydawałomisię,żebędęanonimowanaulicy,

wśródsąsiadówinauczelni.Pojakimśczasie

zrozumiałamjednak,żeodczucietobyłobardzo

złudne,bowszędzietam,gdziemamykontakt

zludźmipojawiasięona,naszawiernatowarzyszka

−plotka.Niejesteśmyodniejwolninawet

wnajbliższychkręgachrodzinyiprzyjaciół.Czułam

idoświadczałamocenyzestronyinnychludzi,choć

wielokrotnieniemielipojęcia,oczymmówią.

Przekazywalisobieinformacje,któredocierając

domnie,powodowałyniesamowiterozgoryczenie.

Alepewnegodnianajbardziejwstrząsnęło

mnąto,żebardzoczęstopostępujętaksamo…

żebytylkojezdobyć.Przerażającejestrównieżto,

żeniejednokrotniewiadomościpłynąceztychźródeł

sąnieprawdziweiniesprawiedliwe.Wymyślasię

gorącesensacje,pikantneskandale,boludzinie

interesujezwykłeporządneżycie,aleaferyiintrygi.

Czekasięnapotknięciainiewłaściwezachowania

innych,wydobywasięjenaświatłodzienneidoprowadza

dokompromitacji.Osobypubliczneprzyłapujesię

wniezręcznychsytuacjachidorabiadotegocałą

historiępoto,żebybyłociekawiej.

Uwierzyłam mu,

Choć język ludzki czasem przypomina

Psa, co zerwał się z łańcucha ciemną nocą.

Prawda z ust do ust jest całkiem inna,

Bo nie ludzie słowa, ale słowa ludzi niosą.

Zastanówmy się, dlaczego tak się dzieje?

Po co nakręca się tę całą plotkarską machinę?

Dlaczego tak lubimy pogadać

sobie o innych?

(…)

Przychodząmidogłowytylkodwapowody.

Pierwszytotaki,żeczujemysięniezadowoleni

zwłasnegożycia.Jesteśmysfrustrowani,mamyniskie

poczuciewłasnejwartości,którepróbujemypodnieść

wytykającniedoskonałośćinnych.Koncentrujemysię

przytymnaznanychosobach,któresąwmiejscu,

wktórymmypewnienigdyniebędziemy,albozajmują

stanowiska,którychmynigdyniezajmiemy.

Dostrzegającichwadyczujemysięprzezchwilęlepiej

zwłasnymi.Drugimpowodemmożebyćto,żeczujemy

siętakdoskonaliinienaganni,iżwydajenamsię,

żemamywręczprawowytykaćbłędyinnychludzi,

wyciągaćnaświatłoichniedoskonałościczyzłe

zachowania,którychsiędopuszczają.

Ich język lata, lata jak łopata…

(piosenka „Na językach” Kayah)

Lekka piosenka,

wpadająca w ucho,

którejsłowauderzająswojąprawdziwością.

Opowiadaotym,czymbardzoczęstozajmująsię

nietylkokobiety–oplotkowaniu.Jakośtak

tojużjest,żeludzielubiązajmowaćsiężyciem

isprawamiinnych,szczególniejeśliwiążesię

toz jakąś sensacją.

Zrozumiałam, że moje „niewinne”

rozmowy o innych ludziach, nie są tylko

wymianą informacji,

ale klasyczną plotką.

Czujemy się tacy… dobrzy.

Myślimy sobie „nie no, ja nigdy bym czegoś

takiego nie zrobił(a)”.

Zrozumiałamto,kiedyniejednokrotnie

informacjeteokazywałysięniedokońcaprawdziwe.

Zaczęłamsięzastanawiać,jakpoczułabysiętaosoba

wiedząc,żemówisięoniejtakierzeczy.Zdrugiej

stronypomyślałam,żenawetjeślitewszystkie

informacjebyłybyprawdziwe,tojakiemamprawo

oceniaćpostępowanieinnychludzi?Plotkawjakimś

stopniuzawszewiążesięzosądemdrugiegoczłowieka,

aktodajenamdoniegoprawo?

Gorąceploteczkiprzekazywanezust

doustsądlaniektórychjakpowietrze−

niedasiębezniegoprzeżyćanijednego

dnia.Ludzkijęzykjestnieposkromiony.

Częstowyprzedzanawetmyśli.

Gadamy,opowiadamy,wymieniamy

informacje,czyniąctobezzastanowienia

ibezjakiegokolwiek„iltra”dlatego,

coznaswychodzi.

To nie my używamy słów,

Teraz,kiedytoczytaszpomyśliszsobiemoże,

żetonieprawda,żetozbytmocnesłowa.Naprawdę?

Wtakimukładziezastanówmysię,dlaczego

plotkujemy?Poco?Cotownosidonaszegożycia?

Aprzedewszystkim,ktodajenamdotegoprawo?

Pomyślmyoinnychludziach,oichuczuciach.

Pomyślmyosobie.Czyjesteśmytacydoskonali?Może

inninigdyniedowiedząsię,coonichmówiliśmy,aleto

itakniedajenamprawadoosądu.Jeżeliczujemy,że

faktyczniektośpotrzebujekorekty,tomożespróbujmy

porozmawiaćtwarząwtwarz,bezobgadywania

iosądzaniazaplecami.Możefaktycznieudanamsię

komuśpomóc,sprawić,abydojrzał,zmieniłsię

irozwiązałjakiśproblem.

ale słowa nas…

Nawetjeśliwnaszymnajbliższymotoczeniu

niedziejesięnicgodnegouwagi,zawsześwieżych

wiadomościdostarczająnampoczytnekolorowe

czasopismaicorazliczniejszeplotkarskieportale

internetowe,zktórychmożemydowiedziećsię

wszystkiegoożyciuznanychosób.Informacjete

bardzodobrzesięsprzedają,boludziesąnawet

wstaniezapłacićalbopoświęcićswójcennyczas,

►

2 / MAGAZYN BOOM

3 / MAGAZYN BOOM

Czyjesteśmytacydobrzyinienaganni?

Czynigdywżyciuniepopełniliśmybłędu?

Jakmożemyjakoniedoskonaliludzieosądzać

ipotępiaćinnych?Wiadomo,żezłezachowanie

jestpoprostuzłeiczęstowzbudzawnasodrazę,

ale potępiając zło ,

nie potępiajmy c złowieka .

Widzącniewłaściwezachowanianieosądzajmy,

bosaminiejesteśmydoskonaliiniewiemy,

jakbyśmypostąpilinamiejscuinnejosoby.

Niezachęcamdoakceptacjiniewłaściwych

zachowań,alezachęcamdoszacunkuwobec

drugiegoczłowieka.

Czujesz się czasami, jakbyś był zawieszony

w czasoprzestrzeni? Patrzysz ślepo w dal i nic nie

widzisz.Twojemyślikrążąwtotalnymchaosie.Czujesz

siębezwładnie,jakbyśjechałtramwajem,uzależniony

odniegowswoichruchach.Bezsensżycia,monotonia,

dziwaczne stany. Sądzę, że wiesz dokładnie, o jakie

momenty mi chodzi. Zagubione dziecko w tobie

krzyczy, czuje się pomijane i odrzucone. Zadajesz

sobiepytania:Cozemną?Czyniewydarzysięjużnic

ciekawego?Przedtobąstoiznakzapytania,zamykasz

oczyinadalgowidzisz,wstajeszrano,aonnieznika.

Możesz udawać, że go nie ma, jednak oszukujesz

samegosiebie.Dlaczegotopiszę?Bolepiejjestoprzeć

sięnaprawdzieizobaczyć,wjakimfaktyczniejestsię

miejscu,nawetgdyjestonobeznadziejne.

tekst: Adriana Smyk

zapanować. Szalony sztorm miota statkiem naszego życia, zbaczamy

z kursu, nie widzimy latarni.Tak się czasami dzieje. Wtedy musimy

zpokorąprzeczekaćsztorm,boniemieliśmywpływunajegopowstanie.

Czy myślisz sobie czasem, że to,

co dzieje się wokół ciebie,

to kicha, abstrakcja,

absurd, kosmos?

Pewnie potrzebujesz zmian.

Najlepsza dla ciebie będzie

świeża inspiracja.

Wyobraź sobie obraz pojawiający się przed twoimi oczyma po

takimszalonymtańcużywiołów.Zobaczsiebierankiemjakokapitana

statkuiwidok,któryrozpościerasięprzedtwoimioczymaponocnym

sztormie.Zapieracidechwpiersiach.Ciepłepromieniesłońcanatwojej

twarzy,delikatnywiatr.TooddechBoganatwoichplecach,świadczący

o Jego obecności – stałej i niezmiennej. Nie potraisz jej zaprzeczyć,

stoisz skamieniały, czujesz samoakceptację i rozpoznajesz sens życia

dziękiJegokojącejobecności.Możeszzacząćodpoczątku.

Ci,októrychczytamywgazetachinaportalach

internetowych,cioktórychrozmawiamywkręgu

naszychznajomych,rodzinyczysąsiadów,ci

wszyscysąludźmi,którzymająswojeżycieiprawo

doprywatności.Mająswojeuczucia,któreranimy

nasząplotkarskąiosądzającąpostawą.

Icodalej?Zatrzymałeśsię,mówiszsobie:Jestem

beznadziejny, życie mnie nie rozpieszcza, mam pod

górkę i w dużej mierze sam sobie jestem winien.

Staram się uśmiechać, cieszyć z małych rzeczy, ale

jużdalejtakniemogę.Niechcęudawać,oszukiwać

siebie i innych. Powiem ci, jest dobrze. Dlaczego?

Bostawiłeśczołafaktom.Właściwieoceniłeśobecne

życie.Nieuciekaszprzedrzeczywistością.

Zdoświadczeniawiem,jaktrudnojestsię

uporaćzplotkarskąnaturą,któragłębokownas

tkwi.Możemyjednakspróbowaćzniąwalczyć,

chociażbyzwracającuwagęnato,comówimy.

Czasemwartodobrzesięzastanowići„przeiltrować”

nasząwypowiedź.Jesttotrudne,kiedywarunki

sąniesprzyjająceiznajdujemysięwtowarzystwie

ludzi,przyktórychrozwiązujesięnamjęzyk.

Sątacy,którzyzaczynająplotkować,amynawet

niewiemy,kiedysięprzyłączamy.Dlatego

kolejnymkrokiemjestunikanie.Możenie

unikaniepewnychosób,choćitoczasemnie

byłobygłupie,aleunikaniepewnychtematów,

rozmów,którewiadomo,żeskończąsię

obgadywanieminnych.Czasemtrzebakomuś

powiedzieć,żeniepowinniśmyrozmawiaćwten

sposóbokimś,kogoznaminiema.Jeślijesteśmy

zadowolenizwłasnegożycia,jesteśmyaktywni,

mamyswojezainteresowaniaipasje,tonie

powinniśmymiećczasuaniochotynaploty!

Zróbmycoś,abynaszeżyciebyłonatyle

ciekawedlanassamych,żebyśmyniemusieli

wniewłaściwysposóbzajmowaćsięsprawami

innychludzi,alemieliczas,abypomagać,jeśli

ktośtegopotrzebuje. ▪

Pozwól się ponieść na Jego skrzydłach inspiracji. Uwierz w nią,

aonaożyjewtwoimsercu,ipchnieciędoprzodu.Pojawiąsięwtwojej

głowieideeimyśli,którychnigdybyśsięposobieniespodziewał.Nie

bójsięich,wcieljewżycie.Zacznąsięspełniaćtwojemarzenia.Zresztą

samawalkaprzyniesiecisatysfakcję.Biernośćzabija,mądraaktywność

przynosiradośćtworzeniatwojegonowego„Ja”,nowychokoliczności,

możliwości poznawania ciekawych ludzi. Jeżeli nie masz motywacji,

mówisz „nie wierzę w siebie”, to zapamiętaj, że Bóg w ciebie wierzy.

Niechtobędziezachętą!

Teraz uważaj! Uwierz w siebie pomimo całej

beznadzieiwjakiejsięznalazłeś.

Jest jedna rzecz ,

niemożesz zrezygnować z siebie .

Zobaczyłeś całą żenadę sytuacji, maski, które

nakładasz i pozy, które przybierasz? Świetnie! Bóg

wie doskonale, że nie jesteś idealny i nie wyobrażał

sobie, że zastanie cię w każdym momencie twojego

życia doskonałym. On widzi cały nieład, w którym

żyjesz. Jedno wielkie wysypisko śmieci. Zna twoje

myśli. Widzi, że w tej rozpaczy, zaczynasz grzeszyć,

widzi twoje wszystkie uzależnienia. Mimo wszystko

cały czas jest skupiony na tobie. On cię nie osądza.

Chce cię podtrzymać, gdy nie masz już siły, złapać,

gdy nogi odmawiają ci posłuszeństwa i uginają się

pod ciężarem, który czujesz. Gdy się potkniesz, On

pomożecizłapaćrównowagę.

Mnie Bóg zainspirował już niejednokrotnie.

Wspaniale jest odkrywać siebie z Nim,

swoje talenty i ograniczenia.

Tofascynującaprzy-

goda. Nie potrzeba

dotegowieleodwagi.

Wystarczytaodrobina,

którą posiadasz i twój

pierwszykrok.Możejest

kurs,naktóryoddawna

chciałeśpójść,amożejest

człowiek, którego zawsze

chciałeśbliżejpoznać?Może

jest miejsce, które zawsze

chciałeś zwiedzić? Zaplanuj

to i zrób, a beznadzieja się

skończy.

Tylko się nie zatrzymuj! ▪

4 / MAGAZYN BOOM

5 / MAGAZYN BOOM

której nie możesz zrobić–

Każdyznasjestułomny,abeznadziejność,którą

czasamiczujemy,jestpoprostuczęściąnaszegożycia.

Nie zawsze układa się tak, jak sobie wyobrażamy.

Nieraz wiatr wieje nam mocno w twarz, jesteśmy

wrzuceni w wir okoliczności, nad którymi trudno

pierwszy rezerwowy

DO SEJMU

M.B.: Czy według Pana do zaangażowania się w politykę

konieczna jest protekcja ze strony innych, wpływowych

osób?

J.A.G.: Oczywiście tak jest łatwiej, ale ja nie miałem i do

dzisiaj nie mam żadnego wsparcia z zewnątrz. Moim

jedynymzapleczemjestBóg.Niktmnienigdzieniezgłaszał

ani nie rekomendował. Po prostu zapisałem się do PO

izostałemprzyjęty.Swojąreputacjębudowałemdziałającna

swoim osiedlu Olechów-Janów, na którym mieszka około

20tysięcyosób.Kiedyzasiadałemwradzieosiedla,cotrzy

miesiące wysyłałem wszystkim mieszkańcom

raportnatematspraw,którymisięzajmowałem.

Z mojej inicjatywy wybudowano na przykład

kilkachodników.Odwiedziłemteżwtedyprawie

wszystkie mieszkania w swojej okolicy. Oprócz

tegobrałemudziałwróżnychakcjach,wktórych

w pewien sposób się wyróżniłem. Na przykład

w 2005 roku podczas akcji PO „4x TAK” (akcja

zbierania podpisów pod wnioskiem o referendum

wsprawiezmianwustrojupolitycznymRP–przyp.

M.B.) zebrałem około trzy tysiące podpisów, co

było drugim wynikiem w całym regionie łódzkim.

Wszyscy w PO wiedzą, że jeżeli chodzi o kontakt

z mieszkańcami, przychodzi mi to z pewną łatwością.

Ludzie mnie rozpoznają, ufają mi i traktują bardzo

przychylnie.

M.B.: Czy w Pańskiej partii często spotyka się Pan

z projektami, które są całkowicie niezgodne z Pańskimi

poglądami? Jak Pan wówczas reaguje?

J.A.G.: Nieczęsto,alezdarzająsiętakiesytuacje.Jeślichodzi

osprawyświatopoglądowe,mamabsolutnąwolność.Zawsze

mogę wstrzymać się od głosu albo głosować przeciw. Jeśli

chodziosprawyzwiązanezestanowiskiempartii,teżmogę

głosować tak, jak uważam. Nawet jeżeli stanowisko partii

jest inne. Inaczej jest jednak w przypadku przegłosowania

dyscyplinypartyjnej,bowtedymuszęsiępodporządkować

i głosować za. Dyscyplina ta nie obejmuje

jednaksprawdotyczącychsumienia.Ogólnie

mamwięcdużąswobodę.

wywiad

O zaangażowaniu i priorytetach w polityce z Johnem Abrahamem Godsonem

rozmawiali Anna Prokopowicz i Maciej Burak

Anna Prokopowicz: Jak traił Pan do Polski?

John Abraham Godson: Wszystko zaczęło się w 1988 r.

Na drugim roku studiów byłem na chrześcijańskiej

konferencji w Nigerii, w której uczestniczyło ponad dwa

tysiące studentów. Jeden z mówców zadał tam bardzo

intrygujące pytanie: „Po co żyjesz?”. Potem powiedział,

żejeżelito,pocożyjemy,niejestwarte,abyzatoumrzeć,

niewartojestżyć. Wtedyzdecydowałem,żechcę,abymoje

życie miało jakiś sens. Postanowiłem oddać swoje życie

Bogu i Mu służyć. Po konferencji zacząłem otrzymywać

z Europy biuletyny, w których opisywano różne historie

prześladowania chrześcijan w krajach komunistycznych.

WjednymznichprzeczytałemartykułomłodymRosjaninie

–Ivanie,któryzostałzabityprzezKGBzewzględunaswoją

wiarę.Pamiętam,żeczytającto,popłakałemsięizacząłem

się modlić, mówiąc Bogu, że chcę zastąpić tego chłopaka.

Kiedy skończyłem studia, napisałem do kilku organizacji

chrześcijańskich, chcąc rozpocząć służbę jako misjonarz.

Jednazorganizacji−IFES(ChrześcijańskieStowarzyszenie

Akademickie–przyp.A.P.),dałamidowyborutrzykraje:

Rosję,PolskęiWęgry.Równocześniezacząłemotrzymywać

listy od Jamiego Granta, szkockiego misjonarza w Polsce,

któryzaprosiłmnietutajizaproponowałpracęnauczelni.

Potraktowałem to jako znak od Boga i dlatego właśnie

wybrałemtenkraj.

A.P.: Wśród wielu chrześcijan panuje

stereotyp, że nie warto angażować się

w politykę. Co myśli Pan na ten temat?

J.A.G.: Myślę, że trzeba raz na zawsze

skończyć z takim myśleniem. Jako

chrześcijanie wręcz powinniśmy angażować

sięwpolitykę,bodziękitemubierzemy

odpowiedzialność za nasze życie.

Nie możemy pozwolić, aby inni

decydowalizanas,kiedymybędziemy

się temu tylko biernie przyglądać.

W polityce często spotyka się osoby

bardzo lekkomyślne. Uważam, że

wierzący, którzy są przecież osobami

odpowiedzialnymi, powinni mieć

wpływnakształtowanierzeczywistości.

Topopierwsze.

Drugim powodem jest także to, co

powiedział Jezus: „Idźcie na cały

świat i głoście ewangelię wszelkiemu

stworzeniu”.Jawierzę,żekiedyJezusmówił

o pójściu na cały świat, nie chodziło mu

tylkookwestiegeograiczne.Chodziłomu

także o wchodzenie do każdej sfery życia

społecznegoigłoszenietamEwangelii.

Maciej Burak: I został Pan tu ze względów rodzinnych?

J.A.G.: Nietylko.Mojażonabyłabyakuratgotowajechać

zemnąwszędzietam,gdziejazdecydowałbymsiępojechać.

Zostałemtutajpoprostudlatego,żejestemprzekonany,że

to jest miejsce, do którego powołał mnie Bóg.Tutaj chcę

takżeumrzećizostaćpochowany.

A.P.: Dlaczego rozpoczął Pan działalność polityczną?

J.A.G.: Zdecydowałemsięnatozróżnychpowodów.Jednym

znichbyłonapewnopoczucieodpowiedzialności.Uważam,

że politycy tworzą rzeczywistość, a często są to niestety

nieodpowiedzialniludzie.

A.P.: Czyli można powiedzieć, że Pańskie nigeryjskie

pochodzenie nie przeszkadza Panu w prowadzeniu

działalności politycznej w Polsce?

J.A.G.: Zawsze powtarzam, że możemy

pozwolić okolicznościom, żeby decydowały

o naszym życiu, ale możemy także wykorzystać

okoliczności, aby wpłynąć na rzeczywistość.

Jastaramsięzawszerobićtodrugie.Wydajemisię,

że mój kolor skóry i moje pochodzenie wpływa

pozytywnie na moją działalność polityczną, dlatego

że nie muszę za bardzo starać się o to, żeby być

rozpoznawanym.Oczywiściezdarzająsięsytuacje,

wktórychmogłobytoprzeszkadzać,alejanatonie

pozwalam.Tylkojasammogęsobieprzeszkodzić,

niktinnyniejestwstanietegozrobić.

Nie chcę żyć w rzeczywistości, którą stworzą dla

mnie inni, sam chcę ją tworzyć.

je¿eli to, po co ¿yjemy, nie jest warte,

aby za to umrzeæ, nie warto jest ¿yæ

John Abraham Godson pochodzi z Nigerii.

Polskie obywatelstwo przyjął w 2000 roku.

Mąż, ojciec czwórki dzieci, wykładowca akademicki,

były pastor, pisarz, dyrektor organizacji misyjnej

„Misja Pielgrzym” i prezes Instytutu Afrykańskiego

w Łodzi. Od stycznia 2008 roku pełni funkcję

radnego Rady Miasta Łodzi z ramienia Platformy

Obywatelskiej. Jest niezwykle popularnym

politykiem w swoim regionie. W ostatnich wyborach

do polskiego parlamentu, startując z przedostatniego

(dziewiętnastego) miejsca na liście PO, uzyskał

siódmy wynik w okręgu łódzkim. Niebawem

może usłyszeć o nim cała Polska, ponieważ jest

on pierwszym kandydatem do objęcia kolejnego

zwolnionego mandatu posła na Sejm RP.

A.P.: Co doradziłby Pan osobom, które

chciałyby zająć się polityką, ale albo się

boją, albo czują się zniechęcone polską

sceną polityczną?

J.A.G.: Myślę, że nie ma co się bać i nie ma

cosięzniechęcać.Najważniejszejestto,czyto

pragnieniejestodBoga.JeżeliBógcięprowadzi,tobędzie

ztobą.Zawszepowtarzam,żenajważniejsząrzecząwkażdej

dziedzinieżyciajestto,czyBógteżwtymjest.Trzebatylko

pamiętaćotym,żepolitykajestjakpoleminowe.Potrzebne

sąokularyduchowe,żebywiedzieć,dokądiść,adokądnie

iść.JeżelitowarzyszynamwtymBóg,dajetonaprawdędużą

satysfakcjęibardzodużoadrenaliny. ▪

M.B.: Jakie są Pańskie priorytety? Na jakich

kwestiach chciałby się Pan skupić, jeśli zostanie

Pan parlamentarzystą?

J.A.G.: Wiele rzeczy, na których koncentruję się teraz jako

radnyŁodzimożnaprzenieśćnaarenęogólnopolską.Napewno

jednymzmoichpriorytetówjestbezpłatnydostępdobezprze-

wodowego Internetu, bo chcę, aby Polska była krajem inno-

wacyjnym. Uważam też, że potrzebujemy w naszym kraju

więcejzieleni.Niekosztujetowiele.Wystarczytylkokonkretna

wizja i trochę determinacji. Na pewno chciałbym również

wprowadzaćnajwyższestandardyetycznedopolskiegożycia

politycznego,atakżeskuteczniepromowaćPolskęzagranicą.

W zasadzie wszystkie te rzeczy są dla mnie bardzo istotne.

Zawsze oczywiście będę również reprezentować Łódź.

Wkażdymmiejscuchcęzdumąmówić,żejestemłodzianinem.

Więcej informacji o J.A. Godsonie można znaleźć

na jego oicjalnej stronie: www.godson.pl

6 / MAGAZYN BOOM

7 / MAGAZYN BOOM

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: