149 FileResource.axd.pdf

W ciągu 2,5 roku 95 prokuratorów IPN-u wsadziło za kratki 4 przestępców.

Wydano na ten cel około 200 milionów złotych!!!

I nstytut P ieprzenia o N iczym

Nr 2 (149) 10 – 16 stycznia 2003 r. Cena 2,20 zł (w tym 7% VAT)

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Str. 10, 11

Była szczęśliwą żoną i matką,

powabną, zamożną kobietą,

właścicielką kilku firm. Wszystko

do czasu. Granicę tego czasu

wyznaczył doktor W. – ordynator

szpitalnego oddziału. W wyniku

jego znachorskich praktyk

– pani Bernarda jest od sześciu lat

sparaliżowana i przykuta

do wózka inwalidzkiego.

Nie ma pieniędzy na leczenie,

a nawet na jedzenie, i nadziei

na odszkodowanie. Interwencja

„FiM” ocaliła w ostatniej chwili

przed licytacją jej dom, a ją samą

i jej rodzinę od wylądowania

na bruku.

Atak klonów

KLON-twa – tak najkrócej można okre-

ślić stosunek Kościoła rzymskokatolickiego

do innego niż „po bożemu” sposobu powsta-

wania człowieka. Czy kościelna histeria wo-

kół klonowania ma racjonalne podłoże, czy

jest raczej kolejnym przejawem walki z ja-

kąkolwiek próbą przebicia się wolnej od dok-

tryn myśli ludzkiej?

Str. 8

Str. 3, 11

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 2 (149) 10 – 16 I 2003 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Powrót do przyszłości

POLSKA Jonaszowi znów się udało (porównaj poprzedni nu-

mer). W oficjalnym grafiku zagranicznych wycieczek JPII na

2003 rok... nie ma Polski!

Prawdziwi Polacy piją z radości, a księża... chodzą w żałobie.

Premier Miller po raz kolejny przemeblował swój rząd. Bez

Kaczmarka i Piechoty ma być bardziej lewicowo. Agitator pro-

unijny Sławomir Wiatr trafi do kancelarii premiera, a jedno-

czyć nas z Unią będzie Lech Nikolski.

Więcej lewicowości, mniej lewizny!

Ministerstwo Zdrowia ma wprowadzić w pierwszym kwartale

tego roku 50-procentowe dopłaty do antykoncepcyjnych table-

tek hormonalnych. Byłaby to więc pierwsza zrealizowana spo-

łeczna, przedwyborcza obietnica SLD.

Ot, cywilizacja śmierci – Papy nie ma, komuchy harcują.

Według Instytutu Spraw Publicznych, 59 proc. księży popiera

wejście Polski do Unii. W ciągu ostatnich 4 lat poparcie wśród

kleru spadło aż o 25 proc., bo duchowni obawiają się podobno

o stan moralności unijnych Polaków, oraz możliwość zalegali-

zowania eutanazji i aborcji.

Dlaczego? Chodzi o wpływy, a te przekładają się na kasę.

Prymas Glemp po obsobaczeniu bezrobotnych wziął się za dzien-

nikarzy. W wywiadzie dla KAI oznajmił, że tzw. skandal w Ko-

ściele poznańskim (sprawa Paetza) jest kreowany przez media.

I pomyśleć, że gdyby nie ci cholerni dziennikarze, miłość arcy-

biskupa do kleryków kwitłaby nadal.

bec integracji Pol-

ski z Unią Europejską nie jest – jak chcieliby niektórzy Czy-

telnicy – wypadkową sukcesu „Faktów i Mitów” oraz nastro-

ju świąteczno-karnawałowego. Chciałbym przekonać wszyst-

kich eurosceptyków, że... mają rację, dokładnie taką samą

jak euroentuzjaści. Jedna i druga postawa ma swoje uzasad-

nienie, a wszystkich racji nie sposób zliczyć. Problem nie po-

winien dotyczyć samego wejścia, a związane z nim dyskusje

nie powinny wykraczać poza sferę gdybania i prognozowa-

nia. Do końca świata można się bowiem spierać i dywago-

wać, czy mogliby nas potraktować lepiej czy gorzej, czy Mil-

ler naprawdę zrobił wszystko, co mógł, czy trzeba było się

bardziej upierać i czy to by coś dało. Natomiast w obecnej

sytuacji naszego kraju dyskusje na temat: przystąpić czy nie

– nie mają sensu; są zwykłą stratą czasu. Szkoda nawet pie-

niędzy na referendum. I nie chodzi tu tylko o to, że sytuacja

jest katastrofalna. Chodzi o brak jakiejkolwiek alternatywy na

rozwój Polski. Jeśli komuś brakuje wyobraźni lub jest wzro-

kowcem, niech zakreśli sobie na mapie Europy granice unij-

ne po integracji z Czechami, Węgrami i Litwą, bez Polski,

a zobaczy, jak wygląda odrzucona na bok szmata lub zasu-

szony okruch przy bochenku. Nie dziwię się rodzimym tali-

bom pokroju Giertychów, Kamińskich i reszcie ligowców, dla

których – katolicka – zawsze będzie ważniejsza niż – dostat-

nia. Przeraża mnie jednak krótkowzroczność, a może raczej de-

speracja innych. Boję się, że w wielu z nas odzywa się gen

zaszczepiony przez mamusię PRL, która opiekowała się każ-

dym chudopachołkiem czy tego chciał, czy nie. Taka pomoc

też jest niezbędna; gorzej, jeśli korzystanie z niej staje się

pożądanym sposobem na życie większej części narodu. Ta

bowiem powinna pracować w pocie czoła, bo tylko w ten

sposób można coś osiągnąć. Pisze do mnie Pani Elżbieta

z Otwocka: „Pan, taki mądry człowiek i myśli Pan, że ktoś

nam coś da za darmo, bo jest bogatszy i silniejszy. Nie wi-

dzi Pan, co Unia już u nas robi, ile zniszczyła i ukradła?!”.

Nigdy nie pisałem, że jestem „taki mądry”, ale może

coś w tym jest... Droga Pani Elu, niestety i Pani ma rację.

Ale proszę zauważyć, że Polska, stając się integralną czę-

ścią Unii, będzie miała głos i mechanizmy, które ustrzegą

ją samą od grabieży, skądinąd będącej na ogół dziełem ro-

dzimych aferzystów. Słyszała Pani na przykład o prezyden-

tach miast (choćby Łodzi) sprzedających za bezcen i ła-

pówkę najlepsze tereny pod hipermarkety. To polskie

cwaniaki namawiają inwestorów zachodnich do prze-

krętów i nadużyć, a także kupowania i zamykania ca-

łych zakładów.

Nie liczmy, że Unia będzie utrzymywała wszystko

i wszystkich. Unijne fundusze tak są właśnie skonstru-

owane, aby dofinansowywać tych przedsiębiorczych, którzy

nie bali się zainwestować własnych pieniędzy. Dotacje mają

też pomagać w restrukturyzacji całych gałęzi przemysłu, aby

stały się one bardziej rentowne. I tu leży niemal cały powód

dla naszej integracji. Ona jest jedynie SZANSĄ, którą po pro-

stu trzeba wykorzystać. Nikt nie powinien przesądzać, że Pol-

sce się w Unii powiedzie, ale wypada mieć taką nadzieję.

Krakanie na zachód może tylko w tym przeszkodzić.

Dla Polski naprawdę nie ma innego wyjścia. Katolicki skan-

sen zabobonów i głupoty – nasz kraj – sypie się. To ostatni

dzwonek na powrót do przyszłości. Ogromny obszar biedy jest

już dla rządu nie do ogarnięcia. Według najnowszych danych

Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu – około 60 pro-

cent Polaków żyje poniżej minimum socjalnego, a około 10

procent poniżej granicy ubóstwa, czyli (przynajmniej okreso-

wo) nie dojada. Co ciekawe, ten pierwszy wskaźnik wynosił

w 1989 roku 14,8, zaś już w 1990 – 31,2 procent. Tylko nie-

spełna 7 procent emerytów i 3 proc. rencistów określa swo-

ją sytuację bytową jako dobrą; ponad 70 procent z każdej

z tych grup twierdzi, że jest ona bardzo zła. W ciągu ostat-

nich 4 lat zwiększyła się średnio o 15 procent liczba ludzi,

którzy nie wykupują zalecanych leków, zrezygnowali z lecze-

nia zębów, prywatnych wizyt u lekarzy oraz badań specjali-

stycznych, zabiegów rehabilitacyjnych i wyjazdów do sana-

toriów. Coraz więcej chorych leczy się za to w szpitalach, ale

w świetle powyższego nie powinno to nikogo dziwić.

Dawniejsza Polska B – to szczyt marzeń dzisiejszych oby-

wateli Polski C, D i F. Największe media starają się nie odda-

wać tragizmu sytuacji. Robią tak, by nie stracić odbiorców.

Złudzenia są najlepszym towarem, a na tematy zastępcze

tchnące optymizmem, dające chwilę wytchnienia i zapomnie-

nia – zmęczeni ludzie czekają podświadomie. Siłą rzeczy

jednak wiele się do opinii publicznej przedostaje. Dla przykładu

zebrałem kilka informacji z serwisów jednego tylko dnia:

3 stycznia 2003 r. Oto one: 1. Jedyny na Śląsku ośrodek le-

czenia AIDS ma wypisać do domu wszystkich chorych,

a jedyny na Podbeskidziu szpital pediatryczny będzie przyj-

mować dzieci tylko w stanach zagrożenia życia. 2. Władze

Gdańska nie wpuszczają na miejskie wysypisko zbieraczy

śmieci. Chcą, aby ci założyli spółkę i działali legalnie. Śmierć

z głodu grozi ponad stu ludziom i ich dzieciom. 3. Zakłady

energetyczne w całej Polsce ostrzegają, że od nowego roku

za jeden nieopłacony rachunek mogą odciąć prąd. Tysiące

ludzi może zamarznąć w środku zimy. 4. Akcja protestacyj-

na strażaków rozszerzyła się na 9 województw. 5. Miesz-

kańcy powiatu krapkowickiego w Opolskiem zostaną od no-

wego roku pozbawieni bezpłatnej opieki zdrowotnej w tam-

tejszym szpitalu. 6. Kielecki ZOZ jest niewypłacalny, jego dług

sięga 25 milionów złotych.

7. Większość szpitali w Zachodniopomorskiem ma umo-

wę z regionalną kasą chorych tylko do marca.

Natknąłem się również na kilkanaście doniesień o naduży-

ciach finansowych byłych

i już aktualnych (sic!) rad-

nych na szkodę własnych

gmin, o przywłaszcze-

niu przez szefów

Zakładu Lotniczego

KATOWICE „Solidarność” pracowników służby zdrowia oku-

powała siedzibę Śląskiej Kasy Chorych w Katowicach. Medycy

domagają się renegocjacji tegorocznych kontraktów, jeszcze

mniej korzystnych niż poprzednie.

Buzek, nie zapomnimy ci tej reformy!

LUBLIN Miejscowy Caritas uruchomił za pieniądze Unii Euro-

pejskiej Biuro Aktywizacji Bezrobotnych. Wbrew pozorom nie

proponuje ono pracy, ale szkolenia, jak jej aktywnie szukać. Za

pieniądze z UE kupiono komputery i inny sprzęt biurowy.

Oj, pokocha Kościół Unię, pokocha...

RADOM Księża i biskupi wezwali wiernych do wzmożonej ochro-

ny kolędujących duchownych. W Radomskiem co roku zdarzają

się napady na duchownych, obciążonych kolędowym „urobkiem”.

Żeby tak owce na wilki... pardon, na pasterzy napadały?!

LUBIN Salezjanin ks. dr Ryszard M., jeden z największych oszu-

stów w historii III RP (patrz str. 7) oraz jego kompan ks. Mirosław

M. są na wolności! R.M., który wyłudził pół miliarda złotych,

wypuszczono za kaucją w wysokości pół miliona i poręczeniem

wysokiego urzędnika kościelnego... Zdaniem prokuratury okrę-

gowej, nie ma obaw, że ksiądz aferzysta ucieknie z kraju.

Wielka jest tajemnica wiary prokuratorów katolików.

KROSNO Michał M., proboszcz z Tylawy (woj. podkarpackie)

i słynny miłośnik małych dziewczynek (sprawa w prokuraturze

apelacyjnej), został decyzją arcybiskupa przemyskiego przenie-

siony na bezterminowy urlop. Ksiądz jednak nadal ma prawo

mieszkać na terenie parafii, a abp Michalik swoją decyzję umo-

tywował zmęczeniem proboszcza...

...Czemu winni są upierdliwi dziennikarze i niewdzięczne dziew-

czynki.

WATYKAN Przewodniczący Parlamentu Europejskiego Patrick

Cox był na audiencji u papieża. Watykan łaskawie poparł roz-

szerzenie UE, zaznaczając, że Kościół życzy sobie docenienia

jego „specyficznego wkładu w życie społeczne”. Podkreślono

przy tym obłudnie, że Krk nie domaga się żadnych nadzwyczaj-

nych przywilejów.

Kasa z budżetów państw i różne ulgi – nie są niczym nadzwy-

czajnym.

Papież podczas „anioła” pomstował na szerzenie się „kultury

przepojonej egoizmem i zamkniętej na Boga”. Rodzi ona „nie-

zadowolenie, obojętność, samotność, nienawiść i przemoc”.

Zgadujemy, że chodzi o kulturę katolicką.

w Mielcu 16 mln, o udziale policjantów w dwóch napadach

na banki. Znalazłem też jeden kwiatek: rządząca w woje-

wództwie kujawsko-pomorskim koalicja SLD-UP zapisała

w budżecie 25 tys. zł na szarfę do sztandaru...

Można tymi hiobowymi wieściami made in Poland ob-

dzielić kilka państw i to państw do których przylgnęło okre-

ślenie – republiki bananowe. To zaledwie jeden dzień. Dodaj-

my do niego 365 innych i tysiące kolejnych informacji, pa-

miętając, że za każdą z nich stoi ludzkie cierpienie. Bezmiar

cierpienia.

Już dziś, nie – wczoraj! – powinna powstać rada ocale-

nia narodowego, która by w trybie pilnym: 1. zaostrzyła pra-

wo, z wprowadzeniem kary dożywotnich ciężkich robót

i konfiskaty majątku (całej rodziny) dla złodziei funduszy i mie-

nia publicznego 2. wydała dekret o konfiskacie na rzecz na-

rodu polskiego całego majątku RP wyłudzonego przez pań-

stwo Watykan oraz wstrzymania wszelkich dotacji na rzecz

tegoż państwa.

W obliczu biologicznej zagłady części narodu, choćby tylko

dofinansowywanie inwestycji obcego i wrogiego Polsce pań-

stwa, powinno być traktowane jako zdrada ojczyzny, a oso-

by o tym decydujące powinny być najsurowiej karane.

Oczywiście, powyższe mrzonki o jakiejś radzie i ratowa-

niu macierzy nigdy nie wejdą u nas w życie. Nie przystają bo-

wiem do nowoczesnego państwa prawa. I nieważne, że Pol-

ska takim państwem po prostu nie jest.

Dlatego też JEDYNA nasza nadzieja na normalność leży

w Unii Europejskiej. A z kościelnym pasożytem w Polsce i tak

się rozprawimy. Prawda, Droga Młodzieży?

IZRAEL Dyrektor Instytutu Yad Vashem Anwer Szaler zażą-

dał od Watykanu szybszego otwarcia archiwów zawierających

dokumenty z drugiej wojny światowej. Papiescy zapowiedzieli

ich „ekspresowe” upublicznienie na 2005 rok.

Żądać od Ojca Świętego! I to czego? – pośpiechu!

USA Organizacja Ludzie na rzecz Humanitarnego Traktowa-

nia Zwierząt zapowiedziała bojkot restauracji KFC, domagając

się poprawy warunków hodowli i zabijania kurczaków. Ugru-

powaniu temu udało się już wcześniej zmusić do ustępstw w tej

dziedzinie sieci McDonald's i Burger King.

A my w Polsce jesteśmy jeszcze na etapie walki o bardziej hu-

manitarne warunki życia i umierania ludzi.

KOREA PÓŁNOCNA Ostatni prawdziwi (?) komuniści wyrzu-

cili obserwatorów międzynarodowych monitorujących koreań-

skie badania nuklearne i zagrozili rozpętaniem wojny, jeżeli USA

nałożą sankcje na ten kraj. Komunistów próbuje przywołać do

porządku także Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej.

Potrząsanie atomem jest zawsze skuteczniejsze niż wyciągnięta dłoń.

IRAK Prezydent Saddam Husajn oskarżył o szpiegostwo obser-

watorów rozbrojeniowych ONZ działających w tym kraju. Jest

to pierwszy taki atak od rozpoczęcia ich pracy przed 6 tygodnia-

mi. Misja ma być (oficjalnie) ostatnią szansą na pokój w Zato-

ce Perskiej. USA podjęły już jednak decyzję o ataku.

Więc może iracki „diabeł” mówi prawdę?

JONASZ

M ój optymizm wo-

Nr 2 (149) 10 – 16 I 2003 r.

GORĄCY TEMAT

była jedną z zamoż-

niejszych mieszkanek

Krasnegostawu. Cze-

go mogła chcieć wię-

cej od życia: własna sieć sklepów,

hurtownia, piękny dom, szczęśliwa,

dostatnia rodzina. No, może tylko

tego brakowało jej do szczęścia, że-

by przestały dokuczać korzonki. Od

czego są jednak specjalistyczne lecz-

urlopie raźno powrócił do pracy

– czyli do stosowania swoich niekon-

wencjonalnych metod leczniczych.

Bernarda Przesmycka zosta-

ła ułożona na kozetce w gabine-

cie ordynatora, a ten na jej ple-

cach pozakreślał długopisem ja-

kieś kółka. Następnie w miejsca

te wbijał z ogromną siłą kostki

swoich pięści. Płacz pacjentki

wskutek narastającego bólu

w średnim wieku, raźno poruszają-

ca się o własnych siłach i czekająca

już na wypis do domu po udanym

leczeniu, zostaje w ciągu kilku mi-

nut zamieniona w warzywo! Piszą

więc do dyrekcji szpitala list, w któ-

rym opisują wszystko, czego byli

świadkami. W odpowiedzi dyrekcja

powołuje specjalną komisję, która

ma zbadać zaistniałą sytuację oraz

ocenić metody terapeutyczne dok-

Brak umiejętności (...) przejawiają-

cy się chwiejnością podejmowania de-

cyzji dotyczących postępowania tera-

peutycznego. Wykonywanie zabie-

gów, o których nic nie wiedzą leka-

rze oddziałowi, gdyż odbywają się

one bez ich obecności. Stworzenie

wśród pacjentów atmosfery strachu

i obawy. Lekceważenie nadzoru nad

ordynacją lekarską, przeciąganie zle-

ceń oraz zlecanie leków i przetoczeń,

nie wiadomo, jakim cudem W. uzy-

skał dyplom uczelni medycznej

(o tytule doktora nauk medycznych

już nie wspominając), bo jego dzia-

łanie i metody terapeutyczne zagra-

żają życiu pacjentów.

Teraz trochę o tych metodach.

Na reklamowej wizytówce dr. W.

czytamy, że jest on specjalistą „me-

dycyny manualnej”. A cóż to za

dziedzina i na której uczelni me-

dycznej ją wykładają?

– zapyta ten i ów. Spie-

szymy wyjaśnić, że cho-

dzi tu o typowo zna-

chorskie metody – np.

tzw. kręgarstwo. Czy

jednak reprezentant

oficjalnej medycyny

akademickiej z tytułem

naukowym może upra-

wiać coś podobnego?

Nasza sparaliżowana

bohaterka zwraca się

z tym pytaniem do Mi-

nisterstwa Zdrowia,

a ono odpowiada z ca-

łą stanowczością, że

metoda stosowana

przez Wojciecha W.

„(...) Nie jest i nie mo-

że być akceptowana

i stosowana w publicz-

nych zakładach opieki

zdrowotnej, a jej praktykowanie jest

formą »obejścia prawa« przez róż-

ne podmioty (...)”. Oznacza to ni

mniej, ni więcej, tylko że W. jest

szarlatanem dokonującym w pu-

blicznym szpitalu praktyk całkowi-

cie niezgodnych z prawem – nie mó-

wiąc już o elementarnym pojęciu

etyki lekarskiej i odwiecznej zasa-

dzie primum non nocere .

Szpitalny

znachor

Można pójść do znachora – jak w powieści

Dołęgi Mostowicza – i trafić na znakomitego

lekarza. Można jednak dostać się w łapy doktora

szarlatana i stać się przykutym do wózka

półwarzywem. Bez domu, bez grosza, bez nadziei...

nice, a w nich ordynatorzy oddzia-

łów reumatologii z tytułami dokto-

rów medycyny. Jednym z nich był dr

Wojciech W., który bez żadnych

zbędnych ceregieli – to znaczy bez

specjalistycznych badań i diagnozy

przyjął Bernardę do szpitala. Na tym

się jego rola na razie skończyła, bo

udał się na urlop. Jest wrzesień 1996

roku. Podczas dwutygodniowej nie-

obecności pana doktora za leczenie

kobiety wzięli się inni lekarze – ze

skutkiem dla pacjentki bardzo po-

zytywnym. Kiedy jednak cały proces

terapeutyczny dobiegał końca, W. po

wkrótce przemienił się w sko-

wyt, a ten z kolei w rzężenie

i utratę przytomności. Po zaor-

dynowaniu takiej terapii Przesmyc-

ka już nigdy więcej nie stanęła

o własnych siłach, a jej sparaliżo-

wane ciało pewnie do końca życia

będzie przemieszczać się na inwa-

lidzkim wózku. Tak się bowiem

dzieje zawsze, gdy mamy do czy-

nienia z USZKODZENIEM

RDZENIA KRĘGOWEGO!

Pacjenci oddziału reumatologii

krasnystawskiego szpitala są prze-

rażeni tym, co widzą: kobieta

Pani Bernarda prezentuje 16 kg dokumentacji swego nieszczęścia

tora W. (do tych „metod” jeszcze

wrócimy). Czwórka lekarzy podcho-

dzi do wyjaśnienia przyczyn tragedii

bardzo rzetelnie, a końcowy proto-

kół ustaleń jest druzgocący dla dr.

Wojciecha W. Czytamy w nim m.in.,

że postępowanie tego medyka cechu-

je: „(...) Samowola w podejmowa-

niu decyzji (...) co do sposobu i me-

tod leczenia, a także nieliczenie się

z zaleceniami konsultacji specjali-

stycznych. Łamanie praw pacjenta.

budzących wątpliwości personelu co

do fachowości wykonywanego przez

doktora W. zawodu (...) w obawie

o zdrowie i życie (sic!) pacjentów”.

Na koniec komisja konkluduje tak:

„W świetle powyższego (...) komisja

uważa, że doktor Wojciech W. utra-

cił zdolność kierowania oddziałem

i nie rokuje takich możliwości”.

Przekładając fachowy żargon

medyków na język ich pacjentów,

powiedzmy tak: komisja ustaliła, że

D OKOŃCZENIE NA STR . 11

łych pracowników Goplany

SA narobiły sporo zamiesza-

nia. W Agencji Bezpieczeństwa We-

wnętrznego podjęto podobno śledz-

two w tej sprawie. Dla oszczędno-

ści pieniędzy podatników – my (za

pieniądze Jonasza) odwaliliśmy za

nich całą robotę.

O tym, jak obca firma Nestle

przekręciła polską Goplanę, pisa-

liśmy w „FiM” nr 43/2002. A jak

przekręcani są pracownicy?

Pani Kazimiera Żbikowska

jest emerytowaną pracownicą fir-

my Goplana SA. Zgodnie z usta-

wą o komercjalizacji i prywatyza-

cji przedsiębiorstw państwowych

powinna ona otrzymać akcje fir-

my Goplana SA. Dotarliśmy do

dokumentu o nazwie „Księga ak-

cyjna”. W myśl obowiązujących

przepisów każda spółka musi po-

siadać taką księgę. W niej odno-

towuje się wszystkie operacje zwią-

zane z akcjami spółki.

W „Księdze akcyjnej” Goplany

SA pani Żbikowska odnotowana

jest jako właścicielka dwustu akcji

serii A, o numerach 5205074-

-5205273. Według wpisów z 1999

roku pani Kazimiera sprzedała swo-

je akcje. Ich nabywcą było oczywi-

ście Nestle. I wszystko byłoby ca-

cy, gdyby nie fakt, że taka trans-

akcja nigdy nie miała miejsca! Ani

pani Kazimiera nie sprzedała, ani

Gorzka czekolada

Nestle nie kupiła. Oznacza to tyl-

ko jedno: „Księga akcyjna” – naj-

ważniejszy dokument w spółce

– została sfałszowana!

Ma to poważne konsekwencje

nie tylko dla osób dokonujących

fałszerstwa, ale i dla samej spół-

ki. Z formalnego punktu widzenia

(zgodnie z prawem handlowym)

wszystkie decyzje podjęte na wal-

nych zgromadzeniach akcjonariu-

szy od momentu „przejęcia” akcji

pani Kazimiery są nieważne! Spra-

wą ukrycia tego przestępstwa zaj-

mują się osoby związane z zarzą-

dem Nestle Polska. Pani Kazimie-

ra jest nękana telefonami i propo-

zycjami odkupienia od Nestle kwi-

tu potwierdzającego posiadanie ak-

cji Goplany SA. Oferenci nie chcą

jednak, aby transakcja odbyła się

w obecności świadków. Początko-

wo oferowano pani Kazimierze za-

wrotną jak dla niej kwotę 840 zł

za akcję (co przy dwustu akcjach

daje kwotę 168 tys. złotych!).

W ciągu tygodnia kwota oferowa-

na za akcję spadła do czterdzie-

stu złotych. Co spowodowało tak

drastyczny spadek ceny? Pewnie

informacja, że pani Kazimiera jest

schorowaną osobą posiadającą

najniższe świadczenia emerytalne

i w dodatku opiekuje się sparali-

żowanym mężem...

Nasza bohaterka nie jest jedy-

ną osobą, którą w ten sposób oszu-

kano. Udało nam się znaleźć jesz-

cze trzy. Również i spadkobiercy

(ci proszeni są o kontakt z NSZZ

„Solidarność” w Nestle Polska)

zmarłych akcjonariuszy czują się

oszukani. Tej sprawie będzie cięż-

ko ukręcić łeb, bowiem interesują

się nią europejskie organizacje

związkowe, poinformowane przez

polskich kolegów o bezprawiu

w Goplanie.

I jeszcze jedno. Przekopując sto-

sy dokumentów dotyczących Nestle

Polska i Goplany SA, znaleźliśmy

informację, że w 1998 roku Prezy-

dent RP przyznał koncernowi Ne-

stle tytuł Najlepszego Zagraniczne-

go Inwestora. Teraz prezydent po-

winien zastanowić się nad procedu-

rą odbioru takiego tytułu firmie,

która zlikwidowała ponad dwa ty-

siące stanowisk pracy, wyprowadzi-

ła produkcję polskich wyrobów za

granicę i jest umoczona w takie afe-

ry jak powyższa.

JAKUB PUCHAN

KATARZYNA POPIOŁEK

B ernarda Przesmycka

N asze artykuły o sytuacji by-

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 2 (149) 10 – 16 I 2003 r.

GŁASKANIE JEŻA

nas wszelkiego rodzaju pod-

sumowaniami, komentarza-

mi, zestawieniami, ankietami, rapor-

tami bilansującymi nasze życie co-

dzienne we wszelkich jego przejawach.

Mnie (z przekory) zainteresował ra-

port o życiu intymnym Polaków, szcze-

gólnie jego co ciekawsze fragmenty.

Wiemy o tym, że Kościół katolicki od

wieków uzurpuje sobie patent two-

rzenia podziałów na to, co jest przy-

zwoite w erotyce, i to, co nieprzyzwo-

ite. Jan Paweł II, apelując do mło-

dzieży świata, nazwał seks kulturą...

wydolności seksualnej są... lwami!

A to niedobrze. 49 procent mężczyzn

osiąga orgazm przed upływem trzech

minut od momentu rozpoczęcia sto-

sunku. Podobnie jak król zwierząt,

który na akt płciowy poświęca najwy-

żej kilkanaście sekund, podczas gdy

taki bóbr aż... trzy godziny.

U mężczyzn wykazujących po-

nadprzeciętną aktywność seksualną

zauważa się o wiele częstsze kontak-

ty pozamałżeńskie. Reguła ta ma

anegdotyczne rozwiązanie psycholo-

giczne, noszące nazwę zjawiska Co-

olidge’a . Otóż pewnego razu amery-

Szczyt szczytów

Pamiętacie z dzieciństwa taką

zabawę „w szczyty”? Jaki jest szczyt

niemożliwości? W rękawicy bok-

serskiej złapać komara za jaja. Al-

bo... jaki jest szczyt szczytów? Gów-

no na Mount Everest. I tak dalej.

Aż do końca grudnia minione-

go roku. Wówczas doszło do hi-

storycznego połączenia wszystkich

możliwych szczytów – ze „szczy-

tem niemożliwości” i „szczytem

szczytów” na czele.

W tygodniku katolicko-naro-

dowym „Głos”, popularnie nazy-

wanym Głosem Macierewicza, ten-

że właśnie Macierewicz Antoni

– dewot, endek, twardogłowy ul-

traprawicowiec, entuzjastyczny wy-

znawca ojca Rydzyka (wszystkimi

tymi określeniami sam się chełpi)

przyznał rację naszemu tygodni-

kowi. Zanim zaczniesz, Szanowny

Czytelniku, śmiać się, patrząc na

kalendarz – czy to przypadkiem

nie prima aprilis – posłuchaj.

Było tak: wielokrotnie opisy-

waliśmy (i wściekaliśmy się), jak

rozmaite media (np. „Rzeczpospo-

lita”, „Trybuna”, TVN itd.) bez-

czelnie kradną nam ekskluzywne

tematy hity i przedstawiają je ja-

ko plon swoich dziennikarskich

śledztw (ot, choćby Paetz, Pawło-

wicz, ordery Jankowskiego, afera

paliwowa). Dla innych mediów je-

steśmy do tego stopnia trędowaci,

że ewidentne przestępstwo złodziej-

stwa popełniane na żywej tkance

naszego tygodnika jest dopuszczal-

ne i rozgrzeszone. Taka TVN na

przykład zwróciła się do naszej re-

dakcji z prośbą o przesłanie kopii

dokumentów opisujących i udo-

wadniających aferę w „Polskiej

Miedzi”, a dokładnie rozdawnic-

two funduszy kombinatu na rzecz

Kościoła. Dla dobra sprawy i z

dobrego serca – daliśmy. Później,

wieczorem, Jonasz i ja o mało

z krzeseł nie pospadaliśmy, słu-

chając w „Faktach” (nomen

omen) Lisa, który najspokojniej

i najbezczelniej w świecie stwier-

dził: „Redakcji naszej udało się

dotrzeć do sensacyjnych dokumen-

tów...”, po czym na ekranie uka-

zały się dostarczone przez nas ma-

teriały. No i to jest właśnie dzien-

nikarstwo w wykonaniu Lisa

i osobników lisopodobnych. Co

ciekawe, to właśnie Lis, z pozycji

największego w Polsce autoryte-

tu, napisał niedawno książkę m.in.

o dziennikarskiej etyce... W tym

żółtym (czytaj: wrednym) świetle

Macierewicz jawi się jako uoso-

bienie cnót wszelakich.

Jegomość ów bowiem w swo-

im „Głosie”, w artykule: „Powrót

komunistycznej ideologii”, napi-

sał na temat słynnego już filmu

„Imperium ojca Rydzyka”: „(...)

Skoncentrowaliśmy naszą uwagę

na tym filmie, ale warto przypo-

mnieć, że na dwa tygodnie przed

emisją tego filmu artykuł na ten

temat, wraz z wielkim tytułem »Im-

perium ojca Rydzyka«, ukazał się

nie gdzie indziej, tylko w piśmie

»Fakty i Mity«. To było pismo, któ-

re jako pierwsze zapowiedziało kie-

runek ataku. Trzeba sobie uświa-

domić, że ta kampania (...) ma

zupełnie niebywały zasięg. Stopień

bezpośredniego udziału władz pań-

stwowych teraz jest szczególnie

wyraźny”.

No... panie Macierewicz... bra-

wo, brawo i jeszcze raz brawo. Trze-

ba było dopiero endeckiego pisma,

aby unaocznić, jak bezczelnie je-

steśmy okradani z tematów. No

i to przyznanie nam roli chorąże-

go polskich mediów – koryfeusza

nadającego ton i kierunek ataku.

Pięknie, Macierewicz, pięknie.

Jeśli Wy tak, Macierewicz, kul-

turalnie, to my też w tym samym

tonie wysłaliśmy do Waszej gaze-

ty podziękowanie. Publikujemy je

obok.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Kaganiec na lwa

śmierci. Jak więc wygląda życie ero-

tyczne Polaka, w większości katolika?

Otóż, aż 88 procent młodych Po-

laków (deklarujących wyznanie kato-

lickie) miało stosunki przedmałżeń-

skie, mimo że Kościół traktuje sto-

sunek seksualny narzeczonych jako

„ześlizgiwanie się w zwierzęcość”.

I choć, zdaniem Krk, każde zespole-

nie płciowe poza małżeństwem ucho-

dzi za grzech śmiertelny, apetyt mło-

dych Polaków na to jest ogromny. Na

pozamałżeńskie również. Ciężkie są

łańcuchy małżeńskie i do udźwignię-

cia ich trzeba dwojga osób, a czasa-

mi trojga , mawiał Oskar Wilde.

„Cudzołoży” stale lub okresowo

około 70 procent katolików, zwłasz-

cza mężczyzn. Wiarołomnych kobiet

jest znacznie mniej. Mężczyźni ma-

ją bowiem jakby zakodowany biolo-

giczny komponent niewierności,

a mianowicie atawistyczne poszuki-

wanie wielu partnerek (tak natura

zadbała o przedłużenie gatunku),

możliwości „sprawdzenia się” i...

młodszej samicy.

kański prezydent Calvin Coolidge

wraz z żoną oprowadzani byli (od-

dzielnie) po farmie kur. Przechodząc

obok koguta, który dzielnie sobie po-

czynał z kurą, pani Coolidge zapy-

tała, jak często wykonuje on swe ko-

gucie obowiązki.

– Och, dziesiątki razy dziennie

– odpowiedział przewodnik, na co pa-

ni prezydentowa rzekła złośliwie:

– Proszę powiedzieć o tym panu

prezydentowi!

Kiedy nieco później prezydent

Coolidge miał okazję obejrzeć dziel-

nego koguta i usłyszeć wypowiedź

swojej małżonki, spytał:

– I zawsze z tą samą kurą?

– Och, nie! – brzmiała odpowiedź.

– Za każdym razem z inną.

– Proszę powiedzieć o tym pani

Coolidge! – odparował prezydent.

W Katolandzie normy moralne

społeczeństwa z reguły usiłują usta-

lać szczerbate i pyskate baby z trans-

parentem Radia Maryja, pokręcone

faceciki z czółkami King Konga, po-

lityczne oszołomy, które z dziką na-

MAREK SZENBORN

Czystki rydzykowskie

U Polaków przeciętna liczba sto-

sunków rocznie wynosi 117. A więc

całkiem dobrze w porównaniu ze śred-

nią światową – 112. Olbrzymia więk-

szość spośród nas, mimo kościelnej

indoktrynacji antyseksualnej, nie sta-

ła się pruderyjnymi frustratami i na-

wiedzonymi kołtunami. I tak na przy-

kład seks oralny, czyli „grzech rozpu-

sty”, uprawiany jest przez 87 pro-

cent katolików. Jak się więc okazuje

– i co przedstawiają raporty – Kościół

zdecydowanie traci panowanie nad

swymi owieczkami.

W raporcie tym okazuje się, że

polscy mężczyźni pod względem

miętnością szczytują w kierunku wy-

mazania słowa seksualizm ze słowni-

ka ludzi. Hierarchowie Krk przodu-

ją w obrzydzaniu tego co piękne

i wkrótce chyba uznają za pornogra-

ficzną książkę „Alicja w Krainie Cza-

rów”, a sympatycznych bajkowych lu-

dzików: Jasia i Małgosię, Kubusia Pu-

chatka, Czerwonego Kapturka – za de-

wiantów seksualnych.

Przecież Kościół wie lepiej, co dla

nas jest normalne, prawda? A czy nor-

malne jest, aby starzy kawalerowie

chodzący w czarnych sukienkach po-

uczali normalnych ludzi?

ANDRZEJ RODAN

ra wspierała działalność Radia Maryja. Do gro-

na zaufanych doradców i pomagierów Rydzyka nale-

żeli tacy opusdeiści jak Marek Jurek (cotygodniowy

felietonista Radia) czy Artur Zawisza (czołowy poli-

tyk ZChN, a potem Prawa i Sprawiedliwości).

Tatko Rydzyk wymaga jednak od swoich uczniów

całkowitego posłuszeństwa. Kto nie wykonuje rozka-

zów, szybko staje się wrogiem. Zbigniew Żmigrodzki ,

klakier Rydzyka w radiomaryjnym pisemku „Nowa Myśl

Polska”, odkrył i zdemaskował lewacką agenturę w Opus

Dei. Do grona zdrajców zaliczył Jarosława Sellina

– członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,

Kazimierza Michała Ujazdowskiego – polityka PiS,

Wiesława Walendziaka – guru pampersów – oraz

Jana Pospieszalskiego z TV Puls. Powodem umiesz-

czenia na liście zdrajców był całkowity brak zaanga-

żowania wymienionych wyżej panów w obronę Ra-

dia Maryja.

Największy lewicowy kret – według Żmigrodzkiego

– to ojciec Suchak , szef Pulsu. Nie dość, że zatrudnia

agentów, to jeszcze nie chce oddać koncesji Rydzyko-

wi. I tak Rydzyk wytoczył wojnę Opus Dei.

Dzięki temu nareszcie dowiedzieliśmy się, że słu-

dzy Kościoła z Opus Dei to obrzydliwi agenci postko-

muny. Ciekawe, kiedy Żmigrodzki, wierny syn ojca Ry-

dzyka, zdemaskuje Prymasa Glempa... Nic, tylko zacie-

rać rączki!

K oniec ubiegłego roku zasypał

O pus Dei przez lata uchodziło za organizację, któ-

Nr 2 (149) 10 – 16 I 2003 r.

NA KLĘCZKACH

KACZKA À LA RYWIN

w gospodarkę nie da się rozwią-

zać problemów społecznych. Coraz

większa liczba ludzi biednych to

rozpalanie ognisk przyszłej popu-

listycznej rewolucji. I przed tym

ostrzega Kuroń.

Pawłowi Sztąberkowi poleca-

my rozmowę z innym opusdeistą

– Krzysztofem Pawłowskim . Ten

przygotował manifest programo-

wy, którego tezy są zdumiewająco

podobne do tez Kuronia. MP

Dzieło to zostało wystawione

na antenie Radia Plus na licytację.

Liczono, że przez dwie godziny

trwania audycji, mieszkańcy po-

morskiego rozdrapią płyty co do

jednej. Mamy niestety złą wiado-

mość dla mieszkanek domów sa-

motnej matki w Gdańsku Matem-

blewie i w Gdyni. Kasy z płyt bę-

dzie tyle, co kot napłakał. Zawo-

dzenia nawiedzonych nie są w ce-

nie.

APTEKA NA MORZU

szlaku klerykalizacji Pomrocznej

trzeba potwierdzić stosownym pod-

pisem proboszcza, a szanowna ko-

misja weryfikacyjna wymaga tak-

że dokładnego opisu zwiedzanego

obiektu. Wielu członków tej do-

tąd neutralnej światopoglądowo

organizacji protestuje przeciwko

klerykalizacji PTTK, nie brak też

takich, którzy rezygnują z przyna-

leżności. Zasłużeni twórcy ruchu

krajoznawczego w naszym kraju

przewracają się zapewne w grobie.

Polskie feministki chcą, by do

naszego kraju zawitała pływająca

klinika aborcyjna. Rozmawiały już

o tym z Rebeccą Gomperts , za-

łożycielką fundacji „Kobiety na fa-

lach”. Statek świadczący usługi

aborcyjne ma zgodę rządu holen-

derskiego na wydawanie pigułek

wczesnoporonnych na wodach

międzynarodowych. Pigułki bez-

płatnie otrzymałyby te Polki, któ-

re wypłyną na dwugodzinny rejs

poza polskie wody terytorialne

i których ciąża nie przekroczyła

sześciu tygodni. Właśnie upływa

dziesięć lat od wprowadzenia

w Polsce ustawy antyaborcyjnej.

Kobiece organizacje zwracają uwa-

gę na potrzebę nowelizacji usta-

wy, mimo że negatywnie wypowie-

dzieli się o tym pomyśle premier

i prezydent.

PUŁTUSK I STUDENCI

NIEPORADNI

Nie udała się „Gazecie Wybor-

czej” afera z Rywinem. Bardzo

szybko udowodniono, że spółka

Agora wiedziała już od dawna

o autopoprawce rządu do nowej

ustawy o radiofonii i telewizji, któ-

ra umożliwiała jej zakup Polsatu.

Wyszło więc na to, że Lew Rywin

oferował Agorze załatwienie cze-

goś, co było już załatwione. Według

naszych informatorów, Michnik

i spółka doszli do wniosku, że Pol-

sat nie zaspokaja ich apetytów,

a nowa ustawa przekreślałaby pla-

ny prawdziwej monopolizacji ryn-

ku mediów. Stąd postanowili ją

uwalić, rozdmuchując kiepski żart

Rywina.

Panie Michnik, nie tylko w „Wy-

borczej” pracują inteligentni dzien-

nikarze...

Zaraza antyklerykalizmu dotar-

ła do Wyższej Szkoły Humanistycz-

nej w Pułtusku, a dokładniej na

wydział politologii. Przyszli poli-

tycy masowo zmienili ustawienia

uczelnianych komputerów. Jako

stronę startową przeglądarek in-

ternetowych ustawili witrynę na-

szego tygodnika. Co bardziej bez-

czelni wymienili także tapety. Więk-

szość komputerów reklamuje te-

raz koszulki „Faktów i Mitów”. Tak

trzymać!

Radny to przyjemna fucha. Nie-

wiele obowiązków, a przywileje spo-

re. Kierownictwo rady Krakowa (Sa-

moobrona i SLD) wpadło na pomysł

wyposażenia rajców w służbowe lap-

topy. Elektroniczne cacka kupiono

za pieniądze podatnika. Jednak pre-

zencik nie wszystkim przypadł do

gustu. Okazało się bowiem, że co

trzeci radny nie umie się posługiwać

komputerem. Władze miasta sfinan-

sują więc szybki kurs obsługi. A mo-

że by tak radnym dać po samocho-

dzie, a niepoRadnym jeszcze po kur-

siku na prawko?!

ZRZUTA NA PAPĘ

Dyrekcja zduńskowolskiej

Szkoły Podstawowej nr 9 wymy-

śliła nowego, słusznego patrona.

Ludwika Waryńskiego, który zgnił

przed wieloma laty w szlisselbur-

skiej twierdzy, ale śmierdział na

odległość komuchem, zastąpić ma

JPII. Tak historycznej decyzji nie

skonsultowano ani z rodzicami,

ani z uczniami szkoły. Problem za-

czął się dopiero wtedy, gdy zaczę-

to myśleć o pieniądzach na sztan-

dar z podobizną świętego męża,

tablicę z mosiądzu i okolicznościo-

wą balangę.

Pan dyrektor z pomagierami

wymyślili w końcu, że puszczą

w obieg parę tysięcy pocztóweczek

wydrukowanych za śmiesznie ni-

skie pieniądze i tak ściągną spory

szmal. W roli akwizytorów wystą-

pili uczniowie szkoły.

PaS

MŁODE LWY

RYDZYKA

KASA Z MALTY

JEZUS I NARKOTYKI

Jak bumerang powraca sprawa

osiedla Maltańskiego w Poznaniu.

Przed dziesięciu laty teren ten od-

zyskała po 60. latach parafia św.

Jana Jerozolimskiego i domaga się

teraz płacenia wysokiej dzierżawy

od właścicieli prawie 300 domków

jednorodzinnych. Właściciele dom-

ków, wbrew pozorom, nie należą

do krezusów. I dlatego grożą pi-

kietą przed kurią, sądząc naiwnie,

że ta zmusi proboszcza do rezy-

gnacji z kasy. Samorząd tymcza-

sem... nie widzi problemu. Zamie-

rza... stworzyć plan zagospodaro-

wania tego terenu. Czyżby zanosi-

ło się na burzenie domów i stawia-

nie kościoła?

Specjalnością wydziałów poli-

tologii są symulacje obrad parla-

mentu. Studenci podczas tych za-

jęć stają się politykami, tworzą klu-

by poselskie, analizują programy,

reprezentują partie, dyskutują.

W Wyższej Szkole Humanistycz-

nej w Pułtusku normą studenckich

„obrad parlamentarnych” jest śred-

nia ocen 4,7–5. W tym roku stu-

denteria z Ligi Polskich Rodzin

bardzo zaniżyła tę średnią. Wycho-

wankowie o. Rydzyka otrzymali za

parlamentarną debatę zaledwie

„trójkę” i wypadli najgorzej ze

wszystkich ugrupowań.

Zdaniem grupy amerykańskich

naukowców kierowanej przez

Chrisa Benneta oleje do namasz-

czeń chorych używane w czasach

wczesnochrześcijańskich zawierały

wyciąg z konopi indyjskich (mari-

huany). Ten zaś wchłaniany przez

skórę mógł pomagać w niektórych

schorzeniach fizycznych i psychicz-

nych. Naukowcy sugerują też, że

wyciąg mógł odgrywać jakąś rolę

w uzdrowieniach, jakich dokony-

wał Jezus. Archeologia potwierdza

używanie konopi w ówczesnej me-

dycynie. Przedstawiciele kościołów

chrześcijańskich w USA odrzucili

rewelacje Benneta.

NOWY

TOTALITARYZM

Klonowanie człowieka jest

przejawem nowej formy totalita-

ryzmu – skomentował abepe

Życiński informację o rzekomym

pojawieniu się pierwszego sklo-

nowanego dziecka. Wezwał wier-

nych do potępienia takich eks-

perymentów. Uznał je za próbę

hodowli istot ludzkich podpo-

rządkowanych prawom rynku.

„Wtedy człowiek staje się przed-

miotem, można objąć go regula-

cjami handlowymi, takimi jak

przy sprzedaży jakichkolwiek in-

nych produktów” – oznajmił. Do-

dał, że „przerabialiśmy w ubie-

głym stuleciu totalitaryzm bru-

natny i czerwony”, a teraz nale-

ży się przeciwstawić totalitary-

zmowi genetycznemu. Rozumie-

my, że biskupi są od tego, żeby

się wszystkiemu przeciwstawiać,

ale mogliby choć trochę wiedzieć,

co akurat potępiają.

PRZYKŁADNY

„LUTER”

Były ksiądz protestancki, któ-

ry zmienił wiarę, awansuje. Alan

Stephen Hopes , choć w Kościele

katolickim jest dopiero od dziesię-

ciu lat, został właśnie nominowa-

ny przez JPII na biskupa pomoc-

niczego archidiecezji Westminster

w Londynie. Przez dwadzieścia lat

Hopes był duchownym anglikań-

skim, piastował m.in. godność ka-

nonika londyńskiej katedry św.

Pawła. Za swe „nawrócenie” na je-

dynie słuszną religię w końcu do-

czekał się nagrody! JPII wie, co ro-

bi – jakiż to przykład dla innych

protestanckich księży.

PRESLEYE

Z POMORZA

A.C.

RELIGIA Z GWAŁTEM

DYREKTOR KSERO

Gwiazdy polskiej estrady na wy-

ścigi nagrywają przed świętami licz-

ne płyty kompaktowe z kolędami

i pastorałkami. Pozazdrościli im

prawicowi radni Gdańska, Gdyni,

Sopotu, gminy Parchowo oraz rad-

ni Sejmiku Województwa Pomor-

skiego i zapragnęli uszczęśliwić lu-

dzi swym wokalnym talentem. Ka-

tolickie Radio Plus archidiecezji

gdańskiej nagrało i wydało płytę

samorządowych zapiewajłów z pol-

skimi kolędami. Dochód ze sprze-

daży ma zasilić konto pomocy sa-

motnym kobietom.

PaS

Akt oskarżenia przeciwko księ-

dzu trafił do sądu. I to nie w USA,

lecz w Polsce. Prokuratura rejono-

wa w Wałczu oskarżyła sutanno-

wego o zgwałcenie trzynastoletniej

uczennicy. Miejsce: szkoła. Czas:

zaraz po lekcji religii. Według psy-

chologa, zeznania dziewczynki są

wiarygodne. Kuria stanęła na wy-

sokości zadania i karnie przenio-

sła księdza do innej parafii. Za do-

chodzenie sprawiedliwości zapła-

cili, typowo po polsku, rodzice

dziecka: sąsiedzi nie mogli im wy-

baczyć „zamachu” na świętego ka-

płana i zmusili do opuszczenia mia-

sta. Ciekawe, czy wyrok też będzie

typowo polski?

PaS

Rada Warszawy dysponuje

najcenniejszym ksero w Polsce.

Urządzenia tego pilnuje bowiem

sam dyrektor biura rady Andrzej

Machowski (były poseł, a następ-

nie rzecznik prasowy prezydenta

stolicy). Radny, który chce sko-

rzystać z kopiarki, musi na piśmie

(!) poprosić pana dyrektora o zgo-

dę. Mieszkańców stolicy strażnik-

-stróż Machowski kosztuje co mie-

siąc 8 tysięcy złotych brutto. Ta-

niej by wyszło co miesiąc kupo-

wać nowe ksero.

ŹRÓDŁA UE

NIE CZYTAŁ,

ALE RECENZUJE

– Unia Europejska ma swe źró-

dła w inspiracji religijnej i dlatego

umieszczenie invocatio Dei w eu-

rokonstytucji jest uzasadnione

– przekonywał Bronisław Geremek ,

któremu przypomniało się ostatnio,

że jest nie tylko politykiem, ale

i historykiem. Tłumaczył, że rola

cywilizacji judeochrześcijańskiej

w formowaniu się zjednoczonej Eu-

ropy jest kluczowa, a umieszczenie

tej preambuły pozwoli nam utoż-

samić się z eurokonstytucją i dys-

kutować o Europie. Wniosek: bez

invocatio Dei nie będziemy się czu-

li Europejczykami.

PaS

Czołowy „ekspert” ekonomicz-

ny Opus Dei i Centrum Adama Smi-

tha, doradca ugrupowań prawico-

wych, niejaki Paweł Sztąberek , za-

brał się za krytyczną analizę książ-

ki – manifestu Jacka Kuronia

„Działanie”. W pisemku pt. „Opcja

na prawo” na początku przyznał się,

że... nie zna i nie ma zamiaru prze-

czytać książki Kuronia... Po takim

wyznaniu Sztąberek nazywa propo-

zycje autora „Działania”... szambem

intelektualnym, albowiem Kuroń

twierdzi, że wolny rynek niczego nie

załatwia, a bez ingerencji państwa

CZARNE SZLAKI

PaS

Za zwiedzenie 10 drewnianych

kościołów Opolszczyzny można

uzyskać brąz, za 20 – srebro, a za

30 – złoto. Tak stanowi regulamin

trzystopniowej odznaki „Szlakami

Drewnianych Kościołów Opolsz-

czyzny” ustanowionej przez PTTK

w Opolu. Oczywiście, zaliczenie

kolejnego kościółka na czarnym

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: