Miss Arizona 23.pdf

A UTOR : D OMIOLE ã HTTP :// CHOMIKUJ . PL / DOMIOLE

Rozdział 23

Kochanie, juŜ czas wstawać – cichy szept draŜnił moje uszy, budząc mnie z

bardzo przyjemnego snu.

Nie chcę – zaskomlałam, nakładając kołdrę na głowie. Usłyszałam cichy,

kobiecy chichot.

Kobiecy chichot?!

Szybko odgarnęłam kołdrę i przez chwilę wpatrywałam się w niewyraźną

sylwetkę kobiety, czekając aŜ mój wzrok znowu zacznie normalnie

funkcjonować.

Alice?! – zapytałam podniesionym głosem. – Co ty tu robisz?

Wredny chochlik znów się zaśmiał i zabrał mi kołdrę.

Nie wiem czy pamiętasz, ale dzisiaj są eliminacje – powiedziała. – Jeden z

najwaŜniejszych dni w twoim Ŝyciu, więc mogłabyś łaskawie podnieść swój

tyłek z łóŜka, bo mamy tylko osiem godzin!

Ale ja sypiam z jurorem, więc wystarczą mi tylko trzy, prawda? – rzuciłam,

przytulając się do poduszki.

Poczułam jak materac się poruszył i po chwili oplotły mnie wiotkie ramiona.

Bell… zaczęła cicho. Myślałam, Ŝe wszystko juŜ ok …

Westchnęłam i puściłam poduszkę, siląc się na uśmiech.

Wszystko jest dobrze, Alice – powiedziałam pewnie. – Po prostu nie moŜesz

ode mnie wymagać, Ŝe zachowam się, jakby nic się nie stało.

Widziałam smutek w oczach brunetki, gdy wolno pokiwała głową i jeszcze

mocniej mnie ścisnęła. Zaśmiałam się lekko, Ŝeby rozładować atmosferę i

szybko wstałam.

~ 2 ~

Ale masz rację – powiedziałam. – Edward jest na tyle wredny, Ŝe mógłby mnie

zdyskwalifikować.

Przewróciłam oczami, na co Alice zachichotała głośno i teŜ wstała z mojego

łóŜka.

Więc jak to się w ogóle stało? – zapytała.

Uśmiechnęłam się szeroko, przypominając sobie moje pierwsze chwile z

Edwardem. Pierwszą noc w klubie, nasze kłótnie, elektryzujące napięcie między

nami, pocałunek w windzie, noc w jego pokoju.

Pamiętasz tą pierwszą noc w Eclipse? – zapytałam.

NiemoŜliwe! – krzyknęła Alice, wpatrując się we mnie z niedowierzaniem.

Kiwnęłam głową z szerokim uśmiechem i opadłam na jeden z foteli, po czym

obydwie wybuchłyśmy śmiechem.

Opowiedziałam jej wszystko. Skoro i tak juŜ wiedziała, nie było powodu

dlaczego miałabym cokolwiek ukrywać. Alice wzdychała i uśmiechała się we

właściwych momentach, czasami przerywając mi, Ŝeby o coś zapytać.

Świadomie mówiłam jak najwięcej, Ŝeby odłoŜyć w czasie nasze przygotowania

do eliminacji. Nienawidziłam ich i nigdy się do tego nie spieszyłam. Alice

zagubiła się w czasie tak, jak to zaplanowałam i gdy skończyłyśmy temat

Edwarda, było juŜ grupo po czternastej.

Kiedy Alice zauwaŜyła zegarek, zaczęła biegać szalenie po pokoju i

wymachiwać rękami. Podczas gdy ona niepotrzebnie się denerwowała, ja

przygotowałam się do wyjścia i pół godziny później byłyśmy juŜ na dole.

Powodzenia dziewczyny – usłyszałyśmy wesoły głos Gianny i rzuciłam jej

pokrzepiający uśmiech. – Mam nadzieję, Ŝe Edward nie wywali cię za to, co

robiłaś na zajęciach.

Zaśmiała się, gdy pokręciłam głową.

Nie ma mowy – odparłam. – Nigdzie się nie wybieram.

Alice oczywiście wywróciła oczami i wzięła moją rękę, ciągnąc mnie w stronę

sali przygotowań. Była to jedna z większych sal w hotelu. Większość

kandydatek juŜ tu była. KaŜda z nas miała przygotowany oddzielny kąt, w

~ 3 ~

którym miała przygotowane swoje ubrania, wybrane wcześniej na zajęciach z

Aro.

Co tak późno? – krzyknęła Rosalie z drugiego końca sali, gdy tylko

weszłyśmy.

Następna – mruknęłam i odeszłam jak najszybciej w stronę moich rzeczy.

Przejrzałam ubrania, potwierdzając, Ŝe wszystkie są na swoim miejscu, po czym

wymknęłam się, gdy dziewczyny zachwycały się swoimi. Skierowałam się do

garaŜu. Chciałam jeszcze pogadać z Jazz’em przed wszystkim. Oczywiście mój

przyjaciel siedział w samochodzie i oglądał coś na telewizorze.

Jazz, czy ty nie masz domu? – zapytałam, śmiejąc się. – Tu nikogo nie ma!

Blondyn zauwaŜył mnie i wysiadł, opierając się o maskę.

Wszyscy dostali wolne, ale chcę być tu dla was – powiedział z uśmiechem. –

Myślę, Ŝe przejdziecie, ale i tak chcę przy was być.

Oczywiście, Ŝe przejdziemy – prychnęłam. – Muszę tylko uciec od Alice i jej

przygotowań.

Zaśmiał się i pokiwał głową ze zrozumieniem, co tylko mnie rozbawiło.

CzyŜby zapoznał się juŜ tą stroną natury Alice?

Mam jeszcze godzinę, zanim będę musiała tam wrócić – westchnęłam. –

Widziałeś gdzieś Jacoba? Miał tu przyjechać.

Jest tu – odparł, zamykając drzwi. – Poszedł tylko po …

Wiesz, Ŝe spędzasz w garaŜu więcej czasu niŜ kaŜda inna uczestniczka tego

konkursu? – głośny rechot przerwał wypowiedź Jaspera i sprawił, Ŝe się

odwróciłam.

Za mną stał uśmiechnięty od ucha do ucha Jacob, który od razu wziął mnie w

swoje ramiona.

Du… duszę … się – wykrztusiłam. Jake tylko się zaśmiał i rozluźnił uścisk.

Zdenerwowana? – zapytał, odgarniając moje włosy za ucho i wpatrując mi się

w oczy.

~ 4 ~

Nie – odparłam swobodnie. – Na pewno przejdę!

Jazz zaśmiał się z tyłu i odwróciłam się, rzucając mu ostrzegawcze spojrzenie.

Pewna siebie, hę? – zapytał Jake, opadając na maskę samochodu za sobą i

pociągając mnie na swoje kolana.

CóŜ mogę powiedzieć? Znasz mnie – uśmiechnęłam się, a Jacob tylko pokręcił

głową z niedowierzaniem.

Jazz twierdzi, Ŝe Alice mnie pokona – szepnęłam na ucho Jake’owi, na co on

rzucił spojrzenie Jasperowi i obydwoje wybuchliśmy śmiechem.

No tak, przyjechał facet z Arizony, a ja juŜ idę w odstawkę, tak? – zapytał

Jazz, siląc się na zraniony ton. – Rozumiem.

Odwrócił głowę, robiąc obraŜoną minę, ale to sprawiło tylko, Ŝe zaczęliśmy się

głośniej śmiać. Usłyszałam, jak Jake głośno wzdycha i odwróciłam się, rzucając

mu pytające spojrzenie.

Tylko jego tu brakowało – wymamrotał, przenosząc swoje dłonie na mój

brzuch i przyciskając mnie mocniej do siebie. Uniosłam brew, nie wiedząc o co

chodzi, a on tylko kiwnął głową w kierunku drzwi.

Dzisiaj będzie ich połowa mniej – powtórzyłem po raz setny, przekładając

kolejną kartę którejś z uczestniczek. Usłyszałem chichot Ara, siedzącego obok

mnie.

JuŜ od dwóch godzin siedzieliśmy nad kartami uczestniczek, uzupełniając nasze

spostrzeŜenia i oceny ich postępów. Szło nam to wolno, ale przynajmniej

miałem jakieś zajęcie.

Czemu tak bardzo cię denerwują? – zapytał ze śmiechem w głosie.

Bo jest ich za duŜo – odparłem prosto. – I są głupie.

Wszystkie? – Aro uniósł jedną brew, rzucając mi znaczące spojrzenie.

~ 5 ~

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: