Działalność niegodziwca i zwycięstwo nad nim Chrystusa 2 Tes2.doc

(33 KB) Pobierz
Działalność niegodziwca i zwycięstwo nad nim Chrystusa 2 Tes2,8-12

Działalność niegodziwca i zwycięstwo nad nim Chrystusa 2 Tes2,8-12

 

W W 2 rozdz 2 Tes dominuje temat eschatologii. W 2 Tes autor zapowiada najpierw znaki poprzedzające paruzję – odstępstwo od wiar. W 2 Tes autor zapowiada najpierw znaki poprzedzające paruzję – odstępstwo od wiar i czł nieprawości, a potem wskazuje na bezosobową moc, która powstrzymuje przyjście Chrystusa.

 

1. Powiązanie z kontekstem

Niektórzy uczeni uważają, że r.2 ma strukturę koncentryczną, czyli:

A Ostrzeżenie

    B Apostazja

       C Czł nieprawości

            D Powstrzymujący

        C Pojawienie się niegodziwca i jego unicestwienie

     B Błędna droga niewierzących

A Dziękczynienie i zachęta

 

Autor przestrzega adresatów, by nie dali się zwieść w sprawie powtórnego przyjścia Chrystusa. Zanim to nastąpi pojawią się pewne znaki, w tym ów niegodziwiec.

 

2. Pokonanie niegodziwca 2 Tes 2,8

Wg uczonego (Peerboltego)  jedyną wzmianką o Chrystusie w tym fragmencie jest to, że niegodziwiec zostanie pokonany w dniu paruzji Chrystusa. Zauważa on też, że ten niegodziwiec jest niesłusznie nazywany przez innych antychrystem, bo czynności niegodziwca w tym fragm. nie tyczą się Chrystusa, ale Boga, to bardziej mu pasuje stwierdzenie antybóg. Wg niego gł. Zainteresowanie m autora nie było co wydarzy się w dniu paruzji, ale kiedy to się stanie. Ale, że moment tej paruzji  jest odległy, to autor koncentruje się w tym fragm. na tym, co tą paruzję poprzedzi.

Ale na zarzuty tego uczonego, autor tego ,,uroczego” artykułu mówi, że nie można się zgodzić na to, że  nie ma tu mowy o Chrystucie, bo jest, ale zgadza się z tym, że w całym tym liście nie wyst. określenie antychryst ani w odniesieniu do Chrystusa ani w odniesieniu do Boga.

Autor nie opisuje działalności niegodziwca, ale pokazuje zniszczenie jego przez Pana Jezusa. (dyskusje zażyłe, czy pierwotnie było tylko kyrios, czy kyrios Jesous). Ważne, że Pan Jezus zgładzi swego przeciwnika tchnieniem ust swoich. Autor to zaczerpnął od Iż, ale to nie jest dosłowny cytat z Iż qq,4b, tylko trochę zmieniony. Ale w obydwu przypadkach niszczycielem bezbożnika-u Iż i niegodziwca- Tes jest ta sama osoba Mesjasza. Być może ten teks Tes powstał też pod wpływem innych tekstów biblijnych.

Niewątpliwe zwycięstwo Jezusa nad anomos- niegodziwcem dokona się wg 2 Tes 2,8 nie przy użyciu siły, lecz jedynie tchnieniem Jego ust i blaskiem Jego przyjścia, ale autor nie wyjaśnił bliżej na czym to tchnienie ust ma polegać.

 

3. Znaki wyróżniające działanie niegodziwca 2 Tes 2,9-12

Dopiero po pokazaniu klęski anomos, autor określa sposób jego działania. Może autor chciał pokazać kontrast z jakim przyjdzie Jezus pełen mocy a niegodziwiec wyposażony w złe moce ku zwodzeniu innych. Chodzi tu o zgubę zwolenników niegodziwca.

Autor przypomina, że paruzji niegodziwca będzie towarzyszyć działanie szatana. Na określenie jego mocy użyto termin energia- działanie. Postępowanie bezbożnika będzie polegać na naśladowaniu działań szatana. Dalej są opisane metody jego działania.

NT zna różne określenia szatana:

Diabolos- diabeł

Daimonion- zły duch (w NT najczęściej występuje)

Beeldzeboul – belzebub (w NT najrzadziej występuje)

Satanas- szatan

Satanas i diabolos można traktować jako synonimy (zob. paralelne teksty o kuszeniu Jezusa u Mk- termin satanas i Łk- diabolos)

Dlaczego autor używa w 2 Tes termin satana??? Odp. nie jest łatwa. Bo w 1 Tes Paweł przedstawił szatana jako sprzeciwiającego się jego planom podróży do Tesaloniki i pewnie ten termin przejął ze ST, szatana jako przeciwnika Boga. A poza tym LXX tłumaczy sebr. Stn przez diabolos. I właśnie przejęte ze ST i z judaistycznej apokaliptyki przekonanie o upadku szatana na końcu czasów dało autorowi podstawę do wyboru właśnie tego terminu.

Jaka będzie ta działalność niegodziwca???

Podobna jak szatana, czyli będzie on działał z mocą całą i wśród fałszywych znaków i cudów. Pojawiają się pewne terminy na określenie tej działalności: dynamei - określenie publicznej, zewnętrznej działalności w przeciwstawieniu do semeiois i terasin- tajemniczego jego działania  (2,7), działanie tajemniczej bezbożności. Niektórzy uważają te 3 terminy jak synonimy. Semeion w ewangeliach i Dz występuje w znaczeniu widocznych znaków służących do rozpoznania czegoś czy kogoś. Semeia oznaczają cuda, które poświadczają posłanego przez Boga Zbawiciela lub proroka i pobudzają do wiary. Dynameis- oznacza dokonane cuda uzdrowienia przez Jezusa , które z jednej strony są przejawem sprawiedliwej mocy Bożej a z drugiej strony zakładają wiarę. Terasin- rzadko występuje w NT, tylko w l.mn i albo z semeion albo razem z terasin, oznacza coś niezwykłego, wręcz przerażającego, niepojętego. W LXX wyraża zdumiewające i cudowne czyny Boga. Autor kończy opis działania niegodziwca rzeczownikiem pseudous. Jego działalność jest zwodnicza. Fałszywa, wynikająca ze złych intencji.

Mamy w 2 Tes ostrzeżenie przed łatwowiernoscią przed tym, co stwarza pozory cudowności a tak naprawdę ma źródło w szatanie i co zostało pokonane przez Jezusa.

Potem opis postawy niegodziwca- będzie postępował z całym zwodzeniem w nieprawości. Wszelka nieprawość, pogwałcenie prawa. Termin apate- opisuje katastrofę na końcu świata, kiedy niegodziwiec będzie usiłował odwieść wielu od Chrystusa. To zwodzenie nieprawości będzie dotyczyło tych, którzy giną z powodu nie przyjęcia prawdy o miłości – utrata zbawienia. Przyczyną tego oddaleni jest odrzucenie miłości prawdy. Zguba to nie wynik przeznaczenia, ale wynik odrzucenia, nie przyjęcia miłości. Wyrażenie ,,miłość prawdy”- kryje ono w sobie przyznanie się do Boga i Jego wskazań, czego nie czyni  niegodziwiec ani zwiedzeni przez niego ludzie. Paweł głosi naukę o usprawiedliwieniu czł dzięki łasce rozumianej jako prawda Ewangelii. Chodzi tu o tych ludzi, którzy odrzucili tę łaskę, czyli Ewangelię, która może ich zbawić. Bóg dopuszcza, by czł grzęznął w grzechach, ale mimo to wina nie leży po stronie Boga, ale czł, który daje pierwszeństwo kłamstwu. Teraz przyszedł czas dla wierzących w Boga i Jego wrogów, opowiedzieli się za lub przeciw Bogu. Pojawia się myśl o sądzie tych, którzy nie uwierzyli prawdzie. Sąd czeka tych, którzy upodobali sobie nieprawość, bezprawie. Tu sąd rozumiany jako oddalenie od Boga, być może na zawsze. ..........(tu mi się urwały kserówki, jeszcze ok. pół strony nie opracowanego tekstu)

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin