Pokarm dla narybku.pdf

Dobór pokarmu zaleŜy przede wszystkim od gatunku. Dla drapieŜników, dla których sygnałem do

ataku jest ruch, dobry będzie tylko pokarm Ŝywy, dla innych rybek doskonale sprawdzą się

pokarmy suche czy zastępcze. Omówię tutaj tylko pokarm dla maluchów, wylęgu i narybku. Co

dawać dorosłym w rozdziale "podchów".

Podstawa to pokarm Ŝywy. Za wyjątkiem kilku dosłownie gatunków, rybki karmione tym

pokarmem rosną o wiele szybciej, są teŜ o wiele zdrowsze. Pierwotniaki, plankton, artemia, mikro

to najlepszy wybór. Nie kaŜdy ma jednak czas, Ŝeby codziennie iść nad wodę i łapać, machać tym

kijem, sortować... Dla tych, co jednak czas mają, opiszę pokrótce jak to robić .

Plankton. Najbardziej wartościowy, ale i czasochłonny w zdobyciu pokarm. Do jego połowu

stosuje się specjalne siatki z bardzo drobnej gazy. Jeśli chcemy złapać pokarm dla wylęgu na

końcu siatki powinien być zamocowany zbiorniczek. MoŜna teŜ stosować szereg sit, o coraz

drobniejszych oczkach. Przez ostatnie przelecą juŜ tylko pierwotniaki i larwy organizmów

planktonowych. Nie znam nikogo, kto bawił by się w łapanie pokarmu dla wylęgu jest on

niezwykle wraŜliwy na zmianę temperatury wody, do tego, oprócz pokarmu, wpuszczamy do

zbiornika wszystko pływki ospy rybiej, larwy pasoŜytów, bakterie martwicy płetw, zarodniki

grzybów pasoŜytniczych, pasoŜytnicze pierwotniaki, a nawet zwykłe larwy cyklopów, które

potrafią młodym rybkom obgryzać płetwy, jeśli poŜyją w akwarium dostatecznie długo, by

urosnąć.

Pierwotniaki. Czysto i sprawnie, bez potrzeby biegania po bajorach, pełnowartościowe poŜywienie.

Kilka dni przed planowanym tarłem bierzemy parę butelek gabaryty podobne do dawnych butelek

po mleku. Wrzucamy do nich cokolwiek od siana, poprzez skórki od owoców, skończywszy na

paru kroplach mleka. Warto poćwiczyć zakładanie hodowli trochę wcześniej. Wodę "zakaŜamy"

pierwotniakami są one dosłownie wszędzie, najprościej wlać trochę wody z akwarium. Po kilku

dniach widać delikatną mgiełkę, nawet gołym okiem moŜna w niej zobaczyć poruszające się

punkciki. Nabieramy trochę tego i wpuszczamy do akwarium, rybki mają wyŜerkę. Dobrze jest

wlać je najpierw do szklanki, szklankę włoŜyć do kotnika tak aby pływała po powierzchni, a

pierwotniaki wpuścić dopiero, gdy temperatura się wyrówna. Inaczej szok termiczny moŜe je

zabić. Szklanka, oczywiście, czysta bez śladu płynu do mycia naczyń. Nawet taka drobna ilość

detergentu moŜe zabić wylęg. Jeśli trzeba troszkę więcej pierwotniaków zatykamy butelkę

zanurzając w niej korek z waty z przymocowaną nitką (dlatego właśnie polecam butelki, a nie

słoiki to jedyny powód, jeśli nie chcemy stosować sposobu z korkiem, moŜna spokojnie uŜyć

słoików), tak, aby pomiędzy tym korkiem a powierzchnią wody zostało 23 cm. Po godzinie

poniŜej korka skończy sie tlen, wszystkie pierwotniaki przejdą do góry. Wtedy wyciągamy nagłym

ruchem korek nad akwarium lub przygotowaną szklanką.

Artemia. Dość drogi, ale prosty w przygotowaniu pokarm. 1 łyŜka stołowa soli bez jodu na litr

wody, odrobinka sody oczyszczonej (aby podnieść pH). Temperatura powyŜej 25 stopni, najlepiej

28. W litrze wody inkubujemy kilka gram solowca. Wrzucamy je tam, podłączamy napowietrzanie

(zwykły przewód doprowadzający powietrze, bez kostki, aby uniknąć tworzenia się zabójczej dla

hodowli piany). Hodowlę koniecznie naświetlamy. Juz po 24 godzinach mamy mnóstwo larw.

Odłączamy napowietrzacz, larwy oddzielają się od pustych skorupek jajkowych. Pobieramy

sitkiem, aby uniknąć zasolenia kotnika. Jeśli sitka nie mamy, spokojnie moŜna pobrać larwy

strzykawką.

Oznaczenia handlowe (za Akwarystyczną KsiąŜką Kucharską):

AF Grade naupliusy najmniejsze, przeznaczone dla wylęgu ryb morskich. Charakteryzuje je

wysoka zawartość tzw. n3 HUFA (kwasów tłuszczowych), które mają podstawowe znaczenie dla

rozwoju stadiów młodocianych ryb morskich.

UL Grade nieco większe od AF Grade, równieŜ z wysoką zawartością kwasów tłuszczowych n3

HUFA.

IH Grade stosunkowo nieduŜe, ale niezbyt bogate w kwasy tłuszczowe.

EG Grade naupliusy przeznaczone dla stadiów młodocianych ryb słodkowodnych (zawierają

kwasy tłuszczowe o podstawowym dla tych ryb znaczeniu).

Mikro. Największy przyjaciel leni. Przygotowanie hodowli jest dziecinnie proste. Bierzemy

plastikowy (nie szklany) pojemnik, np z tych "po maśle". Dobrze, jeśli jest przezroczysty ułatwia

to zbieranie pokarmu. Mielimy w blenderku płatki owsiane, gotujemy powstałą mąkę jak zwykłe

płatki (nigdy nie gotowałeś płatków? Po prostu wsyp trochę do wrzątku i mieszaj 10 minut, jak

wyjdzie za rzadkie ugotuj nową porcję, jak za gęste rozmieszaj z wodą). Na dnie pojemnika

układamy warstwę płatków o konsystencji "ciapy" (spływa po łyŜce, ale w bryłach), wlewamy

odrobinkę mleka. Jak przestygnie, umieszczamy na tym porcję zarodową moŜna kupić za grosze

na allegro. Nie musimy dodawać droŜdŜy porcja zarodowa ma ich pełno na sobie, rozmnoŜą się

same błyskawicznie. Tydzień, góra dwa moŜna zbierać mikro ze ścianek, na które masowo

wyłaŜą. Najlepiej za pomocą pędzelka do malowania (jeden z tych, jakie uŜywają dzieci w szkole

moŜna dostać w kazdym kiosku czy sklepie z artykułami szkolnymi), Warto trzymać kilka

hodowli, w róŜnych stadiach wiekowych na wypadek, gdyby jedna "się nam zaschła". MoŜe teŜ

się zdarzyć, Ŝe któraś po prostu zgnije. Aha, koniecznie trzymamy to pod przykryciem raz, Ŝe

muchy się nie dostaną, dwa Ŝe nie wyschnie, trzy nie śmierdzi :)

śółtko. Pokarm cud. Gdyby jeszce tak wody nie brudziło... Gotujemy jajko na twardo. Bierzemy

Ŝółŧko, kawałeczek dosłownie na czubku igły kostka wielkości 1 mm. Rozdrabiamy je w słoiku,

mieszając z wodą z akwarium. Powinna powstać zawiesina. Zawiesinę tę wlewamy ostroŜnie do

szklanki, równieŜ z wodą z akwarium tak, Ŝeby nie przeleciały największe kawałki. Mamy teraz

szklankę z lekko mętną wodą, w której pływają kawałki Ŝółŧka. Tą właśnie wodę dozujemy do

akwarium z narybkiem. Dlaczego tak? Ano dlatego, Ŝe mamy w ten sposób stosunkowo duŜo wody

z zagęszczonym Ŝółtkiem, o takich samych parametrach jak w kotniku, którą moŜemy spokojnie,

równomiernie rozprowadzić po całym zbiorniku, bez ryzyka, Ŝe w jednym miejscu damy za duŜo,

w drugim za mało, bez ryzyka szoku termicznego. Dodatkowo, przy bardzo wraŜliwych na

zanieczyszczenia gatunkach, moŜna zawiesinę filtrować i podawać rybkom to, co ZOSTANIE na

sitku (w tym wypadku powinna to być gaza). Resztę Ŝółŧka zamraŜamy.

Pokarmy suche i inne sztuczne co tu duŜo pisać. Obecnie są one w zasadzie pełnowartościowe. W

dalszym ciągu rybki karmione pokarmem Ŝywym rosną szybciej, więcej ich przeŜywa, ale to

jedyne dostrzegalne róŜnice. Dla ludzi mających mało czasu. Sypiemy, zapominamy. Nie

wszystkie gatunki biorą taki pokarm, zwłaszcza z tych, które Ŝerują w toni wody, nie przy

powierzchni czy na dnie. Są teraz w handlu zawiesiny rozpuszcza się w wodzie, wlewa,

zapomina. MoŜna nawet dostać specjalne tabletki z uśpionymi pierwotniakami, razem z

substancjami odŜywczymi niezbędnymi do ich rozwoju. Wrzucamy, zapominamy. Do tej kategorii

moŜna chyba zaliczać parzone, zmielone w blenderze płatki owsiane.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: