Wspólnie bawimy się na podwórku, w domu i szkole.pdf

ZASADY BEZPIECZNEGO ZACHOWANIA W SZKOLE

SCENARIUSZ ZAJĘĆ ZINTEGROWANYCH

Dzieñ aktywnoœci „Kultura bezpieczeñstwa”

Ośrodek tematyczny:

Kto siê lubi, ten siê czubi

Temat dnia: „Wspólnie bawimy się na podwórku,

w domu i w szkole”

Cele ogólne:

• Rozwijanie œwiadomoœci spo³ecznej.

• Kszta³towanie œwiadomoœci, ¿e od nas samych zale¿y samopoczucie w grupie rówieœniczej.

Cele szczegółowe:

Uczeñ:

• potrafi zauwa¿yæ, ¿e ka¿dy z nas jest inny, ale ³¹czy nas wiele podobieñstw,

• umie znaleŸæ kolegê o podobnych zaletach i zainteresowaniach,

• potrafi pielêgnowaæ dobre relacje kole¿eñskie,

• umie samodzielnie rozpoznaæ sytuacje zagra¿aj¹ce zdrowiu i ¿yciu ,

• rozumie pojêcie „bezpieczna zabawa” .

Metody nauczania:

• pogadanka,

• opowiadanie,

• rozmowa,

• pokaz,

• obserwacja,

• dzia³anie praktyczne.

Formy pracy:

• zespo³owa,

• indywidualna – zró¿nicowana,

• grupowa jednolita.

Pomoce dydaktyczne :

• karta pracy nr 1 (krzy¿ówka),

• zabawki,

• rekwizyty do zabawy sprawnoœciowej (pi³eczki, worek jutowy, koszyk),

• pêtle matematyczne,

• rozsypanka wyrazowa,

• tekst z lukami,

• program prewencyjny „Bezpieczna szko³a”.

Zapis w dzienniku:

D³u¿sze wypowiedzi na temat wspólnych zabaw w grupie rówieœniczej. Wyrabianie prawid³owych relacji w sytuacjach

konfliktowych. Zwrócenie uwagi na sytuacje zagra¿aj¹ce zdrowiu.

MODUŁ II

Cele

Zadania

Czynnoœci

Pomoce

operacyjne

dla uczniów

uczniów

dydaktyczne

Zna nazwy poszczególnych

pomieszczeñ w szkole.

Rozwi¹zanie krzy¿ówki.

Odgaduj¹ has³a i zapisuj¹

na tablicy.

Materia³

pomocniczy

dla nauczyciela

nr 1

Wie, ¿e nale¿y czytaæ oznaczenia

znajduj¹ce siê na zabawkach ,

(informacjê o ich przeznaczeniu,

wieku dziecka, sposobie

bezpiecznego u¿ytkowania).

Tworzenie zbiorów zabawek:

– pluszaków,

– gier logicznych,

– gier sprawnoœciowych.

Przyniesione do szko³y zabawki

uk³adaj¹ w pêtle matematyczne.

Zwracaj¹ uwagê na ich

ró¿norodnoœæ. (bior¹ pod uwagê

cechy konstrukcji i materia³)

Zabawki uczniów.

Rozumie pojêcie: „bezpieczna

zabawka” .

OdpowiedŸ na pytanie:

Kiedy zabawka mo¿e stwarzaæ

zagro¿enie dla zdrowia dziecka?

Dziel¹ siê na zespo³y piê-

cioosobowe, losuj¹ pytania

i przygotowuj¹ odpowiedzi.

Materia³

pomocniczy

dla nauczyciela

nr 2

Potrafi dostosowaæ siê do zasad

obowi¹zuj¹cych podczas zajêæ

terenowych.

Wspólne wyjœcie na boisko

szkolne. Zwrócenie uwagi

na zasady bezpiecznego przejœcia.

Wskazywanie po drodze miejsc,

które mog¹ zagra¿aæ

bezpieczeñstwu.

Poruszaj¹ siê w grupie:

– s³uchaj¹ nauczyciela,

– nie oddalaj¹ siê od grupy

– przygotowuj¹ siê do gry

zespo³owej.

Rozumie relacje i zale¿noœci

wynikaj¹ce z zabawy w grupie.

Umie oceniæ zachowania

kolegów.

Cieszy siê wspólnym

sukcesem, potrafi z godnoœci¹

przyj¹æ pora¿kê.

Podzia³ na dwie dru¿yny oraz

wybór kapitanów.

Wykonuj¹ zadania:

– toczenie pi³ki miêdzy

pacho³kami,

– „skoki ¿abki” w worku jutowym,

– rzut pi³eczk¹ do kosza.

Sprzêt sportowy

(pi³ki, kosze,

pacho³ki, szarfy).

Potrafi prawid³owo zareagowaæ

w przypadku koniecznoœci

udzielenia pierwszej pomocy .

Symulacja upadku kolegi podczas

biegu sprawnoœciowego.

Stwierdzaj¹ otarcia na kolanie.

– prowadz¹ kolegê poza tor

przeszkód,

– udzielaj¹ pierwszej pomocy

– zg³aszaj¹ „wypadek”

nauczycielowi.

Apteczka szkolna

z podstawowym

wyposa¿eniem.

Wybrane przez

nauczyciela

opracowanie

dotycz¹ce podstaw

udzielania

pierwszej pomocy.

Rozumie relacje kole¿eñskie

w grupie. Pamiêta zasady

„bezpiecznej zabawy” .

Powrót do klasy. Pogadanka

na temat: Zabawy w grupie,

zawsze bezpieczne i weso³e.

Odpowiadaj¹ na pytania:

Od czego zale¿y dobra atmosfera

w czasie zabawy? O czym nale¿y

pamiêtaæ podczas zabawy

w du¿ej grupie? Wykonuj¹

rysunek przedstawiaj¹cy gry

zespo³owe na boisku.

Blok techniczny,

(kolorowe kartki)

Pastele olejne.

Materia³

pomocniczy

dla nauczyciela

nr 3

ZASADY BEZPIECZNEGO ZACHOWANIA W SZKOLE

MATERIAŁ POMOCNICZY DLA NAUCZYCIELA NR 1

Krzyżówka utrwalająca topografię budynku, rozwiązanie będące wprowadzeniem do tematu zajęć.

S Z KO£A

STO£ÓWK A

B OI SKO

PRZER

SZ A TN I A

1. Budynek, w którym ucz¹ siê dzieci.

2. Pomieszczenie, w którym mo¿na zjeœæ obiad podczas du¿ej przerwy.

3. Miejsce przeznaczone do gry w pi³kê.

4. Pomieszczenie, w którym odbywaj¹ siê lekcje.

5. Czas odpoczynku miêdzy lekcjami.

6. Miejsce w szkole, przeznaczone na kurtki i p³aszcze.

MATERIAŁ POMOCNICZY DLA NAUCZYCIELA NR 2

Podstawy prawne i normy dotyczące zagadnienia: Zabawki a bezpieczeństwo.

Zabawka jest nieod³¹cznym elementem dzieciêcych zabaw. Pomaga kszta³towaæ wiele umiejêtnoœci takich jak zrêcznoœæ,

spostrzegawczoœæ, precyzja manualna, rozwija wyobraŸniê i zdolnoœci konstrukcyjne. Stanowi tak¿e wa¿ny atrybut

zabaw poznawczych i abstrakcyjnych, inspiruje do marzeñ, a ta z zabawek najbardziej ulubiona, jest czêsto przedmiotem

uczuæ przywi¹zania i przyjaŸni. Towarzyszy ona dziecku w ró¿nych sytuacjach ¿yciowych, jej obecnoœæ daje poczucie

bezpieczeñstwa.

Nie wszystkie jednak zabawki s¹ dla dziecka bezpieczne. Najwa¿niejszym kryterium jest tutaj wiek dziecka Jest spraw¹

oczywist¹, ¿e niektóre zabawki wspania³e i rozwijaj¹ce dla dzieci starszych mog¹ byæ niebezpiecznym narzêdziem

w rêkach maluchów. Wybieraj¹c zabawki szczególnie dla tych najm³odszych dzieci trzeba uwzglêdniæ kilka podsta-

wowych zasad.

Dyrektywa Rady Wspólnot Europejskich (Nr 88/378/EEC) okreœla kilka podstawowych norm prawnych dotycz¹cych bez-

pieczeñstwa zabawek:

• zabawka jest to dowolny produkt zaprojektowany lub wyraŸnie przeznaczony do u¿ywania w czasie zabawy przez

dzieci do 14 roku ¿ycia

• zabawki musz¹ byæ odpowiednio oznakowane (w krajach Unii Europejskiej zabawki dla dzieci do 14 roku ¿ycia maj¹

symbol CE )

• zgodnoœæ parametrów zabawki z normami (PN-EN 71) musi byæ potwierdzona badaniami w niezale¿nym laboratorium

• zabawki powinny byæ bezpieczne pod wzglêdem konstrukcji, wytrzyma³oœci mechanicznej i palnoœci, a materia³y u¿yte

do ich wytwarzania powinny spe³niaæ okreœlone wymagania pod wzglêdem zdrowotnym

• szczególnej kontroli (dyrektywa 98/48/EC) podlegaj¹ zabawki dla dzieci do 3 roku ¿ycia przeznaczone do wk³adania

do ust (gryzaki, zabawki piszcz¹ce, grzechotki), g³ównie na zawartoœæ ftalanów (œrodki zmiêkczaj¹ce tworzywa PCV)

oraz metali ciê¿kich (zawartych g³ównie w barwnikach i farbach).

MODUŁ II

W Polsce problem bezpieczeñstwa zabawek reguluje Rozporz¹dzenie Rady Ministrów z 2001 roku. Ocen¹ zabawek

przeznaczonych dla dzieci do lat 3 pod wzglêdem bezpieczeñstwa i jakoœci zdrowotnej materia³ów, z których zosta³y

wykonane, zajmuje siê Pañstwowy Zak³ad Higieny. Opinie dotycz¹ce cech u¿ytkowych wydaje Instytut Matki i Dziecka

oraz Instytut Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka.

Ostatecznej jednak oceny zabawki przed jej zakupem, pod wzglêdem bezpieczeñstwa i przydatnoœci dla swojego dziec-

ka, musi dokonaæ ka¿dy z rodziców. Warto wtedy zwróciæ uwagê na kilka elementów:

• czy na etykiecie lub opakowaniu podana jest dok³adna nazwa i adres producenta, dystrybutora lub importera,

• czy umieszczono znak graficzny okreœlaj¹cy wiek dziecka, dla którego zabawka jest przeznaczona,

• czy podane s¹ inne uwagi lub ostrze¿enia,

• czy zamieszczona jest informacja o ateœcie PZH, IMiDz lub IPCZD,

• zgodnoœæ z norm¹ EN 71 (europejska – oznaczenie CE) lub ASTM – F963 (amerykañska).

Zabawki dla ma³ych dzieci nie powinny mieæ:

• ostrych krawêdzi (mo¿liwoœæ skaleczenia siê)

• drobnych i demontowalnych elementów (mo¿liwoœæ po³kniêcia, w³o¿enia do ucha, nosa itd.)

• ma³ych otworów i ruchomych elementów mog¹cych zakleszczyæ palce

• nie powinny wydzielaæ nieprzyjemnego zapachu

• powinny byæ wykonane z materia³u ³atwo zmywalnego

• zabawki przeznaczone do siedzenia lub je¿d¿enia powinny byæ stabilne.

Opakowanie zabawek nie powinno s³u¿yæ do zabawy. Ostre zszywki mog¹ spowodowaæ skaleczenie, a torby foliowe

za³o¿one na g³owê uduszenie. Postarajmy siê, aby podarowana dziecku zabawka by³a dla niego atrakcyjnym, mi³ym

i jednoczeœnie bezpiecznym atrybutem dzieciñstwa.

MATERIAŁ POMOCNICZY DLA NAUCZYCIELA NR 3

Wielkopolski Program Prewencyjny „Bezpieczna Szkoła”

opracowany przez: Wydział Prewencji Komendy Wojewódzkiej Policji

w Poznaniu

Wybrane materiały dotyczące bezpiecznej zabawy.

Baw siê bezpiecznie

Przebywaj¹c w domu lub na podwórzu czêsto jesteœ nara¿ony na ró¿norodne niebezpieczeñstwa, które maj¹ zwi¹zek

z miejscem zabawy lub z przedmiotem twojego zainteresowania.

Celem tych zajêæ jest zachêcenie dzieci do rozwa¿añ na temat niebezpiecznych miejsc i sposobów zabawy. Odpo-

wiadaj¹c na proste pytania zwi¹zane z sytuacjami, które sprzyjaj¹ powstawaniu zagro¿eñ, dzieci same wskazuj¹ na

okolicznoœci ich wystêpowania.

Forma zajêæ: prelekcja, prezentacja, inscenizacja scenek sytuacyjnych, dyskusja, pokaz filmów video, konkurs

rysunkowy, ankieta itp.

Zajêcia prowadzone przez nauczyciela przy wspó³udziale umundurowanego policjanta, specjalisty ds. nieletnich, dziel-

nicowego.

W zajêciach policjant mo¿e wykorzystaæ informacje z biuletynu policyjnego na temat niebezpiecznych zdarzeñ z udzia³em

dzieci.

1. Wspinanie siê po krzes³ach – zawsze s¹ takie miejsca, gdzie trudno siê dostaæ szukaj¹c czegoœ lub bawi¹c siê.

Krzes³a stawiane jedno na drugim ³atwo siê przewróc¹. Mo¿na wtedy bardzo siê zraniæ. Do wchodzenia na wysokoœ-

ci s³u¿¹ specjalne schodki lub drabiny. Ani dzieci, ani doroœli nie powinni tak postêpowaæ.

Czy Ty lub ktoœ z Twojej rodziny tak robi?

2. Dziecko i jego zainteresowanie kontaktem pr¹dowym – kontakt tylko czêœciowo chroni nas przed pr¹dem. Przez

dwa otwory p³ynie on za pomoc¹ wtyczki do wszystkich urz¹dzeñ domowych. Jego plastikowa obudowa to izolator.

W sytuacji, gdy chcesz pod³¹czyæ magnetofon, poproœ o to osobê doros³¹. Czy wiesz, dlaczego? Dobrze znany Ci

z wygl¹du kontakt mo¿e staæ siê nagle œmiertelnym zagro¿eniem. Nie zbli¿aj siê do niego.

ZASADY BEZPIECZNEGO ZACHOWANIA W SZKOLE

3. Dziecko wybiega za pi³k¹ na ulicê.

Czy lubisz graæ w pi³kê? W jakich miejscach grasz w pi³kê?

Nigdy nie baw siê w pobli¿u jezdni nawet, jeœli Ci siê wydaje, ¿e bêdziesz pamiêta³ o gro¿¹cych niebezpieczeñst-

wach. Je¿eli grasz w pi³kê w swoim ogródku, zawsze sprawdŸ, czy furtka jest dobrze zamkniêta.

PAMIÊTAJ – w ci¹gu kilku sekund Twoje ¿ycie mo¿e siê zupe³nie zmieniæ.

4. Dziecko zagl¹da do garnka – ma³e dzieci nie powinny same wchodziæ do kuchni. Nigdy nawet w obecnoœci

doros³ych nie powinny zbli¿aæ siê do kuchenki gazowej lub elektrycznej. Ogieñ z palnika, gor¹cy p³yn lub t³uszcz

³atwo mog¹ zagroziæ ich bezpieczeñstwu.

5. Dzieci na dachu budynku, szopy, gara¿u. W co siê bawi¹ dzieci? Czy s¹ bezpieczne przebywaj¹c na dachu? Czy ich

rodzice wiedz¹, gdzie one s¹?

PAMIÊTAJ – przebywanie i zabawa w takich miejscach s¹ niedozwolone i mog¹ skoñczyæ siê powa¿nym wypadkiem.

6. Dziecko ogl¹da nó¿ – s¹ rzeczy, których nigdy nie wolno ruszaæ ma³ym dzieciom, podaj przyk³ady, np. nó¿ w r¹cz-

kach dziecka bardzo szybko mo¿e staæ siê niebezpieczny. Kiedy nó¿ jest Ci do czegoœ potrzebny, np. do ukrojenia

kromki chleba, zawsze poproœ o pomoc doros³ych.

7. Plac budowy – miejsce niebezpieczne. Czy na terenie placu budowy mog¹ przebywaæ dzieci? Na jakie niebez-

pieczeñstwa s¹ nara¿one dzieci, które samowolnie wejd¹ na budowê? Sk¹d wiadomo, ¿e tam nie wolno wchodziæ?

Na budowie jest wiele niebezpiecznych miejsc: rusztowania, wykopy, ostre narzêdzia i ciê¿kie maszyny. Operatorzy

w trakcie pracy mog¹ nie zauwa¿yæ ma³ych dzieci.

Czy znasz treœæ tabliczek, które wisz¹ na ogrodzeniu wokó³ budowy?

„NIEUPOWA¯NIONYM WSTÊP WZBRONIONY”

8. Dziecko siedzi na szafie przy oknie. Czy to jest bezpieczne miejsce dla Ciebie? Czy szyba jest wystarczaj¹cym zabez-

pieczeniem przed wypadniêciem?

Nie siadaj nigdy na wysokoœci okna.

9. Otwarte okno w twoim pokoju.

Jeœli Twoja mama otworzy okno, ¿eby przewietrzyæ pokój, nie wolno tam podchodziæ. Czy wiesz, dlaczego? Co mo¿e

siê staæ? Czy Ty wychylasz siê czasami przez okno?

10. Dziecko zagl¹da do apteczki. Apteczka to miejsce, gdzie s¹ kolorowe pude³ka, buteleczki z lekarstwami. Czy mo¿esz

sam zabraæ jakieœ pude³ko, buteleczkê, fiolkê z lekarstwem? Kiedy u¿ywamy lekarstw? Kto ci podaje lekarstwa

i mówi, ile nale¿y za¿yæ tabletek, syropu?

PAMIÊTAJ – nigdy sam nie dotykaj lekarstw i nie próbuj ich ³ykaæ. Jeœli zjesz niepotrzebnie kolorowe tabletki, roz-

puszcz¹ siê w twoim ¿o³¹dku i mog¹ spowodowaæ powa¿ne zatrucie.

11. St³uczona szklanka. Ka¿demu z nas zdarza siê czasem st³uc szklankê. Zbieranie st³uczonego szk³a mo¿e byæ niebez-

pieczne i przypomina zabawê ostrymi no¿ami bez uchwytu. £atwo jest wtedy zraniæ siê w rêkê. Mo¿na straciæ du¿o

krwi i bêdzie potrzebna pomoc chirurga. Dlatego, zawsze w takich sytuacjach poproœ o pomoc osobê doros³¹.

Gdybyœ jednak w takiej sytuacji by³ sam, weŸ szufelkê, zmiotkê i ostro¿nie stawiaj¹c stopy tak, by nie nadepn¹æ na

szk³o, powoli i uwa¿nie zmieæ kawa³ki szklanki na szufelkê. Nie dotykaj ich rêk¹. W przypadku gdybyœ siê zrani³,

owiñ rêkê mocno czymkolwiek czystym i biegnij do s¹siadów, oni na pewno ci pomog¹.

12. Niewypa³. Co to jest niewypa³? Gdzie go mo¿na znaleŸæ? Co ka¿dy powinien zrobiæ po znalezieniu niewypa³u?

Czy mo¿na siê bawiæ niewypa³em?

PAMIÊTAJ – ka¿da broñ jest produkowana po to, ¿eby raniæ lub zabijaæ. W rêkach dziecka staje siê niebezpieczna.

Nigdy nie wchodŸ na teren, na którym mog¹ byæ niewypa³y (np. teren poligonu wojskowego). Jeœli gdziekolwiek

natkniesz siê na coœ, co twoim zdaniem mo¿e byæ niewypa³em, oznacz to miejsce, np. zatykaj¹c chusteczkê na kijku

i zawiadom kogoœ doros³ego.

13. Studzienka kanalizacyjna.

Czy takie miejsce powinno byæ dobrze zabezpieczone?

Co siê mo¿e staæ dziecku, które przebywa w pobli¿u niezabezpieczonej studzienki?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: