Las-instrukcja.pdf

LAS

Spleciona labiryntem drzew tajemnicza kraina d³ugo egzystowa³a w harmonijnym uœpieniu.

Do czasu Rogate Z³o pojawi³o siê bezgwiezdn¹ noc¹, siej¹c ziarno chaosu wœród leœnych terytoriów.

Moce Natury, Dobra i Praworz¹dnoœci plugawione w okrutny, bezmyœlny sposób zjednoczy³y

trzymaj¹ce siê zazwyczaj na uboczu Leœne Elfy. Sprawa musi byæ œmiertelnie powa¿na - od dawna

nie widziano ich w takiej liczbie…

Rozszerzenie „Las” zawiera :

- zestaw 59 kart „Las”

- 1 kartê „Ekwipunek” (Jednoro¿ec)

- Instrukcje

Aby rozszerzenie „Las” mog³o „wejœæ w grê”, nale¿y:

- Ignorowaæ polecenia obszaru „Las” (Zewnêtrzna Kraina)

- Ci¹gn¹æ na tym obszarze 1 kartê „Las”.

Gracz mo¿e zdecydowaæ, i¿ rezygnuje z kolejnego ruchu i zamiast tego, w nastêpnej turze ci¹gn¹æ

ponownie kartê „Las”. Po wykorzystaniu takiej mo¿liwoœci musi opuœciæ obszar „Las”.

Karta Zbieg:

Niebywale przebieg³y i niebezpieczny przestêpca poszukiwany stert¹ listów goñczych pozostaje

nieuchwytny dla Stró¿ów Prawa krainy Magii i Miecza. Jego niepozorn¹ gêbê widzia³eœ ju¿

wielokrotnie wywieszon¹ na cha³upach Wioski i wœród murów Miasta, nie ma w¹tpliwoœci - to

musi byæ on.

Mo¿esz:

spróbowaæ go schwytaæ. Rzuæ kostk¹: wynik „6” oznacza, ¿e ci siê powiod³o. Za „odstawienie”

Zbiega do miejskiego Zamku otrzymasz 5 mieszków z³ota. Je¿eli wynik bêdzie inny tracisz 1

Mieszek Z³ota. Nastêpnie rzuæ kostk¹, aby ustaliæ dok¹d uciek³ Zbieg:

1 Ruiny

2 Ska³y

3 Gildia Anarchistów (Miasto)

4 Ruiny (Wioska)

5 Oaza

6 Przeklêta Polana

Ustaw kartê Zbiega na wylosowanym obszarze. Za ka¿dym razem, gdy któryœ z Poszukiwaczy

napotka Zbiega nale¿y zastosowaæ siê wobec powy¿szych instrukcji.

Rozszerzenie “Magia i Miecz - Las” nie ma charakteru komercyjnego i zosta³o stworzone w celu

wy³¹cznie hobbystycznym. Do stworzenia kart wykorzystano ilustracje ró¿nego pochodzenia.

Projekt i wykonanie: Robert “Ciff” Pokojski i Artur “DeSS” Pokojski - www.magiaimiecz2003.prv.pl

25 stycznia 2006, Gdañsk

Nota od autorów:

Prosimy: nie sprzedawaæ projektów naszego autorstwa, a tak¿e w ¿aden sposób nie ingerowaæ w

zawart¹ w nich treœæ. Wszelkie tym podobne praktyki s¹ przez nas Ÿle postrzegane i stawiaj¹ pod

znakiem zapytania sens dzielenia siê owocami pracy z szerok¹ publicznoœci¹, bêd¹c swego rodzaju

brakiem szacunku dla naszego entuzjazmu i w³o¿onego wysi³ku.